Mirador viewer

Czas.

Annotations

Showing 421 annotations

Adding notes only for logged in users

Filtering

M 73.

Kraków 31 Marca — Sobota.

Rok 1855.

ii ,"? kowie

ijwszy Poniedziałki i dni następujące

Cena:

kkakowib miesięczna1 złr. 30 kr. -

kwartalna 4 złr.

wkraju kwartalna razem z przesyłką pocztową 5 złr. m. k.

Przedpłata

,n.itmue się " księgami Józefa. Czecha przy Głównym Bynku N. 453.

pree,ylają Ł

fr,m., p.óz,,

.p,o,.

t,-toto.czaeh

wyraziwszy na kopercie nprenumeracyjne pieniądze .

Przyjmują się

ogłoszenia, rozpraw-y , odezwy wszelkiego rodzaju.

d o n i e s i e n i a literackie, księgarskie, handlowe, przemysłowe, rolnicze itp.

u w iado mie nia tyczące się sprzedaży, kupna, dzierżaw itp.

Za opłatą

od wiersza petytowego za jednorazowe umieszczenie po 4 kr. następne po

1 dopłatą po 10 krajcarów za każdą publikacyą na stępel rządowy.

Listy

niefrankowane nieprzyjmująsif, wyjąwszy od stałych lub znanych korespondentów

tłM T ’ Numer pojedynczy kosztuje 1O’ groszy.

’

Ogłaszając przedpłatę na drugi kwartał’

roku 1 8 5 5 upraszamy jak najusilniej szano

wnych pp. Abonentów’, o WCZCSIM? z g ła

szanie się, abvś ny zawczasu nakład dzienni

ka d o l i c z b y przedpł’acicieli zastosować mog!i.

OGŁOSZENIE PHBSÓfflSSATY

na kwartałH,tojestnamiesiąceM wie

cieri,MajiCzerwiecr.1855-.

dla

abonentów zamiejscowych z przesyłką pocz

tową złr. 5 mk. Dla miejscowych złr. 4.

Kraków 30 marca.

Times pod ije następujący tekst depeszy

poufnej z d. !Źgo marca przesłanej przez p.

Manteuffel panu Hatzfeld, ministrowi pruskie

mu w Paryżu.

Panie hrabio, nieraz miałem sposobność nadmie

nić Waszej Excellencyi o poufnych rozmowach m o - ’

ich z p. de Moustier, w których tenże idąc zape

wne za rozkazem swego rządu, okazywał pewną

urazę, źe niepowiem, żal do ministrów króla

przy tym lub owym dw orze obcym, za ich język i

zachowanie się.

Przymówki te , zaprawne w ogóle mniejszą lub

większą żółcią, w tym samym czasie mnie docho

dziły, kiedy miew ałeś p. hrabio rozmowy z ministrem

spraw zagranicznych Francyi. W olałem , jak to W.

Exr. wiesz, nieodpowiadać na nie wzajemnemi oskar

żeniami, chociaż mi dawały do nich prawo skazów

ki o zachowaniu się i języku rządu francuzkiego,

niezbyt przyjaznym dla i’r u s , i niezgodnym z wy

rażonym pr ze z g abi net tuileryjski życzeniem, zbliże

nia i zjednoczenia o ile można widoków p olitycznych

obu rządów.

Wstrzymałem się od tego kroku nauczony do

świadczeniem, źe tej natury k ore spo nd e ncya rz adko

zmierza do rzeczywistego porozumienia się, i źe

n^i,o-.ćpjźj jadem zaprawia u czucie, pierw ot nie z ni e

dowierzania poczęte.

Dziś naw et nieodstąpiłbym od mego zwyczaju,

gdyby ostatnia uczynio na mi przez p. de Moustier

komunikacya tej natury niezdawała mi się mieć wy

łącznego charakteru. Dotyczyła ona mowy, przypi

sywanej panu Bisina rk. - S eho enhaus en na posiedzaniu

sejmu niemieckiego w d. 22 lutego, w przedmiocie

przyczyn które w pły nęły na postanowienie związko

wezd.8got.m.

Wyznaję ci panie hrabio, żc nic bardziej zadzi

wić mnie nie mogło nad te uwagi c zynione prze z

rząd obcy nad posiedzeniem sejm u, o którem sami

niemieliśniy sz czegóło wych sp rawozdań urzędowych

gdyż protokół nie był jeszcze wtedy, ani nawet do

tąd niejest oddrukowanym. Rząd J. K. Mości p rzy

zwyczajonym był i ze swej stro ny niezrzeknie się

tego zwyczaju uważania rozpra w sejm u niemieckie

go, za w yraz narodowej niep odległoś ci niemieckiej

a tem samem za rękojmią przeciw wszelkiemu ob

cemu mieszaniu się. Pod tym względem pewni j e

steśmy, że zdanie nas ze podzielają inne rządy, które

równic jak my nieprzypu szczą nigdy, a żeby obca

opieka c zu w ała nad postanowieniami związku, zanim

te zamienią się w czyny, i staną się publicznemi.

Rzndy te w zadziwieniu naszem słus zny udział mieć

bedn, widząc że poufne mowy rep re ze nta ntów ich

na sejmie podlegają opiece i k rytyce obcćj.

Niepowiem więcej panie hrabio j ak źe ubliżaćbym

sądził godności Prus jak o mocarstw a nie mieckiego,

gdybym bro nił mów ich r epr eze nta ntów na sejmie

przeciw zarzutom obcych gabinetów. Powody posta

now ienia związkowego z 8go lutego były z estawio

ne na piśmie. Być może, źe nieprzypadają do sma

ku wszystkich członków związku. W takim przy

padku w olno je st innowiercom porozumieć się otwar

cie i sz c z er z e z niemieckiemi swemi sprzymierzeń

cami. Lecz równie’ wolno jest tym, którzy nie chcą

w idzieć aktów centralnego organu Niemiec przeo

brażo ny ch wyjaśnieniami późniejs zemi, zachować i

s twie rdzić swoją opinią, n ienaraźając się na pło n

ny zarzut, źe robią demonstr acye niezgodne z poło

żeniem swem polityczncm.

Niczego bardziej rząd J. K. Mości ni eu nik a, jak

pozoru d em onstracyi prz eciw mocarstwom z acho

dnim. Instr ukcye pana Bismark-Schónhausen poświad

czają to ; lecz z drugiej strony czuw ać winniśmy

nad utrzymaniem całkowitej niepodległości naszych

zdań politycznych.

Rząd francuzki daje nam do zrozumienia, źe po

stawa nasza na sejmie nie zgadza się z duchem mi

syi jenerała Wedell i źe ten kontrast zmusza ga

binet paryski do wymagania więcej pod względem

warunków zbliżenia, niż instrukcye je n e r ała obejmują.

Logice tych wniosków zaprzeczam. Chęć zbliże

nia się jest zapewne ze strony naszej istotnie sz cz e

rą. Nie my jed nak żądaliśmy przypuszczenia i p r zy

stąpienia do traktatu z 2go grudnia, a jeżeli rząd

francuzki każdy pozór chwyta, aby nam nieufność

swoją okazać, to nam zaiste przystoi wątpić o jego

chęci zawarcia z nami zgody; środki bowiem jakie

obiera, nie prowadzą do’ rezultatu.

Jawną jest rzeczą, źe dokąd oba gabinety niepo

rozumią się względem wzajemnego postępowania,

postępowanie ich reprezentantów za granicą nie bę

jdzie miało tej tożsamości, jakiejbyśmy pragnąć mo

gli; a przeciwnie jak tylko tożsamość naszych po

litycznych wid okó w p oświadczoną zostanie formą

autefityczną i obowiązującą, zgoda dwu rządów ob

jawi się w mowie i aktach ich reprezentantów.

Chciej panie hrabio iść za u w ag a m i, poprzednio

w rozmowach poufnych z p. Drouyn de Lhuys ro

zwiniętemu Stosunki twoje osobiste z tym mini

strem , d ozw alają ci nad ać twoim z nim rozm owom

cechę przyjaźni i otwartości.

Przyjmij panie hrabio itd.

de Manteuffel.

Oprócz powyższej noty z d. 2go marca,

podają jeszcze dzienniki okólnik ministra pre

zydenta praskiego z d. 16go marca , który

brzn.i:

Berlin 16 marca 18 i 5.

W załączeniu do okólnika mego z d. 8go b. m.

pośpieszam przesłać JW. Panu dla uzupełnienia ta

mecz nych dokumentów odpis okólnika austrya cki ego

z d. 28go z. iii. który nam z wielu na raz stron u

dzielany został z wyrażeniem zadziwienia, że gabi

net \Jiedeński podobne przedsiębrał kroki niezawia

domit szy nas o tem poprzednio, a przynajmniej ró

wnocześnie. Brzmienie p ropo zy cyi, n ieznan e nam

w chwili wydania okólnika z d. 8go , utwie rdzić nas

w łaś nie mu siało pod w zględem objawionego tam poj

mowania. W idoczna, że gabinet wiedeński pragnie

swoje motywa podstawić w miejsce m otywów Zg ro

madzenia związkowego, a w tym celu najwłaściw

szym wydaje się być środkiem , przypisywać nam

zamiSry, który ch nie mamy, u patry w ać prowob acye,

tam ?dzie ich bezstronne zdanie znaleźć nie zdoła,

a pygn - zap atryw a nia sio zachoffa^co pr zy traktacie

kwietniowym i jeg o artykułach dodatkowych, posta

wić jako jedyną zasadę dla Rzeszy w miejsce po

wszec hny ch p raw z asadniczych Związku.

Za dalekoby zawiodło, aby odwołując się do praw

dziwych oświadczeń naszy ch org anó w na sejmie

Związkowym, wykazać w szystkie niedokładności ja

kie się natrafiają w okólniku austryackim, a w tej

mierze odnoszę się jedynie do tego co powiedziane

w okólniku moim z d. 8go. Prawdziwość pojmowa

nia naszego jest tak dalece niewątpliwą, iź ktoby

go nie chciał uznać, nie umiałby na to p rzytoczyć

powodów.

Tego wszakże wcale zataić nie mogę i za wy ra

źną nieprawdę poczyt,ić, jakoby p. Bismark czy u

rzędownie czy też nieurzędownie miał oznajmić, iż

Prusy wniosą o zup eł ną gotosvość wojen ną twie rdz

związkowych. Poseł królewski przy Związku, któ

rego to wyrażenie przypisane mu w okólniku z 28

z. m. bardziej jeszcze zadziwiło, aniżeli inne zawarte

tam pomyłki, zaręczył najniezawodniej, źe nic ta

kiego niepowiedział, coby nawet przez złe zrozu

mienie mogło być w zięte w duchu pomienionym.

Powołuje on się w tym względzie z zaufaniem na

świadectwo k olegó w swoich.

Prawda, źe zaraz po posiedzeniu, osoby które nie

powinny były i nie mogły wiedzieć co tam zaszło,

roznosiły dalej powyższe wyrażenie, jakoby je pan

)ismark miał był użyć; zkąd wszakże rzecz ta wy

szła , tego dochod zić niebędziemy.

Wotum p. Biąmarka jako członka wydziału w spra

wie załogi rastatskiej, które wszakże ,iiema bynaj

mniej powyższego tendencyjnego znaczenia, nie by

ło wiadome ówczesnemu po łowi austryackiemu bar.

Prokeschowi, nie m ogło mu zatem służyć za pozór

do przytoczeń, jakie przeszły do depeszy okólnej

z d. 28go.

Natura tego sp rawo zdania wy stępuje prz ez to w

właściwem swojem świetle. Nie mówię dalój o tem.

Nie mogę wszelako wstrzymać się od krótkiego

nadmienienia. Hr. Buol n k moźe zdać sobie sprawy

z tego, jak stanowisko n as ze w Związku potrafimy

postawić w zgodzie z misyami do Londynu i Pary

ża. Gdyby naw et sta nowisko n as ze w Związku było

wyzywającem przeciw Zachodowi, jakiem się ono

rzeczywiście być wydaje w oczach g abi netu wie

deńskiego, a m imoM eg o bynajmniej niem nie je st,

to obawa hr. Buola, abyśmy nie popadli w .sp rzecz ność ,

zawsze je szcze da się uchylić tem nadmienienie m,

źe za wyraźnym rozkazem J. Kr. Mości, w tedy d o -

p ero nastąpić może właśnie porozumienie z gabine

tami londyńskim i paryzkim, jeżeliby Prusy przez

ułział w konferencyach pokojowych, zupełną mogły

powziąść wiadomość o calem znaczeniu zasad poko

ju, który ch poparcie miałyby w ziąść na siebie . S ta

ncwisko nasze w tym względzie je st takiem zupel

nii jakie je st naznaczone W wiadomej JWPanu de

peszy z 21 stycznia do hr. Bernstorffa i hr. H atzfel

da. Dotychczas przeto bywała jedynie poufna wy

miana idei z g abineta mi zachodniemi, której ch a r a

kt’er zachowaliśmy, a gdyby go obustronnie tak sza

now ano, urnlafhn^pby niejednego mylnego zrozumienia;

cha;rakter ten jednak przy całej szczerości życzeń na

szy ch do porozumienia dążących, nie może wkładać by

ńajmniejHia nas jak o wy ch uprzednich zobowiązań, a tem

bardziej wymód^h ^ias, abyśmy z obawy przed pozorną

prowoka cyą poświęcali moc przekonania opie rającego

się na p rawach z asadniczych i moty wowany chu ch w ała ch

Związku. Jeżeli hr. Buol znajdzie tu sprzeczność, to

nie w nas zej mocy tak ową rozjaśnić,,ł adzibyśmy w sz e

lako zapytać, w jaki sposób gabinet wiedeński do

wo dzenie sw oje zaw sze ponawiane a opie rające się

na n ieb ezpiec zeństw ach od Rosyi zagraż ających tudzież

parcie Niemiec do rozwinięcia sił w oje nnych, w p ro

wadza w zgodność z ró wnoczesneini manifestacyami

nadziei pokojowych, które wyprowad za z n arad ro z

poczętych i p ojed na w czego stanowiska jakie w nich

zajął reprezentant Rosyi.

Zechcesz JW . Pan wyrazić się poufnie przy spo

sobności w d uchu pomienionych uwag.

(podp.) Manteuffel.

-’1 11,1

"ii-to- 1

KorespondencyaCzasu.

Berlin 27 marca.

f Gabinet tutejszy odbiera dwa razy na dzień z Wie

dnia depesze donoszące o stanie i postępie układów

konferencyjnych. Do wiadomości pub)icznąj malo co się

z de esz tych dostaje. Tem więcej domysłów i powta

rzanych za dziennikami najsprzeczi Jejszych pogłosek.

Przeciąga w nich dążność do pokoju, odznaczająca

zresztą w tej chwili więcąj jeszcze prasę zachodnią,

niż niemiecką. T aż sama prasa, która niedawno jeszcze

temu, wolała z całego gardła, że Sebastopol będzie i

musi być wzięty i zburzony, sili się teraz n a :dowody,

mające przekonać publiczność, że wzięcie i zburzenie

Sebastopola wcale nie jest potrzebne do ubezpieczenia

egzystencyi Turcyi i interesów oraz pokoju Europy.

Wiara w bezpieczeństwo i gwaranc)e, jakie dają tra

ktaty% wydala z umysłów wywołana pierwszemi wypa

dkami -sporu podejrzliwość i’ obawę;^iiaftiżby wzajem

ne zaufanie pomiędzy gabinetami tak dalece być w strzą

śnięte, że najściślej określony i najuroczyściej przyjęty

oraz ze wszystkiemi formalnościami ratyfikowany tra

ktat nie byłby w stanie go przywrócić? Godzi się o

tem wątpić. Wi-;c też nie je st rzeczą niepodobną, aby

sprawa wschodnia nie mogła być w drodze układów

załatwioną. Wiara w taki obrot rzeczy wzmogła się

silnie w ciągu kilku ostatnich dni. Nie masz wątpliwo

ści, że konferencye wiedeńskie odbywają się z wie!kiem

umiarkowaniem, że mają szczerą chęć osiągnienia po

koju, i że gotowe są do większych uawząjem koncesyj,

aniżeli to_ przed ich rozpoczęciem przypuszczać było

można. Śmierć - Cesarza Mikołaja przyczyniła się bez

wątpienia najwięcąj do tego pokojowego usposobienia,

chociaż stan rzeczy na pozór wcale się niby nie zmie

nił. Wedle nadeszłych tu wiadomości, pierwsze dwa

punkta pokojowych gwarancyj tnają być ju ż stanowczo

przyjęte. Wczoraj miały się rozpocząć narady nad pun

ktem trzecim, uważanym za nąjtrudniąjszy ze wszyst

kich. Dziś wieczorem spodziewąją się tutąj depeszy

donoszącej o rezultacie tych obrad, i to depeszy pomy

ślnej. Nie wiem, na czem się nadzieja ta, że nie po

wiem pewność opiera. Ż e taką nadziąję tutaj ma,ją, to

mi jest z dobrego źródła wiadomein. Oznacząją tu już

nawet termin ostatniej konferencyi na dzień 2go kwie

tnia, i utrzymują, że jeszcze przed Wielkanocą przyj

dzie do zawieszenia broni. Widzicie, jak pokojowo tu

umysły usposobione. Oby to nie była cisza przed bu

rzą.

Dzienniki donoszą, że gabinet tutąjszy zawiadomiony

był przez wiedeński o rozpoczęciu się konferencyj. Ga

binet wiedeński wynurza podobno w zawiadomieniu tem

żal swój, że Prusy nie mają udziału w konferencyach,

i oświadcza, że nie je st to winą Austryi samej, lecz i

innych państw kontrahujących; że Austryą widzi się

przez to spowodowaną do reprezentowania sam a jedna

interesów niemieckich w łonie konferencyi. Podobne z a

wiadomienie przesłała Austryą podobno i do innych

państw niemieckich. K r e uzze itun g polemizuje przeciw

ko temu wyłącznemu reprezentowaniu Niemiec przez

Austryą. Związek niemiecki, powiada, Austryi do tego

nieupoważnił, tem mniąj Prusy. K re uzze itung daje

przez to do poznania, że to co Austryą w łonie kon

ferencyj ^ mogłaby względem interesów niemieckich po

stanowić, nieobowięzywałoby jeszcze ani Prus ani Zwią

zku, któremu zresztą, mocą traktatu austryacko-prusko

niemieć)ego przyrzeczony był współudział w przyszłym

kongresie pokoju. Mówiąc o Kre uzze itung , nadmieniam,

że powodem do zatrzymania kilku numerów tego dzien

nika, którycheście nie odebrali"), były zapewne sprawo

zdania z obrad Izby drugiej nad otworzeniem kredytu

na wydatki wojenne. Sprawozdania te były bardzo szcze

gółowe, mianowicie w oddaniu mów koryfeuszów stron

nictwa krzyżowego, a ci nie wyrażali się bardzo oglę

dnie, mówiąc o polityce Austryi. Lecz być też może,

ł ) Numera te doszły nas nieco spóźnione,

(P. R.) .

że powód był inny, może całkiem przypadkowy.

Izby miewają jeszcze posiedzenia, ale mało ważn e;

ostatnie będą dopiero w W,ielki poniedziałek i w ta ^ c .

Ferye trwać będą tylko półtora tygodnia. Wielka c ^ ć

posłów, mianowicie z Izby ,pań skiej, u już się rozje

chała. Przed świętami nie będzie zapewne żadnąj wa

żną]’ dyskusyi. Ostatnie obrady polityczne wyczerpnęły

wszelkie ząjęcie, resztę dobiły dzienniki, które dla sz.a

nownych posłów drugiąj Izby nie wiele okazały wzglę

dów.

Wiosna nie chce do nas zawitać, słońca ani ujrzeć,

zawczoraj mieliśmy śnieg i trochę mrozu, dziś wilgo

tno i mglisto, powietrze je szcze całkiem zimowe. Spre

wa zalała okolice, od 1 830 r. woda nie stała tak wy

soko, w sklepach pełno wody; przynajmniej ulice czy

ste, bo codziennie zamiatane. Z początkiem przyszłego

miesiąca będzie Berlin miał jeszcze jedną wygoilę wię

cąj, którąj brak bardzo się czuć dawał, bo przypartemu

fizyczną potrzebą na ulicy nie wiadomo było gdzie się

podziać, aby uniknąć przypadku, któremu tylko małe

dzieci podlegają. W stosownych miejscach na ulicach i

placach urządzone będą gustowne domeczki, które za

razem przeznaczone będą na miąjsca do przylepiania

afiszów i plakatów.

Zwracam uwagę waszą na notę gabinetu pruskiego

z dnia 2go b. m. przesłaną hr. Hatzfeld, posłowi pru

skiemu w Paryżu, dla zainformowania go o sposobie

myślenia gabinetu w sprawie pana Bisinarka. Jest to

głos godny mocarstwa pierwszego izędu, czyniący za

szczyt p. Manteufllowi.

Kraków 30 marca. Dziś o godzinie ’/4 na lszą

w nocy, przybył koleją żelazną w przejeździć zVVie

nia, J. C. Wysokość Arcyksiążę Karol-Ludwik i o

godzinie 6tej z rana puścił sic w dalszą podróż do

Lwowa.

W ie(łe(A 28 marca. JCK. Ap. Mość n ajwyźsz em

pismem własnoręcznem z d. 25 lutego raczył za

mianować rzeczywistego radzcę tajnego hr. Fryde

ryka Thun-Hohenstein tymczasowo przybocznym

do sp raw cy wilnych i szefem wydziału cywil

nego j!nogo gubernatorstwa lombardiko-wenec

kiego w miejsce hr. Bernarda Reehberg-Rolhenló

wen o sobną missyą obdarz onego . (Hr. Thun b ył po

słem w Berlinie aź do zastąpienia go przez lir. E -

sterhazego; hr. Rechberg pełni obowiązki posła pro

zydyalnego w Frankfurcie w miejsce jenerała bar.

Prokesch-Ostena wezwanego do zasiadania na kon

ferencyach wiedeńskich).

—

Pomimo źe N. Pan przed dwoma je szc ze mie

siącami w ysłał adjutanta swego fmp. bar. Kel!nera

do północnych obwodów W ęgier, gdzie głód do

kuczać juź począł, i wesprzeć kazał potrzebnych

sucharami ze składów wojskowych, a następnie zaś

polecił zastępcy gubernatora Węgier fmp.’ hr. Lei

ningenowi wspie rać biednych z zap asów wojskowych

w razach koniecznych aby zapobiedz głodowi; wsze

lako gdy okazało się, iź po wielu miejscach tego

kraju włości anie nie mają czem obsiać roli; przeto

raczył podobnież fmp. hr. Leiningenowi zalecić, aby

potrzeb nym udzielono zapom ogę pot rzebnego na sie

wy zboża z zapasów na inne cele p rzezna czo nych ,

z’ z astrzeżenie m z w rotu po zbiorach.

—

Czytamy w Gazecie wie,deńskiej: Niektóre dzi en

niki doniosły były z Berlina, iź kr. pruski minister

prezydent bar. Manteuffel miał był do Drezna j e

chać, aby mieć udział w naradach między Prusami,

Bawaryą i Saksonią, które się tam odbywać miały

w przedmiocie dalszego po stępowania w polityce

związkowej. N . Muncli. Ztg stanowczo temu za

przecza, o ile ta wiadomość tyczyła się Bawaryi.

Czy zaś w Dreźnie odbywały się jakowe narady po

lityczne, tego ona nie wie. Bawarya jednak nie

miała w nich udziału. (P. Manteuffel miał był je

chać do D rezna w czasie pobytu tam k róla pr uskie

go, ale nie pojechał. P . R . Cz.)

Niemcy.

Do Gazety Szląskiij piszą z Berlina: Najważniej

szą wiadomością, jak a tu krąży po kołach dyploma

tycznych i wielką sprawia radość, j e st zapewniany

wypadek, iź w ostatnich dniach Prusy zbliżyły się

do Austryi, co lubo nie doprowadziło jeszcze do

porozumienia się całkowitego, wszelako utorowało

drogę do pojednania się obu mocarstw niemieckich.

Tak tu jak i w Wiedniu nabyto przekonania, ź e się

nawzajem potrzebują, a rozdwojenie obu p ań stw o -

słabia je, osłabia Niemcy, a jest korzyścią dla ob

cych. Mówią zarazem o ważnej i ’/a godzinnej roz

mowie jaką miał poseł austryacki hr. Jerzy Ester

hazy z Królem w dniu 21 h. m. a w skutku, któ

rej to zbliżenie nastąpiło. Oczywiście, żc korespon

dent gazety nie wie o czem Król z posłem ioz

mawiał, i do tego się przyznaje, co wsznkze mu n.e

przeszkadza do wyprowadzania wn.oskow z tej roz

lnowy .ces arz AJeksan(jer II n ad e słał Królowi pr u

skiemu maskę zdjętą po śmierci z t w arzy C esarza

Mikołaja.

1 of 4 • Strona 1

Mirador viewer

Czas.

Description

Structure

Similar

Error 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Mirador viewer

Description

Structure

Similar

Error 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Pobieranie pliku

Pobieranie pliku

Usuwanie komentarza

Wyszukiwanie zaawansowane

Zgłaszanie błędu