Mirador viewer

Czas.

Annotations

Showing 664 annotations

Adding notes only for logged in users

Filtering

IT 55

Kraków, Czwartek 7 Marca 1901.

Rocznik L1V.

CZAS

(wydani« poranne).

Posiedzenie Izby.

Wiedeń 7 marca.

(Sprawozdanie telefoniczne).

Prezydent hr Vetter zagaił wczorajsze po

siedzenie Izby o g . 3 minut 25 popoł.

pos. Merunowicz, Kolischer i tow. wno

stą do ministra handlu interpelacyę w sprawie

otworzenia drugiego samoistnego połączenia

telefonicznego z Wiednia do Krakowa;

wciągnięcia w sieć telefoniczną większych miast

galicyjskich oraz przemysłowych centrów; nadto

usunięcia rozmaitych technicznych i administra

cyjnych braków n a linii telefonicznej Wiedeń

fcraków-Lwów.

Izba przechodzi następnie do porządku dzien

nego, mianowicie do pierw szego czytania

przedłożenia

rządow ego

o podatku

wódczanym.

Głos zabiera pos. Heimrich.

Zaledwie pos. p. Heimrich powiedział kilka

slow, pos. Fressel krzyczy ogromnie głośno:

Panie prezydencie, przecież ja zapisałem się

przedtem do głosu!

Prezydent hr. Yetter: Dostaniesz pan głos

w swoim czasie.

Pos. Fressel: Panie prezydencie! Musisz mi

pan natychmiast udzielić głosu!

Prezydent: Przepraszam pana; ja o tem roz

strzygam! W swoim czasie będziesz pan mówił.

Pos. Fressel: To skandal! Wstydźcie się!

Prezydent z wami robi, co chce. W styd i hańba !

Prezydent zrywa się z miejsca i z niezwy

kłą u niego energią woła: Proszę natychmiast

0 spokój! Ja mam rozstrzygać, kiedy pan bę

dziesz mówił i rozstrzygnę! (Cała Izba bije pre

zydentowi okla ski).

P. Fressel, głośno wygadując po niemiecku

1po czesku, wreszcie się uspokaja.

Pos. Heimrich (Młodoczech) zaznacza, że

przedłożenie o podatkn wódczanym było wielką

niespodzianką, gdy po tylu obiecankach pomocy

dla krajów, wreszcie przyszło to przedłożenie,

które krajom prawie nic nie daje. Nie mogę tak

że — mówi — oszczędzić rządowi zarzutu, że

sam dąży do tego, aby ekonomiczne krajowe

sprawy usunięte zostały z pod kompetencyi sej

raów a poddawane były rozstrzygnięcia Rady pań

stwa. Czyni to ńa mnie wrażenie, że rząd sam

sprowokował odmowę sejmu dalmackiego i użył

tego pozoru, by sprawę wnieść do Rady państwa.

Rząd chce koniecznie na tem stanowisku wy

trwać.

Wyraziwszy wreszcie życzenie, aby zniesiono

należytość od spirytusu denaturowanego w kwo

cie 3 koron, oświadcza mówca, iż ze względów

politycznych oraz rzeczowych za przedłożeniem

głosować nie może

P. Lem i sch (stron, niem. lud-) podnosi, iż

w wielu punktach godzi się z pierwszym mówcą.

Mianowicie jest on także tego zdania, że ekono

miczna działalność sejmów jest zanadto ścieśnio

ną. Gani dalej rozdział tego podatku, który -

jak powiada - jest prezentem dla Galicyi, dla

Czech i dla Austryi dolnej, podczas gdy kraje

alpejskie nic z niego nie mają. Mimo to gloso

wać będzie za podatkiem.

Po mowie pos. Lemischa dyskusyę nad tym

przedmiotem odroczono do dzisiejszego posie

dzenia.

Pos. Klofać w przemowie — nasamprzód

w języku czeskim a potem niemieckim — składa

imieniem swego stronnictwa oświadczenie, że

stronnictwo to uważa się za pogwałcone przez

zastosowanie tymczasowego rozporządzenia prezy

denta Izby o czeskich interpelacyach. Ubolewa

zarazem, iż klub czeski w ten sposób się odoso

bnił. Za zdradę ze strony klubu czeskiego nważa

nadto, że klub ten umożliwia uchwalenie kontyn

gentu rekrutów i innych ustaw , zanim prawom

języka czeskiego w tej Izbie stało się zadość.

W tym samym przedmiocie przemawiali jeszcze

krótko pos Fressel 1 Hruby.

Pos. Stein, w formie zapytania do prezydenta

Izby, interpeluje znown ministra rolnictwa, dla

czego nie przedkłada nstawy o uregulowaniu

pracy w górnictwie?

Pos. Brzorad interpeluje ponownie prezydenta

w sprawie cenzurowania interpelacyj czeskich.

Prezydent hr. V e 11 e r odpowiada krótko, że

jak już raz powiedział, cenzuruje tylko on sam,

a nie nrzędnicy. Pozostaje mi tylko -

oświad

cza — raz jeszcze prosić Izbę, aby wierzyła, iż

nie kieruję się żadnymi narodowymi względami

lecz tylko względami na pracę Izby.

Na tem zamknięto posiedzenie o godzinie /2o

wieczorem; następne dziś o godzinie 3 popołu

dniu. Na porządku dziennym dalszy ciąg dysku

syi o podatku wódczanym.

Wiedeń 7 marca. W ciągu wczorajszego dnia

pomiędzy przywódcami klubów ułożono przybli

żony program pracy na najbliższy czas. Program

ten przedstawia się, jak następuje:

We czwartek popołudniowe posiedzenie dla

pierwszego czytania ustaw y wódczanej.

W piątek przedpołudniem wybór definitywnego

prezydyum.

W sobotę i w niedzielę posiedzenia niema.

W poniedziałek d. 11 b. m . popoł. drugie czy

tanie ustawy o kontyngencie rekrutów.

We wtorek trzecie czytanie tej nstawy, a w ra

zie potrzeby dalszy ciąg dyskusy: w pierwszem

czytaniu o ustawie wódczanej.

We środę d. 13 zakończenie pierwszego czy

tania ustawy wódczanej, względnie, gdyby ją za

kończono jnż przedtem, pierwsze czytanie ustawy

mwestycyjnej .

We czwartek d. 14 dalsze czytanie ustawy in

westycyjnej .

Wiedeń 7 marca. Klub czeski wystosował

do marszałka kraj. czeskiego, ks. Lobkowicza,

depeszę, w której dziękuje mu za energiczną

mowę w obronie języka czeskiego i praw cze

skich, wypowiedzianą w Izbie panów. Podobną

depeszę wystosował do ks. Lobkowicza także

klub szlachty konserwatywnej.

Wiedeń 7 marca. Urzędowy organ niemie

ckiego stronnictwa ludowego Deutsch-nationale

Corresp., z apewnia, iż wszelkie pogłoski, jakoby

w klubie podnoszono zarzuty przeciwko pos. Kai

serowi za zawarcie umowy z rządem i stronui

ctwami, są bezpodstawne.

P r a g a 7 marca. Narodni listy dowiadują się

pewnego źródła, że rząd gotów jest na gimna

zyum cieszyńskie podwyższyć

snbwencye o

12.000 koron, t. j. z 16.000 na 28.000 kor. Przy

wódcy Kola polskiego nie chcą się tą kwotą za

dowolnić.

Przeciw zastojowi budowlanemu.

Wiedeń 7 marca.

(Sprawozdanie telefoniczne).

Komisya dla ustawy o uależytościacb odbyła

wczoraj posiedzenie pod przewodnictwem posła

Berksa

Pos. Gdtz poruszył zaraz na wstępie sprawę

wielkiego obciążenia realności miejskich, przez co

caly ruch budowlany popadł w zastój.

Pos. Rappoport zaznacza, że główny zarzut,

jaki zrobić można cesarskiemu rozporządzenia,

tkwi w dwóch panktacb, to jest, że spowodowało

ono zupełną niemal stagnacyę w sprzedaży real

ności, i że w wysokim stopniu wywarło ujemny

wpływ na cały ruch budowlany. Koniecznem jest,

aby dla sprzedaży nowo-wybudowanycb lub prze

budowanych domów powrócić do status quo ante.

Minister skarbu Bbhm-Bawerk w dłuższym

wywodzie zaprzecza przedewszystkiem, aby skutki

były rzeczywiście tak ujemne, jak je przedsta

wiono w publicystyce i w parlamencie. Kwestyą

jest, czy ustawa powinna zanadto faworyzować

szybkie przenoszenie własności realności. T aka

ustawa byłaby premią dla speku!acyi budowlanej.

Przyznać zresztą można, iż cośkolwiek należałoby

w ustawie zmienić, chociaż z drugiej strony tru

dno pokryć powstały ztąd ubytek, nowela bo

wiem o należytościach nałożyła na państwo wiel

kie ofiary. Tam, gdzie chodzi o nowe budynki

lnb o przebudowę, godzi się minister na obniżę

nie przenośnej należytości z 4 na 2*/a/% — o ile

przeniesienie nastąpi w ciągu lat trzech; prosi

jednak komisyę, by uważała to jnż za minimum

i poniżej tej pozycyi uchwały nie powzięła.

Pos. Rappoport zwraca uwagę, iż termin do

przenoszenia liczyć się powiniea nie od chwili

ukończenia budowy, ale od cbwili otrzymania

konsensu na jej użytkowanie.

Na tem zakończono dyskusyę jeneralną i wy

brano subkomitet dla wypracowania wniosków

Snbkomitet składa się z siedmiu członków.

stwa, a mianowicie, że Doś spełnił je na swoim

synn, to jest na osobie, wobec której szczególne miał

obowiązki.

Na podstawie werdyktu, trybunał pod przawo

dnictwem p. prezydenta Dra Morelowskiego uznał

Stanisława Dosia winnym zbrodni zabójstwa i ska

zał go na dwanaście lat ciężkiego więzienia z po

stem co tydzień i ciemnicą w rocznicę śmierci dziecka.

—

Wiadomości osobiste. Lwów. ( l’ei.) Wicepre

zydent Rady szkolnej krajowej Dr Michał Bobrzyń*

ski powrócił do Lwowa i objął urzędowanie.

—

Przyczynek do kwes’-yi pojedynków. P r z ed

kilku dniami na torze łyżwiarskim w Wiedniu rezer

wowy porucznik pułku kolejowego, Jan Milde, pot

knąwszy się, upadł na studenta uniwersytetu, Karola

Oellachera. Nie znali się przedtem zupełnie; niezrę

czny łyżwiarz przeprosił za potrącenie — a mimo

to drobny epizod zakończył się... śmiercią. Oellacher,

członek burszenszaftu nGermaniau, wyzwał poruczni

ka na pojedynek. Sekundantami byli oficerowie re

zerwowi. Po długich naradach ułożono spotkanie na

pistolety gładkie; meta 35 kroków; jedna wymiana kul.

Pierwszy strzał dał por. Milde. Oellacher, mło

dzieniec atletycznej budowy, padł, trafiony w brzuch.

Przeciwnicy podali sobie ręce, poczem śmiertelnie

rannego przewieziono do szpitala w Korneuburgn.

Operacya nie zdołała przyuieść ratunku. Wezwano

Weis zrozpaczonego ojca, i kapłana, który udzielił

ostatnich św. Sakramentów. Oellacher miał narze

czoną, którą wkrótce miał poślubić. I tak dwaj obcy

ludzie potrącili się na ślizgawce; sprawę przepro*

tdzono nz wszelkiemi formalnościami"; mogiła

skryła zwłoki młodego człowieka — i ,,honorowi

stało się zadość"!

—

Nekrologia. W alerya z Weberów Mayerów a,

tona c. k . oficyała pocztowego, przeżywszy lat 32,

opatrzona Św. Sakramentami, zmarła d. 6 b. m.

—

Pogrzeb odbędzie się w piątek o godz. 4 popołudniu

domu żałoby 1. 9 przy placu Matejki.

H łiOJ%!HA.

Kraków 7 marca.

—

Studnie Wodociągowe wczoraj w południe prze

stały nagle w K rakowie funkcyonować. Powodem,

jak się dowiadujemy, było pęknięcie rury w Biela

nach. Do wieczora widocznie rury nie naprawiono,

skoro jeszcze o godz. 9 nie można było otrzymać

wody ze studzien w ulicy Karmelickiej, naprzeciw

hotelu Krakowskiego, w Rynku głównym i naprze

ciw głównego gmachn pocztowego.

W kołach, zbli

żonych do biura wodociągowego, zapewniają, że tego

rodzaju wypadki zawsze zachodzą w pierwszych

chwilach otwarcia wodociągu. Jest to jut drugi po

dobny fakt. Pierwszy zaszedł przed kilku miesiąca

mi w ulicy Siennej, drugi obecnie — obydwa po

dokonanych próbach rur pod względem wytrzymało

ści na ciśnienie. Byłoby bardzo niepożądanem, gdy

by takie niespodzianki zdarzały się po zapowiedzia

nem zamknięciu studzien w Krakowie.

—

Jarmark wiosenny na konie w Krakowie roz

pocznie się w poniedziałek d. 11 b. m . Jarmark za

powiada się bardzo dobrze. Ma przybyć wielu kup

ców, którzy znajdą dużo dostawionych na targ koni

szlachetnej rasy.

—

Zamordowanie dziecka. Rozpraw a przeciw

stróżowi Janowi false Stanisławowi Dosiowi o za

mordowanie trzyletniego syna Kazimierza rozpoczęła

się o godzinie czwartej po południu. Zeznania

świadków, opowiadających męczarnie dziecka, bitego

przez ojca tak, że miało całe ciało czarne i ncho

naderwane, wywoływały głębokie uczucie oburzenia

nietyłko wśród słuchaczy, ale i na ławie przysię

głych. Obwiniony przeczył zeznaniom zuchwale i za

rzucał świadkom kłamliwość. P . prokurator Dr

Trzaskowski podniósł też z oburzeniem

całą

ohydę zbrodni znęcania się nad bezbronnem dzie

ckiem, które wreszcie obwiniony zamordował, ude

rzając jakiemś tępem narzędziem w głowę. Uderze

nie to wywołało krwotok wewnętrzny mózgowy. Zu

pełnie nie wiarygodne okazały się twierdzenia obwi

nionego, jakoby dziecko tak ciężkie obrażenie od

nieść mogło z powodn spadnięcia z niskiego i zała

manego łóżka. P. prokurator domagał się surowego

ukarania zbrodniarza, nie mającego litości dla dziecka,

i potwierdzenia pytania o zbrodnię morderstwa.

Obrońca

adwokat Dr Guńkiewicz wykazywał

wątpliwości, czy w istocie obwiniony dopuścił się

morderstwa.

Ława przysięgłych Da pierwsze pytanie o zbro

dnię morderstwa odpowiedziała siedmiu głosami tak,

pięciu nie; na drugie pytanie o zbrodnię zabójstwa

jedenastu głosami tak. Potwierdziła też dziewięciu

głosami trzecie pytanie, obciążające zbrodnię zabój—

Praca kobiet na poczcie

Lakoniczną, lecz wcale ważną wiadomość podały

przed kilku dniami dzienniki: komunikat galicyj

skiej dyrekcyi poczt i telegrafów, zawiadamiający, że

zamyka się zupełnie dalsze przyjmowa*

aie kandydatek (kobiet) do praktyki eka

pedy torskiej".

Znaczy to, że od chwili ogłoszenia komunikatu

żadna kobieta nie znajdzie już pracy w urzędach

pocztowych, a te, które obęcnie w nich pracują, ska

zene są na ,wymarcie."

Komunikat dyrekcyi nie zawiera ani słowa wyja

śnienia, nie wiadomo więc, jakie powody skłoniły

zarząd poczt do zamknięcia jednym zamachem pió

ra dostępnego dla kobiet działu pracy i zarobku. Jeśli

są faktyczne, przedmiotowe motywy, byłoby pożąda

nem ich ogłoszenie. Dotychczas panuje opinia, że

kobiety, zajęte przy poczcie nietyłko w G alicyi, lecz

i w innych krajach, okazały się cichemi, skromnemi

i zdolnemi pracownicami. Osoby, znające wewnętrzne

urządzenie krakowskiego urzędu, zapewniają także,

że kobiety, zatrudnione przy odbieraniu listów po

leconych, przy aparatach telegraficznych i przy tele

fonie, gdzie praca jest żmudną i męczącą, spełniają

bardzo dobrze tę służbę manipulacyjną.

Zdawać się mogło, że przy poczcie, telegrafie i te

lefonie będzie rozszerzona praca kobiet, że obejmą

one jeszcze inne czynności — spełniane dotąd bar

dzo nieudolnie przez pewne kategorye fankoyonaryu

szy pocztowych — bez konknrencyi dla personalu

męskiego, który ma inny zakres działania i otwarty

awans. Zresztą zakres działauia poczt i telegrafów

tak znacznie wzrasta, że nie można było przewidy

wać usunięcia współudziału pracownic, pełniących

służbę pocztową z zamiłowaniem i zadowolonych ze

skromnych warunków płacy. Stało się wprost prze

ciwnie — i setki kobiet nie m ają obecnie widoków

zapracowania uczciwego kaw ałka chleba.

Odzież te kobiety, nie chcące być ciężarem ubo

giej lub średnio zamożnej rodziny, mają znaleźć od

powiednią pracę? Z poczty są rugow ane; poświęcę

nie się zawodowi nauczycielskiemu utrudnia postano

wienie, że każda po skończeniu seminaryum musi

odbyć rok praktyki na wsi, tj. odrazu znaleźć się

wśród trudnych warunków i niesfornej często wiej

skiej młodzieży. Prawda, otwarto kilkanaście posad

dyurnistek w sądzie wyższym! Zresztą prawie ża

daego pola pracy — zwłaszcza wobec małej ilości

większych zakładów handlowych i przemysłowych.

Jtsżeli wobec ogólnego postępu okazała się na pocz

cie potrzeba większych kwalifikacyj,

—

to może

byłoby właściwem wydać odmienne postanowienia.

Czyby nie można np. zażądać, ażeby kandydatki na

ekspedytorki, zamiast wymaganych dotąd 8 klas wy

działowych, miały egzamin buchalteryczny, miały

studya szkoły średniej bez łaciny i greki, miały

ukończony kurs handlowy? W ten sposób poczta i te

legraf mogłyby zyskać doborowe siły, bardzo poży

teczne ; w ten sposób wielki urząd krajowy zachę

ciłby kobiety do zdobywania sobie praktycznego i

szerszego wykształcenia.

Sprawa ma bardzo praktyczne znaczenie, zatem ani

dyrekcya nie powinna jej zbywać dorażnem i goło*

słownem zarządzeniem, ani też opinia nie może po

przestać na milczącem przyjęciu do wiadomości okól

nika dyrekcyi Jeśli zawiniły jednostki, może żle do

brane, nie należy karać ogółu ; jeśli jest jaka uster

ka w organizacyi pracy kobiet na poczcie, można

przeprowadzić reformę. W każdym razie oczekiwać

należy bliższych, rzeczowych wyjaśnień, zgodnych

z współczesnymi socyalnymi i ekonomicznymi sto

sunkami, a zarazem z dotychczasowemi dobremi tra

dycyjni zarządu poczt i telegrafów w Galicyi.

trzeba koniecznie publiczność dla oklaska i dla

karyery. Dó tych nielicznych między nimi wy

jątków zaliczyć można wczorajszą młodą koncer*

tantkę. Pragnienie oklasków, jak widać, jaż w niej

bardzo obudzone, muzycznie jednak zadawalnia

znpełnie, daje dowód niezwykłego istotnie, jak na

wiek swój, talentn i rozwinięcia.

Wszystkie utwory wczoraj wykonane, a między

nimi były rzeczy wielkich technicznych trudno

ści, były przedewszystkiem pod muzykalnym

względem bardzo dobrze zrozumiane i odczute,

z wielkim gustem i artystyczną dojrzałością tra

ktowane. Zdaje mi się, że to jest właśnie najlep

szą zapowiedzią świetnej przyszłości tej pianistki,

jeżeli oczywiście nie zaprzestanie poważnych stu

dyów i jeśli jej nie zepsują występy. W technice

jej, szczególniej w wyrobieniu palców bardzo wy

soko posuniętej, widać ogromną łatwość i pe

wność. Gra jeat wogóle pod tym względem bar

dzo dobrze postawioną. Uderzenie dźwięczne a si

ła tona rzeczywiście uiezwyklo wyrobiona. Zda

wałoby się, że temperament, jaki się we wszyst

kich mchach jej i zachowaniu na estradzie zdra

dza, w grze ją nad miarę uniesie; tymczasem w ru

chach tycb dziecko, w muzyce naprawdę prze

staje być dzieckiem i każdą myśl autora podaje

w sposób estetycznie zupełnie dojrzały.

Była więc ta gra interesującą bardzo, co zre

sztą można powiedzieć o całym wieczorze.

—

Ruszkowska, artystka opery lwowskiej, wykonała

szereg pieśni Liszniewskiego i Galla głosem nad

zwyczaj dźwięcznym i sympatycznym. Rzeczy te

nietyle głębokie, ile, jak n p. Gall wymagające

dnżo finezyi i wdziękn, znalazły w artystce tej,

bardzo utalentowanej, doskonalą wykonawczynię.

Urozmaiciła wieczór ten p. Marya Daszyńska

pełną uczucia i siły deklamacyą utworów Słowac

kiego, Nowickiego i Żuławskiego, a wreszcie p.

Eber, młody skrzypek, grą bardzo poprawną i in

teresującą tak pod muzycznym, jak technicznym

względem. Akompaniował na fortepianie, pod k a

żdym względem zupełnie bez zarzutu, znany

kilku występów amator p. Dr Scheuk.

Felicuan Szopski.

sgB

BaBgg

nie ujrzał żwawej niegdyś, a ociężałej tuszą nad

mierną w ostatnich latach pani Lucyny; nie

było premiery w Rozmaitościach, na której Ćwier

ciakiewiczowa nie zajmowałaby stałego swojego

krzesła, a siadywała na niem od lat tylu, iż, jak

sama mawiała, ,,kochała się kolejno w dwunastu

amantach liryoznych i dramatycznych, zacząwszy

od Piaseckiego, skończywszy na Józiu Kotarbiń

skim". Warszawa też uważała ją za swoją wła

sność niespożytą, prawie niezniszczalną, i z pe

wnem zdumieuiem dowiedziała się, ie zmarła

pani Lucyna". Teraz dopiero dowiedziano się, że

urodziła się w rokn 1829, le była z domu Bach

mauówną, te pierwszym jej mężem był obywa

tel ziemski, Feliks Staszewski, drugim Stanisław

Owiereiakiewicz,

—

te zachorowała uagle przy

czytaniu korekty, że wezwany Dr Somuier stwier

dził zapalenie p!uc i - że dziś Warszawa jest

uboższa o jeden typ, zrodzony w czasach, gdy

życie, stosunki wytwarzały jeszcze lndzi typo

wych.

Rzucam okiem na biurko, przy którem kreślę tych

slów kilka i spostrzegam bilet czerwony, nie

kształtnem, ogromnetn zapełniony pismem, a na

bilecie wyrazy:

,Panie! Dlaczego pan odmawiasz starej kobie

cie reklamy? Zawiadamiam pana po raz już trze

ci, iż ,,jedyne praktyczne przepisy konfitur, li

kierów, marynat, ciast" wyszły świeżo w wyda

nia dziewiątem i że jeden egzemplarz zachowuję

do dyspozycyi pańskiej żony".

Była to ostatnia podobno z licznych, a zawsze

tak onergicznycb misy w pani Lucyny...

M A Ł Y FELJETON.

Koncert p. Wery Szapiry.

W produkcyach wszystkich prawie ,,cudownych

dzieci" z małymi wyjątkami, obok niedojrzałości

muzycznej przebija zwykle maniera, jakieś, nie

smak budzące, szukanie efektów, którymi olśnić

,,Pani Lucyna."

Jedno z pism warszawskich przynosi następu

jący nekrolog znanej w całej Polsce śp. Lucyny

Cwierciakiewiczowej, antorki ,365 obiadów":

Ktokolwiek w ostatnich kilkudziesięciu latach

wyrósł nad poziom szarego tłnmu wielkomiejskie

go, otrzymywał bilecik kolorowy, wypełniony o

gromnem, brzydkiem jak hieroglify, pismem, tre

ści mniej więcej następującej:

,,Dlaczego pan zapominasz o mnie? (Królew

ska, 3, antresola). Co czwartek grywamy w winta,

a w przyszły czwartek daję wołową faszerowa

ną, jakiej gdzieindziej nie znajdziesz. Sama robię!

Lucyna Cwierciakieuńczowa.

Był to podpis Lucyny Cwierciakiewiczowej,

,Pani Lncyny", jak nazywała Warszawa jeden ze

swoich typów ginących, a nie odradzających się

jaż we formach nowych. I przesuwała się owa

Warszawa w czwartki przez Antresolę przy ulicy

Królewskiej, gdzie gospodynią domu była naje

nergiczuiejsza, najmniej żenująca się czegokol

wiek, najżwawsza w czynie i s!owie, najprakty

czniejsza bas bleu, j aką kiedykolwiek stworzyła

tradycya Brillat Sararina. Przez długie lata salon

pani Lucyny umiał zachować swój odrębay, bar

dzo trudny do naśladowania charakter: była to

szczęśliwa próba wytworzenia ogniska towarzys

kiego na podstawie kulinarnej, a świadoma swo

ich wpływów gospodyni domu, mawiała aieraz do

młodych przedstawicieli sztuki muzycznej i tea

tralnej, którzy najstalszą cieszyli się jej sym

patyą =

—

Nie zapominaj o czwartkach! Powiesz W ar

szawie, gdzie jadasz, a powie ci, kim jesteś.

I miała racyą, bo popularność jej, jako typu

wielkomiejskiego w Warszawie, a jako sui gene

ris postaci legendowej po za Warszawą, nie miała

sobie równej. Napisała Trzysta szeiódziesiątpifć

obiadów za pifć złotych, książkę, która z pewao

ścią trafiła nietyłko pod wszystkie dachy miedzia

ne, dachówkowe, gontowe, ale i pod wszystkie

stizecby, i przedstawiała się rubasznie osobom

najzupełniej sobie nieznanym słowami: ,Jestem

Ćwiarciakiewiczowa* z taką samą pewnością sie

bie, z jaką niegdyś Ludwik XIV musiał mawiać:

L’ótat c’est moi. Jestem ćwierczakiewiczowa —

to wystarczało.

Każdy wiedział, że nazwisko to oznaczało je

dno z dzieci Warszawy, jeden z typów, który

przez lat kilkadziesiąt potrafił zachować odrębną

swą charakterystykę , i to charakterystykę barw

ną i mocną, jedną z kobiet pomysłowych a pra

cowitych, która przez trzydzieści lat z górą pisy

wała w książkach osobnych i w wydawnictwach

peryodycznych nie nudne dydaktyczne traktaty

kulinarne, ale bogate w doświadczenie pogadanki,

przeplatane przepisami, anegdotami i najrozmait

szemi spostrzeżeniami z dziedziny sztuki jedzenia,

hygieuy i smaku,, Nie poprzestając na teoryi, pró

bowała też ś. p. ćwierciakiewiczowa krzewić swą

umiejętność kulinarną na drodze praktycznej i

przez pewien czas prowadziła rodzaj szkoły kn

charskiej dla młodych pań i panien, które, wła

snoręcznie przyrządzając potrawy w tej akademii

knlinarnej, mogły tam nabierać doświadczenia,

niezbędnego dla rządnej gospodyni domu.

Rzec można śmiało, iż po śmierci ś. p. Lucyny

Cwierciakiewiczowej nie stało jednej z osobliwo

ści Warszawy. Była Warszawianką z urodzenia

i wychowania, zajmowała się też gorąco tem

wszystkiem, co się na bruku warszawskim działo

Nie było koncertu, odczytu, rautu, na którymbyś

Telegramy nCzasu4*.

Wiedeń 7 marca. Wiener Ztg ogłasza : Mi

nister skarbu zamianował koncepistę ministeryaL

nego w ministerstwie rolnictwa, Dra Komana M o

aczewskiego, koncepistą ministeryalnym w mi

nisterstwie skarbn.

Frankfurt 7 marca. Frankf. Ztg donosi

z Konstantynopola, że przyboczny adjutant sułta

na, major Seifullab bey, aresztowany został pod

zarzutem zamordowania pewnego Albańczyka,

który bawił u niego w gościnie.

Madryt 7 marca. Sagasta utworzył jnż ga

linet. Jenerał Weyler objął w tym gabinecie tekę

wojny.

Madryt 7 marca. Z Oporto donoszą, iż na

przedmieściu tamtejszem t!um ludzi napadł na

klasztor PP. Sercanek i powybijał wszystkie szy

by. Policya aresztowała 12 osób.

Z sejmu węgierskiego

Budapeszt 7 marca. W Izbie poselskiej re

ferent zaleca przyjęcie budżetu.

Dep. Barta poddaje ostrej krytyce finansową

politykę rządu, a mianowicie zarzuca, że węgier

skie papiery dotychczas nie zostały uwolnione od

austryackiego podatku rentowego, i że ostatnia

pożyczka podjętą została w formie bardzo dro

giej, a nie w formie renty złotej. Stronnictwo

mówcy wskutek tego zamierza głosować przeciw

budżetowi.

Na tem dyskusyę przerwano.

Z parlamentu angielskiego.

Londyn 7 marca. W Izbie gmin dep. Re

d m o n t zwraca nwagę na rzekomy fakt, że kil

tu członków Izby, których wczoraj przywołano

do porządku, a następnie przemocą z Izby wy

dalono, w rzeczywistości nie sprzeciwiali się by

najm niej głosowania.

Speaker odpowiada, iż Bprawa będzie jeszcze

raz zbadaną i wyświetloną.

Lord Balfonr mówi, iż chce jak najdokła

dniej rzecz wyjaśnić i zamierza uczynić propozy

cyę, któraby mogła w przyszłości takim zajściom

z apobiedz .

Londyn 7 marca. Lord Balfonr zawiadomił

Izbę gmin, że na następnem posiedzeniu prze

d!oży projekt zmiany regulaminu izbowego w tym

tieruuku, aby posłowie, którzy mimo wezwania

do opuszczenia Izby, pozostaną i dopiero prze

mocą będą mnsieli być wydaleni, przez spea

cera bez dalszych formalności mogli być wy

kluczeni do końca peryodu sesyi. Oświadczeniu

temu towarzyszyły huczne oklaski posłów mini

steryalnych a okrzyk protestu na ławach nacy

onalistów irlandzkich.

Kwestya chińska.

Londyn 7 marca. Biuro Reutera donosi z Pe

kinu z d. 3 b. m .: Na rozkaz Li-hung czanga wy

stosował jenerał Yin czang do hr. Walderseego

list, w którym prosi: aby zaprzestano dalszych

wypraw wojskowych; dalej aby przy skazaniu

winnych i przy wszelkich śledztwach żądano in

terwencyi władz chińskich; wreszcie aby misyo*

narze i cbrześcianie chińscy nie stawiali zbyt wy

górowanych żądań odszkodowania.

Hr. W aldersee odpowiedział, iż zaniechanie wy

praw wojennych zależy od tego, czy w przyszło

ści nie będą się pojawiać bandy bokserów, oraz

od zachowania się regularnych wojsk chińskich.

Na pomoc lokalnych władz przy prowadzeniu

śledztw, hr. Waldersee chętnie się godzi, żądania

zaś misyonarzy i nawróconych Chińczyków gotów

jest zawsze poddawać rozstrzygnięciu sądu roz

jemczego.

Wiadomości ekonomiczne.

Wiedeń 7 marca. Wczoraj odbyło się pod

przewodnictwem prezesa hr. Sergiusza Radziwiłła

walne zgromadzenie towarzystwa kołomyjskich

kolei lokalnych. Szło o uchwalenie pożyczki

w kwocie 400.000 koron, która oprocentowaną

ma być na 4%- Wydaną ona będzie w formie

pryorytetów, a służyć ma w całości na pokrycie

- Ct*H Wy°

* miań°wirie; ^g ^d z ^ rano Y°o e o d ^ l ^ Uroczy8tyoh dw* r»zy dziennie,

W( LW.WU ,,Cm" ,to doo,h ,c

I,.T

. =Sł «...bo,,to.g,,

Prenumerata wynosi:

ar Krakowie w m i e j s c n .................................

na cały rok na kwartał na 1 miesiąc

TJł» w państwie Austryaokiem

........................................

49 koron | 10 koron

8 kor. 60 hal.

poozt?

Niemieckiem .

......................................

48 koron

12 koron

5 kor.

—

::z

60^

;,,,p»»«.»

r-r»,s,kLr..ę

pffiesi;«sa?KssS P j° m

gjjjrajr.naiaj»

IAM*Mfr«*om»wh.i .p , ,^ ,

,fc

3»S ?I°r°’"*

Prennmeratę przyjmnję: Administraoya Czasu w Krakowie i urzędy pocztowe.

Hiejseowę prennm eratę księgarnia 8 .A . Krzyżanowskiego, handle: 8t. K arlińskiego w Sukiennioaoh

H. Kretsohmera Rynek, 10, Binro dzienników H opeasa i Salomonowej, Główna trafika, w Rynku głównym.

ńKłoi?*enla przyjmuje się za opłatą od wiersza petitem za pierwszy raz 20 haL, za każdy następuj

po 10 hal,; układ tabelaryczny, cyfrowy, skomplikowany, pierwszy raz po 40 hal., n astępny po 10 hal

Nadesłane (na trzeciej stronie) od miejsca wiersza drukiem petitowym 60 halerzy za każdy raz.

Ogłoszenia I prennmeratę przyjmują: we Lwowie biura dzienników L. Plohna, A. Olszew

skiego, St. Sokołowskiego, A. Hollenara, K . Buchstaba: w Jarosław in Biuro dzienników; w Nowym

Nęczu H. Bachner; w Przemyślu A. Juszozyński księgarnia kolej., D. Heszeles, księgarnia Ringlera;

w Rzeszowie M. Weintraub; w Stanisławowie Jasielski i Sp.; w Tarnowie M. Rockaob;

w Tarnopolu C. Haliczer; w Paryża wyłącznie p. Adam rue de Varenne 38, (prenumeratę p. W.

Raczkowski Courbeyoi pod Paryżem rue de Chemin de fer 44); w Wiedniu Haaaenstein A Vogler

(takie w Hamburgu, Frankfurcie n. M,, Berlinie, Lipsku, Bazylei i Wrooławiu), A . Oppelik, R. Moss°.

(takie w Berlinie, Hamburgu, Monachium i Norymberdze), H. Sehalek. M. Dukes, J . Danneberg, H.

Fnedl (tylko prenumeratę H. Goldsohmidt A Comp.); w Frankfurcie n. 31. G. L. Daube A Comr.

tjfg?" Za każdą zmianę adresu dopłaca się 40 bab " W

Adres Red akcyi: ul. św. Tomasza Nr 32.

—

Telefon Nr 50.

1 of 2 • Strona 1

Mirador viewer

Czas.

Description

Structure

Similar

Error 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Mirador viewer

Description

Structure

Similar

Error 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Download file

Download file

Deleting a comment

Advanced search

Suggest correction