Mirador viewer

Czas.

Annotations

Showing 621 annotations

Adding notes only for logged in users

Filtering

Nr, 95

Kraków Niedziela 26 Kwietnia 1931.

KONTO P. K. O. KRAKÓW NR. 400.494.

Adres Redake]i 1 Administracji: Kraków, ni. iw. Tomasza 12.

Telefon Redakcji 100-50. — Administracji ł Drukarni 137-50.

Godziny b!arowe: od 9-tej do 13-tej I od 15-te] do 18-tej.

Należyt a li ycHtoWi

tp late n a ryczałtom.

Rocznik LXXXII1

Redakcja ,,Czasu, i skupione dokoła niej

grono ludzi, żegna dzisiaj z uczuciem naj

głębszego żalu jednego z najwierniejszych

i najbardziej zasłużonych swoich przyja

ciół, znakomitego obywatela kraju, wierne

go syna Kościoła i Ojczyzny - śp. Jana

Gótza-Okocimskiego.

Syn wielkiego przemysłowca, który wła

sną prac,ę i niezwykłym talentem stał się

twórcę jednej z najważniejszych placówek

naszego małopolskiego przemysłu — wiel

kich browarów’ w Okocimiu i Krakowie -

wzrastał śp. Gótz w kulcie dla pracy i dla

służby krajowi. Tradycyj przekazanych

mu przez ojca nietylko nie zawiódł, ale

pomnożył je własną pracę, własną zasługę,

własnym talentem.

Pozostawia swoim

dzieciom nazwisko Gatzów otoczone po

wszechnem uznaniem i powszechną czcią.

Gdy śp. Gótz w chodził w życie publiczne

wydawały się - i słusznie —- najważniej

szem zadaniem dla całego młodego poko

lenia praca organiczna i podniesienie do

brobytu kraju. Alarmująca praca Stan.

Szezepanowskicgo o ,,Nędzy Galicji", choć

z pewnością przesadna i nieścisła, otwo

rzyła oczy na fakt, że pierwszym stopniem

ku odrodzeniu narodu i ku zdobyciu nie

zależności jest podniesienie jego niezawi

słości ekonomicznej. Ta idea stała się po

budką do pracy śp. Gótza nad rozwinię

ciem przemysłu małopolskiego i przyświe

cała Mu całe życie. Jako dziedzic świetnie

prosperujących zakładów przemysłow’ych

m iał wszelkie warunki, by tej idei oddać

się i móc ją urzeczywistnić. Rychło stał się

energicznym, w’ytrw’ałym i oględnym kie

rownikiem zakładów w Okocimiu i Krako

wie. Postawił je świetnie za czasów poko

ju, tworząc z nich ’błogosław’ione dla całej

okolicy ognisko przemysłu, ale i przez czas

wojny, dla przemysłu tak groźny, umiał

przeprowadzić śp. Gótz powierzone sobie

zakłady w sposób rozważny i pomyślny

Jeszcze w iększe t.rudności spiętrzyły się

przed nim w epoce inflacyjnej. Brakowi

kapitału obrotowego um iał skutecznie za

radzić przez dokonane połączenie się w od

powiedniej chw’ili z kapitałem zagranicz

nym. Produkcję zakładów’ pod względem

technicznym właśnie w tym czasie znako

micie ulepszył. Gdy się okazało, że produk

cja piwa nic da się utrzymać na tym sa

mym poziomie, co przed wojną, umiał

w nader szybki i zręczny sposób nastawić

pewną część twórczości na produkowanie

innych przetwprów (wódek, likierów i

środków odżywczych, wyrabianych ze sło

du, jak maltyna). U’bywające źródła i spo

soby zbytu zastąpił przez otwarcie nowych

placówek w Krakowie i Warszawie, gdzie

wywalczył szybko dla swoich produktów’

duży odbyt. *Wszystkie bowiem produkty

zakładów okocimskich słynęły i słyną z do

skonałości, z solidności — i dzięki tym

przymiotom zdobywały sobie z wielką łat

w’ością odbyt zarówno w kraju, jak i zagra

nicą, walcząc wszędzie skutecznie z kon

kurencją.

Ale zasługę śp. Gótza było nietylko u

trzymanie produkcji na wysokim jakościo

w-o i ilościowo poziomie, ale osiągnięcie

tego bez żadnego wyzysku, bez żadnej uj

my dla pracowników i robotników’ gótzow

skich zakładó’w. Śp. Gótz był najprzychyl

niejszym opiekunem, prawdziwym ojcem

zajętych u siebie robotników. Te tysiące

łudzi, które dzięki niem u znalazły zajęcie

i zarobek, pracowały zawsze w warunkach

jak najkorzystniejszych. Dbał o ich zdro

wie, oświatę, rozrywki. N’ie żałował pod

tym w’zględem żadnego wkładu. Okocim

sta} się też wzorowym dla innych tego

rodzaju zakładów, a prawdziwą chlubą dla

Małopolski. Wielka placówka przemysłu

była i jest w’ielką placówką humanitai

fiego ujmowania stosunku robotnika do

Przedsiębiorcy.

Śp. Gótz nie zacieśniał się jednak nigdy

*jo samego tylko organizowania i kierowa

nia zakładami okocimskiemi. Nie było

nim materjału na samolubnego groszo

roba. \\’ życiu publicznem brał od swej

młodości żywy i czynny udział, pracując

w szeregach stronnictwa konserwatywne

go* Był przez czas długi posłem na sejm

galicyjski; był też aż do końca posłem do

Parlamentu wiedeńskiego i to jednym

z na,jwybitniejszych. (W’ybrano go nawet

w ostatnim roku prezesem Koła polskiego).

^ latach 1919-1922 zasiadał w sejmie pol

skim, potem (aż do ostatnich w’y’borów, gdy

już zdrowie nie pozwoliło mu kandydow ać)

w senacie Rzeczypospolitej polskiej. Kele*

r°wał z zamiłowaniem kwestje gospoda!—

rze, z któremi był z natury swego zawodu

doskonałe obznajmiony.

Lichy, zamknięty w sobie, zawsze na

^skróś lojalny, niezwykle delikatny i wy

tworny w obejściu, był nietylko dla ty en

zalet pow’szechnie łubianym i szanowanym

w sferach politycznych, ale także cenio

nym i słuchanym, gdy przyszło Mu głos

zabrać. Cechowała go rozwaga, trzeźw ość,

zrównoważenie i niezwykła ścisłość myśle

nia. Każdy problem dokładnie ze sobą sa

mym rozważył, każdą mowę nawet w

szczegółach przygotow’ał. Ze swojej dzia

łalności politycznej zwy kł był prowadzić

skrupulatne zapiski i sprawozdania. Jeśli

kiedyś wyjdą one na jaw’, będą doniosłem,

bo objektywnem i wiarygodnem źródłem

dla poznania stosunków politycznych

w’ Galicji i w Polsce w jej początkowych

czasach istnienia.

Obok działalności politycznej poświęcił

także śp. Gótz po wojnie dużo pracy dzia

łalności w Związku przemysłowców’ ma

łopolskich, w w’ielu bankach (zwłaszcza

w Banku małopolskim) oraz w krakow

skiem Towarzystwie ekonomicznem. Był

tego towarzystwa założycielem i długolet

nim (1921— 1930) prezesem. W świetnej mo

wie, jaką wypowiedział na inauguracyj

nem zebraniu w dniu 1 marca 1921, na

kreślił program działalności, który został

w ciągu dziesięciu lat dotrzymany. Pod

kreślił w niej zasadę Avolności gospodar

czej jako fundamentu prac tow’arzystwa

i wskazał jako cel popieranie warunków,

które dla produkcji są niezbędne. W akcji

- owarzystwa o naprawę waluty i skarbu

odegrał czynną i pierwszorzędną rolę.

Mając dostateczne środki i dużą swobo

dę ruchów jako właściciel wielkich, dosko

nale postawionych zakładów przemysło

wych, nie uchylał *się nigdy śp. Gótz od ża

dnych obowiązków, które z dostatkami

się łączą. Miłosierny, ofiarny, szafujący

chętnie nietylko mieniem, ale pracą i usłu

gami swemi, był prawdziwym w’zorem bo

gatego człowieka, szafującego dla dobra

bliźnich i kraju pow’ierzonym m u przez

Opatrzność majątkiem. Nie gorycz i za

wiść, ale miłość i wdzięczność ludzka to

warzyszą Mu do grobu. Wyrzekł boski

Nauczyciel, że bogatemu w zasadzie trud

no jest przedostać się przez bramy króle

stwa niebieskiego, trudniej niż ubóstwu

i nędzy ludzkiej. O ś. p. Gótzu można jed

nak powiedzieć, że o tej wielkiej praw

Izie w’ciąż pam iętał i wedle niej starał się

żyć; trudnośc’i moralne i społeczne wią

żące się z Jego stanowiskiem na tym św’ię

cie zwycięsko starał się pokonać, a u trum

ny kryjącej Jego śmiertelny szczątek w’ol

no w’yrazić nadzieję, że w oczach Najwyż

szego w dniu sądu znalazł laskę.

Tow’arzysze Jego prac, trosk, nadziei

przekonań konserw’atywnych — żegnamy

Go z głębokim bólem i smutkiem, ale z na

dzieją i wiarą w tę Światłość wiekuistą,

która dla Niego zabłysła.

Walka o władzę w Prusach.

W dniu 21 kwietnia upłynął dwutygodnio

wy termin podpisywania ,,Volksbegehreń* na

żądanie Stahlhelm u o następującem brzmie

niu: ,,Sejm pruski wybrany 28 maja 1928 r. ma

być rozwiązany" . Wedle konstytucji ,,Volks

begehreń* poprzeć musi dla jego ważności 20 %

wyborców. Po niew aż liczba ich wynosi obecnie

w Prusach 27 miljonów, przeto do osiągnięcia

ważności dla wniosku iStahlhelmu potrzeba

jest okrągło 5K miljona głosów. Czy liczbę tę

istotnie udało się Stahlhelmowi zdobyć, na

razie ocenić trudno, gdyż postępowanie przy

,,Yolksbegehreń* jest dosyć skomplikowane

i obliczanie, a raczej ustalanie zebranych gło

sów trwać może, wedle opinji prasy niemiec

kiej kilka tygodni. Wprawdzie Stahlhelm na

podstawie prywatnych obliczeń, zapewnia że

osiągnął z okładem 20% głosów, ale wypada

zaczekać na urzędowe potwierdzenie tych cyfr

Naogół opinja niemiecka liczy się z tem, że

,,Yolksbegehreń* się uda, a to z tego powodu

że popiera je cala prawica, a z nią razem nie

miecka p artja ludowa. Stronnictwa te otrzy

m ały w wyborach jesiennych 9’A miljona gło

sów, jest więc rzeczą możliwą, że pchną do

, ,Yolksbegehreń* choćby tylko -js swych je

siennych zwolenników. Z cyfr znanych nara

zie w przybliżeniu wynika, że najliczniej za

wnioskiem Stahlhelm u opowiedziały się pro

wincje wschodnie, oczywiście w pierwszym

rzędzie Prusy Wschodnie, a potem Pomorze

w Berlinie zyskał on 13% wyborców, w mia

stach zachodnich jeszcze mniej. W Opolu ze

brano 26% głosów.

,,Volksbegehren" sam o o niczem jeszcze nie

decyduje, nawet w tym wypadku, jeśli osią

gnie 20% głosów’. Wedle przepisów konstytucj

odbywa się bowiem na jego podstawie gło s o

wanie nad tym samym wnioskiem w sejmie

a wrazie odrzucenia go tam, co w obecnej sy

tuacji uchodzi za pewne, odbywa się dopiero

w terminie naznaczonym ))rzez rząd plebiscyt

,,Yolksentscheid", przy którym wniosek m u

siałby zdobyć większość głosów, a więc 13—14

miljonów.

Politycznie cały wniosek ,,Stahlhelmu" nie

posiada żadnego realnego znaczenia i jest

objawem czystej deniagogji jego przywódców

Seldtego i Dusterberga, którzy po jesiennem

zwycięstwie Hitlera zazdroszczą mu laurów

i pragną zapisać się w dziejach Prus obale

niem znienawidzonej przez nich tzw. czarno

czerwonej koalicji, bo opartej o socjalistów

i centrum; liczy ona dziś 229 głosów’ przeciw

221 glosom opozycji, wśród których 55 posia

dają komuniści. Wszelkie próby wymanewro

wania centrum z tej koalicji nieudaly się, gdyż

gabinet Bruninga istnieć mógł dotąd tylko

przy życzliwej neutralności socjalistów’,

tak

że centrum ,,volens nolens" oddawać musi im

wzamian swe ))oparcie dla socjalistycznego

premjera pruskiego Brauna. Poniew’aż żaś do

przejścia całej sprawy przez alemibik sejm u

pruskiego, a następnie Yolksentscheid, potrze

ba conajmniej kilku miesięcy, a kadencja sej

mu tak czy owak kończy się w’ maju 1932 r.,

przeto nawet korzystny dla Stahlhelm u wynik

,,Yolksentscheid" nie przyspieszyłby wyborów’

bardziej jak o 3 - 4 miesiące. Jeżeli zaś doda

my do tego, że nawet wedle obliczeń Stahlhel

mu conajmniej 3 miljony wyborców’,

którzy

w jesieni oddali glosy na praw’icę nacjonali

styczną zostało obecnie w domu i absentowa)o

się przy ,,Yolksbegehreń*, to szanse tych stron

nictw na wypadek wyborów nie przedstawia

łyby się świetnie. Do zwycięstwa potrzeba im

o 4 miljony głosów w’ięcej niż w jesieni 1930 r.,

a otrzymają o 3 miljony mniej. Jak narazić

cała akcja ma raczej charakter w’alki podjaz

dowej przed decydującą bitwą, za którą stron

nictwa niemieckie uw ażają przyszłoroczne wy

bory do sejm u pruskiego.

Pod tym kątem widzenia ważnym objawem

dla przyszłego układu sił stronnictw w Niem

czech, a w P ru sach w szczególności są prze

miany, dokonujące się.w dawnej partji Strese

m anna, niemieckiej partji ludow’ej. N a zjeź

dzie tej partji, odbytym przed tygodniem w

Berlinie uchwalono nowy program, mający za

ńąpić Stresemannowski program z r. 1922, a

oędący wyrazem niety le jego oficjalnego spad

kobiercy, Dra Curtiusa, którego zresztą z po

w’o du choroby nie b;rio n a zjeźd-zie, ile pre

ze.sa partji Dingeldeya, bardzo wyraźnie skła

niającego się do prawicowego nacjonalizmu.

W programie tym pierwsze miejsce z,ajmuje

reforma konstytucji niemieckiej: obok żądań

wprowadzenia w’ sejmie Rzeszy drugiej izby,

łożonej z przedstawicieli kościoła, szkól w’yż

szych, kół gospodarczych, m amy tam postulat

o bardzo przejrzystym celu i charakterze, t. j.

żądanie, by prezydent Rzeszy był zarazem pre

zydentem p ań stw a pruskiego. Zjednoczenie

władzy cesarza i króla pruskiego, są tu oczy

w’iście wzorem, mającym jednak i bardzo re

publikańskie motywy i nacjonaliści nie spo

dziewają się łatwego o siągnięcia większości

?losów’ w Prusach samych, wolą więc nie

przybierać osobnego prezydenta państwa w

Prusach, ale przyjąć gotow’ego prezydenta

Rzeszy, wybranego przy pomocy głosów’ po

ludniowo - niemieckich, przechylających szalę

na rzecz prawicow’ego kandydata. Ponadto

czytamy tam ogólnik mało sprecyzowany, ale

’-a to bardzo ,,rasow’y",

iż z konstytucji nie

mieckiej m usi być usunięte wszystko, co jest

, u ndeutsch und wesensfremd".

Najbardziej

wszakże charakterystyczne dla zmian w par

tji ludowej są ustępy poświęcone polityce za

granicznej i komentarz, jaki im dał przewod

niczący p artji.

Obowiązujący obecnie plan reparacyjny -

czytamy tam — jest nie do utrzymania. Naj

bliższym celem wytyczanym Drowi Curtiusowi

przez jego stronnictwo, jest zerwanie nałożo

nych na Niemcy łańcuchów gospodarczych.

Niemcy nie mogą również pozostać dalej roz

brojone. Jeśl’i zawiedzie Liga Narodów, Niem

cy winny w tej spraw’ie pójść swoją drogą, nie

oglądając się na nikogo. Słowem program ro

bi w tym punkcie wrażenie wyciągu ze znanej

broszury gen. ,Seeckta, a prezes p a rtji Dr Din

geldey nie zaniedbał pomimo to pododawać

jeszcze kropek nad i. Przedewszystkiem powi

ta! on projekt unji austro-niemieckiej,

-jako

pierwszy objaw samodzielnej polityki Niemiec,

zm ierzającej do stworzenia ,,wielkich Nie

miec".

Słowem nowy program p artji ludowej nie

pozostawia żadnej wątpliwości co do tego, że

partja ta opuszcza definitywnie pozycję cen

trową, zajmowaną w pierwszych latach powo

jennych i przechodzi definitywnie na prawicę

w’ towarzystwie Huggenberga i Hitlera. Czy ci

nowi przyjaciele przy tej sposobności jej nie

))ochłoną, -to kwestja do rozważenia. Narazie

widocznem jest, -’że w alka o władzę w Prusach

wchodzić zaczyna w stadjum decydujące, i że

prawica, zdobyw’szy dla siebie ludowców przy

stąpi zkolei do przeciągnięcia na swą stronę

centrum. Oznaczałoby to rozbicie republikań

skiej koalicji czarno-czerwonej, rządzącej dziś

Prusami i przejście władzy w Prusach w rę

ce nacjonalistycznej prawicy, pod której ko

mendę poszłyby umiarkowane stronnictwa

środka. ,,Wer Preussen bat, h at das Reich"

wołają nie bez pewnej słuszności ludzie Hug

genberga i dlatego walka o w!adzę w Pru

sach nabiera coraz to większego znaczenia

(borów, Liczba ta jest o ipól miljona wyższa od

przewidzianej ustaw’ą, ponieważ do zarządze

nia plebiscytu potrzebnych jest 5270 tysięcy

podpisów.

Ks. biskup Chomyszyn przeciwko bizantynizmowi.

Wczoraj ogłoszony *został tekst nowej enun

cjacji ks. (biskupa Chomysizyna, skierowanej

do k leru stanisławow,skiej djecezji. Według

obszernego streszczenia, podanego przez ,,Me

tę", list ów został w całości poświęcony zasad

niczym kierunkom, nurtującym wśród uni

ckiego życia religijnego, i pośredniej w,praw

dzie, lecz żywej, a miejscami namiętnej pole

mice z poglądami, którym niedaw’no w swej

enuncjacji dał wyraz ks. m etropolita Szep

tycki.

W szczególnośc;i ks. biskup Chomyszyn ’wy

stępuje przeciw propagowanemu przez lwow

skiego metropolitę ,;bizanty’nizmow’i", w’ywo

dząc jego rodowód od faryzeizmu i o skarża

jąc go o wywołanie schyzmy. Bizantyniizm

,,zam(iast życia w w’ierze nadprzyrodzonej i

łasce -wytworzył pod (zewnętrzną formalistyką

obrzędow’ą zapuszczony i zgniły rozkład w ca

łem cerkiewno-religiijnem życiu".

On to zgubił Rosję, bo bolszewizm jest n i

czem innem, jak zrealizow’anym do ostatecz

nych konsekwencyj bizantynizmem. Co do

narodu ukraińskiego, to ,,miał on to niesz

częście, że przyjąwszy wiarę ze Wschodu, do

stał się w zależność od wpływów bizantyń

skich, a tem samem doświadcza n a sobie los

Wschodu". Zkolei bardzo wy raźnie wypow’ia

da się ks. biskup Chomyszyn za zachodniemi

formami życia religijnego jako wnikającemi

w treść wiary, podczas gdy formy wschodnie

są ,,grobem z wierzchu pobielonym, a wew

nątrz pełnym martw’ych kości i zgnilizny".

Enuncjacja ks. biskupa Chomyszyna jest

zdaje się odpowiedzią na niedawny list ks.

metropolity Szeptyckiego, w którym ks. me

tropolita wysoko staw ia bizantynizm i jego

w pływ n a rozwój Kościoła w’schodniego. Ta

polemika, zresztą bardzo dys’k retn a — po

między dwoma przedstawicielami hierarchjl

unickiej w ’Polsce, jest w każdym razie cieka

wa i ’Ch arakt erystyczria.

Obradysejmu.

Warszawa 25 kwietnia.

(Tel. wł.) Dzisiejsze posiedzenie plenarne

sejmu, n-a którego porządku dziennym znaj

dował się jedyny pu nkt t. j. wn,iosek Klubu

Narodowego w sprawie votum nieufności dla

rządu, odbyło się iprzy przepełn,ionej sali. O ;

godzinie 11.25 razem z marszałkiem sejm u

wszedł n a salę rząd w komplecie z prcmjerem

Sławkiem n a czele.

Po otwarciu posiedzenia, m arszałek udzie

lił głosu pos. Rybarskiamu, który uzasad

nia! wniosek sw’ego klubu.

Półgodzinne

-swoje przemówienie zakończył oświadcze

niem, iż wie wprawdzie, że większość odrzu

ci wniosek Klubu Narodowego, ale mimo to

zaufanie społeczeństwa do rządu słabnie.

Z ramienia BBWR wystąpił wicemarszałek

C ar !zaznaczając, że z chwilą, gdy sejm zbie

ra się dla załatwienia ściśle ,przez Prezydenta

Rzplitej określonego zadania — winien się j

spraw’ą tą zająć z całą gorliw’ością. Femtoar

dziej winno to mieć miejsce obecnie, gdy cho

dzi o sprawę doniosłą ch arakteru gospodar

czego i socjalnego, na której zależećby powin

no przedewszystkiem opozycji. W tym stanie

rzeczy zachodzi pytanie -czy wniosek prawicy

nie jest dywersyjnym. Przemówienie swoje

zakończy! pos. Car wnioskiem o p rzejście do

porządku dziennego n ad wnioskiem Klubu

Narodowego. Po’seł Stroń ski (Ki. N.) sprze

ciwia się wnioskowi p. Cara.

W głosowaniu przez powstanie Izba znacz—

B e r łin 25 kwietnia.

(Tel. w ł.) Prezydjum Stahlhelmu donosi, że

dotychczas zebrano już 5 miljonów’ 830 tysię

cy podpisów *wypowiadających się za plebi

scytem (Yolksgehren) w sprawie rozwiąza*

!nia sejmu pruskiego i rozpisania nowych wy

ną w;iększością wniosek posła Cara przyjęła.

W chwili, gdy posłowie powstawali z miejsc

z ostatnich ław wyszedł n a środek sali poseł

’komunistyczny Rożek głośno wykrzykując i

grożąc pięścią ,pod adresem _marszałka sejmu.

Gdy kilkakrotne upom nienia m arszałka oraz

wykluczenie posła komunistycznego na 1 mie

siąc z posiedzeń Izby nie osiągają rez.ulta

tu — n a salę wkroczyła straż marszałkowska,

która awanturującego się komunistę wypro

wadziła z sali.

O godzinie 1-szej posiedzenie zostało zam

knięte.

Z senackiej komisji skaHnwo-budźetowej

Warszawa 25 kwietnia.

(PAT) Dziś odbyło się posiedzenie komisji

skarbo(wo-budżetowej s enatu, dotyczące t r a ’n.s

akcji o linji kolejowej Herby Nowe-Gdynia.

Po zreferowaniu p rojektu ustawy przez sen.

Sobolewskiego (BB), wywiązała się dyskusja,

w toku której zabierali głos: sen. Głąibdński

(KI. Nar.), sen. Gross (PPS) i sen. Dąbski

(BB). Nadto przemawiali ministrowie: sk a r

bu — Matuszewski i kom unikacji — Kuhn.

Przeciw ustawie głosowali przedstawiciele:

P PS i Klubu Ukraińskiego, zaś członkowie

K,lubu Narodowego wstrzym ali się od głoso

wania. W głosowaniu komisja przyjęła pro

jekt ustawy w brzmieniu uchwalonem przez

sejm.

*wflrsiejntie.

Warszawa 25 kwietnia.

(Tel. wł.) Dzisiaj w sejmie miał miejsce in

cydent, który znajdzie epilog w sądzie m ar

szałkowskim. Mianowicie przemawiającemu

na tem at obecnego systemu rządów pos. Ry

barskiemu przerywał pos. Wiślicki (BB), przy

czem między obu wywiązał się następujący

djalog: Pos. Rybarski: p an jest zawsze zado

wolony z każdego ustroju, bo przy każdym u

stroju J)an jest u ministra skarbu w przedpo

koj’u. Pos. Wiślicki: Niech pa n nie zawraca

głowy! Pos. Rybarski: pan zawsze tam przy

chodzi, niech się pan naj(pierw oczyści tz za

rzutu publicznie panu uczynionego w spra

wie imterwencyj poselskich. Gdy pos. Wiśli

cki coś na to odpowiada, p. Rybarski krzyczy

podniesionym głosem: zachowuje się pan,

j(jakgdyby pan przynajmniej 2 zamachy na

Skałłona urządził! W związku z tym in(cyden

tem pos. Wiślicki zwrócił się do mar.szałka

sejm u z prośbą o (zwołanie sądu marszałkow

skiego.

Konferencje prem. Sławka.

Warszawa 25 kwietnia.

(Tel. wł.) Przed posiedzeniem sejm u p re

m jer Sławek był na audjencji u marszałka

Piłsudskiego. Po przybyciu zaś do sej’m u od

był krótką naradę w gabinecie rządowym z

członkami rządu.

z prezydentem senatu gdańskiego Drem Zieh

mem.

Prezes krakowskiej Dyrekcji kolejowej

dyrektorem linji Górny Śląsk-Gdynia.

Warszawa 25 kwietnia.

(Tel. wł.) Jak słychać n a stanowisko dyrek

tora generalnego nowej linji kolejowej Nowe

Herby—-Gdynia upatrzony jest prezes krakow

sk iej dyr’ekcji kolejowej pu!k. dypl . inż. Bob

kowski’.

Pułk. Bobkowski przed objęciem stanowi

ska prezesa dyrekcji kr’akowskiej pracował

przez czas dłuższy w sztabie głównym jako

szef k olejnictwa wojskowego.

Ustąpienie prokuratora gdańskiego.

Gdańsk 25 kwietnia.

(Tel. wł.) Uchwałą senatu gdańskiego zwol

!niony został z urzędu naczelny prokurator

gdański Schneider. Ustąpienie jego stoi w

związku z konfliktem ministra Strassburgera

Odrzucenie odwołania Jeżyka.

Gdańsk 25 kwietnia.

(PAT) Robotnik Jeżyk, k tó ry jak wiadomo,

padł ofiarą brutalnego napadu ze strony hi

tlerowców na pokładzie statku polskiego .

.Kopernik", wniósł odwołanie od decyzji są

du, na mocy której sąd gdański nie zgodził

się wypuścić Jeżyka na wolną stopę, nawet

za kaucją. Odwołanie to znowu zostało przez

sąd gdański odrzucone, przyczem sąd w mo

tywach swoich przytacza, że Jeżyk jest obco

krajowcem i marynarzem, a wskutek tego

zachodzi obawa ucieczki, oraz powołuje się

na szczególny charakter tej sprawy. Decyzja

sądu gdańskiego jest znamienna dla oceny,

położenia obywateli polskich n a terenie Wol

nego Miasta. Sąd odwoławczy gdański arg u

mentuje dalej, że gdyby Jeżyka wypuścić n a

wolną stopę, ito mógłby on zagm atwać całą

sprawę jeszcze bardziej f embardziej, że zosta

ła wyznaczona nagroda w kwocie 1500 gulde

nów ’za wykrycie sprawców napadu.

Niewygodne

ipas; itśz*ejęli

najstarsza pracownia gorsetów, jedyna tego typa

FRANCISZKI flAECKEROWEJ Kr.Mw, Rynek 30.

-CIA8" *****

|o«zlał«

NUMER POJEDYNCZY: Z| «ROSZY

prenumerata miesięcznie wynosi’

w Krakowie bez odnoszenia do domu

WYNOSI.

W Krakowie z odnoszeniem do domu

* ...................

Na prowincję z przesyłką pocztową , \ \

............................... *f’ ff’_

Zagranicę z przesyłką pocztową

rr,

* **1**I.... *t 10.-«

Za każdą zmianę adresu dolicza się zł. 0.50.

Reklamacje niezapieczętowane nie podlegają opłacie pocztowe}.

Listów nieopłacon ych nie przyjmuje się.

Prenumeratę przyjmują: Administracja ,,Czasu", wszystkie urzędy

pocztowe, wszystkie miejscowe i

’

urzędy

m iejscowe i zamiejscowe Biura dzienników.

fB M f OSLOSZEfti

Jednorazowe u Jedea wieri* m ilim etrowy’

Ogłoszeni* zwykłe , , ,

s,,,

,,’

»Ł 0.20

Układ tabelaryczny, cyfrowy,kombinowany

,«

zl. 0.30

Ogłoszenia w «Nadesłanych"

«....

» zł. 0.40

Nekrologi*iiiiiiii.iiii

iiiii.ii*ł.0.35

Komunikaty po kronice

i.i.i.

....

z ł. 0.50

Ogłoszenia na pierwszej stronie . ,

(«i,(

. zł 0.60

Ogłoszenia w num erach świątecznych 2596 drożej. - Ogłoszenia zamiej

scowe 25% drożej. - Za zastrzeżenie miejsca dolicza się 2595.

Administracja nie bierze odpowiedzialności

za terminowe umieszczenie ogłoszeń.

Ceny ogłoszeń obowiązują od dnia zmiany w n agłówku

Ogło;szenia przyjmują: Administracja «Czasu" 1 wszystkie miejscowe i za

miejscowe Biura dzienników i ogłoszeń.

1 of 6 • Strona 1

Mirador viewer

Czas.

Description

Structure

Similar

Error 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Mirador viewer

Description

Structure

Similar

Error 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Завантажити файл

Завантажити файл

Видалення коментаря

Розширений пошук

Повідомити про помилку