Mirador viewer

Czas.

Annotations

Showing 646 annotations

Adding notes only for logged in users

Filtering

Ner 187.

Kraków, Piątek 17 Sierpnia 1888.

Rocsnik I M .

GZAS

Przegląd Polityczny.

Kraków 16 sierpnia.

Dzienniki opozycyjne z pewnego rodzaju satys*

fakcyąpodnoszą dwa świeże rozporządzenia eesar

skie, które mają być wyłomem w t,*zw. dysloka

cyjnym reskrypcie ministra oświaty co do szkół

średnich. Najj. Pan zezwolił bowiem, aby w Pil

znie utworzoną była stopniowo zupełna szkoła re

a lD a z językiem wykładowymczeskim, a niemniej,

aby komunalne gimnazyumwTJntermeidling prze

jęte zostało w zarząd państwa i stopniowo uzu

pełniane wyższemi klasami.

Znana czytelnikom dokładnie demonstracya, u

rządzona w Gracu przez korpus oficerów z powo

du dymisyi jenerała broni Kbnna, wywołała, jak

to donosiliśmy, przykre wrażenie w wyższych sfe

rach. Ze tak w istocie było, tego dowodem jest

takt następujący: Nowy komendant korpusujene

rał broni baron Soh(infeld zgromadził około siebie

wszystkich oficerów załogi w Gracu i wyraził im

w imieniu Arcyksięcia Albrechta, jako jeneralnego

inspektora armii, ubolewanie z powodu wspomnia

nych demonstracyj. Równocżeśnie zakomunikował

komendant korpnsowi oficerów oficyałnie , iż Ce

sarz ze względn na te demonstracye nie weźmie

udziału wtegorocznych manewrach korpusu w dol

nej Styryi.

Budap. Corresp. zapewnia na podstawie kom

petentnych informacyj, iż w kołach decydujących

nie było nigdy mowy o powołaniu bana Kroacyi

hr. Khuen-Hederwary na ministra spraw wewnę

trznych; wogóle kwestya nomiuacyi ministra spraw

wewnętrznych nie jest jeszcze aktualną. Niektórym

pauom w Kroacyi byłoby na rękę, gdyby hrabia

Khuen opuścił Zagrzeb, ale p. Tiszy nie wpadło

na myśl odwołać go na inne stanowisko z Zagrze

bia, gdzie działalność hr. Khuen tak świetnemi ja

śnieje rezultatami.

Już także berliński Militdr-Wochenblatt ogłosił

nominac ę f ldmarszałka hr. Moltkego na prezesa

komisyi obrony krajowej z równoczesnem uwol

nieniem go ze stanowiska szefa sztabu jeneralne

go, którym zamianowany został hr. Waldersee.

Ustąpienie Moltkego re stanowiska, na któren.

przez lat 30 wytrwale pracował i świetne oddał

usługi państwu, nastąpiło niewątpliwie z powoda

zdrowia i sędziwego wieku znakomitego strategi

ka; względy polityczne nie odgrywały wtem ża

dnej roli. Poniżej podajemy niektó e szczegóły

z życia tych óBń wysokich dostojnków wojsko

wych, a lu zaznaczamy przedewszystkiem, iż

Fremdenblatt poświęca ustąpieniu Mltkego arty

kuł wstępny, w którym między innemi czytamy:

,,Austryą nigdy nie zapoznawała wielkości hr.

Moltkego, którego geniusz poznała w rzetelnej

walce. Następnie podziwiała go, gdy przy boku

królewskiego pana swego kierował - wym pocho

dem zwycięzkim przez Francyą. Na stanowisku

prezesa komisyi obrony krajowej pozostanie Molt

ke w gronie mężów, po których Niemcy spodzie

wają się zachowania zdobytej w krwawej walce

wielkości. Następca jego jest dla armii austryac

kiej bardzo sympatyczną osobistością. Był on

świadkiem wielkich naszych rewij wojskowych i

zawsze względem armii tak ściśle z Niemcami

sprzymierzonej monarchii naszej jak najszczersze

okazyw. ł uczucie. Gdy więc armia niemiecka wi

ta zasłużonego jenerała tego jako następcę hr.

Motlkego, to my witamy go jako przyjaciela Au

stryi i jej armii."

Z dzienników berlińskich podnosi Kreuz Ztg,

iż przez nominacyą Moltkego prezesem komisyi

obrony krajowej zachowaną zostanie armiidoświad

czona rada zwyeięzkiego feldmarszałka. Również

i Times sądzi, iż Moltke, ustępując z czynnej służ

by, aż do końca swego życia pozostanie ducho

wym kierownikiem niemieckiego zarządu wojsko

wego. Cesarz Wilhelm będzie gotów polegać na

opinii Moltkego w wojskowej organizacyi, jak po

lega na Bismarkn co do polityki państwowej.

Nominaaya hr. Waldersee nie była wcale nie

spodzianką. Z Berlina podnoszą, iż sam fakt tej

nominacyi zaprzecza pogłoskom, jakoby między

kanclerzem a nowym szefem sztabu jeneralnego

istniały poważnie nieporozumienia. Hr. Waldersee

uważano za przeciwnika ks. Bismarka, gdyż zda

wał się on skłaniać doultrakonserwatywnego kie

runku, a w domu jego odbywały się zebrania,

mające pewien charakter pietystyczny, i mówiono

o popierania przezeń dążności Stoekera. Wiele ha

łasu narobiło w swoim czasie zebranie polityczne

u hr. Waldersee, na którem był obecnym także

obecny cesarz, a podówczas jeszcze wnuk cesar

ski. Wkażdym razie nominacya hr. Waldersee

nie mogła nastąpić wbrewwoli kanclerza. Dekret

o ustąpienin Moltkego nosi datę lOgo sierpnia.

Na naczelnem miejscu występuje Kreuz Ztg

z artykułem, który na tem większą zasługuje uwa

gę, ża wręcz odmienne od zapisanych w prasie

zawiera zapatrywania na obecne położenie polity

czne i ku tem większemu uwydatnieniu osobnemi

drukowany czcionkami, zdaje się pochodzić z in

spirowanego źródła. Artykuł pomieniony zatytuło

wany: ,,Obecne położenie" powiada na wstępie, że

przedewszystkiem należy położyć nacisk na to, iż

podróż cesarza Wilhelma na dwór rosyjski miała

czysto osobisty charakter, a sprawy polityczne,

zaprzątające obecnie Europę mogły przytem być

uwzględnione dopiero w drugim rzędzie. Naiwno

ścią byłoby naturalnie chcieć twierdzić, że podróż

cesarza nie wywarła żadnego wpływa na bieg

rzeczy w Earopie, bo był to akt zbyt doniosłej

wagi, aby nie miał być uznanym, jak należy,

w dziejach. Cesarz Wilhelm II objął tron po oj

cach w duchu pokoju, a podróż jego morska ma

świadczyć o tem, że zamiarem jego jest być

obrońcą pokoju Cesarz Wilhelm opuścił też ojczy

znę w celu podania ręki władzcom północy jako

przyjaciel i książę pokoju. Wystąpienie takie nie

podobało się naturalnie zagranicy, a zwłaszcza

nieprzyjaciele Niemiec starali się całej tej podró

ży przypisywać czysto egoistyczne, tylko na’ ko

rzyść Prus i Niemiec obliczone zamiary. Na takie

niegodne insynnacye odpowiadać nie myślimy,

ale z powodu różnych pogłosek, które się poja

wiły w prasie, musimy na podstawie naszych in

formacyj oświadczyć, co następuje:

,,Przesadzone nadzieje pokoju, które wiązano

z pewnej strony z ostatniemi zajściami, są tak

samo wątpliwemi, jak utrzymywanie, że podróż

cesarza Wilhelma na dwór petersburgski nie wy

warła żadnego wpływu ’na utrzymanie pokoju

przez czas dłuższy. Twierdzono, że Rosya nigdy

nie wyrzecze się swego pochodu ku Carogrodowi.

Zdaje nam się przecież, że rosyjska polityka i

w tym kierunku namyśli się nieco."

Wiemy o tem dobrze — tak dalej rozwodzi się

Kreuz Ztg — że wobec parcia panslawizmu utrzy

manie trwałego pokoju jest niemożebnem, ale i o

tem wiemy, że właśnie obecnie decydujące sfery

stawią tamę zakusom panslawistycznym. Czy usi

łowania:te uwieńczone będą pomyślnym skutkiem,

to znowu inne pytanie i dlatego mogą mieć słu

szność ci, którzy nie ufają zbytnio europejskiemu

pokojowi.

,,Faktem jest przecież to — tak brzmi dosło

wnie końcowy ustęp artykułu Kreuz Ztg - że

Niemcy i ich cesarz dołożyli wszelkiego starania

do odwrócenia katastrof, które będą

może nieuniknione, a których następstwa

spotkają tylko tycb, z których winy całkowicie

łub po części wynikną. Co bądź spotka Europę,

tyle pewna, że w jej środku stoi liga pokojn,

która za najświętszy wzięła sobie obowiązek

utrzymać błogosławieństwa pokoju czy to na dro

dze dyplomatycznej, czy siłą oręża. W takim ra

zie przecież niechaj się nie skarżą te państwa,

które zapoznając poważne zadanie, jakiemu po

święciła się polityka niemiecka, odrzuciły podaną

dłoń do związku, lub odrzucić ją musiały, ponie

waż ich rządy nie były dość silnemi do zajęcia

stanowczego stanowiska —niechaj się nie skarża,

jeżeli się je pozostawi same, w walce bez żadnych

widoków. Już kilkakrotnie zwracaliśmy uwagę

ua to, że właśnie Anglia mogłaby w bogatych In

dyach spowodować Rosyę do jej pierwszych woj

skowych operacyj. Gdyby to nastąpiło, to liga

europejska zachowałaby się zupełnie obojętnie

wobec takich zakusów Rosyi. W

. Brytania nie

miałaby także żadnego powodu do źslu, skoro

samowołuie pozbawiła się przychylności, jaką jej

ofiarowano".

Wobec optymistycznych zapatrywańwielu dzien

ników, tudzież wobec ultrapokojowych enuncya

cyj, wygłoszonych niedawno przez margr. Salis

burego, a świeżo także przez włoskiego ministra

oświaty p. Bosseli podczas urządzonego na jego

cześć wTurynie bankietu, wypadało zwrócić uwa

gę czytelników na ten artyknł, który niezbyt ió

żowo zapatruje się na obecne położenie.

Lecz Kreuz Ztg nie przestaje na tym jednym

artykule. W następnym zaraz numerze zapewnia,

iż Rosya uchyliła oficyałnie kwestyę bułgarską

z porządku dziennego. Car obstaje przy tem, iż

stanowisko Koburga nie da s’ę utrzymać, jeśli go

nie poprze żadne wielkie mocarstwo. Gdyby Bis

mark, Kalnoky i Crispi naradzali się nad kwestyą

bułgarską, to narady te będą miały tylko akade

miczne znaczenie; Giers w tych naradach udziału

nie weźmie. Fałszywem jest doniesienie Timesa,

wedłng którego mają być bliskiemi Diemiecko

rosyjskie rokowania co do zebrania się kongresu.

Rosya zrzeka się obecnie przedostania się do

Bosforu przez Bułgaryę, jako przedsięwzięcia po

litycznie i wojskowo zbyt niebezpiecznego. Wie

ona, iż dla osiągnięcia swoich planów potrzebuje

przesunięcia terytoryum przygotowawczego, tu

dzież znacznie innej konstelacyi od tej, jaką dziś

przedstawia Europa. We Francyi unikać będą wo

jennego wybuchu; wiedzą tam, iż jest to absolu

tnie próżna nadzieja liczyć jeszcze na sojusz

z Rosyą.

Korespondent rzymski Polit. Corr., utrzymujący

czucie z kołami watykańskiemi, pisze d. 11 b. m

W rozmaitych niemieckich i włoskich pismach

z okazyi podróży kardynała Schiaffino do Belgii

pojawiły się pogłoski, iż ten książę Kościoła ma

sobie powierzone zadanie udania się do Berlina i

do Friedrichsruhe, aby konferować z ks. Bismar

kiem względem zbliżającej się wizyty cesarza

Wilhelma II w Rzymie. Skoro raz wszedł na po

rządek dzienny temat o wymianie zdań między

Watykanem a Berlinem co do rzymskiej podróży

niemieckiego monarchy, mniemali niektórzy, iż

w głoszenia, że kardynał ndaje się do Belgii,

należy widzieć tylko zakrycie właściwego celn

podróży, obliczone na to, aby nwa;-ę odwrócić

od przebiega wspomnianych konferencyj. Takie

tłómaczenie jest jednak z gruntu fałszywe. Kar

dynał Schiaffino nie podjął się żadnej misyi ani

do Berlina, ani do Friedrichsrnhe, a jego podróż,

której faktycznym i wyłącznym celem jest Bel

gia, spowodowaną została tylko religijnemi moty

wami i prywatnemi sprawami. Formalności co do

przyjęcia cesarza Wilhelma w Watykanie zostały

ułożone wWiedniu na konferencyaeh, jakie nun

cyusz Galimberti odbył z niemieckim ambasado

rem ks. Reuss i z niemieckim posłem przy Wa

tykanie p. Schlozerem.

Ojciec św., którego niezmordowana umysłowa

praca musi budzić podziwienie, zajęty jest obe

cnie redakcyą encykliki o położeniu różnych ko

ściołów oryentaluych. Położenie tych kościołów,

szczególnie w Armenii i Chaldei, ukształtowało

się w ostatnich latach wsposób bardzo poważny.

W Chaldei wybuchła schyzma kościelna, a ubo

lewać należy, iż rząd turecki stanął po stronie

sprawców sehyzmy i prawowiernych katolików

pozbawił wszystkich ich dóbr kościelnych. Papież

Leon XIII, który szczególniejszą uwagę zwraca

na kościoły oryentałne, starać się będzie za pomocą

wspomnianej encykliki wpłynąć nazłagodzenie tych

stosunków. Jego Świątobliwość, pominąwszy tę

enuncyacyę, zaapeluje także wprost do dobrej

wiary muzułmańskich władz, aby one popierały

nsiłowania skierowane do przywrócenia pokojn

kościelnego i religijnej tolerancyi we wspomnio

nych prowincyach.

Jak donosi ajencya Stefaniego, Rosva, Niemcy,

Wielka Brytania, Austro-Węgry i Hiszpania o

świadczyły, iż kapitnlacye nie mają zastosowania

eo do Massawy i jej terytoryum. Wszystkie inne

mocarstwa przyjęły to do wiadomości, zgadzając

się na noty włoskie z 25 lipca. Depesza ta stwier

dza przeto zgodzenie sie mocarstw, a między temi

i Rosyi, na oknpacyę Massawy przez Włochy, a

tem samem mocarstwa stanęły po stronie Włoch,

nie Francyi. Tymczasem nabyta przez Włochy

kolonia afrykańska przysparza im niemało kło

potów i nie tak prędko da się w niej zaprowa

dzić normalne stosunki, oraz zabezpieczyć ją przed

napadami Abissyńczyków. Telegrafowany nam o

negdaj raport głównodowodzącego w Massawie

donosi bowiemo nowej klęsce WłochówwAfryce.

Jakie rozmiary miała ta klęska i jakie będą jej

następstwa, tego dziś nie wiemy. Przypomnieć

tylko należy, iż dość liczne głosy w włoskiej

Izbie deputowanych domagały się w swoim cza

sie energicznie wycofania wojsk z Afryki i po

rzucenia zamiaru zakładania tam kolonii, bo ta

kowa wymagać będzie wiele ofiar z krwi i pie

niędzy, a małe bardzo rokuje korzyści. Większość

wszakże Izby stanęła po stronie rządu i dzisiaj

rząd włoski bez skompromitowania się nie może

porzucić Massawy. Czy po licznych ofiarach po

wiedzie mu się utrwalenie tam swych rządów, to

okałe najbliższa przyszłość.

Rzym sposobi się już na przyjęcie niemieckiego

cesarza. Wszystkie włoskie dzienniki bez wyjątku

witają z wielką radością zapowiedzianą wizytę

cesarza Wilhelma II. Onegdaj zagajone zostały

wRzymie posiedzenia rady prowincyonalnej i prze

wodniczący jej Baccelli zawezwał obecnych do

nrzygotowania cesarzowi Wilhelmowi godnego

przyjęcia. Radca prowincyonalny Gropelli wniósł,

aby komisya wykonawcza zajęła się odnośnemi

przygotowaniami, poczem p. Berardi oświadczył

w imienin komisyi, iż takowa po nrzędowem do

niesieniu jej przez rząd o wizycie niemieckiego

cesarza, skomunikuje się z władzami i organami

admini8tracyjnemi celem zgotowania wysokiemu

gościowi jaknajnroczystszego przyjęcia.

Burmistrz rzymski powrócił z Monachium i kon

ferował z Crispim w sprawie uroczystości, urzą

dzić się mających w Rzymie podczas pobytu tam

że cesarza Wilhelma.

Z Konstantynopola donoszą do Polit. Corr.:

Z kompetentnej strony zapewniają iż rozszerzo

ue w pewnej części prasy europejskiej pogłoski

o przesileniu w wielkim wezyracie, którego wy

buch miał być powstrzymany wskutek krokówga

binetu, poczynionych na korzvść wielkiego wezy

ra, są zupełnie bezzasadne. Życzliwość i zaufanie

sułtana do wielkiego wezyra Kiami! baszy nie by

ło ani na chwilę chwiejnem, aprzeto ministerstwo

nie miało sposobności występować z rzekomą enuu

cyacyą na korzyść w. wezyra.

Również fałszywem jest doniesienie, iż wśród

załogi konstantynopolitańskiej panuje niezadowo

lenie, którego wyrazem ma być wysłanie deputa

cyi do ministerstwa wojny z przedstawieniemgro

źnego położenia, a niemniej fałszywą jest wiado

mość, jakoby liweranci wojskowi zagrozili zawie

szeniem dostaw, i jakoby rząd turecki układał

s i ę o pożyczkę celem zaspokojenia liwerantów.

Układy o pożyczkę toczą się wprawdzie, ale wspo

mniany motyw bywa im fałszywie podsuwany.

O powodziepodróżytureckiego ambasadora przy

Kwirynale Pńotiadesa baszy do Konstantynopola,

niewiadomo nic pewnego. Wedłng jednej wersyi

wyjechał ten dyplomata po prostu za urlopem,

wedłng innej został powołany do stolicytureckiej,

a powołanie to ma zostawać w związku z kwe

styą massawską Mnożą się jednak w Konstanty

nopolu głosy, które twierdzą, iż Porta prawie od

stąpiła od zamiaru wysiania do mocarstw okólni

ka w tej sprawie.

Dokonana d. 9 bm. dymisya ministra skarbu

Mahmud Dżellaleddin baszy i prowizoryczne obję

cie tej teki przez ministra listy cywilnej Agopa

baszy, wywołały w Konstantynopola dość wielkie

zdziwienie, gdyż fakt ten stał w sprzeczności

z opinią poinformowanychkół, którym się zdawa

ło, że Mahmud basza zapisany jest najlepiej u

sułtana.

KORESPONDENCYA ,,CZASUU

Jasło 14 sierpnia.

(Zebranie przedwyborcze).

Dzisiaj odbyło się zebranie przedwyborcze z ma

łej własności powiatu Jasielskiego; przewodniczył

zebraniu p. Stanisław Kotarski, prezes Rady po

wiatowej, zastępcąprzewodniczącegobyłp.Metzger,

burmistrz Jasła, na sekretarza powołano Dra Gra

czyńskiego.

Kandydatem na posła do Sejmu krajowego ze

strony komitetu przedwyborczego, zawiązanego

z upoważnienia komitetu centralnego, był hr. My

cielski Franciszek; kandydatem komitetn samo

zwańczego był p. Biechoński, dyrektor kasy z Gor

lic, a wśród rozprawy postawiono jeszcze nadto

kandydatury p. Kotarskiego, p. Polcha, aptekarza,

wreszcie p. Dubiela, włościanina.

Po postawieniu kilkunastu wniosków, z których

wniosek p. Metzgera postanawiający, aby za kan

dydatem komitetu przedwyborczego wszyscy wy

borcy solidarnie głosowali, uzyskał ogólne uzna

nie, przystąpiono do wysłuchania wiary polity

cznej kandydatów.

P. Bieehoński, kandydat komitetu samozwańcze

go, przemówił w sposób zwykle praktykowany:

oświadczył, że jest dobrym Polakiem, patryotą,

dobrym katolikiem, będzie popierał rozwój eko

nomiczny wogóle, a rolnictwa przez założenie ban

ku rolniczego w szczególe, że będzie się starał

o poprawienie szkół i wychowania młodzieży (co

sobie obydwa stronnictwa na swą korzyść wytłu

maczyły), że wreszcie jako dobry katolik będzie

się starał usilnie o poprawienie religii.

Następnie przemówił hr. Mycielski spokojnie,

poważnie, ale również z sercem, jakkolwiek o tem

nie mówił; przyobiecał snmiennie popierać intere

sa krajn, wreszcie powiatu, jako rolnik szczegól

niej stanu rolniczego, ale jako prawdziwy katolik

nie obiecał starać się opoprawieuie religii.

Inni kandydaci zrzekli się głosów na korzyść

dwóch pierwszych, jedynie p. Kotarski nie oświad

czył się wyraźnie i otrzymał kilka głosów.

Po przemówieniu dwóch kandydatów, pozosta

łych na placn, przewodniczący p. Kotarski otwo

rzył dyskusyę, a tu odznaczył się przemówieniem

jędrnem, stanowczem X. kanonik Sroczyński, któ

ry podniósł, że kandydat, który mówi, iż jest ka

tolikiem, a równocześnie oświadcza, że będzie się

starał poprawić religię, nie zna pierwszych

dogmatów wiary naszej i przez to samo w knryi

włościańskiej jest niemożliwy.

Wten sposób kandydat partyi samozwańczej,

która się później nazwała włościańską, demokra

tyczną i liberalną, a to w miarę tego, kto z po

pierających za tą partyą przemawiał, npadł przy

głosowania, gdyż na 33 głosujących hr. Mycielski

otrzvmał 20 głosów, p. Bieehoński 9 głosów, a

p. Kotarski 4 głosy.

Minister i kierownik ministerstwa sprawiedliwo

ści mianował snbstytnta notaryalnego Jarosława

Awejdę notarynszem w Sokołowie, a snbstytnta

notaryalnego Konstantyna Rndnickiego nota

rynszem w Złotym Potoka.

Najj. Pan postanowieniemz dnia 9 sierpnia b. r.

nadał sędziemu powiatowemu w Myślenicach, Fer

dynandowi Ujhelyi’emu, tytuł i charakter radcy

sądu krajowego z uwolnieniem od taksy.

Rada szkolna krajowa zamianowała tymczaso

wego nanczyciela w Wadowicach górnych Wikto

ra Mondalskiego, rzeczywistym nauczycielem

w Wadowicach dolnych.

Rozmaitości polityczne.

Z Wiednia.

Budapesti Hirlap ogłasza aitykuł, podpisany

przez jednego z katolickich magnatów węgier

ski h, uderzający gwałtownie na ministra oświaty

z powodu udzielonej przez tegoż nagany pryma

sowi.

Ambasador przy dworze petersburgskim hr.

Wolkenstein wyjechał onegdaj do Berlina.

P. micister hr. Taaffe udaje się dziś d. 14 b. m

do Ischl.

WPeszcie większość komisyi, utworzonej wspra

wie wykapna prawa propinacyjnego i regaliów

w Węgrzech, oświadczyła się zasadni zo za wy

kuprem i zniesieniem przywilejów wyszynku.

Zmarł 19-letni ks. Józef Koburg Gotha, uczeń

szkoły wojskowej Wiener-Neustadt, syn ks. Lu

dwika Augusta.

Przed wyjazdem, ks. Łabanow konferował z hr.

Kalnokym.

Dzienniki tutejsze witają sympatycznie nomi

nacyę hr. Waldersee w miejsce hr. Moltkego na

szefa sztabn jeneralnego.

Wogóle wszyscy podnoszą, iż jest on wytrwa

łym zwolennikiem przymierza z Austryą.

Przeniesienie jenerała brygady Ludwika Schni

tzrr do Bośni poczytane jest wkołach wojskowych

w Gracu, jako mające związek ze znanemi owacya

mi dli bar. Kuhna.

Jak tu wierzyć dziennikom i reporterom!? Te

legram z Zagrzebia, zapewia teraz i to z kompe

tentnej strony, że doniesienie Budapesti Hirlap

o rozmowie z banem hr. Kuben w sprawie Stros

mayera, które w dobrej wierze powtórzyliśmy

w ostatnim numerze, jest od początku do końca

zmyślonem. Ban to tylko powiedział, iż tak długo

pozostanie na obranem stanowisku, jak długo roz

każe mu jego Pan i Król.

Z Poznania.

Otwarcie tutejszego seminaryum duchownego,

które miało nastąpić na św. Michał, zostało po

dobno znów odroczone. Wedle informacyj jednego

z poznańskich dzienników, w rokowaniach zawią

zanych w tym przedmiocie jeszcze za życia Wil

helma I między władzą duchowną a rządem, za

szły jakieś nieprzewidziane trudności, które każą

powątpiewać, czy tyle potrzebny a nawet niezbę

dny zakład będzie mógł być otwarty przed No

wym rokiem,

Na walnem zebrania nowego banku ziemskiego

wybrano radę nadzorczą. W skład jej weszli: hr.

Żółtowski, Chełkowski, Moszczeński, Kościelski,

Brzeski i Lange.

Naczelny prezydent i przewodniczący komisyi

kolonizacyjnej Zedlitz bawi obecnie w Wirtem

bergii, ażeby studyować tamtejsze stosnnki wło

ściańskie i skłonić włościan do przenoszenia się

w Poznańskie.

______

Z Berlina.

W. książę heski wyjechał onegdaj z Darmstadn

do Beyreuthu, a ztamtąd wprost udaje się do An

glii. Wróci dopiero z końcem sierpnia.

WWatykanie przygotowują się, aby cesarza

Wilhelma, przy spodziewanych odwiedzinach Pa

pieża, przyjąć z wielką okazałością. Cesarz, uda

jąc się do Watykanu, wyjechałby tam wprost

z pałacu Cafarelli, gdzie jest ambasada niemiecka,

a nie z Kwirynału.

Przybył do Bruxeli i był przyjmowanym przez

króla Leopolda kardynał Lavigerie, który objeż

dża dwory europejskie, przemawiając za zniesie

niem niewolnictwa w Afryce. Kardynał udaje się

do Berlina, aby i tam dla swej idei pracować.

Dzienniki kartelowe, korzystając z zaburzeń

w Paryżu, dowodzą konieczności wyjątkowych u

staw dla soeyalistów i wyrażają przekonanie, że

jakakolwiek byłaby większość parlamentarna, usta

wy socyalistyczne utrzymają się w swej mocy.

Ozdabianiegrobówżołnierzy duńskich, poległych

wr. 1848 i 1864 wokolicy Diippla (wpółn. Szlez

wiku) zostało przez rząd zakazane.

Dzisiejsza Kreuz Ztg donosi, że, zamiast pro

jektowanego poprzednio zawarcia traktatu handlo

wego pomiędzy Niemcami i Rosyą, zniżone będą

tylko niektóre pozycye ’rosyjskiej taryfy celnej

dla ulżenia przemysłowi niemieckiemu.

Dekret cesarski, uwalniający na własną prośbę

marszałka, hr. Moltkego, od obowiązków naczel

nika sztabu jeneralnego, skreślony jest w nader

serdecznych wyrazach. Hr. Moltke mianowany zo

stał przewodniczącym komisyi obrony narodowej.

Szefem sztabn jeneralnego mianowany hr. Wal

dersee.

Chrzest syna cesarskiego, pierwotnie naznaczo

nynad.26b.m

., odroczono do d. 31 b. m

Prezydent prowincyi szląskiej otrzymał 50.000

marek na wsparcie dotkniętych powodzią na Szlą

skn odkomitetu ratunkowego wBerlinie, skutkiem

inicyatywy cesarzowej Fryderykowej.

Dzienniki berlińskie niewierzą w wiadomość,

jaką otrzymały dzienniki londyńskie z Petersbur

ga. Wedłag tycb wieści porozumienie z Rosyą na

zjeżdzie w Kissingen co do Bałgaryi wten tylko

sposób może być osiągnięte, jeżeli mocarstwa się

zgodzą: 1. na wydalenie Koburga; 2 na bezwzlęd

ne wykluczenie kandydatury Battenberga; 3. na

wysłanie komisarza rosyjskiego do Bnłgaryi, który

nie mieszając się w sprawy wewnętrzne, miałby

tylko poprawić stosunki bułgarsko rosyjskie. Wów

czas Rosya uzna nowego księcia pod warunkiem,

że będzie wschodniego obrządku.

Policya zarządziła konfiskatę ulotnych pism, za

lecających kandydaturę Liebknechta. Przy tej spo

sobności aresztowano wiele osób.

Dziś rano pojawiła się wdzienniku urzędowym

nominacya jenerała hr. Waldersee. Do pomocy do

danym mu będzie brygadyer jenerał-major Vogel

von Falkenstein.

Dziś ma przybyć cesarzowa Fryderykowa do

Poczdamu i zamieszkać w Babelsbergu.

WPoczdamie zderzyły się dwa pociągi, co spo

wodowało chwilowe przerwanie komunikacyi.

Jaż oddawna przewidywanem było ustąpienie

hr. Moltke, a objęcie jego posady przez hr. Wal

dersee, na którą wyznaczył go samfeldmarszałek.

Hr. Moltke towarzyszyć będzie cesarzowi doFrank

furtu nad Odrą, gdzie odbędzie się odsłonięcie po

mnika ks. Fryderyka Karola.

Nordd. Allg. Ztg oburza się z powodu, że się

nie znalazł ani wBelfort, ani wParyżu adwokat,

któryby zechciał bronić znieważonych w Belfort

studentówniemieckich i potępia prezesa trybunału,

stóry nie śmiał wyznaczyć obrońcy z urzędu. ,,Sta

ra legenda —dodaje organ kanclerski — mówi,

że Francya postępuje na czele eywilizacyi; być

może, że wierzą w to jeszcze we Francyi, ale

z pewnością nie wierzą gdzieindziej. Po tem, co za

szło, wszyscy się z nami zgodzą, że ta Francya,

gdzie dotąd sprawiedliwość cieszyła się sławą nie

skazitelności, upada, że jej obyczaje są skażone

i coraz bardziej dziczeją."

Kreuz Ztg poczytuje wieści o traktacie handlo

wym między Rosyą a Niemcami za przedwczesne,

ale przypuszcza obniżenie cła od towarówniemie

ckich przy wejściu do Rosyi.

Hr. Moltke pomimo nader podeszłego wiekujest

zdrów, lecz potrzebuje zupełnego odpoczynku.

Kreuz Ztg podnosi zasługi Austro-Węgier około

połączenia linią kolejową Konstantynopola z Eu

ropą. N ordd. Allg. Ztg zaś mówi, że horyzont po

lityczny nie jest w tej chwili bardziej zakryty

chmurami niż oddawna; pokojowy prąd, który

przeważa obecnie w Earopie, usuwa prawdopodo

bieństwo konfliktu. Prąd ten pokojowy nie osłabł

w ostatnich czasach, przeciwnie uwydatnił się tak,

iż nie możnaby zrozumieć, dlaczegoby nowe zwy

cięstwo eywilizacyi w Bałkanach nie miało być

powitańem z prawdziwem i nprawnionem zado

woleniem.

Moltke - Waldersee.

Ustępujący ze stanowiska szefa sztabu jeneral

nego armii pruskiej hr. Moltke, kończy 28 paź

dziernika 88 rok życia. Wr. 1858 został on za

mianowany szefem sztabu jeneralnego, w r. 1864

kierował operacyami sprzymierzonycharmijwSzlez

wigu, w wojnach 1866 i 1870 r. był głównym

autorem planów całej tak świetnej kampanii. Obe

cnie zamianowany on został prezesem komisyi

obrony krajowej, które to stanowisko zajmował

cesarz Fryderyk, jako następca tronu.

Nowy szef sztabu jeneralnego hr. Alfred Wal

dersee urodził się w Poczdamie d. 8go kwietnia

1832 r. Wrokn 1850 ukończył szkolę kadetów i

wstąpił jako oficer do gwardyi artyleryi, w roku

1858/9 bjł adjutantem 1 inspekcyi artyleryi, 1862

kapitanem, 1865 adjutantem jenerała broni księ

cia Karola pruskiego, w r. 1866 został przenie

siony do sztabn jeneralnego i awansowany na

majora. Wkampanii czeskiej brał udział w głó

wnej kwaterze, po zawarciu pokoju dostał się do

jeneralnej komendy 10 korpusu armii wHanowe

rze, w r. 1870 został wojskowym attache w Pa

ryżu i adjutantem skrzydłowym, podczas mobili

zacyi wstąpił do wielkiej kwatery głównej, w r.

1871 został szefem sztabu jeneralnego oddziału

armii w. księcia Meklemburg-Schwerin, a wmarcu

był szefem sztaba gubernatora Paryża w czasie,

w którym wojska niemieckie stały w Paryżu, a

następnie aż do września reprezentantem dyplo*

3« w ^ e wpdwSri sod*i«saJa w tsisdt wsJ§wasf sleisfei« I isaS śwfi%tosiE*.

OiisStóM»« O*8«*»* 1,9BS^8a«^*F»wKrakowiego10ł, m Lwewfefe!sggsaesytk§p*»tewe li a.

^««sasHaascsia wysstpgf?

m rj5^f ?0*I 98

Ismi mUdąi

fssasrtf wpaietwl« *«S?****» . . . .

,,,,

H sir.

Cifr.

S»fr. 50et

Bl^B§38SO«sa

I 1«k,

to -ł,

8 ,!oWSseSi,Fsaaefd,AngiH, Bal««, 8«?sjKwyi,Yurryi

’

i W b paMw, nal^fsh o *w%sku p,mtosego .

^sa »fr. | Bsfe. || 3 »fr.

* -040"*HJSS2«). -

% ŚS?,T "*""

*ja^fewgsSe»iAw Biday^oyeii nśa sw?aea aJę.

SPBeneiiacHraCę ssBsyjneaJ«^

Sfiaaiafrtewsya aOSASB* w K m tw w ła ! eraęiy peestsws. SHtUsJsoow^ zfsąammmsm,tsB taifgBmie

». A . SjsyżanowłkJaio, kudeł S. Skalskiego w Baktendnek. fetare dsSesnłbdw I egfeisei V. BflktKetehfi

Flae HaryaeM 1.1, kudeł Bojera ?rsy ul Brodaits), tsSUn Kskłik*8i!«ge w Snkieuiaed), gUwna teiSta t*B

Rynka 1al.łw. Jasa. -

«Hr*«e*w**» (Sawretr) ;rsyjmijo d; u optai!§ od mfc]ses wierna *robay» dra

kie» (petit) as pierw«* ra* 10 et, u kałdj’ «siat;pny po 6 et R»«cw5k«« fass8 droals) od »le)

eea wierna drukiem iioknys po 30 et nakażdyras.— )i"tieaaK nsiy e;sy]maj;: w a Kwewla

B!aro dsien n!ków cL Karola Ludwika 1. 0, Ajsnoyn nCZA8Uu w głównym

tytonia Kr !I nliet

Trybu nalska L. 4; w B ’a » y ł w wył%OŁn:e p. Adam, Rua dea Baśnts-Pferes 81, (prenumeratę p. W . Ba

eskowaki, Conrbevoi pod P*ryłem, Rne da Chemin de fer ii); w W ln e n l a pp. Haaaenatein fr Yogidi

(takłe w Hambnrgn, Frankfurcie n. M,, Berlinie, Lipsku, Basylei 9 ^roeławia), 4 . Oppeiik, E . ttseaa

(takśe w Berlinie, Himkargn, Konaah!nm I ttorymierSM), H. Hebalak, 8L Dokes, J. DanaeW g , A. Htrąd!,

M.!Stern, (tylko pronn»erBtepp E. Ga!dBehmlli fr GL); w W.*t:-rfnjwji« *s, EJ. G

. L. Dnks fr0—

W W i i n w w ł * prgyjmt;^ osiossenia pp. Safefcacann 1Ficadler, bloro ogioased p ny nl. Senatorski*-.

1 of 4 • Strona 1

Mirador viewer

Czas.

Description

Structure

Similar

Error 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Mirador viewer

Description

Structure

Similar

Error 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Завантажити файл

Завантажити файл

Видалення коментаря

Розширений пошук

Повідомити про помилку