Mirador viewer

Czas.

Annotations

Showing 663 annotations

Adding notes only for logged in users

Filtering

Rocznik LVI.

Cesarz w Budapeszcie.

(Telegramy).

TO^iedeń. Cesarz odjechał do Budapesztu o

godz. 3 m. 30 popołudniu.

Budapeszt. Wczoraj o godz. 77* wieczorem

przyjechał cesarz. W ulicach któremi cesarz je

chał do Zamku, tłum witał go żywymi okrzyka

mi Eljen!

Budapeszt. Z okazyi dzisiejszego święta

św. Stefana odbędą się w Budzie wielkie uroczy

stości, w których weźmie udział także cesarz

z dworem. Cesarz uda się z Zamku do kościoła

koronacyjnego, gdzie zajmie miejsce w oratoryum

i wysłucha mszy solennej, którą odprawi książę

prymas kardynał Vaszary.

—

Prymas w otoczę

niu duchowieństwa, powita cesarza i arcyksiążąt

u bramy kościoła. Po mszy uda się cesarz do

kaplicy w Zamku, gdzie odprawionem będzie uro

czyste nabożeństwo dziękczynne.

Wiedeń. (T. wł.). Dzienniki donoszą, że mi

nister wojny zarządził, aby w węgierskich puł

kach dzień św. Stefana obchodzono jako święto

narodowe. Niektóre dzienniki przypuszczają, że

rozporządzenie wydano na rozkaz cesarza.

Wiedeń. N . W . Tagblatt donosi z Budape

sztu pod datą 18 b. m. W klubie stronnictwa li

beralnego zebrała się wczoraj niezwykle wielka

liczba członków. Z osób powołanych do monarchy

przybyli hr. Albin Csaky, hr. Albert Apponyi i

Hieronymyi. Każdy z nich miał z osobna dłuższą

rozmowę z hr. Khuen Hedervarym. Twierdzą na

pewno, że hr. Khuen nie wie jeszcze nic o t. zw.

koncesyach, które ma otrzymać opozycyą w spra

wach wojskowych.

Dawniej w podobnych okolicznościach był zwy

czaj, że osobistości, które miały być powołane do

króla, odbywały poprzednio konferencyę z klubem,

aby ich przedstawienia wobec monarchy brzmiały

o ile możności zgodnie i by w ten sposób ułatwić

rozwikłanie przesilenia. W obecnem położeniu trud

noby było o taką zgodność, ponieważ byli prezy

denci gabinetów: Szełl, Wekerle, Banffy i Szapa

ry, zajmują zupełnie odmienne stanowiska, a da

lej, ponieważ na punkcie koncesyj różnią się

znacznie hr. Andrassy, hr. Tisza i Ilierouytiji

z jednej, a hr. Karolyi i Hodossy z drugiej strony.

Na zebraniu w klubie kilku członków opozycyi

podniosło też myśl, aby zwołano jedno posiedze

Izby poselskiej, by także opozycyą, której repre

zentantów nie powołano do monarchy, uzyskała

głos. W myśl regulaminu żądanie to musiałoby

być spełnione w przeciągu czterech dni. Krążą

pogłoski, że hr. Apponyi będzie się starał odwieść

opozycyę od tego zamiaru. W każdym razie liczba

takich posiedzeń, mających informować monarchę,

nie mogłaby być wielką, ponieważ każde takie

posiedzenie musi być zażądane na c/tery dni

przedtem i gdyby prezydyum chciało się ściśle

trzymać regulaminu, drugie posiedzenie odbyłoby

się w cztery dni po pierwszem, następne znowu

po czterech dniach itp.

Zamordowanie konsula rosyjskiego.

Wbrew swym tradycyom politycznym, furcya

z niezwykłym i niespodziewanym pośpiechem u

czyniła zadość stanowczemu żądaniu Rosyi i uka

rała zarówno tego, który strzelił do konsula Rost

kowskiego, jak jego towarzyszy i przełożonych.

Mimo to sprawa nie przeszła jeszcze do historyi

zaburzeń w Macedonii i ciągle jest aktualną.

Z Konstantynopola, Saloniki i innych miast bał

kańskich nadchodzą do dzienników koresponden

cye, omawiające tę drażliwą sprawę, przedstawia

jąc ją w innem świetle, niż urzędowe komunikaty.

Jeden z dzienników wiedeńskich, posiadający

zazwyczaj dobre informacye z Konstantynopola,

ogłasza przebieg zamordowania i jego skutki

w sposób następujący, odmienny od tych, które

dawniej podaliśmy. Jest to wersya, której nie

wątpliwie nie uznają pisma rosyjskie.

Konsul już dawniej uskarżał się na to, że warty

tureckie nie prezentują przed nim broni, lecz tylko

lekceważąco go pozdrawiają Wojskowe wiadze

tureckie, którym Rostkowski robił w tym kierunku

przedstawienia, odpowiedziały mu, że jeżeli chce

odbierać honory wojskowe, musi wychodzić albo

tylko w mundurze, albo w towarzystwie kawasa,

gdyż żołnierze nie znają go osobiście i dlatego

nie prezentują przed nim broni.

Ubiegłej soboty wyjechał Rostkowski powozem

w towarzystwie jakiegoś pana i chciał przejechać

przez linię wojskową, przez którą przejazd jest

zabroniony.

Gdy przybył do posterunku, zawołał szyldwach

strzegący przejścia :

—

Yassat! (nie wolno).

Jednakże Rostkowski nie zważa! na przestrogę

żołnierza i chciał dalej pojechać. Wówczas szyld

wach ponownie go zatrzym ał, tłómacząc mu , że

tędy przejazd jest wzbroniony. Konsul kazał wte

dy powóz zatrzymać i ze szpicrutą w ręku zbli

żywszy się do żołnierza, zapytał go:

—

Dlaczego mnie nie puszczasz ?

—

Ponieważ instrukcya nakazuje mi tędy ni

kogo nie puszczać.

—

A wiesz, kim ja jestem? — zapytał konsul.

—

Nie wiem, nie znam pana.

—

Jestem konsulem rosyjskim.

—

To mi wszystko jedno — odrzekł żołnierz

instrukcya zakazuje mi kogokolwiek tędy prze

puszczać, z wyjątkiem tylko mego komendanta.

Na te słowa Rostkowski nie dał żadnej odpo

wiedzi, lecz rzucił się na żołnierza i uderzył go

tfzy razy biczem. Równocześnie wyciągnął rewol

wer i zagroził nim żołnierzowi. W tej chwili padl

strzał i Rostkowski śmiertelnie ranny legł na

ziemi.

Mimoto ambasador rosyjski w Konstantynopolu,

Zinowiew, zażądał w imieniu Rosyi, aby zabójca

Rostkowsluego był na śmierć skazany. Sądy tu

reckie były posłuszne. Jak telegrafują, odbył się

w piątek w Monastyrze sąd wojenny i skazał

żandarma Halima i drugiego żandarma, który

strzelał następnie za uciekającym powozem Rost

kowskiego na śmierć. Nadto jeszcze jeden żan

darm z tej warty skazany został na 15 lat, a in

ny na 5 lat więzienia i wreszcie dwóch oficerów

zdegradowano. Wyrok śmierci na obu żandarmach

wykouauo nat,ychmiast.

Proces I§umberlów.

(Telegram).

Paryż. N a wczorajszej rozprawie przemawiał

w dalezym ciągu jeneralny prokurator Blondel.

Ścisk w audytoryum zwiększył się wczoraj. Pro

kurator wywodził, że Roman i Emil Danriguac

podpisali pełnomocnictwo nazwiskiem Crawfordów

przez co dopuścili się zbrodni fałszerstwa. Zajmu

jąc się pojedynczemi grupami wierzycieli Hum

bertów, dodaje , że większość nie wniosła skargi

powodowana wstydem, iż dała się tak uwieść. Za

łożenie Rentes viagbres było ogromnem oszu

stwem.

Co do winy poszczególnych oskarżonych, Ro

man Daurignac brał czynny udział w oszustwa h

jest to jaanem — ; Emil Daurignac był mniej

czynny lecz choć mniej bezpośrednio, jednak je.it

winny. Główną winę ponoszą Teresa i Fryderyk

Humbert. Ten ostatni zbudował rusztowanie d:,

tego wielkiego oszukańczego dzieła, Teresa Hum

bert zaś wszelkimi możliwymi środkami dążyła

do zdobycia wielkiego m ajątku Oboje uzupełniali

aię nawzajem i tworzyli z Romanem i Emilem

Daurignac’em towarzystwo oszukańcze.

Prokurator zakończył wnioskami o ukaranie

Humbertów za trzy rodzaje zbrodni, wobec cu

dzej własności, wobec obyczajów i wobec społe

czeństwa. (Oklaski w audytoryum).

Obrońca Labori oświadcza, zabrawszy głos, że

Teresa Humbert powierzyła mu tajemnicę , która

opiera się na poważnych podstawach, jednak

klientka jego niepozwoliłam u udowadniać

słuszności tego twierdzenia ani też od

krywać tajemnicy przed czasem , jaki sama uzna

za stosowny.

Labori wspomina dalej o zaufaniu jakiem wła

dze sądowe i prywatni funkcyonaryusze darzyli

Humbertów i dodaje, że przedstawienie całej spra

wy przez panią Humbert nie jest tak bard z"

nieprawdo podobne m, jakby można sądzić,

zwłaszcza jeżeli się przyjmie, że Crawfordowie

noszą inne nazwisko, które jest dla pa

tryotów nienawistnem. Omawiając kwestyę

prawniczą twierdzi obrońca, że fałszerstwa we

dług pojęcia prawniczego wogóle tu niema.

Labori przemawiać będzie w dalszym ciągu

dzisiaj.

Wycieczka polska do Budapesztu.

(Telegra my).

Budapeszt. (Tel. B. kor.). Wczoraj w południe

przybyło Polaków ze Lwowa, których powitały na dwor

cu stowarzyszenia polityczne. Wygłoszono węgierskie i

polskie przemówienia, w których dziękowano go

ściom za przybycie.

Uczestnicy wycieczki udali się następnie powoza

mi na wyspę Małgorzaty, gdzie odbył się bankiet i

festyn ludowy. N a ulicach, któremi wycieczkowcy

przejeżdżali, publiczność tworzyła szpaler, witając

owacyjnie Polaków.

—

L w ó w . (T. wł.). Pisma tutejsze donosząc o wy

cieczce do Budapesztu, dodają komeutarze, które

w całkiem szczególnem świetle przedstawiają cha

rakter tej wyprawy.

Dziennik Polski pisze: Wycieczka ta nie ma zgo

la jakiegoś polskiego narodowego charakteru. Wzię

ło w niej bowiem udział około 50 mówiący-ch po

niemiecku żydów, którzy korzystając z taniego prze

jazdu, pojechali do Budapesztu w interesach handlo

wych i około 50 Polaków mówiących po polsku

wliczając już w to i kapelę narodową. Odezwa ko

mitetu, aby wycieczkowcy jechali w narodowych ko

styumach, ten odniosła skutek, że dwaj wycieczkowcy

w nie się przybrali, mianowicie młody majster szew

ski Czapkowski pojechał w kontuszu piaskowego ko

lorn i czarnej konfederatce i rodzony brat jego przy

strojony w kostyum kozacki, t. j. w czarny żupan i

wysokiej czapce z czerwonem denkiem.

Przegląd pisze: W wycieczce bierze udział zale

dwie 3 Ó -40 zebranych przygodnie wycieczkowców

Polaków, przeważnie rzemieślników, reszta zaś są to

ubodzy kupcy żydowscy, którzy tanim kosztem chcą

odwiedzić w Peszcie krewnych, albo pozałatwiać

swoje prywatne interesy. Ł atw o sobie wyobrazić,

jaką minę zrobią Węgrzy, gdy z pociągu wiozące

go oczekiwanych gości wysiędzie stu kilkudziesięciu

chałatowców-kupców i garstka studentów i rzemieśl

ników, z których dwaj wyrwali się i ubrali się ni

byto w strój narodowy, mianowicie w czarny kon

tusik i czarny kołpak nz parasolem zamiast kara

beli", drugi zaś, jego brat, w kozacką czamarę i

czapkę barankową. Jeżeli przyjdzie do jakiejś uczty

i mów, skandal będzie niebywały.

Słowo Polskie pisze: Cztery wagony zajęli ży

dzi przeważnie handlarze, którzy korzystająe z ta

niego przejazdu pojechali do Budapesztu dla mtere

sów Piąty wagon zajęła kapela narodowa w mun

duracli; zaś dalsze wagony zajęli przeważnie kole

jarze z rodzinami, rodziny komitetowych i garstka

publiczności ze stan u rzemieślniczego. Pociąg skła

dał się z dziesięciu wagonów osobowych i jednego

°^Wyeieczka do Budapesztu, pisze Słowo P. to

kompromitacya pierwszej wody, poprostu skandal

niebywały, a ,,szczęściem w nieszczęściu , je st to,

że wycieczka odrazu tak marnie się ukształtowała,

(Wydanie poranne).

iż nikt w Budapeszcie nie może jej brać na seryo.

Skandalem już wprost narodowym byłoby, gdyby

publiczność dała się wziąść na lep samozwańczym

,,reprezentantom narodu" i gdyby rozmaite niewy

mierne wartości naprawdę mogły, oparłszy się o licz

bę i skład wycieczki, ,rob ić politykę" w Budapesz

cie na własną rękę.

Kury er lwowski pisze: We wtorek popołudniu

odszedł ze Lwowa pociąg wiozący na reklamowaną

hałaśliwie wycieczkę do Budapesztu niespełna 200

osób. Bez przesady stwierdzić mcżna, że było w tem

najwyżej 30-40

wycieczkowców, zresztą zaś poje

chali sami lwowscy żydzi, aby korzystając z tanie

go przewozu, załatwić tam swoje interesy.

—

O ile wiadomości o przygotowaniach w B udapesz

cie na przyjęcie ,,narodowej" wycieczki nie są prze

sadzone, to spodziewać się należy niesłychanego

skandalu. Wśród tej garstki nielicznej wycieczkow

ców, nie widzieliśmy nikogo, ktoby mógł reprezen

tować nasze społeczeństwo wobec Węgrów.

---------—

Przegląd polityczny.

Zjednoczenie stronnictw czeskich

proponuje w Podrzipanie pos. Spindler. W skazuie

on Da położenie na Węgrzech, które, jego zda

niem, nie ma lokalnego tylko znaczenia, lecz

także grozi wstrząśnieniem posad dualizmu i prze

sileniem w całym organiżmie państwowym. nKro

czymy — pisze poseł Spindler — ku wyda

r/.eniom wielkiej wagi, które na dziesiątki lat

mogą pokierować polityką monarchii w pewnej

oznaczonej linii. Zbliżające się przewroty i zniia

ny powinny zastać Ind czeski nie w dzisiejszem

rozdwojeniu, lecz przygotowanym, uzbrojonym i

dążącym do stałych, oznaczonych celów. Idzie

o postulaty naszego narodowego programu, które

wkrótce jnż może będzie trzeba postawić na pierw

szym planie naszego narodowego i politycznego

życia. Czyby nie było rzeczą Rady narodowej

pomyśleć o tem i zespolić szeregi narodowe znów

w jedną wielką armię, aby nadchodzące wydarzę

nia nie zaskoczyły nas, lecz trafiły na przygoto

wanych i silnych jednością".

Z okazyi zapowiedzianego pobytu króla

angielskiego w Wiedniu piszą do półurzędo

wej berlińskiej Post: Edwarda VII sprowadza d

Wiednia w pierwszej linii akt życzliwości i przy

jażui. Stosunki między obu dworami są najser

deczniejsze, jak sobie można wyobrazić. Przyja

zny stosunek między cesarzem a królową Wikto*

ryą przeniósł się na jej następcę. Nie omyli się

jednak nikt, ktoby chciał z pobytu króla w Wie

dniu wyciągać pomyślne polityczne konsekweu

cye. Anglia interesuje się żywo stosunkami na

półwyspie bałkańskim i w ten sposób mogłoby

spotkanie króla Edwarda z cesarzem dać okazyę

do wyjaśnień w kw estyi macedońskiej. Niedługo

po odwiedzinach w Wiedniu pojedzie król Ed

ward do Petersburga. Tam również nadarzy się

sposobność do omówienia położenia na Bałkanie,

a to mogłoby doprowadzić znów do rozszerzenia

dotychczasowego programu mocarstw, działają

cych tam w poroznmienin. Chociaż więc oczeki

wane odwiedziny króla Edwarda w Wiedniu nie

noszą bezpośrednio charakteru politycznego, t

mogą jednak przyczynić się znacznie do utrzy

mania i zapewnienia pokoju.

Ustanowienie rosyjskiego namiestnictwa na

Dalekim Wschodzie uznają dzienniki rosyj

skie za fakt wielkiej wagi. Now. Wr. pisze: Spo

łeczeństwo rosyjskie, które pozdrawia z rado

ścią wybór dokonany przez cesarza, zna również

dobrze energię i rozwagę dyplomatyczną J. J.

Aleksiejewa. Odkąd pojawiły się p erwsze pogło

ski o utworzeniu na Wschodzie namiestnictwa, uie

wątpiono, że otrzyma je Aleksiejew. Doświadcze

nie jego w tych kwestyach i owoce, jakie dotych

czasowa jego tam działalność przyniosła, npra

wniają w pełnej mierze do Dadziei, że i w no

wych stosunkach, jako namiestnik, doprowadzi

daleki Wschód Da wysoki stopień rozwoju i inno

żąc jego siły przyczyni się do dalszego wzrostu

potęgi mouarchii na brzegach Oceanu Spokojne

go". Według Swieta ,,władza miejscowa, wyposa

żona tak wielkimi prawami będzie umiała, w rę

ku takiego znawcy stosunków jak Aleksiejew, u

strzedz interesów Rosyi zarówno na miejscu, jak

w sąsiedztwie, w Chinach i na Korei. Jest to no

we świadectwo, że Rosya zajęła silne raz na zaw

sze stanowisko w Mandżuryi i nie wyda uikontu

Ha łup tego, co już tam uzyskała. Na szczęście

Rosyi, wszelkie w ahania co do tego ustały i nie

powtórzą się więcej" .

KROM!KA.

Składki dla powodzian. Dnia 19 b. m wpły

nęły «a ręce skarbnika komitetu następujące skład

ki: za pośrednictwem radcy dworu del. Fedorowicza

od St. Wiśniowskiego z Uścieryk 5 k,, Wiktorowie

Redykowie zamiast wieńca na trumnę ś. p Karoli

ny Wiewiórowskiej 20 k., za pośrednictwem admi

nistracyi Nowej Reformy na powodzian 51 k. 70

h. z czego na powodzian powiatu krakowskiego 30

k.! Anna Olejuikowa 6 k. Razem 82 k. 70 h. Oeó

łem 29.560 k. 33 h. Rozdano 26.570 k. 8 h. Zo

staje 2990 k. 25 h. w kasie Bauku krajowego.

—

Dalsze składki przyjmuje skarbnik komitetu, dyr.

M. Sędzimir w Banku krsj. w Krakowie.

Ślub. W Kościelnikach dnia 18 b. r. w k a

plicy domowej odbył się ślub pani Taidy z hr. Wo

dzickieh Horodyskiej, córki ś. p Romana i Teresy

z hr. Potockich, z panem Jerzym Wielowieyskim sy

nem ś. p. Kazimierza i Wandy z hr. Gurowskiclt.

Nauk nie na miejscu. Od jednej z poważa

nych obywatelek miasta otrzymujemy następujące pi

smo : Naprzeciw rzędowi kamienic po jednej stronie

ulicy Szlak od pałacu hr. Tarnowskiego stojących,

wznoszą się koszary arc. Rudolfa aż po ulicę Hel

clów. Mieszkając w jednej z tych kamienic, słyszeć

muszę prawie codziennie od 2 —6, a i później, ćwi

czenia się niewprawnych w swej sztuce doboszy poza

murem obwodowym od ulicy Szlak. N auka ta sp ra

wia taki hałas, że ani czytać ani spocząć nie mo

żna, słysząc nieustannie wybębniane werble, alarmy,

marsze. Że to nie jest za wiedzą komendy, wnoszę

z tego, że pp. oficerzy wyprowadzają wojska rano o

5 lub 6, nigdy zaś ani bębnić ani trąbić maszerują

cym oddziałom nie k ażą przez względność dla p u

bliczności. Mieszkańcy tej ulicy odw ołują się zatem

do ich uprzejmości, z uprzejmą a gorącą prośbą, a

by nakazali doboszom bębnić w odleglejszych od

miasta punktach.

H.N.

—

Pogotowie ratunkowe prócz kilka opatrunków

dokonanych na stacyi, przewiozło wczoraj przed po

łudniem do szpitala św. Ł azarza 56-letnią Annę, siu

żącą klasztoru PP. Bernardynek przy ulicy Posel

skiej, która spadłszy z okna I piętra na bruk asfal

towy, doznała złamania kości prawego przedramię

nia, kilka żeber z prawego boku, a nadto otrzymała

dużą ranę na kości czołowej.

Pod wieczór Pogotowie zostało wezwane na ulicę

Jakóba na Kazimierzu, gdzie 40 letnią Katarzynę

Czerwińską — jej sąsiadka tak poczęstowała szczot

ką w głowę, te wybiła w niej dużą i krwawą ranę.

Czerwińską po opatrzenia, zostawiono na miejscu.

—

Nekrologia. Helena z Gryglewskich Szwej

kowska, żona urzędnika szpitala św. Łazarza

w Krakowie, przeżywszy lat 45, zmarła wczoraj

w Krakowie. Pogrzeb odbędzie się jutro o godz. 4

popołudniu z domu przy ulicy Batorego L. 26 . Na

bożeństwo żałobne odprawi się w sobotę o godz. 8

rano w kościele św. Szczepana na Piasku.

—

Aniela Świderska, zwyczajna uczennica wy

działu filozoficznego na U niw ersytecie Jagiellońskim

zmarła dnia 18 sierpnia 1903 r. w Grybowie, prze

żywszy lat 22. Pogrzeb odbędzie się we czwartek

dnia 20 sierpnia b. r. w Grybowie popołudniu o 5

godzinie.

—

,,Czarna księga".

Dziennik Berliński donosi,

iż p. Maksymilian Jackowski nie może objąć patro

natu nad redakcyą ,,Czarnej księgi" i uważa pro

jekt jej zredagowania za niewykonalny.

Wybory do Rady powiatowej. Z Bochni piszą

nam: Przy wyborze do R ady powiatowej bocheń

skiej, z grupy większych posiadłości wybrani zostali:

pp. Zdzisław Włodek z Dąbrowicy, hr. Michał Roz

tworowski z Ostrowa, Konstanty Chrzanowski z Nie

dar, Żeleński Władysław z Grodkowie, Zygmunt

Ruebenbauer z Kobylca, D r Klemens Rutowski z Łą

kty górnej. Z kuryi miast wybrani dnia 12 b. m.

pp.: Dr Ferdynand Maiss poseł na Sejm i burmistrz

miasta Bochni, Wimmer Władysław z Niepołomic,

ilanusz Antoni z Bocbni, D r Czesław Górski z Bo

chrti, Dr. A. L . Serafińaki z Bochni, X. Sękowski

Andrzej z Wiśnicza, Jan H ałatkiewicz radca sądu

z Wiśnicza, Piotrowski Szymon z Lipnicy.

Ostrzeżenie dla kupców. Wiedeń. (Tel.). Mi

nisterstwo handlu OBtrzega kupców przed udziałem

w pokątnych wystawach francuskich, które powołu

jąc się ua rzekomy protektorat ministerstw i władz

publicznych pod nazwą ,,wystaw międzynarodowych"

licznie się pojawiają. Wogóle zaleca ministerstwo,

aby kupcy nie brali udziału w żadnej francuskiej

wystawie, co do której nie zasięgnęli wyjaśnień u

kompetentnych urzędów konsularnych.

R cznica Berlioza. Miasteczko Cóte-Saint An

drć (departament Isćre), gdzie przyszedł na świat

Hektor Berlioz d. 11 grudnia 1803 r.,

sp osobi się

do godnego uczczenia rocznicy narodzin swego ałyn

nego syna. Po raz pierwszy dzieła Berlioza będą

wykonane w jego mieście rodzinnem; zostanie też

utworzone ,,muzeum Berlioza", na które złożą się

różne p amiątki po nim. Muzeum urządzone będzie

w tym pokoju jego domu rodzinnego, gdzie, jako

młodzieniec, siedział, pełen smntku, nad książkami

medye.znemi ojca i marzył o ukochanej muzyce, któ

rej niewolno mu było się poświęcić.

—

Wysoka kaucya. Do Londynu przybył znany

finansista z Nowego Jorku, Whitaker Wright, który

wezwany był przed sąd policyjny Guildhallu, jako

oskarżony o sfałszowanie bilansu korporacyi Lo n

don and Globe Finance. Oskarżonego pozostawio

no na wolnej stopie, lecz mu3iał złożyć olbrzymią

kancyę w sumie 50.000 fst., co

wynosi około pól

milio na rubli.

Wdowa po prezydencie w Nowym Jorku po

licya zaaresztowała w nocy pijaną zupełnie wdowę,

po prezydencie Gwatemali, Barriosie, który został

w 1898 r. zamordowany.

—

Straszny nałóg dopro

wadził nieszczęśliwą kobietę do ostatecznego n

padku

Jak zwalczać chorobę morską. Doktor Madenf,

który p oświęcił się walczeniu przeciw tej przykrej

przypadłości, utrudniającej niejednemu nawet niedłu

gie wycieczki na morzu, proponuje użytek ciążków

i gimnastykę. W przepisie tym niema nic tajemni

czego. Robić ciążkami, je st to wzmocnić m uizkuly

abdolmenu, jest to, jakby nadać organom brzucha

pas naturalny, o wiele lepszy od sztucznego, którego

używają nieraz osoby, chcące się od choroby mor

skiej uchronić. Niema potrzeby posługiwać się ciąż—

Ikami bardzo eiężkiemi, wystarcza 500 gr. dla ko

biet, a kilogram do mężczyzn, gdyż nie chodzi by

, najmniej o wielki wysiłek, ale o prędkie małe wy

siłki. T rzeba także wprawić nogi. Główae ruchy,

jktóre wydobywać należy, są : l) zginanie kolan

! i jednocześnie wysuwanie rąk naprzód, następnie

powrót do pozycyi stojącej i przysunięcie rąk do

!piersi; 2) wyciąganie rąk w bok; 3) obsuwanie rąk

| wzdłuż ud i pociąganie w górę. Trzeba tylko baczyć,

aby wszystkie te ruchy wykonane były bardzo szyb

ko. Naturalnie należy zaczynać gimnastykę kilka ty

godni przed podróżą i nie zaprzestać jej na statku.

Wystawa w St. Louis.

Przyszłoroczna wystawa powszechna w 8t. Louii

tem się będzie różniła od swych poprzedniczek na

obu półkulach, że zamiast zwykłego dotychczas przed

stawiania gotowych już przedmiotów, wykaże sposób

ich fabrykacyi. I tak naprzyklad w dziale kopalni,

zwiedzający będzie oprowadzany po galeryach pod

ziemnych, gdzie ujrzy minerał surowy w takim sta

nie, w jakim się znajduje w Colorado, Wyoming itp.,

ujrzy górników przy robocie, kolejkę podziemną w ru

chu, windy spuszczające się i podnoszące, będzie p a

trzał kolejno na przekształcenie się bryły złota lub

srebra. T ak samo ujrzy budowę maszyn, lokomotyw;

w dziale wychowania dowie się, jak robione są ołówki

z drzewa cedrowego i grafitu, jak się rysują karty

geograficzne i globusy, jak się drukują, broszurują

i oprawiają książki. W dziale konserwów ujrzy, jak

się preparują owoce, pomidory, jak się je zalewa

oliwą lub sokiem, jak się je wkłada do puszek, jak

je lutują. Dalej gość będzie mógł oglądać: w jaki

sposób robią się zegarki, od najtańszych do chrono

metrów. Nie dość na tem, przedstawione będą po

glądowo: siewy, kiełkowanie i zbiory zbóż, nasion,

okopowizu. U wejścia do wystawy uderzać będą

dwie panoramy: na jednej będzie przedstawiony

tryumf człowieka nad naturą, a więc oczy zobaczą

ujarzmione kaskady, wyrąbane lasy dziewicze, a na

ich miejsce wodotryski, ogrody i wspaniałe gmachy.

Na drugiej wykazane będzie, co może zdziałać

natura przy pomocy człewieka — a więc pole ze

150.000 krzaków różanych, zegar z kwiatów, mie

rzący 8to stóp obw odu, tarcza z różnokolorowego

kwiecia, cyfry z żywej zieleni. Te panoramy będą

się jarzyły wieczorami światłem milionów lampek elek

trycznych. Dla wzniesienia pawilonów wystawy spo

trzebowano 22.400 funtów papierń na plany. Pałace

będą olbrzymie. Pałac przemysłu ma 1200 stóp dłu

gości, 525 stóp szerokości i 57 stóp wysokości do

gzemsu.

Aby d-ć pojęcie o rozmiarze pracy ludzkiej, wkła

danej w przyszłą wystawę, nadmieniają, te 80 ro

botników czynnych było przy zakładaniu fundamen

tów w ciągu dni 2 00 ; 140 cieśli pracowało przez

tyleż dni, 100 mularzy pracuje od dwóch miesięcy,

50 dekarzy pracowało przez dwa tygodnie, a 100

malarzy pokojowych przez dwa miesiące.

Wszystkie gmachy Stanów Zjednoczonych są w stylu

gotycko-Tudor, w rodzaju kolegiów angielskich, zbu

dowanych za czasów H enryka VIII i królowej Elż

biety.

’Ł wakacyj.

Zakopane 14 sierpnia.

(Per.) Powinienbym za motto użyć znanego przy

słowia, które kończy się słowami: ,,.,.boby bodła

i kąsała!" Kraj zrobił drogę do Morskiego Oka, kraj

dal pieniądze na jej zrobienie i daje na jej utrzy

manie, a tutejsze ,,organy nad utrzymaniem tem czu

w ające", znakomitą tę drogę szutrują teraz, w sier

pniu, teraz, kiedy pogoda jako tako się ustaliła —

szutrują i nie walcują przez ileś dni. Prawda, że

uikt nikomu nie każe jeździć do Morakiego Oka, ale

prawdą też jest, że gdyby tam ludzie nie mieli jeź

dzić, toby tej drogi, tak kosztownej, a tak w spania

łej, zadającej chlubnie kłam wersyi o t. *w. polskich

drogach, wogóle nie robiono. Skoro jednak jest i

jest w stanie doskonałym, toż jej nie wolno psuć,

choćby się było nsjz aciętszy m wrogiem gości, letni

ków, turystów itp. przybyszów. Dziwne, jak tutejszy

zarząd nie zdaje sobie sprawy z kalendarza i z sy

tuacyi Wszystkie drogi i ulice więcej uczęszczane,

szutrują w lipcu i sierpniu i od pięciu dni do dwóch

tygodni czekać należy na walcowanie ich. Przez ten

czas zaś mogą sobie chyba goście jeździć rowami,

kiedy im się spieszy.

Wszystko to dzieje się właśnie w lipcu i w sier

pniu, oraz w pełDym sezonie, broń Boże, nie kiedy

indziej. To ładna troska o dobro i całość gości za

ich pieniądze, za wygórowane taksy, ze strony ludzi,

których to, nie co innego, jest obowiązkiem, bo za

to płatnych przez kraj i przez gości. Dosyć na dzi

siaj. Trudno rozczulać się nad rozkoszami natury,

gdy oburzenie na przewrotność ludzką bierze górę.

Kłakać istotnie nad tem, jak bardzo i słusznie wy

śmiewać nas i urządzenia nasze tutaj muszą obcy

turyści, którzy tu czasem zaglądają i których wszel

kimi środkami ściągać tu należy — ale nie takimi

środkami, to pewna !

Trenczyn-Teplice 10 sierpnia.

Osób leczących się tutaj je st bardzo wiele, zwła

szcza od chwili, gdy ostatnie wylewy zalały podo

bny zakład w Piszczanach. Pomiędzy dygnitarzami

jest biskup połowy X. Belopotoczky, drngi jakiś bi

skup-nominat węgierski, księżna Metternichowa. Ję

zyk polski słyszy się ustawicznie, bo też Polonii ze

wszystkich trzech zaborów zjechało się wiele.

Kuracyuszom żyje się tu nieźle, a byłoby bardzo

dobrze, gdyby nie dwie rzeczy. Jedna to kuchnia,

druga to dzieci. Restauracye tutejsze sprowadzają

mięso z Wiednia i nieświeże, żle przygotowane po

dają chorym. Były wypadki choroby z takiego po

żywienia. Druga rzecz jeszcze gorsza, to dzieci, zwła

szcza chłopcy. Po co takich malców, źle wychowa

nych, zabierać z sobą? Można dojść do rozpaczy,

słysząc ich krzyki po hotelach, zwłaszcza w dni

słotne! Biedny chory, znękany, potrzebujący ciszy,

musi to znosić i niema na to sposobu.

Teraz mamy tutaj naprzemian dzień lub dwa dni

pogodne, a dwa, trzy dni deszcze, a do tego zimno

niezwykłe o tej porze. Wylew wody tegoroczny i

tutejszym okolicom dał się we znaki.

Niedawno odbyła się wyłącznie polska uroczystość

kościelna, Przed paru laty powstała myśl, aby w ko

ściele tutejszym umieścić obraz Matki Boskiej Czę

stochowskiej. Obraz duży, prawie naturalnej wielko

ści, w złoconych ramach umieszczono na ścianie i

zawieszono przed nim złoconą lampę. Po załatwie

niu tego odbyło się poświęcenie obrazu, którego

dokonał proboszcz z T renczyna, do którego parafii

należą tutejsze zakłady lecznicze. Po poświęceniu

przemówił zmarły w parę dni później ś. p. X. prałat

Dr Smoczyński z Krakowa, zaproszony przez komitet.

Ozas* w* chodzi z wyjątkiem dm po niedzieli i świętach uroczystych dwa razy dziennie, a mianowicie

Lwnwi» f,,.i, i

, )?O" z, m e srano i o godzinie 6 wieczorem.

W«, Lwowie ,,C u « jest do ubycia w bfrraeh ^ z l o u b ś w A. Ciszewaklego, S.Sokołowskiego,

PreiBKent)s wyuoai:

W Krakowie w

miejscu .

na cały rok nakwartał na 1 miesiąc

Pocz4* wpaństwie Aus^ekiem.

!!!!!!!!|

SSon 5tai?fi

! de wW b, Francyi, Anglii; BW ii, *Szwajciryi, iurcyi

56**"

14 k°r0D 6 kor’ 60 hal’

irnych państw, należących do związku pocztowego . . .

64 koron

16koron 6kor - hal

!t”,T T

Listów niefrankowanych me przyjmuje się.

iłękopismóro nadsyłanych me zwraca się?

’

Frcnnueratę przyjmuję: Administracya Czasu w Krakowie i urzędy pocztowe.

H lejs c o w ę pren u m e r a tę księgarnia S. A. Krzyżanowskiego, handle: St. Karlińsidego w Sukiennicach,

3. Kretschmera, Rynek 10, Biuro dzienników Hopoasa i Salomonowej, (Rów n a t rafika w Rynku głównym,

O g ło s z e n i a przyjmuje się za opłatą od wiersza petitem za pierwszy ,az 20 hal., za każdy następny

po 10 h al,; układ tab ela ry czny , cyfrowy, skomplikowany, pierwszy raz po 40 hal., n astępny po 10 hal;

Ogłoszenia i prenum eratę przyjmują: we Lwowie biura dzienników L. Płonna, A. Olszew

skiego, St. Sokołowskiego, K. Bucnstaba; w J a r o sła w ia Biuro dzienników; w P odgór z a Poturnlski;

Rynek; w P rz em yśla A. Juszyńeki księgarnia koiej., D. Heszeles; w Rzeszowie M.Weintraub:

w S(tanisławow’ie Jasielski i Sp.; w Tarnowie M. Rockach; w Tarnopolu C. Haliczer:

w P a r y ż u wyłącznie p. Adam rne de Varenne 38, (prenumeratę p. W. Raozkowski, Courbevoi pod

Paryżem rue dc Chemin de fer 44); w W ie d n i u Haasenstein 4 Yogler (takie w Hamburgu, Frank

furcie n. M,, Berlinie, Lipskn, Bazylei i Wrocławiu), A. Oppelik, R. Mosse (także w Berlinie, Hamburgu,

Monachium i Norymberdze), H. Sohalek, M. Dukos, J . Danneberg, H. friedl (tylko prenumeratę B.

(loldcehmidt 4 Comp.); w Frankfurcie u. H . G. L. Danbe 4 Comp.

%a każdą zmianę adresu dopłaca się 40 bal.

A d r s » KoiSakoyi: uLiw . Tomaaos Ni 82.

Tcl sfos Hr 60.

1 of 2 • Strona 1

Mirador viewer

Czas.

Description

Structure

Similar

Error 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Mirador viewer

Description

Structure

Similar

Error 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Download file

Download file

Deleting a comment

Advanced search

Suggest correction