Mirador viewer

Czas.

Annotations

Showing 636 annotations

Adding notes only for logged in users

Filtering

Ner 154.

Krakow 9 Lipca— Wtorek.

Rok 1861.

ychodzi codziennie rano, wyjąwszy poniedziałki i dni poświąteczne.

Prenumerata:

w KEAKOWIB

POCZTĄ (w Państwie Austryackiem).

zł.anstr.2 0 r o c z n i e ....................... zł. anBtr. 24

......................................... ,

10 półrocznie

BB12

........

6 kwartalnie........................,

« ..................................................

2 m iesięcznie.......................

2 cent. 2S

Numer pojedynczy kosztuje 10 centów.

prenumeratą przyjmują:

Bióro Administracyi nCzasn" w Rynku pod L. 29 w domu ,,Krzysztofory" zwanym

tudzież wszystkie Urzędy pocztowe auBtryackie.

’

PifKyjsaiują fllie*:

ogłoszenia, ODEZWY, uwiadómienia, dóniesienia wszelkiego rodzajn, za opłatą:

od wiersza drobnego za jednorazowe umieszczenie 8 centów, za następne po 5 centów

Do każdego obwieszczenia załączyć należy 80 centów na opłatę Btęplową za każdorazowe

umieszczenie.

l is t y z pieniędzmi przesyłane być winny franko do bióra Administracyi ,,Czasu".

lis t y reklamacyjne niezapieczętowane nie ulegają frankowaniu.

li s t y niefrankowane nieprzyjmują się.

rąkopisma nadsyłane Redakcyi nie zwracają się i niszczone będą.

Kraków 8 lipca.

Pomimo że sprawa w’ęgierska uważana

jest przez dyplomacyą europejską za sprawę

"**”t!ómową monarchii austryackiśj, nie będzie

my się jednakowoż tłumaczyć, czemu w spra

wozdaniu dzisiejszem z chwilowego poło

żenia polityki ogólnćj, od sprawy tćj zacząć

nam wypada. Oczy całej Europy zwrócone

są niezawodnie w tę stronę, i opinia jest

słusznie bardzo przekonana, że od obrotu

jaki weźmie ta sprawa, zależeć będzie po

większćj części nie tylko dalsze Austryi sta

nowisko w’ewnątrz i zewnątrz, ale nawet

po części i dalszy kierunek wypadków eu

ropejskich.

Stanowczego nic wprawdzie powiedzieć

w tćj mierze nie można, jakkolwiek osta

tnia uchwała Sejmu węgierskiego zwolniła

nieco naprężenie, jakie w stosunkach Wę

gier do korony istniało. Wczoraj mieli przy

być do Wiednia prezesowie obu izb węgier

skich z adresem zmienionym podług pier

wszego projektu Deaka. Co do formy, nie

zachodzi przeto żadna przeszkoda do przy

jęcia go przez Cesarza; co do osnowy zaś,

adres opiewa się na ustawach z r. 1848,

a zatem dalćj idzie niż dyplom październi

kowy sięgający tylko po r. 1847, lub osta

tni reskrypt cesarski odwołujący się do r.

1790. Różnica zatem między koroną a sej

mem węgierskim jest jeszcze niezmiernie

wielka, bo taka niemal jaka jest między au

tonomią krajów koronnych, (a unią perso

nalną. Następstwa unii personalnćj prowadzą

do odrębności zupełnej, a nawet dojść mogą

do sprzeczności z interesami drugićj części

monarchii. W tćm przeto leży trudność po

godzenia korony z sejmem węgierskim; wsze

lako przyjęcie adresu i danie nań odpowie

dzi przez N. Pana utoruje drogę do dalszych

że tak powiemy układów. Układy przewi

dywaliśmy ciągle: czy zaś one przez jedno

stronne czy przez obustronne ustępstwa spro

wadzić mogą zgodę — to już należy do

ynr,ypuszczeń, w które w’da w a ć się dzisiaj

byłoby lawmBu.

Podczas owych usiłowań Austryi do

wprowadzenia formy konstytucyjnej z u

trzymaniem jedności państwa, Prusy m a

ją koronacyę swego króla zapowiedzianą

manifestem, który zamieszczamy poniżej.

Nie jest ona tylko formalnością, albowiem

zastępując akt hołdu, koronacya usuwa

wszelkie zabytki instytucyi Stanów i trady

cyi feudalizmu w prowincyaeh a wprowa

dza obrzęd ten w !godność z konstytucyą.

Francya, a raczej Cesarz Napoleon przy

gląda się temu wszystkiemu z Vichy, do

kąd dla polepszenia zdrowia się udał. Gro

no dyplomatów zawezwane tam jak piszą,

przez monarchę pozwala wnosić, że pobyt

u wód Cesarza Francuzów nie będzie bez

w pły w u na p olitykę europejską. Głównym

przedmiotem ma być sprawa rzymska, któ

rą pan Ricasoli na pierwszem miejscu w po

lityce turyńskiej i w kwestyi włoskiej po

stawił, mówiąc ostatnim razem w parla

m encie włoskim . Dzienniki półurzędowe

francuzkie powtarzają ciągle że sprawa ta

nie m oże być ukończoną tylko za zgodą

Francyi, Włoch i Rzymu. Jeżeli taka jest

opinia rządu francuzkiego, natenczas w Vi

chy m ogłyby być tylko rzucone prelimina

rya, to jest propozycye, któreby ks. Gra

mont zabrał z sobą do Rzymu.

Ostatni tydzień nie przyniósł żadnych

syraptomatów w stosunkach między Fran

cyą i Rosyą, Zdaje się że w reformach Kró

lestwu Polskiemu przez Rosyę ogłoszonych

Francya nied opatrzyła ani siły ani też no

wego kierunku w polityce, któryby ją do

coraz większego zbliżenia się zachęcał.

W reformach tych, czyli powiedzmy popro

stu w rozporządzeniach, nie dała Rosya

nic, -

prócz pola legalnego na którem

Królestwo Polskie ducha swego narodo

wego okazać może, i z którego niezawo

dnie z wytrawnością polityczną skorzystać

nieomieszka. Bojaźliwość przewodnicząca

ty«i !ozporządzeniom powinnaby przekonać

zachód a zwłaszcza Anglię, która się W par

lamencie o praw’a narodowości polskiej

w ostatnich dniach upominała, że interwen

cya moralna o jakiej mówili lordowie Pal

merston i Russel nie byłaby w obec dzisiej

szej Rosyi ani przedwczesną ani bezsku

teczną.

Położenie chwilowe Europy m0cno wła

snemi sprawami zajętćj, bardzo jest korzy

stne dla nowego Sułtana. Abdul Azis, ja

keśmy to z góry powiedzieli, nie wystąpił

nynajinnićj jako starowierca, ale poszedł dro

swego poprzednika co ,do polityki ze

wnętrznćj i co do reform na równoup? nie

nie wszystkich swych poddanych o4

cli.

Zmiany jakie przedsiębierze, tyczą się o

szczędności i mają na celu wydobycie fi

nansów z opłakanego stauu w jakim mu

Abdul-Medżyd skarb państwa zostawił. Na

to nie trzeba nic prócz roztropności, a z o

wego ukrócenia nadużyć nic jeszcze wnosić

się nieda o przymiotach politycznych now’e

go władcy Turcyi. Chwila jak mówimyjest

sposobną do podobnych reform. Ukończona

tymczasowo sprawa syryjska, dozwala nie

jako wytchnąć kwestyi wschodniej, jeżeli

jej wypadki koło Czarnogóry niewywołają.

Wtedy dopiero moglibyśmy sądzić o poli

tyce Abdul-Azisa.

KORE8PONDENCYA CZASU.

Wiedeń 7 lipca.

P Adres węgierski przyjęty jednomyślnie przez

obie Izby, wraca ta jntro w takiej formie i treści,

akie ma dał pan Deak i które przy pierwszem

głosowaniu znalazły trzy glosy większości w Izbie

oiżizej. Poprawki jak wiadomo zaszły przy gloso

wania nad szczególnemi paragrafami. Adres ten,

)rzypomnieć sobie trzeba, żąda powrotu do san

icyi pragmatycznej, do praw 1848, do ministe

ryum odpowiedzialnego dla Węgier, jednem sło

wem do unii personalnej. Jak dalece jest od tycb

życzeń do patentów paź Iziemikowycb, każdy wi

dzi na pierwszy rznt oka. Wszakże przed paten

tami są punkta, z któremi one pogodzić się mo

gą. W dyplomie z d. 20 paźdz. Cesarz przyrzeka

koronie węgierskiej i połączonym z nią krajom,

konstytucyę na sankcyi pragmatycznej opartą.

W reskrypcie z d. 16 stycznia 1861 do bar. Vay

oświadcza, że nawet prawa 1848 przejrzane, zmo

dyfikowane lub utrzymane wspólnie z sejmem zwo

łanym do Pesztu na d. 2go kwietnia, być mogą.

W reskrypcie 20go pŁżdz. do bar. Vay powiada

także, źe z tym sejmem, eo do udziału Węgrów

w ogólnej Radzie państwa się porozumie. Na

tych podstawach można przeto dalsze prowadzić

układy, jak to N. Pan miał na myśli, mówiąc

w ostatnim reskrypcie, że żąda zmiaoy firmy a

dresu dla tego, żeby mógł nad żywotnemi w nim

zawartemi kwestyami szczerze »we zdanie wypo

wiedzieć. Tego się spodziewają i oczekują teraz

Węgry. Słowa reskryptu cesarskiego przypomina

j ą c mowę tronową odnosiły się, jak twierdzi u

rzędowy węgierski SUrgöny do reskryptów cesar

skich z d. 20 psżdz. do bar. Yay. Donau Zeitung

widzi przeciwnie w tych słowach przypomnienie

patentów z 26 Intego. Podług niej o układach

z Węgrami nie może byó mowy. Trzeba poprostu,

żeby s:ę poddali patentom 26 latego, kwestya

przeto stoi tak jak przed kilka dniami; Cesarz

adresu teraźniejszego odrzucić nie może. Mnsi

więc nastąpić odpowiedź co do przedmiotów w nim

zawartych. Czy będzie powołaniem prostem Wę

grów do patentów lutowych? W takim razie N.

Pan nie byłby powiedział w ostatnim reskrypcie,

że chce nad żywotnemi kwestyami wyrzec swe

zdanie, gdyż to oświadczenie zapowiada rozbiór

tychże kwestyj. Chcąc odrzucić wszystkie życze

nia Węgier, lepszą miał chwilę Cesarz wtedy gdy

odrzucił pierwszy adres tylko dla formy, gdy pod

uią, jako obrażającą, mógł objąć wszystko ze słu

szną nadzieją, że krok taki znajdzie odgłos

w opinii publicznej. Dziś ta sama opinia ocze

kuje układów pojednawczych. Ost - Deutsche

Post przewiduje nawet, że te układy będą

Węgrom pomyślne, i stara się odwrócić od Igo

rezultatu sympatye reszty ludów Austryi, zapowia

dając, że powrót Węgier do konstytucyi osobnej,

będzie hasłem powrotu do absolutyzmu dla reszty

państwa, i powstając na egoizm, na zarozumiałość

węgierską. Są to krzyki czcze i bezzasadne. Sejm

Węgierski mówił ciągła, że o interesa ogólne Pań

stwa gotów będzie układać się z wolnemi ludami

Austryi. Węgrzy w tej wolności będą miały naj

silniejszą gwarancyę własnej konstytucyi. Za nią

przemawiają ich uczucia i interes. Jak ta wolność

dla reszty Austryi ma być urządzona? czy podług

dyplomu 2 0 paździer.? czy podług patentów 26go

lutego? O tem toczy się spór w parlamencie od

dwóch miesięcy, i nie Węgrów wina, że do niczego

przyjść ten parlament nie może. Mniejszość au

tonomiczna w Izbie niższej dala wszakże dowód,

że nie opiera się prawom wolność mającym na celn,

lecz tylko opiera się zamiarom centralizacyi, która

pod formą konstytucyi jednolitej, chce utrzymać

niemiecką biórokratyczną, we wszystkich prowin

cyach przewagę. Tej to dążności opierają się Wę

grzy najsilniej. Jedności państwa, i wolności chcą

tak oni, jak Polacy, Czesi i inne prowincye. Dla

tego to usłyszała Izba głos antonomistów przeciw

ostatniej manifestacyi większości, która pod płasz

czem lojalności, chciała tron na fałszywą wzglę

dem Węgier wprowadzić drogę. Autonomiści po

wiedzieli Cesarzowi, niemniej legalnie, a daleko

sprawiedliwiej, że sprawa Węgierska należy do

niego jako do króla konstytucyjnego Węgier, a

nie do większości niemieckiej Parlamentu który

jest szczupłyoij niezupełnym. W obec tej deklaracji

Cesarz jako król, ma łatwiejsze pole, i pomyśl

niejszy przed sobą widnokrąg, nie tylko po za

L’tawą, ale i w innych kierunkach. Jedność pań

stwa oparta na kongtytucyi w Węgrzech, na au

tonomii narodowej i historycznej w innych krajach

koronnych, będzie silniejszą podporą tronu, niż

sztucznie wyrobiona centralizacya, i wyższą gwa

rancyą dla rozwoju wolności, niż Parlament tak

złożony, jak j e8l tsraz, Prawa zasadnicze, prawa

ogólne, prawa tyczące się wspólnych interesów,

znajdą organ prawodawczy centralny, temu wiel

kiemu celowi wówczas zupełnie odpowiedni. Reszta

jak powiedział dyplom z 2 0 pażd. należeć powin

na do sejmów prowincyonalnych. Cesarz konsty

tucyjny, i król węgierski konstytucyjny, łatwić

się dają pojąó, jak Cesarz absolutny i król kon

stytucyjny, a przecież i ten stosunek trwał w An

stryi przez wieki.

Depntacya Węgierska spodziewana tn jutro.

Wielka chwila!

Warszawa 4 lipca.

Dnia 1 lipca odbyła się u jenerała Suchozaneta

narada wojenna. Możemy podać pewną o tćj na

radzie wiadomość, dość zajmującą, gdyż wskazuje

ona jak p. o. Namiestnika pojmnje nasze położe

nie i jakiemi środkami chce wprowadzić w życie,

,,poszanowanie religii i narodowości" zapewnione

przez jego poprzednika w ,,Odezwie do Polaków"

ogloszonćj publicznie. Jenerał Suchozanet zagaił na

radę przemową, w którćj wyrazi! swojo niezadowolę

nie z obecnego położenia, i nie pytając się zgro

madzonych jenerałów i członków Rady, sam pro

ponował środki stłumienia ducha który wywołuje

śpiewy patryotyczno-religijne na ulicach i w koś

ciołach. Projekt p. Suchozaneta jest następujący:

Zrobić sztuczny alarm w nocy, a jeżeli mieszkań

cy wystąpią z domów na ulicę, czego si§ natural

nie spodziewać można, to okaże l e są gotowi

do powstania, nważrć to za bunt, stłumić go

orężem i skarcić surowo a nastanie porządek.

Gdy niektórzy z jenerałów chcieli mu przedstawić

swojo uwagi, p. o. Namiestnika nakazał im mil

czenie.

Czyż z wyrachowania przypuszczano, że miasto

irzebudzone wśród nocy alarmem do boju, jak

kolwiek bezbronne mogłoby rzeczywiście w obro

nie życia przyjąć walkę, ujrzawszy wojsko uszy

kowane do boju na ulicach spokojnego miasta, i

wśród mieszkańców we śnie pogrążonych. Przy

zwyczajeni do mordów wśród dnia białego, słusz

nie moglibyśmy sądzić że takie wystąpienie woj

ska w nocy jest hasłem do krwawszej jeszcze ni

żeli poprzednie, rzezi bezbronnych mieszkańców

Warszawy.

Cokolwiekbądż, samo przypuszczenie, iż plan

taki ułożono i że może być urzeczywistniony, oka

zuje w jak ciężkiem znajdujemy się położeniu i

jaką ufność ma naród do rządu. Jakże dziwić się

tu przeto, żj lud zanosi skąrgi do Boga, że uci

śniony i pognębiony modli się i prosi o swe Wła

sne prawa, o sprawiedliwość i wolność.

Od niejakiego czasu obawa nowych krwawych

wypadków coraz więcćj wzrasta, bo znów powta

rzają się coraz częstsze i natarczywsze prowoka*

cye ze strony policyi i jakieś złowieszcze przygo

towania. Wiemy z dobrego źródła że w Zamku

przygotowano kilkadziesiąt łóżek, oraz stół i na

rzędzia operacyjne jak się to czynić zwykło przed

bitwą, ale przecież z bezbronnymi nie bitwę się

stacza ale tylko rziż się dokonywa.

Duchowieństwo wyznania katolickiego, ewan

gielickiego i mojżęszowego, znów było atakowane

a y zabroniło śpiewów po kościołach; z tego po

wodu uciśniona ludność tem usiluićj i goręcćj mo

dli się błagając Boga aby użyczył siły każdemu

tak świeckim ludziom jak duchownym do wytrwa

nia w powinności i odparcia pokus, któremi chcą

odwieść od pełnienia obowiązku.

Alumni akademii ducbownćj na zakończenie ro

ku szkolnego zanucili ,,Boże coś Polskę" w obec

licznie zgromadzonych zwierzchności dnchownej i

świeckićj.— Uwolnieni zostali świeżo, Boczkowski

z Modlina i St§pkow ski z cytadeli. Lecz natomiast

aresztowano 1 t. m. wójta gminy Powązek i zam

knięto w cytadeli warszawskićj, przywieziono ró

wnież do cytadeli księdza Litwińskiego, bernardy

na z Piotrkowa, za kazanie jakkolwiek było ono

treści bardzo nmiarkowanćj i wcale niepodburzają

cćj. Widać że p. jenerał Wagner na innem znown

poln szuka wawrzynów.

W poniedziałek 1 lipca odbj-lo się na smętarzu

powązkowskim uroczyste poświęcenie grobów po

ległych w dniu 27 Intego i 8 kwietnia. Oprócz

wspólnego grobu pięciu poległych w dniu 27 lu

tego, oraz kilkunastu, którzy z ran później pou

mierali, jak: Zarzycki, Sitkowski, Eleonora Siecz

kowska, Głowiński, Dunin itd. jest jeszcze ogro

mna mogiła w kształcie wału, mającego 90 łokci

długości, w którym wywiezionych nocą ze szpitali

po rzezi 8 go kwietnia policya pogrzebała, nie li

cząc tych, któiych Wis!a wyrzuca, tych co w cy

tadeli, i Bóg wie, gdzie pozakopywano. -

Ga!j’

p mieniony wał zasłany był wieńcami i zielonemi

gałązkami, a po dwóch jego końcach ślicznie u

stawione były z gałęzi ołtarze w kształcie altany.

Wszystkie zaś inne groby poległych z nazwiska

wiadomych, krzyżami drewnianemi oznaczono i od

powiednie na nich nmieszczono(napisy, które policya

zaciera wraz z nazwiskami. Czyż mniema, że

przez to zatrze ślad zbrodni w pamięci narodu!

Chodząc na smętarz pobożni, liczą te mogiły i po

wtarzają sobie z gorzkiem uśmiechem: ,,Oto patrz

cie, dziesięciu tylko było zabitych." Bo takie bylo

ogłoszenie rządowe po rzezi Śgo kwietnia, i ta

kiemi są wszystkie zabijające prawdę reklamy

rządowych organów. Po nabożeństwie porannem,

przez cały dzień odwiedzała ludność warszawska

mogiły poległych, w gorących modłach do Boga,

oddając się Jego opiece.— W skutek awantury za

szłej w niedzielę (30 z. m.) pomiędzy policyą a

dziećmi bawiącemi się w ogrodzie Saskim, założo

no znów obóz, lecz nie na placu Krasińskim, bo

gorąco, ale w cieniu krasińskicgo ogrodu ; grożą

takż’e zamknięciem Saskiego ogrodu dla publicz

ności. Jestto jedyne miejsce, gdzie po całodziennej

pracy ladzie, którym zatrnduieme nie pozwala wy

dalać się z miasta, mogą świeższem odetchnąć po

wietrzem, szczególniej teraz gdy utrzymanie po

rządku i czystości, tak ważny wpływ wywierają

ce na zdrowie mieszkańców, znpełnie przez policye

w mieście naszem zostało zaniedbane, a wojsko

stojące po ulicach i po koszarach wcale się nią

przyczynia do oczyszczenia powietrza. Policya ty

lu innemi zajęta sprawami, nie ma czasn o tem

myśleć, co właśnie do niej należy, i jeżeli deszcze

nie będą częściej plókać miasta, to możemy się

gorączki tyfojdalnej lub cholery spodziewać.

O zajścia policyi i wojska z dziećmi w ogro

dzie saskim takie podajemy szczegóły. Dzieci ba

wiące się w ogrodzie saskim, jakiś nieznajomy

człowiek wyprowadzi! na śpiewy do krasińikiego

ogrodu, stamtąd zaś ten sam jegomość zapropo

nował im, aby szli śpiewać pod Zamek; dzieci

zgodziły się na to, lecz w drodze na nlicy Miodo

wej ktoś zwrócił icb uwagę, żo to chyba szpieg

ich prowadzi; tak było rzeczywiście, ajenta wybi

to za prowokacyę, a chłopcy rozeszły się do do

mów. W skutek tego, jak się zdaje, mamy obóz

w krasińskim ogrodzie przeciwko drewnianym pa

łaszom i blaszanym rewolwerom małych wojo

wników.

P. Rozwadowskiego zastąpić ma oberpolicmajster

z Moskwy p. Potapow, a lubo nominacyi jego je

szcze nie ogłoszono, domyślamy się, że w sferach

policyjnych musiały zajść jakieś zmiany nie sy

stemu, ale figar systemem kierujących. Zmiana ta

wszystkich obchodzi, bo wszyscy jesteśmy pod o

pieką policyjną. Dowodem, że ta opieka zaczyna

nam znów gorąco dopiekać, są sceny, jakie za

szły onegdaj i wczoraj (2go i 3go t. m.) na

Lesznie przed kościołem Karmelitów, gdzie się

ludzie na modlitwy wieczorne zbierają.

Onegdaj modlących się przyszła rozpędzić poli

cya, w aseknracyi kilkunasto tylko żołnierzy z

komisarzem cyrkułu Joacbimowskim, bardzo czyn

nym policyantem, który zabrał ową trumienkę u

mieszczoną w wieńcu składanym w wilią Sgo Ja

na na grobie poległych (o którym to wieńcu w po

przednim liście pisałem), i takową zaniósł do 0 -

berpolicmajstra aby się przekonać, co ona takiego

zawiera; albowiem puszczono pogłoskę, żo w niej

ukryto wielką tajimnicę. Trumienka była symbo

lem do obchodzonej uroczystości potrzebnym, ale

ma się rozumieć, że była pustą. Otóż tenże sam

komisarz, groził onegdaj modlącym się pod figurą,

że każe bębnić i strzelać, a że pogróżki nic skut

kowały, więc komisarz cofając się z placu spot

kał w drodze dozorcę i kazał mn iść Ind rozpę

dzać, lecz dozorca odpowiedział stanowczo: nJa

za żadne pieniądze tam nie pójdę, niech p. ko

misarz sam ich rozpędza." Po odbytych śpiewach

ludzie wrócili do domów spokojnie, nie będąc przez

policyę napastowani. Ale wczoraj podobnaż scena

groźniejszy przybrała charakter. O zmroku kobie

ty, dzieci, młodzież i rzemieślnicy wychodzący z

pracowni swoich poklękali przed figurą Matki Bo

skiej przed kościołem XX. Karmelitów na Lesznie

stojącej, a pozapalawszy przyniesione lampy, za

częli śpiewać nabożne pieśni. Policya tymczasem

w większej liczbie zjawiła się, a w poi godziny

przybyły dwie kolumny piechoty, od nlicy Przejazd

jedna, od Solnej druga, przynajmniej po200 lndzi

każda. Wojsko rozstawiono i zaczęto bębnić. Oba

pddiiały żołnierzy uszykowały się w poprzek uli

cy i zamknęły wyjścia od nlic Orlej i Solnej.

W pierwszej chwili lad się przestraszył, a le śpie

wanie nie ustawało, zabębniono raz i drugi, w koń

ca dowodzący wojskiem zaczął grozić strzelaniem.

Wtedy wystąpiło kilku starszych wiekiem ludzi,

przedstawiając spokojnym tonem niewłaściwość

tej pogróżki. nPanie-mówili mu-m asz pan si

we włosy, a rozsądku nie masz. I na kogoż to

chcecie panowie strzelać? na lndzi co się spokoj

nie modlą? Bębnić pan każesz, to się jeszcze wię

cej lndzi, to się cała Warszawa zbiegnie na Le

szno, bo u nas bęben zwiastuje jakieś ogłoszenie,

jakiś ważny wypadek, i lud się zwykł gromadzić

a nie rozpraszać." I wistocie ze wszystkich stron

gdzie wojsko przejścia nie tamowało, ze wszy

stkich domów wybiegali ladzie na odgłos bębna,

gromadząc się coraz liczniej około kościoła, u stóp

swej Królowej i Opiekunki, przed którą znowu

wszyscy uklękli i zanucili: ,,Święty Boże" i ,,Pod

Twoją obronę", a rozchodząc się powoli, powta

rzali ostatnie slowä pieśni: ,,módl się za nami,

którzy się do Ciebie uciekamy", roznosząc jej

wzruszające dźwięki po wielu nawet odległych

ulicach pobożnej stolicy naszej. Niedługo, bo o

koło północy, posłyszano znowu odśpiewywane

zwrotki świętej pieśni zdała dolatujące. Wśród ci

szy nocnej, wśród tych cierpień i prześladowań,

było w tem coś dziwnie uroczego. Słuchającym

przyszły na pamięć katakumby rzymskie w pier

wszych wiekach cbrześciaństwa, kiedy wśród prze

mocy pogan, prześladowani wyznawcy zbawczej

nauki Syna Bożego, wśród cieniów nocy w pie

czarach odprawiać musieli święte tajemnice wia

ry swćj.

W Płocku odbyło się w tych dniach poświęce

nie nadgrobku postawionego nad grobem wydo

bytego z Wisły, dwoma kulami i bagnetem prze

szytego ciała, niewątpliwie ofiary mordów z 8 go

kwietnia. O uroczystym pogrzebie tej ofiary jnż

dawniej pisaliśmy. Zgromadzonych na obrzęd po

święcenia zaczęła policya rozpędzać i grozić strze

laniem. Część publiczności udała się przed mie

szkanie nowego gubernatora, jen. Rożnowa i wypra

wi!a mu kocią muzykę. Gubernator wyszedłszy

przedstawiał grzecznie, iż przybywszy niediwno,

niemógł się jeszcze niczćm narazić mieszkańcom.

Niektórzy z nich niezaprzeczając temu, dodali, że

to jednak wkrótce nastąpić może, bo wojskowy

nieznający praw krajowycb, nie może byó dobrym

urzędnikiem, i ie niesumiennością jest przyj mo

wać obowiązki, do których się nie posiada odpo

wiednich kwalifikacyj. Jenerał Rożnow uznać mial

słuszność uczynionych mn uwag, i zamierza po

dobno podać się, jak mówił, do dymisyi.

Czytaliście w gazetach tutejszych doniesienie u

rzędowe. o skazaniu p. Aleksandra Boguckiego,

obywatela miasta Czeladzi na Jat trzy do robót

fortecznych do Bobrnjska, za uderzenie żołnierza

na straży. Jen. Suchozanet twierdzi że Bogacki

w owej chwili nie był trzeźwy; jeżeli to prawda,

to czyż godziło się naprzód oddawać pod sąd wo

jenny a następnie na tak ciężką karę skazywać?

Zaczyna się wyprowadzanie z kraju urlopowa

nych. Płacz i krzyk na ulicach; żony i matki

głośno przeklinają Rosyan, a pomiędzy ludźmi

krążą z tego powoda pogłoski po kraju bardzo

złowieszcze.— O dalszym biega sprawy Btudentów,

doniosę w następnym liście.

Paryi 4 lipca.

Wiecie jak skończyła się interpelacya pana

Hennessy, któremu odpowiedzieli ministrowie Mil

nes Gibson, Russell i Palmerston. Donosząc w Con

slitutionnelu o tej interpelacyi p. Grandguillot mó

wi, że iię wstrzymuje z sądem, czekając na to

co w skutek depeszy odebranej z Petersburga zro

bi rząd rosyjski w Warszawie.

Wczoraj odbyło się pod przewodnictwem hr. Wa

lewskiego rozdanie nagród malarzom i snycerzom.

Pośpieszam donieść, że za obraz przedstawiający

przyjęcie posłów anstryackich przez Jana Sobie

skieg-o, p. Rodakowski otrzymał krzyż legii hono

rowej. Obraz naszego utalentowanego ziomka nie

napotkał w ciągu wystawy na jednakowy sąd zna

wców, ale z wielką naszą radością areopag sztuk

pięknych _ sąd ostatecznie ustalił i autora obrazn

zaszczytnie wynagrodził. Możemy teraz powiedzieć,

że Polska ma nowego malarza historycznego, któ

ry jęj wspomnienia podniesie. P. Cermak z Jaro

sławia dostał medal drngiej klasy, a p. Teofil

Kwiatkowski pochwałę.

Rosya robi przez swych ajentów historye wBuł

garyi, aby powstrzymać przejście jej na unię.

Porwała prawie archimandrytę Sokalskiego, który

jak wiadomo, poprzysiągł wierność Rzymowi. Rzecz

ła zajmuje bardzo Paryż. Jezuici rosyjscy nie by

li radzi, że Bułgarzy znosili się z Polakami; chcie

li, aby znosili się się tylko z niemi, tymczasem

Rosya w sprawę tę się wmięszala. Jest nadzieja,

że Bułgarzy nie dadzą się odwieść od ruchu reli

gijnego, który może przynieść wiele dobrego.

Journal de St. Peterslourg zapewnia, że Rosya

nie zmieniła swej polityki, że jest zawsze za je

dnością Rumunii, i że tylko chce, aby ta rzecz

poszła przez koDfereneyę, która zbierze się wStam

bnle. Zobaczymy czy prawda.

Nie tylko br. Persigny był w Londynie. Był

tam i p. Beaedetti. Wnoszą stąd, że hr. Persigny

miał miayą polityczną. Minister ten wrócił onegdaj

do Paryża. Od omylenia Bię na Rosyi w sprawie

syryjskiej, Francya ma starać się o lepsze stosun

ki z Anglią. Pobyt margrabiego Lavalette w Stam

bule ma być otoczony wielu trudnościami. Nowy

snltan jest uważany za wybornego stronnika An

glii.

Rząd francuzki ma być nie zadowolony z mowy

barona Ricasoli i programu, który ten minister

oznaczył dla polityki włoskiej. Mowa ta jednak

nie jest tak kategoryczną, j ot j*

«ytaono.

Sprawę wenecsą nitm»ier odkłada na później;

sprawę rzymską nie myśli rozstrzygać bez Fran

cyi. Co do sprawy wyspy sardyńskiej, Francya

o niej zapewne nie myśli. Po mowie ministra Ri

casoli można wnosić, że Piemont nie stanie się

panem Rzymn. Obecnie jenerał Goyon wzmocnił

załogę w Viterho i nie myśli tej prowincyi opu

ścić. Książę Gramont jest obecnie w Vichy, ale

jak wróci do Rzymu zaczną się między Francyą,

Włochami i stolicą apostolską negocyacye o po

siadłości papiezkie. Włochy zajmują się obecnie

pożyczką i zbrojeniem. Hr. Arese przyjęty onegdaj

w Fontainebleau w charakterze nadzwycząjnego

ambasadora, odebrał od Cesarza zapewnienie, źe

w obec tych interesów Francya będzie Włochom

pomagać. Hr. Arese przywiózł własnoręczny list

króla Wiktora Emanuela, na który odpowiedział

w liście, który powiezie do Tarynu jenerał Flenry.

Wiadomość o spisku na Garibaldego, tego The

lion of they day, jak mówią Anglicy, nie jest wca

le bajeczną. Spisek wiąże się ze zbrojeniem Włocb.

Mówię dziś, że nie p. Benedetti, lecz hr. Boncvil

le pełnomocnik w Monachiom zostanie ambasado

rem w Turynie. O pana Beaedetti przebąkują ja

ko o przyszłym pełnomocnika w Stambule.

W Hiszpanii zaszła nowe ,,pronunciamento"

przeciw królowej. Nie ma ono wagi. O Tetnanie

nic nie mówią.

Cesarstwo przepędzili jeden dzień w Tolieracb.

Odjechali dziś rano. Cesarzowa wróciła do Fonte

nebleau a Cesarz udał się do Vichy. Cesarz znaj

dzie w Vichy księcia Gramont i pana Baroche. Po

głoski o nowym spisku odkrytym w Londynie na

życie Cesarza, zostały przesadzone. Nie ma w tym

spiska nic bardzo niebespiecznego. Areszta które

zrobiono z tego powodu są małoliczne.

Nie skończył się jeszcze pioces Miresa. Wysłu

chano już jednak wszystkich świadków i proku

rator wyłożył powody wymagające skarania obża

łowanego. Prokurator wykrył postępowanie Miresa.

Mires zapewniał akcyonaryuszów, że rie gra na

giełdzie, a jego gra w pierwszym rokn wynio

sła 270 milionów. Jego język był surowy, a jego

postępowanie było podstępne. Wedłng prokuratora,

Mires gonił za pieniądzmi z samćj chęci wywyż

szenia się, a Solar dla zaspokojenia swycb ibnei

materyaluycb. Z procesu wykazało się, że gdyby

była udała się późyczka turecka, Mires byłby na

nićj zyskał 92 milionów. Proces został odroczony

z przyczyny słabości pana Mathien, adwokata Mi

resa.

Hotel Luwru został przez rząd kupiony na ad

ministracją poczty. Hotel pokojn buduje się na

bulwarach kapucyńskich. Od kościoła S. Magda

leny do parku Monceau wszystko jest przewróco

ne. Cały ten przestrał jest niwelowany i przezna^

czony na piękne budowle. Nowy kometa bawi

wieczorami Paryżanów. Mamy czas pogodny, ale

bez upałów.

Paryi 4 lipca.

E . Mowa p. Ricasolego zdąje się być nową mo

wą hr. Cavoura. I ducha i myśl i słowo zmarłego

odziedziczył jego następca, popiera je zaś tward

szą jeszcze wolą, która się zmiękczyć nie daje

wzgiędami jakie zdolne były hamować jego po

przednika. Wenecya i Rzym są kresami do któ

rych dąży. Lecz Wenecya póżnićj, Rzym pierwćj,

Chce jednak zająć Rzym zgodnie tylko z Francyą.

To oświadczenie nie łatwo da się pogodzić z za

strzeżeniami, które poczyni! gabinet tnileryski. Za

1 of 4 • Strona 1

Mirador viewer

Czas.

Description

Structure

Similar

Error 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Mirador viewer

Description

Structure

Similar

Error 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Download file

Download file

Deleting a comment

Advanced search

Suggest correction