Mirador viewer

Czas.

Annotations

Showing 436 annotations

Adding notes only for logged in users

Filtering

M 232.

Kraków 11 Października Niedziela.

Kok 1851.

Dziennikwyohnd*f notaieił rau« wyjaw«*y

punied*!adki i tai aakt«p»jae« m

IwMmL

i» « d atek mie»ifo*ny wyohodal a oatataim Jniom kai-Jbgo mienią«*

Pnedp!ata na Dziennik ,Cmmu

m Krakowi»

w Państwie Austryockiem (jtoozką)

............................. r-*r - 1 8

1 i «o»n i e .................................. a ł r . * 0

ILfe_

t,nie

trtainia

l*siy«*«f"

rioiBie. .

ró/iociniu

*Vart»lniu

pólroeanie

****»

| kwartalnie

t kr. 30 j mieeigCEoie

dplata nil)iienu.k 9CammaaOadaikieai

te Państwie Austryacki»m (’poe!tą)

roosaik

.................... *łr. 30

eakowis

ałr. 26

...» 13

! półroeaois

...,T

I kwartalaio ....

Na uam ,Dodatek* prenamerowad alewołna.

Hr»yj*m.j«.1?doanlo,,..Bl, w(BMntMh.

oaMMUNIA, ODEZWY, UWIADOMIĘN1A. DON1RSWNU Wg*»Iklo^o rod*, ,a , ly -

**ł9* "*f P" *«y»l«, h**łla- »otototwa.

klpiw tal.lie,W ID

*a opłatą:

«M *rlor.»a drobasfo aa )edaorafowe amleaaea.aU po4 k»., It aa,tjpilf

*kł

Do każdego i»*erat« «W««!o*» kyd wfoao 10 kr. aa opłatę «tjpö p,ą »«

kaidoraao*ra omis**e*eaie.

klaty * pieaifdami proaamaraeyjaaml i (aaeratowemi pr****«»,..

j,v ,

»,,,j

fraako do Bidra Rapedyoyi Cuasu.

. k la ty . - jklataaoy)Bo aieopieeiftowaae nleaiegaj* frankował(*

kllfyii,(rankow»n. aiopny)mają elf.

Numer pojedynczy dziennika kosztuje 5 kr.

Kraków 10 października.

Wspomnieliśmy przed kilku dniami na tem

miejsca, że r/.ęd francuski wzmacnia swoje

stacye militarne w Indyach wschodnich.

nister handlu pan Rouber uwiadomi!ł’ o tem

w dniu 3 0 z. m. izhę handlowy w Bordeaux,

niespokojny o handel swój w Pondicbery,

głównej kolonii francuskiej na wybrzeżu in -

dyjskiem. Ponieważ traktaty roku 1 8 1 5 u -

prawniły utratę większej części kolonij fran

cuskich, a za staraniem Anglii ograniczono

siły lędowe i morskie, jakie Fran cya trzy

mać nadal może w pozostawionych sobie o -

sadach zamorskich, przeto takowe b yły ou

tyd na łasce niemal Anglii. Lecz w tej chwili

Anglia będyc sama zagrożona w Indyach,

zezwoliła na powiększenie się sił francu

skich, zezwoliła dla tego tylko, że nie mo

gyc temu przeszkodzie, odmówić nie śmiała.

Z tego powodu l a Patrie mówiyc o po

wyższem piśmie ministra handlu, dodaje:

,,Odbędzie się więc znów nowa rewizya spo

kojna traktatów r. 1815. "

Rewizya tych traktatów, to jest zmiana

ich odbywa się dość często, aby w trwałość

ich wierzyć można. Nie wiemy wszelako,

aby kiedykolwiek odbyła się na drodze spo

kojnej: bydź wojny, bydź rewolucye, bydź

mniejsze lub większe zamachy stanu, prze

kreślały jeden po drugim artykuł i zastę

powały go innym, lub zostawiały próżnię.

W szakże zaledwie si^ zakończył traktat wie

deński, następowały inne kongresy częścio

w i lub ogólniejsze, które zmianę traktatu

wiedeńskiego miały na celuj później rewo

lucye i wojny przemieniały skład polityczny

i (errytoryalny państw europejskich, a za

każdym razem czyn spełniony znajdował u -

znanie, a tylko bezwładny or»ór lub dyale

ktyka dyplomatów i publicystów powoływały

się jeszcze niekiedy na traktaty r. 181 5.

Europa pomimo tylu zmian faktycznych

nie chce przyznać otwarcie, że traktaty te

nie istnieję, że w ogóle traktaty nie sę i

być nie mogę wyrokiem, skazujęcym pań

stwa na nieruchomość form rzędowych a

niezmienność terytoryalnych, jakie potrzeba

luli przymus przyjęć nakazały. Traktaty

przecięż nie mogę być uznaniem wieczno

trwałości pewnych chwil historycznych, lecz

zapisuję one tylko ostateczny ich rezultat i

zakreślaję teoretyczne granice w jakich się

zamykaję pewne dane potęgi. W iniarę prze

to okoliczności przyjaznych lub nieprzyja

znych, granice te przybieraję innę rozcię

głość, aniżeli jaka była zapisana w trakta

tach. La Patrie mówi słusznie o nowej

znów rewizyi traktatów, lecz czyż rewizyę

tę można nazwać spokojnę, sk ro wojna in

dyjska zmusiła Anglię do zwolnienia wę

złó w ścieśniajęcych Francyę w Indyach?

Horcfpoiicieya C iua

L w ó w 7 października.

(F. n .) Nie jeden publicysta już to podobno zauwa

ż y ł, że pory roku a nawet miesiące odznaczają się nie

tylko pewnego rodzaju zjawiskami w przyrodzie, ale i

w ludzkiem życiu. Są pory obfitujące w zmiany polityczne,

w zdarzenia przemysłowe, wielkie zyski albo wielkie

bankructwa, w zjazdy dyplomatyczne, kongresy, komi

sye graniczne i t. p . W innych porach panują zarazy,

epidemie, niektóre psychologiczne choroby, szaleństwa,

samobójstwa i mnóstwo innych. Podróże artystów, u

czonych, z biory naukowe także tu należą. Nareszcie

nejokaza!ssem znamieniem obecnćj pory są w Europie

podróże monarchów.

U nas odznaczyła sią letnia pora zwierzącemi przed

stawieniami , i to zaciąga się aż do jesieni. Menaierya

p. Barnabo ustąpiła miejsca konnemu towarzystwu p.

Renza, teraz zaś czeka t»atr małp i innych dowcip

nych zw ierząt na ustąpienie z areny wiatronogich ar

tystów.

Ale na tem niedosyć, inne zjawisko przyniósł z sc

bą październik pomimo pogody, nadzwyczajnego ciepła,

niewidzianej obfitości owoców, i tani! ści wszelkich w ik

tuałów nie zbyt wielkiąj wprawdzie ale znaczniejszćj niż

w poprzednich latach. Jestto plaga która jeżeli sią roz

szerzy można porównać z dżumą.

Cóż to za plaga powiedzą lwowianie, o którćj więk

sza część z nas nic nie wić? W samej rzeczy, niedo

tyka ona tyle tych co czytają Czas, a najmniej tych

zapewne co go prenumerują, bo spodziewać sią nale

ży że ci niepofrzebują zastawiać swoich kosztowności

in pic monte ozyii tak *wooym

tanka. Ale

kto jak ja z korespondenckiego obowiązku nie gardzi gwa

rem targowicy, mianowicie tój części gdzie się odby

wają wielkie interesa o codzienny zasób warzywa, pur

purowego barszczu i kapusty, podobnej wedle home

rycznego stylu naszych przekupek, barwą do szafranu

a smakiem do w ina; ten się dowie jak wielka kląska

zagrażała w tych dniach nie zbyt zasobnym kieszeniom

naszego miejskiego gm inu, i mnićj zamożnych miesz

czan. Oto z jednych ust słyszą skargą, i e przepadły

zastawione korale; wprawdzie zapewniono właścicielką

korali w banku, że jć j wartość zwróconą zostanie. Ale

co znaczy wartość choćby podwójna, kiedy to nie te

same ulubione korale ? Pretium affectionis jest prze

cież uznaną jeszcze za Rzymian prawną zasndą. Je

dyny podobno wypadek w prawodawstwie cywi!nem,

gdzie eią ma wzgląd na serce i przywiązanie do cze

goś. Cóż sią stato z koralami pytałem maskując współ

czuciem ciekawość? To pan nie wiess, że bank or

miański okradziono. Nielepiqj to b y ło , odezwała sią

w pobliżu stojąca żydówka, oddać do mnie te korale

jabym za nie pożyczyła to samo a pilnowałabym ja k

oka w głowie. Wprawdz,ie był ktoś tego zdania, ie

żydówka z całym swoim kramem nie warta tych ko

rali , i źe wybrałaby do roku w samych procentach ca

łą ich wartość; ale inni twierdzili, że w samćj rzeczy

korale byłyby u nićj bezpieczniejsze przed złodziejami.

Bo argumentował mądry przedraieszczanin, kruk kruko

w i oka niewydzicbie, u niej nie skradną. Obruszyło

mię to zdanie na pozór bezzasadne, ale ja k na zatwier

d eni* go ukradziono w tćj chwili w!aśnie jakićjś da

mie pugilares z pieniędzmi. Dowiedziałem się przy tćj

sposobności, i e tfgo rodzaju przemysłem trudnię sią

mała Żydóweczki co się sn u ją-iP ięd zy kupujących z my

del*ami i siarnikami. Wyćwiczywszy sią w tem rze

miośle wychodzę późnić) n a . baakierki pożyczające na

zastawy. Dowiedziałem Bię o tem od osób doświad

czonych, jtd nak niechcąc sią narażać na żadne rekla

macye niezarączam za pewr.?ść tćj wiadomości.

Zasięgnąwszy tćj wiadomości o kaście tak nieosza*

cowanćj dla jakiego lwowskiego Bota albo Suego, ba

dałem dalćj wieści o k /a d r . 4y w banku ormiańskim.

Niestety potwierdzono ją ze wszystkich stro n, ceniąc

szkodą przesadnie na parą m:!ionów złr. wartości, ()

powiadano za rzecz pewną ie w jakiejś luce w pewnym

domu znaleziono dyamentowe przybory w szmatą obwi

nięte, w!ożone tam przez jakiegoś wyrobnika. Policyi

miało sią udać odkrycie sprawców. Ma to być cale

towarzystwo. Bylobyto nie pierwsze okradzenie banku

pii montis. Zdarzyło się podobne na dość wielką sto

pą przed laty około trzydziestu. Wtedy posądzano o

przewodnictwo pewnego żyda. On um atl w w ią iieniu

niepriyznawäzy sią. Ale jej o potomstwo miało przyjść

zagadkowym sposobem do znacznego majątku. Teraz

zdaje sią kradzież być nie wątpliwą, ale ilość niewia

doma. , Szkoda że instytut tak dobroczynny nie lepićj

zapewniony od złodziejów. Istnieje ten bank j u i od r.

1792. Pierwotny jego majątek składa się z funduszo

wych kapitałów wynoszących coś nad 58,000 zlr. m.

konw. Dochód jego ryex*ltewy zwykł wynosić około

10,000 złr. m. k-,

czysty zaś dochód przechodzi o

mało co ID.ŚĆ 2000 złr. m. k. Zakład ten stoi pod

zarządem jednego z kanoników kapitu ły ormiańskićj i

ma za cel zaopatrzenie k o śd o łs , oraz wspieranie ubo

gich. Niepotrzetiują do% i/tć jaką wygodą jest piut

mosst dla ubogich eo jeszcze mąją co zastawić, albo

dla tych oo sią wstydzą u« własne imie pożyczać. Ma

to swoje dobre i z!e strony, jednak dobre przeważają,

bo czyni znaczne szkody keh«iarzom. Dla tego należy

to:nu zakładowi życzyć ja k uąjtepszego BaO«zpteczema.

Aby jednak usprawiedliwić zdanie, i e zdaje sią nasta

wać u nas ,Saison* kradzieży, zwracam na to uwagą,

że miano odkryć całą bandą nowo przybyłych złodziei

i źe słychać o różnych wypadkach oprócz dopiero

wBpomnionych.

!B e rlin 8 października.

’ J* Król zaniechał podróży swojej do Szląska. W y

jechawszy razem z Cesarstwem rosyjskiem z Poczda

mu, uczuł sią w Berlinie u słabym, aby mógł jechać

dalćj, powrócił wiąc natychmiast do Sanssouci i tam

ma resztą jesieni przepędzić. Jest to trzecia w krótkim

przeciągu czasu podróż, która nie przychodzi do sku

tku z powodu słabości zdrowia królewskiego. Publi

czność wnosi stąd, zdaje zią nie bez słuszności, że

w ogóle ztan zdrowia Króla gorszym jest, niż o nim

podają. Lekarze radzą mu życie spokojne, a od po

wrotu Króla z wód marienbadtkich, goście z Poczdamu

prawie nie wyjeżdżali. K ról lubi towarzystwo i bardzo

gościnnym jest w przyjmowaniu, dla tego odwiedzin

bywa bez końca. Sanssouci straciło swoje przeznacze

nie. Dziś powinnoby sią nazywać ,Plein de souci*.

Jeżeli nie w izy ty , kwestye polityczne i sprawy rządowe,

to nieustanne zajmowania sią Króla coraz wiąkszćm

upiąksaaniem tego uroczego pobytu, nie dozwala mu

spądzeć życie bez troski. Czegóż tam od kilku lat nie

zrobiono? Powiedziećby m oin a, i e za wiele j u i tego

dobrego i piąknego. Gdziekolwiek sią okiem rzuci, gdzie

kolwiek sią krokiem stąpi, wszędzie tyle natury i sztu

ki, tyle rzeczywistości i fantazyi, tyle rozmaitości i po

rządku, tyle przepychu i prostoty, wytworności i czy

stości, ie człowiekowi prawie duszno w tym odurza

jącym raju, i miło mu, gdy z niego wyjdzie i może

znów oddychać na zwyczajnym świecie. Tegom ja

przynajmnićj doznał wrażenia, gdym po k ilk u latach

w dniu wczorąjszym, który po deszczu dnia poprze

dniego był może najpiękniejszym tćj jesieni, zwiedzi(

snów, sam dla siebie, Sanssouci i wszystkie jego da

wne i nowe piękności. Wielu żałuje, że Berlin nie po

w stał na mi(j8cu, gdzie zbudował sią Poczdam. Zape

wne byłaby to stolica rzadkićj piękności z powodu u

roczego położenia swego, urozmaiconego góram i, doli

nami, lękami, jeziorami i rzeką, tworzącego śliczne w i

dok i, stolica mająca coś podobnego do Pragi ezeskićj

lub Rzymu, zbudowanych na pagórkach i dolinach. Ale

wtedy nie byłoby m oie Sanssouci, jego parków, ogro

dów i wszystkich dzisiejszych piękności, którymby nąj

wspanialsze gmachy i ulice, zbudowane na ich miejscu,

nie b yły w stanie dorównać. Samo miasto Poczdam,

chociaż regularnie zbudowane, ma parą wspaniałych

kościołów , piękny pa(ac królewski, dość znaczną liczbą

ozdobnych budynków i kilka obszernych placów, mało

jednak jest powabne, niemasz w niem żadnego życia i

ruchu, żadnego przemysłu i handlu. T o coś nakształt

Wersalu. Ożywia sią tylko wycieczkami publiczności

bsrlińskićj podczas la ta , pobytem dworu w Sanssouci,

leżącym kilka staj za miastem i zwiedzeniami podró

żujących cudzoziemców.

Dzienniki przeżuwąją jeszcze domysły o moiebnych

skutkach ujazdów monarszych. Jeden po drugim stroi

sią w powagą statysty, czyniąc zarzut kolegom, że

tyle baśni, domysłów i rachub politycznych z powodu

zjazdów monarszych w Obieg puścili, jakoby by ł z nich

który, coby sią niemi tiie b y ł zajmował. Rzeczywiście

nie mógł się nawet obejść bez nich, bo niemiałby by ł

zgoła o cić m pisać. Różnica tylko zachodzi w tćm,

ja k który pisał. Kombinacye i rozumowania polityczne

nie są bes w artości, jeżeli opierają się na znajomości

stosunków. Fhzi łatw ir sspraao, afe wyroziimowae go

lab postawić w właściwćm świetle, nie każdemu dano.

Najmędrszemu można się om ylić, ale uzasadnione ro

zumowanie ma przynajmnićj tą korzyść, ie ulży my

ślić. W dziennikarstwie, które jest jako by historyą bie

lącą, nie moie być inaczćj. Śmiesznem jest tylko sia

danie na trójnogn wyroczni.

Przybył tu byly kanclerz rosyjski hr. Nesselrode

w powrocie z Paryża do Petersburga. Wczoraj umarł

jenerał kawaleryi Reyher, szef głównego sztabu armii

pruskiój. Ślub panny Castellane z księciem Wilhelmem

Antonim Radziwiłłem odbył się j u i w zeszłą sobotą

w Sagan. K ról posłał telegrafem swoje życzenia. Wczo

raj zaś Książę Pruski pcjechał do Mus ka u, skąd uda

się do Sagan. Uroczystość otwarcia mostów na Wiśle

i Nogacie odbędzie sią w obecności ministra handlu

p. von der Heydt. Uroczystość ta bądzie tymczasowa.

Prawdziwa nastąpi w przyazłym roku w obecności

króla po ukończeniu wszystkich dzieł sztuki, które mo

sty te zdobić bądą.

Pogoda piękna i powietrze po ostatnim deszczu

znów bardzo ciepłe. Wielka to korzyść dla ubogićj lu

dności, bo opał niezmiernie drogi z powodu trudnego

dowozu dla miałkości rzeki i wyczerpania sią dawniąj.

szych zasobów.

__________

Rzym 29września.

«. Na tajnym konsystorzu, który się odbył 25go b.

m. w pałacu watykańskim, Ojciec ś. po aiokucyi dość

długićj do sw. kolegium, rozdał następne kościoły:

metropolitalny miasta Burgos w K a sty lii monsignorowi

część LirmcŁo-iRmncm

RZĄDKRAJOWY

Patentem z Hgo maja 1856 roku zrobił początek

do zaprowadzenia

SZKÓŁEK WIEJSKICH.

nId disce, ąuod te faeiat meliorem in dies."

Niema praw/e d oia, w którymby nam o wyposaże*

i jakićj szkó łki gazety krajowe niedonosily. Począ

aiy od Wysokich Namiestników k raju , na których

miasta i wicski zaprowadzają szkółki, aż do naj

*%zych urzędów, wszyscy, jak gdyby jedną prze

je» myślą, radiiby Się przyczynić do moralnego po

iwgnitnia ludu.

Dla tego przy k a id ćj sposobności, kiedy się zdarzy

raemówić do ludu, zachącąją go do zakładania szkó

ik, przeczuwając to dobrza, i e ztąd cnotliwsze, bogo

ojniejsie i pracowitsze wyjdzie pokolenie. W szystko

a przykładem Wys. R*» du k tó ry w nowazych cza

ach wziął szkółki pod swą szczególną opieką, i wszel

lenai sposoby podżwign,ć je pragnie. Pobieżnie tylko

lektore wzmiankując, jako to : zmianę, owego ciało i

uszę dziecięcia, i drogi czas życia zabijającego spo

)bu mebamcznego nauczania, na nierównie !epzzy i

praktyczniejszy; zaprowadzenie nowych, do potrzeb i

życia ludu lepićj zastosowanych książek elementarnych,

któro nie tylko umysł, ale i serce dziatwy kształcą,

bezpłatne rozdawanie tychże książek ubogićj młodzie

ży, i zgromadzanie stypendyów na wykształcenie zdol

nych nauczycieli, —

prtcchodię do najważniejszego

czynu, to jest dn rozporządzenia Wys. Ministeryum

z 25go lutego 1856 i do przepisów rządu krajowego

krakowskiego z lig o maja 1856 licz. 4211; — bo te

przepisy dopiero zniewalając lud do posyłania dziatwy

swćj do szkoły, rebgijno moralne odrodzenie przyszłych

pokoleń możebnóm uczynią, i dzieło uwieńczą. Inaczej

bowiem i wybudowanie, i uposażenie szkółek byłoby,

daremne. Szkoly-by stały, nauczyciele pobieraliby swe

roczne pensye, ale nauki-by niebyło, gbyźdy dzieci do

szkól nieucięszezaly.

Ręce temu pozłocić, kto je pozbierał, i uporządko

w a ł; wydadzą one albowiem, jeżeli władze krajowe,

szanowne duchowieństwo i nauczyciela unitis viribus

w duchu tych przepisów działać będą, złote owoce

sicząśliwszćj przyszłości;— tak iż ludu galicyjskiego

porównywając go z dzisąjszym za ja k i lat dziesiątek

niktby nieposnał. Śmiałe wyrzeczenie, lecz niemal ma

tematycznie dowieśćby sią dało, gdybyśmy tylko skutki

tych przepisów szkolnych, dobrą chęcią zdolnych nau

czycieli, na iloczyn czasu pomnożyć chcieli!

Źe zaś niektórym, co wed!ag dawnego zwycząju,

wszystko dosłownie tłumaczyć z w y k li, te przepisy do

wykonania niepodobnymi być się zdają, dia tego, i aby

uśmierzyć puszczone j u i w obieg w ątpliwości, jeszcze

sią nieco nad niemi zastanowimy.

Naj«bawienniej8ićm rozporządzeniem tych przepisów

jest to : i i rodziców zanisdbująeyoh swe najświęt

sze obowiązki, to je st wychowanie dzieci, i posy

łanie ich do szkoły, do wypełniania onyehie przy

niewolić moina. Dotąd albowiem mniemano, śe ludu

wiejskiego do posyłania swćj dziatwy do szkoły, przy

muszać niewolno. Przymus ten je-!nak nikogo, kto lud

nasz wiejski, i jego niedbalstwo tak o cudze, jak i o

własne dobro, jego lenistwo, i marnotrawienie czasu,

jego lekceważenie najświętszych obowiązków wychowa

nia dzieci, zbliska pozna!, zapewnie niezadsiwi. Bo lud

nasz żyjąc s dnia na dzień, niepojmuje ni wymagań

czasu, ni potrzeb przyszłości, a niechęć swoją ku wszel

kim ulepszeniom tą odwieczną tłumaczy form ułką: s Ęj

tak ta i ojciec mój, i dziad mój żył, i umierał, to

też i dzieci moje niech tak żyją i umierają.*

I dla tego też każde polepszenie stosunków ludu,

nawet każde polepszenie bytu jego materyalnego, przy

musem zaprowadzane bywa.

T ak w początkach szczepienia ospy, nawet i dziś

jeszcze tu i owdzie kobiety gwałtem sprowadzać trze

ba, aby ich dzieciom zaszczepić ospę, i «,ehronió je

od groiąoćj im choroby i śmierci. Chcą władze rządo

we gdzie nową drogę dla lepszćj komunikaoyi zapro

wadzić, aibo dawniąjszą poprawić, to się j u i baz egze

kucyi nieobąjdzie; - chociaś póżnićj po roku lub dwóch

tenże sam lud, którego nawet karami cielesnemi do do

bra własnego przymuszać musiano, zazwyczaj powia

da: , E j przecież teras lepićj, i dobrze wyjechać do mia

sta, i więcćj cz!ek w eźm ie, 1 bydlątek tyle nie nabie

dzi."

—

Że sadzenie drzew owocowych około dróg i

drożyn z czasem wielkie korzyści dla krąju i ludu przy

nieść może, temu n ikt niezaprzeczy, a przecież i nauki

napomnienia nie wieleby pomogły, gdyby władze rzą

dowe wieśniaka do tego niezniewaiały.

Odświeżając tedy przepisy, ju ż od dawien dawna lud

galicyjski do posyłania dzieci swych do szkółek zobo

wiązujące , Wysoki Rząd nie tylko bardzo słusznie po

stą p ił, ale nawet, jeżeli moralnie i materyalnie stan

włościański podżwignąe pragnie, inaczćj postąpić nie

mógł.

Przymus ten jednak tak powinien być wykonywanym,

aby ludu niepotrzebnie nie gnębi! i nie przemienił sią

w przśladowanie; a coby się łatw o , biorąc literalnie nie

które paragrafy wzmiankowanych przepisów wydarzyć

mogło. T e przepisy np. § . 17 na tych, którsyby dzieci

swoje do szkoły, albo nieregularnie posyłali, albo cał

kiem posyłać nie chcieli, bardzo zbawiennie kary pienię

żne przeznaczają; bo ztąd najprzód na utrzymanie nau

czycieli, których dzisiaj brak zupełny, najprostszym spo

sobem z czasem odpowiedniejsze fundusze wyrośeby

mogły; a powtóre kara ta na chłopka, który nieraz wo!j

akóry nadstawiać, jak kilka groszy zapłacić, je it naj.

1 of 4 • Strona 1

Mirador viewer

Czas.

Description

Structure

Similar

Error 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Mirador viewer

Description

Structure

Similar

Error 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Pobieranie pliku

Pobieranie pliku

Usuwanie komentarza

Wyszukiwanie zaawansowane

Zgłaszanie błędu