Mirador viewer

Czas.

Annotations

Showing 783 annotations

Adding notes only for logged in users

Filtering

314

Kraków,Czwartek10 Lipca1913.

mmmmmm

RocznikLXVL

CZAS

Wyd*nlepopołudniowa

Szkic powyższy przedstawia schematycznie po

łożenie walczących armii według informacyj, o

trzymanych po dzień 6 bm.

Armia bułgarska była rozmieszczona w trzech

głównych grupach

na linii,

mającej około 500

km. rozciągłości; naprzeciw niej znajdowały się

w ojska nieprzyjacielskie

również rozdzielone na

’rzy główne grupy. Linia frontu między Bułga^

rami

Serbami biegnie

naogół w kierunku

z północy na południe (Zajećar-Kiiprili), zaś mię

dzy korpusem jenerała Iwanowa i przeciwsta*

wionemi

siłami greckiemi

zaehodu na

wschód (jezioro Dojran — jezioro Tahinos). Ka

żda z tych grup uskuteczniła zapewne ściślejszą

koncentracyę

wewnętrzną

ze zwężeniem fron

tu, wskutek czego luki między głównemi grupa

mi mogły się tylko powiększyć.

Wyliczając z półt:ocy na południe, mamy więc

następujące grupy :

Na przestrzeni

wokoło Kula i Belogradćik:

dwie dywizye bułgarskie;

wokoło Caribrodu

i Trnu również dwie bułgarskie dywizye.

przeciw tych sił bułgarskich

stoi na przestrzeni

Zajećar— Pirot - Vlasotince II armia serbska, zło

żona z dwóch dywizyi l-o

i 2-o

powołania

i mniej więcej dwóch dalszych dywizyi 3-o po

wołania.

W przerwie frontu,

ciągnącej

się od

Trnu aż do Egri Palanka-Kiistendil, stoją za

pewne z obu stron drobniejsze tylko oddziały.

Na przestrzeci Egri Palanka

—

Kocana —

(Ovće Polje) — Kiiprili skoncentrowały się IiIII

armia

serbska, w sile około 7 dywizyj. Przeciw

im operuje gros bułgarskie,

a mianowicie słab

szemi siłami w centrum, wokoło Koezany, nato

miast

silniejBzemi grupami, po 2—3 dywizyj,

ua obu skrzydłach t, j. z Kiistendil w kierunku

Egri Palanka i z Kriwolak w kierunku Kiiprili.

Między Kriwolak

jeziorem Dojran

mamy

znów większą nieobsadzouą lukę,

aż do połud

niowego froatu bułgarskiego,

składającego

się

z dwóch dywizyj pod komendą jenerała Iwano

wa na linii jezioro Dojraa-Seres.

Ku tymże po

suwa s ę armia grecka w sile 9 dywizyj,

a po

dzielona na następujące kolumny,

wyliczając od

wechodu na zachód: Jedaa dywizya maszeruje

na Nigretę, dwie dywizye na Lahanę, trzy dy

wizye na Kiikicz, dwie dywizye prawdopodobnie

zachodzą prawe skrzydło bulgatskie w kierunku

Dojran,

wreszcie jedna dywizya jest jeszcze

w marszu ze wschodu ku Salonikom.

Pomijając pomniejsze starcia poprzednie, które

miały charakter epizodów lokalnych i nie mogą

mieć wpływon na roztrzygnięcie,

dotychczaso

operacye przedstawiałyby się po dzień 6

b.m.

jak

następuje:

Armia bułgarska podjęła ofenzywę na całej linii

idod.5b.m.zyskałateren

południowem

skrzydle głównej grupy serbskiej. Posunięcie się

naprzód dwóch korpusów bułgarskich z okolicy

Kula-Bełogradćik wzgl. Caribrod w kierunku II

armii serbskiej doprowadziło do potyczek nad

granicznych

na wschód od Kula i koło Sv. Ni

kola (na południowym wschodzie od Kniażevac);

przy ostatniem kilka batalionów serbskich miało

uledz rozpruszeniu.

Pułk serbski, który wyko

nał ruch naprzód na Trn i inny oddział serbski,

który z Vranje po.unął się na Bosilegrad zostały

odparte i częściowo zniesione.

Między głównemi grupami jest walka rozslrzy*

gająca w pełnym toku i choć nie doprowadziła

jeszcze do

rezultatu, szala zdawałaby się prze

chylać nakorzyść Bułgarów. Ugrupowanie sił buł

garskich

tej

części teatru wojny dozwoliło

wywrzeć

skuteczny

nacisk na oba skrzydła

linii serbskiej. Najskuteczniejszym okazał się on

na południowym flanku serbskim, gdzie dywizya

serbska Timok Nr. 2

została koło Krivolak

w części wzięta do niewoli,

części

rozbita,

a jak się zdaje pociągnęła za sobą w odwro

cie i sąsiednie oddziały dywizyi Driua Nr. 1. Je

żeliby się sprawdziły doniesienia,

że Bułgarzy

posunęli się już poza Kiiprili w kierunku Ow

czego Pola, to położenie centrum serbskiego sta

łoby się bardzo krytyczue,

groziłoby mu bo

wiem otoczenie.

KorpusIwanowa dodnia5bm.

stawiał sku

tecznie opór

napierającym

nań

siłom greckim.

Ostatnią wiadomość%

otrzymaną

tegoż data,

było zagrożenie linii

odwrotu

serbskiej przez

dywizyę rezerwową bułgarską w sile około 14

tysięcy ludzi, a to przez

zajęcie Vranje na linii

kolejowej Nisz-Skoplje, będącej główną linią ko

munikacyjną dla armii serbskiej.

Wiadomości z pola walki, otrzymane po dzień

7 bm. dodały na ogół tylko parę wyjaśniających

szczegółów do poprzednio naszkicowanej sytua

cyi. Wzmocnienie lewego

skrzydła bułgarskiego

koło Krivolak, które pozwoliło mu osiągnąć de

cydującą przewagę nad serbskądywizyą Timok 2,

nastąpiło kosztem

osłabienia korpusu jenerała

Iwanowa, który

wskutek tego

musi

się cofać

wobec napierających go a liczebnie w dwójna

sób przeważających

sił greckich. Jakoż kor

pus ten był zmuszony zająć drugą linię obronną,

mniej więcej równoległą do poprzedniej, o dzień

marszu wstecz, tak, że armia grecka zajmowała

w dniu 7 bm. linię Dojran-Orljak (na północny

wschód od Lahane). Dlatego, mimo osiągniętych

korzyści wobec Serbów,

nie

należy sytuacyi

Bułgarów oceniać zbyt optymistycznie. W szystko

będzie zależało od tego, czy uda im się osiągnąć

rozstrzygające zwycięstwo

nad I i 111 armią

serbską, zanim armia grecka,

naciskająca ustę

pujący przed

nią korpus Iwanowa i chwilowo

więziona przez niego,

zdoła

zwalczyć stawiany

przezeń opór, wskutek czego mogłaby wziąć u

dział w decydujących

walkach

nad Bregalnicą.

Dołącza się do

tego

nieobliczalny

obecnie

czynnik mobilizacyi armii rumuńskiej. Ta ostat

nia będzie gotową do podjęcia

operacyi wojen

nych około 20 bm. O iieby się więc dyplomacji

nie udało zażegnać grożącego

z tej strony nie

bezpieczeństwa,

armia bułgarska musiałaby od

nieść stanowcze

zwycięstwo tak

nad Serbami,

jak nad Grekami jeszcze w ciągu bieżącego ty

godnia, aby mogła stanąć do rozwiązywania no

wego

zadania.

Wymagałoby to

niesłychanej

zwinności i błyskawicznej prawie szybkości ru

chów.

»"

Wybory dały następujący wynik :

Polaków zostało

w ybranych 116,

w irylistów

polskich jest9, razem 125 1 Niemiec (p. Haem

pel z Białej). Rusinów

wybranych 32,

w iryli

stów 3, razem 35.

Posłowie polacy wedle stronnictw dzielą się:

Autonomiści i centrum : 1 Abrahamowicz,

2 Barański, 3 Biesiadecki, 4 Brunicki, 5 Burzyń

ski, 6 Cielecki, 7 Cieński Tadeusz, 8 Czartoryski,

9 Dąmbski Aleksander, 10 Dzieduszycki Włady

sław,

11 Garapich, 12 Gołuchowski Adam,

Gromnicki, 14 Kasznica,

15 Koziebrodzki Lu

dwik, 16 Kozłowski, 17 Krasicki August, 18

Krzeczunowicz

Aleksander,

19 Krzeczunowicz

Walery, 20 Krzysztofowicz,

21 Laskowski, 22

Lubomirski Andrzej, 23 Milewski, 24 Moysa-Ro

sochacki, 25 Niezabitowski, 26 Nowosielecki, 27

Onyszkiewicz, 28 Piniński, 29 Potocki Jan, 30

Rayski, 31 Sapieha Paweł, 32 Sclinell, 33 Ser

watowski, 34 Sozański, 35 Stadnicki Stauisław,

36 Stadnicki St. Adam,

37 Starzyński Tadeusz,

38 Stroński, 39 Theodorowicz,

40 Tyszkowski,

41 Urbański Mieczysław, 42 X. Zaremba, 43 Pi’

lat, 44 Starzyński Stanisław.

2) Narodowi demokraci: 1 Adam, 2 Bednar

ski, 3 Głąbiński, 4 Jabłoński, 5 Sala, 6 Schmidt,

7 Skarbek, 8 Wójcicki.

3) Związek chrześciańsko-ludowy: 1 Górnikia*

wicz,

2 Łaskuda,

3 Maciuszek, 4 X. Michalik.

5 X. Okoń, 6 Pilch, 7 Tomaka,

8 X. Wolanin,

9 Zamorski.

4) Demokraci bezpartyjni: 1 Łazarski, 2 Neu

mann, 3 Riedl.

5) Koło krakowskie : 1 Badeni St. Henryk, 2

Bobrzyński, 3 Bzowski, 4 Dąmbski Stanisław,

5 Goetz-Okociinski, 6 Halban,

7 Hupka,

8 Ja

worski Wł. Leopold, 9 Konopka,

10 Jędrzejo*

wicz Stanisław, 11 Korytowski Witold, 12 Mars

Antoni, 13 Męciński, 14 Mycielski Edward, 15

Skrzyński Stefan,

16 Tarnowski Zdzisław,

Wodzicki Antoni, 18 Zaleski Wacław,

19 Tar

nowski Stan sław, 20 Kostanecki Kaź.

6) Konserwatyści bezpartyjni: 1 BilińskiLeon,

2 Zamoyski Franciszek.

l) Demokraci bezprzymiotnikowi: 1 Bandrow

ski, 2 Doliński, 3 Federowicz, 4 German, 5Jahl,

6 Kieski, 7Leo, 8 Loewenstein, 9 Maiss, 10 Ma

ryewski, 11 Misiński, 12 Ri(tel, 13 Rutowski,

14 Sare, 15 Schaetzel, 16 Srokowski, 17 Tertil.

8) Demokraci postępowi: 1 Aschkenaze, 2 Li

siewicz.

9) Ludowcy: 1 Biały, 2 Bernadzikowski, 3

Bojko, 4 Bosak, 5 Długosz, 6 Krężel, 7 Kędzior,

8 Siwula, 9 Stapiński, 10 Witos, 11 Zgórski, 12

Źardecki, 13 Bardel, 14 Serczyk.

Nieznaną

nam

jest przynależność partyjna

przy.złorocznego

rektora politechniki,

a księża

biskupi nie należeli nigdy do żadnego

stronni

ctwa.

Hakatyści a kolonizacya.

Poznać, 9 czerwca.

Przed kilku tygodniami pojawiła Bię w dzien

nikach tutejszych wiadomość, że miejsce prezesa

komisyi kolonizacyjnej dla W. Ks. Poznańskiego

i Prus Zachodnich po mającym w najbliższym

czasie

ustąpić dotychczasowym prezesie Drze

Gramschu

zajmie dawniejszy landrat jednego

z powiatów poznańskich a obecnie radca

rejen

cyi królewskiej p. von Tilly. Sam p. Tilly wy

stąpił wówczas przeciwko tej pogłosce biurokra

cji, że nic nie wie o zamierzonej jakoby Bwej

nominacyi. P . Gramsch ustąpił jednak przed ty

godniem i przeniósł się na prezesa regencyi gą

bińskiej (Gombinner)

Prusach Wschodnich.

Urząd prezesa komisyi kolonizacyjnej jest

nadzwyczaj ważny. Bo chociaż wskazówki vry

tyczne co do ogólnej działalności kolonizacyjnej

nadsyłane bywają z Berlina, to jednak w szcze

gółach tej działalności osobistość prezesa komi

ayi ważną bardzo odgrywa

rolę. Rola ta zwię

kszyła się jeszcze w ostatnich

czasach w na

stępstwie

uchwalenia prawa

przymusowem

wywłaszczaniu polskich

majątków ziemskich.

Prezes bowiem pierwszy wyznacza majątki, któ

re mają być wywłaszczone.

Nie mniej przeto

zmiana w urzędzie prezesa

komisyi kolonizacyjnej sama w sobie nie nastrę

czałaby jeszcze powodu do obszerniejszych uwag.

Ale w wypadku, o którym mowa, wchodzi w grę

wzgląd, który domaga się gruntownego

oświe

tlenia.

Pan von Tilly, jako landrat jednego z powia

tów poznańskich, był duszą nieledwie i sprężyną

tutejszej

akcyi i agitacyi hakatystyczuej, i do

Z powodu wystawy w Tow. przyjaciół Sztak pięknych.

- O»--------—

III.

Za Orłowskim i Michałowskim,

pierwszymi

malarzami konia w PoUee,

poszli inni,

mniej

lub więcej znani, a szereg ich ciągnie

się pra

wie bez przerwy do dnidzisiejszych. Z artystów,

których dzieła są ua wystawia, należy wymienić

choćby tylko kilku.

Pod

zupełnym

w pływem

Vernet’a

był January Suchodolski, Tematy do

swych licznych dzieł brał przeważnie z-historyi;

jedn» z nich, ,,Wjazd Henryka Dąbrowskiego do

Poznania*,

słabo go

reprezentuje.

Wszystkie

jego konie, to zawsze te same, pewne

słodyczy

i wdzięku,

ciągle powtarzane konie Vernet’a.

Drugi, to Włodzimierz hr. Potocki,

syn Stani

sława Szczęsnego,

tensam,

którego pomnik

dłuta Thorwaldsena

zdobi

wawelską katedrę;

jego cztery, ledwie na papier rzucone szkice, to

prawdopodobnie jakieś

osobiste

wspomnienia

z kampanii, odbytej przeciw Austryi.

Maksymiliam Gierymski, którego

obrazy

chuje prawda i niesłychana naturalność układu,

malował niekiedy i konie, jużto żołnierskie iko

zackie, jużto wierzchowe lub

chłopskie.

Jego

studya koni, bo te

są

tylko na wystawie,

w swoim rodzaju maleńkie arcydzieła ; wszystkie

prawdziwe, spokojne,

a przytem pełne jakiegoś

dziwnego uroku i poezyi. Maluje konia również

Gerson a Sypniewskiego »Ks. Józef Poniatowski

i .Atak hussaryi* świadczą dobrze o zamiłowa

niu artysty — jednego

przyjaciół paryskich

Kossaka — jakie miał do konia.

Szereg byłby niezupełny bez Stanisława Chle

bowskiego. Nadworny malarz sułtana Abdul-Azisa

znalazł na Wschodzie to, czego

musi pragnąć

każdy miłośnik konia i każdy artysta

m alujący

jo, znalazł a zarazem rozmiłował się w prawdzi

wej krwi arabach. A jak pięknym jest ten koń

arabski w jego utworach, czy to w jakiejś sce

nie

wojennej,

czy w portretach konnych,

czy

wreszcie w samych szkicach i studyach; wszę

dzie bije z niego życie, ruch i poezya, a wszy

stko otoczone dziwnym czarem Wschodu, kipią

ce rozmaitością barw, lśniących w promieniach

prawie południowego słońca.

Ale w sztuce naszej XIX w. jest dwóch arty

stów, którzy konia wznieśli na niedościgłe wy

żyny sztuki, czego nie zrobiłdotąd nikt, nietylko

u nas, lecz może i gdzieindziej, artystami tymi

są Juliusz Kossak i Józef Chełmiński.

Pisać

o pierwszym z nich, o Kossaku i jego

artystycznej twórczości,

znaczyłoby powtarzać

bez cudzysłowów luźne zdanialubdłuższe ustępy

świetnej

wprost książki o nim Stanisława

Witkiewicza.

BPostanowiwszy

zostać

malarzem

—

mówi

Witkiewicz —

Kossak pojechał z Kazimierzem

Dzieduszyckim, nie do Rrzymu, ani Paryża,

ani

Monachium, pojechał do Niesłuchowa, a stamtąd

do Jarczowicz,

wsi Juliusza Dzieduszyckiego,

i zaczął poprostu malować obrazy tak, jak

miał, a umiał bardzo mało,

nic prawie,

zaczął

odtwarzać bezpośrednie wrażenia swoje z życia,

otaczających go ludzi i natury*.

Na stepach Ukrainy brał Kossak pierwsze

lekcye rysunku i malarstwa, a nauczycielem było

mu życie i przyroda. Dzięki Juliuszowi Dziedu

szyckiemu, zapalonemu miłośnikowikoni, a prze

dewszystkiem arabskich, poznał

młody Kossak

Ukrainę i Wołyń, pokochał stepy, kozaków, po

rohy, futory, jary, mogiły i czajki,

słowem po

kochał życie, może nieco proste, ale za to pełne

rozmaitości, ruchu i poezyi. Z Wład. Brauickim

pojechał do Petersburga, a w drodze powrotnej

do Paryża zawadził o Warszawę. Wejście wrów

czesne

artystyczne sfery

warszawskiej

opłacił

sowicie:

musiał

wśród

nadzwyczaj

tru

dnych i ciężkich warunków,

dzielić dolę i nie

dolę tych, którzy tworzyli tam sztukę a zara

zem budzili dopiero zamiłowanie do

niej wśród

ówczesnego!

społeczeństwa.

Różnie bywało;

mimo to nie tylko nie tracił ochoty do pracy,

ale był także zachętą do niej dla innych. Przy

prozaicznem zajęciu kolorowania fotografii

nie

zaniedbywał i pracy artystycznej.

W jesieni 1855 r. wyjechał do Paryża, gdzie

pociągał go zapewne Horacy Vernet,

z którym

łączyły go początkowo wspólne upodobania do

bitwy i konia, a nieco później

nawet

szczera

przyjaźń Przy

ciągłej i wytężającej pracy po

święca resztę czasu życiu towarzyskiemu z całą

kolonią polską, w której spotkałRodakowskiego,

Kaplińskiego,

Tepę, Chlebowskiego,

Pil!atiego

i wielu innych. W r. 1861 wrócił do Warszawy,

gdzie w następnym zaraz roku objąt artystyczne

kierownictw ’o Tygodnika ilustrowanego, stawia

jąc go odrazu, dzięki swej czynności, talentowi

i niewyczerpanej pomysłowości ilustratorskiej,

na wyżynie, na

którą nie wzniósł się nigdy ani

przedtem, ani, niestety, i potem.

Nie trwało to

długo, bo już w siedm lat później przeniósł się

do Krakowa, gdzie, z małemi tylko przerwami,

pozostał już do końca swego życia.

Polak z krwi i kości z natury

rzeczy miał

wrodzoną żyłkę do koni, talent a przytem łatwa

sposobność dokonały swego ; rezultat był wspa

niały — i nic w tem dziwnego. Koń miał wszę

dzie ogromne znaczenie, które w Polsce potęgo

wało

się w dwójnasób; tu był zwierzęciem ro

boczem ,

towarzyszem bojowym i przyjacielem,

ozdobą i chwałą życia. Ciągnął wozy, niósł w o

gień turecki chorągwie hussarskie, ratował nie

kiedy z niebezpieczeństwa. W dniach zaś sławy

i tryumfu przyodziany wspaniale, niósł na sobie

naszych

wielkich bohaterów;

w iózł królów lub

posłów w obcych krajach.

Takim go też zo

baczymy na obrazach, obrazkach, szkicach i stu

dyach Kossaka.

Ciągnął wozy taborów, jak np. w

,,Pochodzie

tatarskim*, w któi’ym uad dziką chmurą ciągną

cej przez step szarańczy tatarskiej, wznoszą się

wysoko

na niebo złowrogie tumany kurzów, a

rozpościerające się za nią dymy pokazują drogę,

którędy pochód przeszedł; ludzieikonie, wszyst

ko straszne,

przywodzą

na pamięć dawno mi

nione dni, pełne grozy, ale także dumy i sławy.

Ciągnął wozy robocze, drabiniaste, jak w owej

dworskiej

,,Fornalce",

pędzącej z taką furyą i

animuszem przez

most; jest to prawdopodbnie

reminiscencya sławnych czwórek Dzieduszyekicb,

które znał z młodych lat, któremi nieraz u Ju

liusza Dzieduszyckiego jeździć musiał. Na taką

pracę idzie

również ten tak piękny kasztan

chłopski, którego

posagu pewnie

otrzymał

krakowski parobczak,

a którego prowadzi przy

sobie wybierając się z młodą żoną na nowe go

spodarstwo.

A ile tutaj poezyi; pomijając już

sam tak prosty tytuł:

Więc koń srokacz, żona Magda,

ComaBógdać,toitakda.

ile prostoty,

szlachetnego

wdzięku i zrozumie

nia polskiego,

a tu przedewszystkiem krakow

skiego ludu.

Bo też Kossak wydobył z tego lu

du niektóre jego

cechy z taką dokładnością i

charakterystyką, że te jego obrazy prócz

war

tości artystycznej,

mogą być wprost dokumen

tami etnologicznymi pierwszorzędnej wartości.

Był koń przyjacielem itowarzyszem bojowym,

a był nim

zawsze,

przez wieki całe.

Takim jest w pięknej ilustracyi do ,,Potopu*

Sienkiewicza, na której młody Michałko prowa

dzi za sobą wojsko ; jest przyjacielem

w BLiso

czyku*,

*Luzaku*, a

cóż dopiero mówić o

*Kozaku na mogile* lub *Ostatnim przyjacielu*.

Ile poezyi i wdzięku, a jaka wierność

odda

niu natury w tak małym obrazeczku ; kozak, któ

ry przeszedł już niejedno, widział niejedną bi

twę, o długim zawiesistym wąsie, w pięknym

stroju położył się spokojnie

na mogile, zapalił

fajkę i zda się marzyć o minionych latach, a mo

że w tej mogile śpi jego dawny przyjaciel; koń

stoi w tyle, pasie się spokojnie nie związany ani

nie trzymany: wszak był jego przyjacielem.

Są imiona i nazwy, są czyny bohaterskie, któ

rych samo wspomnienie

wyw ołuje jakieś taje

mnicze widzenie, nieci zapał w sercach i dodaje

otuchy, słowem, które odczuwa każdy,

odczuwa

prostak i uczony, byle miał czującą duszę.

kiem słowem jest u nas Samosierra.

Na wspo

mnienie jego staje przed nami, jak błyskawica

wizya Kozietulskiego

ze swoją kawaleryą,

zdo

byw’ającego piekielny wąwóz.

Nic więc dziwne

go, że wszyscy prawie malarze polscy o tem pa

miętają, że wszyscy do tematu tego

wracają a

wracać będą dopóty, dopóki w duszy narodu bę

dzie tliła choćby iskra

wiary i nadziei. Czy

Kossak wymalował kiedykolwiek

sam

atak

wąwóz, mniejsza oto :

wracał jednak do tego

tematu razy kilka,

z tych jeden mały, ale

że najpiękniejszy fragment, mamy na wystawie.

To swoleżer polski, tym razem Poniński, wy

słany na zwiady pod Samosierrą,porywaHiszpa

na dla dostania języka.

Żołnierz i koń tworzą

tu jedną nierozdzielną całość, a koń zda się ro

zumieć, jak w’ażne spełnia zadanie, że może od

niego, od jego zwinności zależeć będzielos przy

szłej bitwy i zwycięstwa. Cóż tu mówić o cało

ści; znowu tosamo życie, tensam

animusz i ruch,

oblane jasnym południowym słońcem

sprawiają,

że ten mały obrazek należy do najlepszych ja

kie są na wystawie.

Jak

się

tak

przechodzi

sceny

jenne, doprawdy chciałoby się wszystkie opisy

wać ze szczegółami. Przychodzi na myśl niejeden

utwór Wincentego Pola

niejeden jego obrazek

wojenny. Przychodzi na pamięć *Posłaniec li

tewski*, gdzie to:

Jadzie szlachcie okoliczny,

Konik pod nim śliczny,

On do korda przypasany,

A konik zhasany.

A jego sceny z wojen tataiskich i tureckich,

z życia stepów przywodzą

myśli *Hetmana

złotobrodego":

A miał Hetman zlotobrody

Sto par koni gdzieś z za wody,

Pełne żyłek, smukłe, zwrotne,

Jak sokoły bystre, lotne.

A miał hetman złotobrody

Huf kozacki doświadczony;

Jasno błyszczał nóż na gody,

Co Wielkanoc poświęcony.

Jednakie natury, jednaka gorąca wyobraźnia

jednakie silnie, pełne życia i

werwy

obrazy o

tych samych lub podobnych tematach. Nic też

fiU * %yekeAdi *ryfetkłem M msiednieMIłwiętaeh.reeay.tyeh d%*1»

*IwK »Mm%Ri

* i*Uik I n u I 1 g«d*i*ii Sppołidil*

Numer *ieczorny 10 hal, ranny 4 hal.} w teeseny U ksJL^°iraaayi’%M

PRENUMERATA WYNOSI:

na cały rok na kwartał na 1 mlaaima

V I r i k i T l i w n H j i n ................................................................

lKk.ro .

7ker.» h.Iker.IIhM

u odnoszeniemde d o m * ...............................

Sikoro*

!kor._

8kor.—

P eeetą w p a ń s t w i e A u s t r y a e k i e m ....................................................

M koron

»kor._

Skór._

I dwukrotną wysyłką pocztową

.............................

«koro*

10kor.10h. ikor.50W

F eestą w p ań s tw ie N i e m i e c k ie m ...................................................

42 koro*

10kor.10a. 3kor,aok.i

Do wwyeUdeh państw, należących do związku pocztowego 48 koro*

12kor._

4ker._

*f państwie resyjakiem (abonam ent przez «rzędy pocztowe) 16 rb. 20 k. 4 rb. 66 k. 1 rb. 45 ko%

Wedfag urzędowego wykaz* piam zagranicznych, mających debit w państwie rosyjskiem

abcaaiceat Czatuprzyjmują urzędy pocztowe: w Petersburgu, W arszawie, Kijowie, Wilnfa

M oskwie i Odesie. Z innych miast i wai można prenumerować Czas, posyłając pocztą należyte»

de urzędn pocztowego najbliższego z powyżej wymienionych większych miast

Prenumeratę i egioazenia przyjmują: w W arszawie biuro ogłoszeń Ungra, L. i Ł Metzl i Sra

Ntędaynarodewe Siaro egio«xeń -

w Kijowie księgarnia L. !dzikowskiege - w Wilnie Mart

dzienników K. Taubera.

Prenumerata p n y |a i|ą i AdmiałatraayaCsesewlb%bewleleraedr aeeetewe Hiri.rn n r . m .

ZST?JSS.itPN*7S3Ptt i

VSSSi2Sfl»CTX

w kłli(sr% ksltjiwsj, M ild es ta.;.k ,ł» .,l,],i,,k itacys(l i ptrtyer** ksT,],.,sk

Ceny ogłoszeńi od wiania petitem za pierwszy raz 20hal, za każdynastępny po15hj układ taber

taryezny, cyfrowy,skomplikowany pierwszy raz 40haL. następnype lfchal. Nadesłane INekrolooM

i wi,m Pi*tit- i L" tk*łdy141oJoeypubllcznośclpe1korąktaunlkatyhandlów*

po kronicei po działo ekonomicznym; konisikatjprywatne, śluby, zaręciyny itp.pe 1koi. ad miejsca wlerasm

Ogłoszenia Iprenumeratę|przyjmuj,: w . Lwowiei biura dzienników L.Flohna, A.OUzew.kiego,

l!iiłtM ? t

J’u"i?*

ii\»n!

* dzienników( wPodgórzuPoturalzkl; w Prze!

tnyilu A. Juszyó,kiksięgarnia i K. Blllet; w Rzeszowie M.Walntraub;wStanisławowie Jasie%

wTarnowie M. Rockach, O. Hant: w Tarnopolu Komaaiewe)di w Paryżu wyiacznlł,

iClU ł"

w Wiedniu Haasenstei*A Yagler, A Aeoae(także wew,zyst.

kich filiach): H. ««halek, M. Duke«, Ł Braun, J. Dannaberg, Bock A Rerafełd. H. Priedl (trlke nr»

*?.fV»* x OoldachmidtACompJ; w Frankfurcie zkO.L DanbeACeme, w Pradze u *

, ?T*rhlL Listy zpienlądzmi i przekazy pieniężne aa pr«n«meratę7 ogłoszenia przyk

maje AdminUtracya Czasu w Krakowie. Reklamacye nteopieczętowana nie podlegają epfacia pecztew M

LUtó» nieopłaconych nie przyjmuje się. Rękopisów nadsyłanych mle iwraee ni%,

B T Za katdą zmianę itresi Uspłaca się 41 kat.

-TB»

ADRES REDAKCY!i ul. iw. Tomasza Nr 32.

Telefon N r M(

1 of 4 • Strona 1

Czas.

➔

Description

Structure

Структура

Gazeta Prawna :

Krzemionki_Krakowskie

Malopolskie_Nieruchomosci

Polska_Gazeta_Krakowska

Krakowski_Rocznik_Archiwalny

Similar

Similar publications

Gazeta Prawna : Dziennik o gospodarce i prawie. 2005, [Nr 138] (16 VI).

Прочитайте

Gazeta Prawna : Dziennik o gospodarce i prawie. 2005, [Nr 138] (16 VI).

Прочитайте

Gazeta Prawna : Dziennik o gospodarce i prawie. 2005, [Nr 126] (2 VI).

Прочитайте

Gazeta Prawna : Dziennik o gospodarce i prawie. 2005, [Nr 126] (2 VI).

Прочитайте

Gazeta Prawna : Dziennik o gospodarce i prawie. 2005, [Nr 132] (9 VI).

Прочитайте

Gazeta Prawna : Dziennik o gospodarce i prawie. 2005, [Nr 115] (19 V).

Прочитайте

Gazeta Prawna : Dziennik o gospodarce i prawie. 2005, [Nr 115] (19 V).

Прочитайте

Dodatek specjalny : dla czytelników Dziennika Polskiego przygotowany przez redakcję dziennika Gazeta Prawna. (22 V).

Прочитайте

Dodatek specjalny : dla czytelników Dziennika Polskiego przygotowany przez redakcję dziennika Gazeta Prawna. (4 XII).

Прочитайте

Dodatek specjalny : dla czytelników Dziennika Polskiego przygotowany przez redakcję dziennika Gazeta Prawna. (5 VI).

Прочитайте

Dodatek specjalny : dla czytelników Dziennika Polskiego przygotowany przez redakcję dziennika Gazeta Prawna. (27 XI).

Прочитайте

Dodatek specjalny : dla czytelników Dziennika Polskiego przygotowany przez redakcję dziennika Gazeta Prawna. (20 XI).

Прочитайте

Dodatek specjalny : dla czytelników Dziennika Polskiego przygotowany przez redakcję dziennika Gazeta Prawna. (15 V).

Прочитайте

Dodatek specjalny : dla czytelników Dziennika Polskiego przygotowany przez redakcję dziennika Gazeta Prawna. (29 V).

Прочитайте

Monitor księgowego : dodatek specjalny. (24 XI).

Прочитайте

Gazeta Prawna : Dziennik o gospodarce i prawie. 2005, [Nr 132] (9 VI).

Оцінювати публікації можуть тільки зареєстровані користувачі. Увійти

0 оцінок

Details

Приналежність до колекції

Коментарі (0)

Завантаження метаданих

Завантаження оцифрованих файлів

VIAF/NUKAT

Mirador viewer