Mirador viewer

Czas.

Annotations

Showing 670 annotations

Adding notes only for logged in users

Filtering

tin 210

Kraków Środa 14 Września 1932

Nalety toi i pocztowi

opłacona gotiwk(.

ItoejuniJft. LXXXVI

CZAS

KONTO P. K . O. KRAKÓW NR. 400.404.

Adres Redakcji i Administracji: Kraków, ni. św. Tomasza 32.

Telefon R edakcji 100-50.

Administracji 1 Drukarni 137-50.

» Godziny biurowe: od 9-tej do 12-te] i od 15-tej do 18-te].

I1IZ 0810111*1

Jedner«owo u j«-d«-m w iem milimetrowy:

Ogłoszenia *wyki«

tł 0.20

Układ tabelaryczny, cyfrowy, komM nowia^

zi. 0.30

Ogłoszenia w ^Nadesłanych,"

................... ....

ii««»..

*Ł 0.40

Nekrologii

i,a,

a,,i

i»,,,,zl.0,35

Komunikaty po kronl-c*

,,,,i,,,,,,,ii.,,

*ł 0.50

Ogłoszenia na pierwszej stroni« , % i t % , s

»»

» *J. 0.60

Ogłoszenia w numerach świątecznych 25% drożej. -

Ogłoszeniezamie}

scow« 25% drożej. f - Za zastrzeżenie miejsca dolicza ulg 25X

Administracja nie bierze odpowiedzialności

za terminowe umieszczenie ogłoszeń.

Ceny ogłoszeń obowiązują od dnia zmiany w nagłówku,

Ogłoszenia przyjmują: Administracja ,,Czasu" i wszystkie nriej-scow« 1 za

miejscowe B iura dzienników i ogłoszeń.

32 przeciw 513.

G’dy Ludwik XVI po odczytaniu (l)egal

nych) dekretów monarchy, utrzymujących

podzi’ał Zgro!madzenia Narodowego

trzy stany, polecił *zgromadzonym de!puto

wanym rozejść się na odd’zielne obra(dy -

przed!stawiciele stanu trzeciego pozostali

i monarcha ustąpił. Tak się -zaczęła wielka

rewolucja francuska. G-dy Mikołaj II prze

siał 10 marca 1017 Ro-dziance dekret roz

wiązujący Dumę - Rodzianko po-zost-ał na

fotelu prezesa Dumy i dekretu (legalnego)

nie uznał. Gdy v. Papen złożył (le!galny) de

kret rozwiązania Reichsta!gu i gdy prezes

Reichs!tagu -miał zamiar nie zast-o!so-wać -się

do woli prezydenta- znalazł się-od-osobnio

ny-m w parlamencie i ustąpił większości.

Parlam ent niemiecki -ulą;kł isię tej próby,

która dała zwycięstwo parlamentowi fran

cuskiemu, która dała -zwycięs-two nawet

parla-ment-owi rosyjskiem-u . Zląkł -się tej

próby może dlatego, że zupełnie inny je-st

st-o -sunek Niemca, z;upełnie inny sto-sunek

Franc-uza czy Rosjanina do zagadnienia le

galności, mo-że dlatego, iż był parlam en

tem r-o-ku 1932, a nie roku 1789, -czy -nawe-t

roku 1917, że wiedział -do jakich komse

kwencyj prowadzi — nawet u-dana — rewo

lucja parla-ment-arna w społeczeństwie, ro-z

darte-m nietylk-o politycznie, ale i soc-jalnie,

i k-to (nie p-ar -lament!) zbie-ra

- o -statecznie

owo-ce takiej -rewolucji.

Niemiecka próba parlamen-tarnego zama

chu stan-u

-oka-zała -się bardzo krótkotrwa

łą i niewinną. Kapitan jako -szef parla

mentu nie był d-obrym taktykiem i sprawa

po jedne-m

-o-strem -słowie rządu Reichsweh

ry i (-od chwili usunię-cia Brauna w Pru

siech) rządu póli-c-ji wróciła na dro-gę le

galną. Będzie się toczyło sądowe spory, czy

i co było w nieporzą-d!ku, ale -sądowy-mi

sprawa-mi nie ro!bi się rewolucji. Niemcy

stoją nie przed konfliktem pozale-gailnym,

ale prze-d nowymi wyborami. Parlament

idzie d-o tych -wyborów, jako !ktoś, kto m u

siał us-tąpić, kto okazał się słabszy - choć

był prawie jednomyślny.

II.

Mi-mo tego -syt-ua-cja parlamen!tu nie jest

zla. Gło-s -ow-anie w Reich-stagu -nie miał-o

znaczenia -pra-wnego, ale -miało wielkie zna

czenie moralne. Znaczenie moralne polega

na -tem, iż rzą-d v. Papena o-kazał się rzą

de-m 1/14 części Reichstagu (w agitacji wy

borczej będzie się mówiło 1/14 c-zęści -społe

czeństwa). Rzadkie są w dziejac-h parla

mentary-zmu

-wypa-dki tak jednomyśinego

vo-fcum nieu-f -ności. Gdyby -ni-e p oprzednie

m iesią.ce

—

to jednolity fr-ont 513 przeciw

32 przyjaciołom politycznym rządu byłby

w wy-bora-ch druzgocący. Nies-tety — dla

parlam entu — i,stniały -poprzednie miesią

ce. Wyborca niemiecki pamięta, że na wio

snę -mówiono m u:

,,Wah-lt Hindenburg,

schlajgt Hi!tler!11, w lecie -m ówiono m-u:

,,Fo-rt mi-t NazLBarono”, tj. pr-ecz z rządem

Papena, a dziś ci sami, którzy ka-zali -mu

walczyć -z Hitlerem za Hindenhurgiom, a

potem przeciw Hinden-burgowi i barono-m

Hi-tlera, dziś każą m u walczyć wspólnie

z Hitlerem przeciw HindenburgowjL i jego

baronom. Trzy -tak radykalne zmiany kon

stelac-ji politycznej w ciągu -jednego roku

są ponad siły intelektualne i psychiczne

najmą-drzejszego wyborcy. Dlatego wyborca

może łatwo odpo-wiedzieć 513 panom: ,,za

pozwoleniem, ale -jakim to -cude-m

- z n aleźli

ście się razem?" — 513 panów zdążyło -się

w tym roku już trzy ra-zy -skompromitować

i okazać, że nie -są p-rzewidu-jącymi polity

kami. To ni-e p-o-maga wobe-c wyborców.

III.

Chronolo-gicznie najdawniejszą jest kom

promitacja :socjalistów — udział w wyborze

Hindenburga. Ich wyborcy mie-li

- n ajwięcej

c-zasu d-o za -po-mnienia, -oni najbardziej zro

zumieli, -żepartji potrzeba -nowych lu-dzi

(działacz związków zawodowych Tarnów

jest ,,derkommende Mann" par;tji). Oni na-j

pręd-zej jeszcze mo-gą liczyć na powodzenie.

Gor-szą -jest sytuacja centrum. Centrum

jest wprawdzie w opozycji równie dawno,

jak socjaliści, ale -so -cjaliści -są w opozycji

konsekwentnej od chwili pow-stani-a rządu

v. Papena i są w opozycji -zarówno wobec

dawnych przeciwników, tj.Hitlera, jak i no

wych -przeciwni!ków, tj. prezydjalnego rzą

du v. Papena. Centrum nie zdecydowało -się

na opozycyjność wobec obu st-ron, zdecy-do

wało się natomiast na -taki sk-o-k taktyczny,

jak rokowania z największym dotąd p-rze

ciwnikiem, Hitlerem. Nie jest wykluczone,

iż nie ws-zyscy wyborcy -centrum zdecydują

się poprzeć tę ewolucję partji — i na to

zdaje się, liczy v. Pape-n. Entuzjastyczne

przyjęcie kanclerza przed kil-ku tygodniami

na zjeździe centr-o -wych chłopów nadreń

ski-ch w Mun-ster je-st pew ną w -tej mier-ze

w-ska-zówką.

Drugą partją, k-tóra może wy-jść z wybo

rów -o-słabiona — -są hitlerowcy. Hitler -sta-le

w -tym roku ró-sł w siły i stale prze-grywał.

W -cz-asie wyborów na prezydenta miał

!znaczną zwyżkę gło-sów i— przegrał. W wy

borach pruskich odniósł wiel(ki sukces li

czebny — i nie p-otrafił -utworzyć rządu

pruskiego. W wyborach do Reichstagu rósł

dalej — i rez-ultatem była wzgardliwa od

mo-wa Hi-nden-burga. Przypuszczenie, że

Hitler przeszedł -już -przez punkt -szczytowy

rozwoju i żc jego wyborcy mają -dość zwy

cięstw bc-z :rezultatów, nie jes-t nicpraw-do

podobnem. Wybory dałyby więc może :pe

wien wzrost -s -ocjalde-mokracji, pewien spa

dek wpływów cent-ru-m i Hitlera.

IV.

Rozwiązany Reichstag liczył 607 d-eputo

wanych. Większość wynosi więc 304 gł-o-sy.

Hi-tlerowcy łącznie z centru-m

- d yspono-wali

w ni-m 329 mandata!mi. Wystarczy, by oba

te !stro-nni-ctwa ;s-t -raciły łącznie 25 m and a

tów - a wię)k-sz-ość -centrowo-hitleir-ow-ska

przestaje i-st-nieć. Stronnictw-a prawe-go

śro-dka -o

-d niemiecko-narodo!wych pp so

cjal-de!mo-krację włą-cz-nie m iały w pop rze

dnim Reich-stagu 284 -mandatów. Wys-tar

czy, by stronnictwa te -zy.s-kały łącznie 22

a -zdolne są utw-orzyć więks-zość. Jeś-li

-zaś

hitlerowcy -i centrum -stracą łącznie 25

mandatów, a druga -grupa -powięk-s-zy się

0 22 mandaty — t-o niem-ożebne je-st utwo

rzenie w Niemczech rządu bez niemie-cko

narodowyeh, to jest tego stronnictwa, na

którem -opie-ra się v. Papen. A więc — albo

Reich-stag niezdolny do pracy, al-bo koniecz

ność pozyskania gł-o-sów v. Papena dla ja

kiejkolwiek mo-żliwej k-oalicji. Oto n a co

zdaje -się liczyć -kancler-z.

Tak -się sprawa przedstawia, jeś-li pozo

s-tajemy na platformie legalnej. Je-śli z niej

schodzimy, to decyd-ować będą te siły po

lityczne, k!tó)re tk-w-ią w sp-o -łeczeństwie p o

z-apartjami. Bilans tych sił n-ie jest również

dla v. Papena niekorzystny:

1) V. Papen — -to Reichs-wehra (100.000

lu-d:zi), -St-ahlhelm (koło 200.000 lud zi), p-oli

cja (o-koło 150.000 ludzi) stro n a -przeci-wna?

Strona przeciwna—-to bojówki hitlerowskie

1Reicbsbanner. K-to jest silniej-szy?— zwła

szc-za, je-śli źródła s-ubwencji na ,,bro-nz-owe

koszule" wyschną.

2) Jeśli przyj-mie-my, że analiza sytuacji

politycznej Nie-miec -przez -niemieckich eta

ty-stów jes-t trafna i że r-zą-d v. Papena to

,,Die ik-a-pi-t-a-listi-sche R -estgruppe" -— t-o w te

dy rząd v. Papena m a za -s-obą poparcie

całeg o kapi-taliz-m -u niem-ieckiego-,

-także i te

go, który ujęty już j-e-st -przez -aparat pań

stw’owy — -strona przeci-wna — ,,die dritte

Front" niemieckich etatystów, to związki

zawodowe cen-trowe, socjalistyczne i hitle

row-skie. Kto je-st silniej-szy — i kto jest bar

dzie-j j ednolity ?

VI.

Staraliśmy się -wykazać, że w konflikcie

v. Pape-na i -większ-o-ści Rei-chs-tagu sytuacja

rządu prezydjalnego nie przedstawia się

beznadziejnie. Konflikt politycz-ny niemiec

ki właśnie dlate-go będzie zapewne prze

wlekły, że siły każdej ze -s-t-ro-n są znaczne.

I n-a drodze legalnej i -na drodze pozaiegal

-neij Niemcy będą mu-siały d-ługo czekać na

decyzję, kto rządzić będz-ie.

Cała prasa francuska aprobuje odpowiedź Herriota.

Konflikt rządu v. Papena z Reichstagiem.

Narady partyjne.

Berlin 13 września.

(Tel. wł.)

-W

Reich-sta-gu i wo-kół w;zmo-cnio-ne

zosta-ły dz-iś

-rano

- po-s -terunki -policyjn-e . Mi,m o

to w g’-m -achu panowało od wczesny-ch godzin

po-ran -nych wielki-e oż-ywi,enie. Frakcj-e o -dbyw,a

ł y o!b-ra-dy. ;N-arod-ow-i so-cj-ali-śc-i z e b r a l i -s-ię n a

po-sied!zeni-e frakcy-jne w mieszka-n -iu pre-zy-de-n-ta

Rei-ch-sta-gu G oeringa.

Policja w budynku parlamentu.

Berlin 13 -września.

(Tel. w ł.)

-Ub-iegłej no-cy otoczył-a policja b u

dy-nek Reich stag u i -do-konała -rewi-zji ub-ikacyj

Reichsta-gu. Prze-szukano piwnice, strych i

wszys-tkiie -sa-le o-bra-d o r a z ga-b -inety. Re-wi-zja

trwał-ą

-pr,ze-sz-ło -dwie go-dziny, n ie d-a-jąc ż-a -dne

go rezul-tatu.

- Dyrektor b-iura Rei-chstagu Ga-lie

zapro-testowa-ł p -rzeciw rewizji i zapowiedział,

że sprawę -przekaże o-d-n-ośny,m w ładzom Rei-chs

tagu.

Kanclerz źąda odwołania lls!u Goeringa.

Berlin 13 września.

-(Te!, w ł.) Prz-e -d

-potudniem zebrała się po-d

przewod:nictwem posła sotcj,ałn-o -demokratycz

ne-go Loe-bego komiisj-a do przestrzegania praw

parlam entu. Z ramie-nia rzą-du !Rzeszy przy-był

n a -posiedze-nie -dy-rekto-r minis-ter-jalny z m ini

sterstwa spraw wewnętrznych -Gottheiner. O

świadczył on, że rząd Rzeszy -stoi na stanowi

sku, dż wczorajsze postąpienie prezydenta

Reichstagu sprzeczne jest z postanowieniem

art. 33 konstytucji. Wed-le konstytucji ,przedsta

wici-el rząd!u m,a p raw o -za -brać glos -ta-k-że -po

dysk-usji, a te m -bard-ziej jeśli -nie rozpo-częło się

je-s -zcz -e -głosowa,nie, ja’k to m iało miej,sce -pod’czas

w-czo -rajszego posiedzenia Reichsta-gu.

-Z .prz-ebie

gu wczo-rajszych wydarzeń wynika, że prezy

dent Reichstagu odmówił kanclerzowi głosu

wbrew konstytucji, a zatem rozwiązanie Reichs

tagu nastąpiło z chwilą, gdy kanclerz złożył

dekret na stole prezydenta Reichstagu. Dalsze

uchwały Reichstagu nie mają zatem znaczenia.

Rząd nie czuje się więc związany uchwałami

w sprawie zniesienia dekretu z dnia 4bm. i vo

tum nieufności dla rządu.

Nie z:ważając na ja-s-ną sytua-cję prawną p-re

zyde-nt Reich-stagu

- przesłał wczoraj wieczór

kanclerzowi Rzeszy pi-smo, w którem komuni

k-uje, -że Reich:stag 512 głosam-i przyj-ął -wnio-sek

w -s -prawie zniesie-nia -de-kretu -prezyden-ta -R-ze

szy z 4 bm. oraz wnio-sek wy-ra -żający -rządo-wi

- P -apena votum nieu-f-no -ści. Z pisma tego oraz

oświadczenia prezydenta Reichstagu wynika, że

nie uznaje on rozwiązania Reichstagu. Zwołanie

zatem, komisji do ochrony praw Reichstagu

sprzeczne jest ze stanowiskiem prezydenta

Reichstagu. P o -myśli art. 35 ko-n-s-tytucj-i rząd

skłonny j-est -do współpracy z -kom-isją do o-chro

ny praw -parlamentu, odmawia je-dnak -dals-zej

wspólpra-cy aż do czasu gdy prezydent Reichs

tagu nie unieważni swego pisma z dnia 12 bm.

Po złożeniu tego oświadczenia przedstawi,

ciel rządu Gottheiner opuścił salę obrad.

Hitlerowcy uznają legalność rozwiązania.

Berlin 13 wrze-śnia.

-(Teł. w ł.) !W -dals-zy-m ciągu obra-d

- komi-sji

do ochrony praw -Rei-chsta-gu, p-o opu-s -z -czeniu

sali -po!siedzeń ip-rzez re -prezenta-nta rządu Gott

hei-nera

- z a -brał gło-s p-rezy-de-nt Rei-ch-s -tagu 1 o

świa-dczył, ,że -musi -przy!znać, iż rozwiązanie

Reichstagu posiada !moc prawną, ponieważ

także obalonemu kancl-erzowi przysługuje

prawo kontrasygnowania dekretu rozwiązują

cego Reichstag, jeśli kanclerz posiada zaufa

nie prezydenta Rzeszy. Obstaje natomiast przy

swem -stanowisku, że gło-sowanie było ważne,

gdyż rozpo-c -zęło się już przedtem zanim kan

clerz zażądał udzielenia mu gło-su . Ma jednak

poważne zastrzeżenia formalno-prawne, czy

uzasadnienie dekretu rozwiązującego Reichs

tag zgodne jest z duchem i treścią konsty

tucji.

W to-ku -dal-sizej -dysku-sji komisja zajmo-wa

ła -się -sprawą rewizji -doko-nanej ub. nocy w

Reich-sta-gu. Pre-zydent Goering zaprotestował

przeciw rewizji i oświadczył, że zwró-cił się do

rządu pruskiego z żądaniem

ukarania win

- nych. Komi-sja ud-z,ieliła następnie Goeringowi

upoważnienia do -podjęcia w tej sprawie kro

ków u rządu Rzeszy.

- Następnie przyjęty został wniosek komuni

styczny, stwierdzający, że rewizja Reichstagu

jest jawnem naruszeniem nietykalności posel

skiej. Kom-i -sja żąda, aby odpowiedzialni za

przeprowadzenie rewizji urzędnicy zostali na

tychmiast ukarani.

Na-stę-pnie -komi-sja przyjęła wniosek socja

listyczny w’-zywają-cy kanclerza i -ministra

s-praw wewnętrznych -R:zeszy do przybycia na

po-siedzenie kolmiiisji, -poczem o,droczyła -się do

cz,asu nadejścia o-dpowiedzi rządu.

Konflikt z parlamentem zaostrzony

Berlin 13 września.

(Tel. wł.) Po wznowie-ni-u posiedzenia komi

sji -do ochrony praw Reichstagu pr,zewodni

czący tej komisji Loebe oświadczył, że po-dse

kretarz stanu Dr -Plan-ck -zawiadomił go, iż

kanclerz v. Pa-pen i minister spraw wewnętrz

nych nie przyj-dą na posiedzenie komisji, po

nieważ -stoją dalej na stanowisku wyrażonem

dziś na kdm-i-sji przez radcę ministerialnego

Go-ttheinera. ;W nastę-pstwie dłuższej dyskusji

komisja przyjęła wniosek stwierdzający, że

przez od!mowę stawienia się przed komisją

kanclerz Rzeszy i minister spraw wewnętrz

nych dopuścili się jawnego naruszenia kon

stytucji. Komi-sja oczekuje, że prezydent Rze

szy ja-ko powołany o-brońca konstytucji we

zwie kanclerza i Im-inis-tra spraw wewnętrz

ny-ch

do natychmiastowego

spełnienia obo

wiązku konstytucyjnego.

Paryż 13 września.

(Teł. wł,) -C-ał-a pra-sa fra-ncuska przyno-s -i

-d-zi-ś

r a n o tre-ść o-głoszone-j! w-c -zoraj wiec-zó-r o d p o

wie-d,zi -rządu fran-cuskiego na memorandum

rząd’u niemieckiego w -sprawie równou-prawnie

nia, wyra-żając z rzadka spotykaną jednomy-śl

nością za-dowo-len,ie -ze stanowiska, -jakie zajął

W miej rząd ,Herriota. ,,Journal" pisze: Każdy,

kto ,no-tę francuską przeczytał m-uisi przyznać,

że nie mogła być doskonalsza i prezyzyjniej

sza. Zawiera ona wszystko co leży na sercu

wszystkich Francuzów. Odpowiedź wyraża tę

sknotę do pokoju, odrazę dla wojny, okazuje

dobrą wolę dla rozbrojenia, a wreszcie pod

kreśla troskę o bezpieczeństwo. Nawet ,,Echo

de Paris" i ,,Fig,a-ro" w c-a-łości aprobują treść

Trocki w Czecho -Słowacji.

- C iężko po-dobno chory Trocki jeszcze przed

początkiem kąpielowego sezonu wystosował

ze -swej rezydencji na Wyspach K-siążęcych

-do rządu c-ze .skos!owackiego prośbę o -pozwo

lenie przyj(az!du -dla kuracji do Piszczan. Gdy

podanie to

-zo stało

ujawnione prawicowa

c:zęść pra-sy c-ze-skie-j wystąpiła z bar-d -zo o -

- s-trym protestem, powołując się przedews-zyst

kiem na to, że Trocki stał na czele armji czer

wone-j w chwili, g-dy w alczyła ona iz legjo-ne-m

c,zeskim n a Woł-dze.

Obecnie, ja-k donosz,ą z -Pragi, Trockie(mu

pozwolony został przyja-z -d do Pisz.czan

-p od

warunk:i-e -m, że u chyli -się o-d wsze-lkiej agi-ta

cji poli-tycznej, że nie będzie nigd-zie z Pisz

czan wyjeżdżał, że -pobyt jego ograniczy się

-c-z:a-sem niezbędnym -dla kuracji i że przyje

d-zie -do;piero po 15 września t. j. po zakończe

niu głównego sezonu.

Wiadomo-ść ta wywołała iznowu burzę

w p-rasie praskiej ,,Narodni Polity(ka" w arty

kule wstępnym przypdm;ina, że dzięki Troc

kie-m-u Ro-sja została zalana krwią iwraz z nią

ucierpiały i -cze-skie -legjony.

,,T-roc -ki

—: p-i-s-ze

ga-ze-ta - z-mu -sił le-gjonistów do w racania do

ojczyz-ny przez Sy-berję, dokoła Az-ji, d-okoła

świata, co na:raziło ich na olbrzymie -stra-ty.

D-z,ięki temu ty-siące C-zechosłowa!ków nie uj

rzało -swej ojczyzny, a państw o -czechosło

wackie poniosło imiijardowe straty. Jest to

winą Troc-kiego”. ,,O becnie — oświadcza ,,Na

rodni Politi-ka" —- Trockiego wygnali z Ros-ji

je-go w-spółtowarzysze. Je-st on chory, pragnie

żyć, jak żyć pragnęły te miljony -lud-zi, któ

rych śmierć obc-iąża jego sumienie. I w cza

sie swej choroby przypomniał sobie C-zecho

słowac-ję i to że -t-am się można lec-zyć”.

Na-stępnie ga-ze-ta dodaje, że jeżeli Trockie

m u pozwolo-ny -jest przyjazd;, :to na:le-ży -sta

r-a-ć si-ę :nie o to,

- aby g o och-r -onić, le-cz

- t,rze

ba pociągnąć go do sądu za -teSte-brodnie, k-tó

ry-ch ;do!konał -będąc p rzy władz,y..."

Dziwne-m:i -są końcowe l-o-sy przewódców i

,,bo-haterów" too!lis-zewizmu.

Lenin umiera na paraliż mózgu, Joffe ,,nie

mógł wytrzymać" i w łeb ;sobie palnął, Dzier

żyńskiemu ,,serce pękło”, jego na-stę-pca Men

żińskij ijest już prawie ruiną (paraliż postę

po-wy), wreszcie Trocki ciężko chory, zaledwie

pr,zy pomocy -laski poru-szający się, błaga o

pomoc tych ,,burżujów”, któryc-h mordował

i których zguby propagować nie przestaje.

- Pan Trocki nie chce cierpieć, -chce żyć, jak

ci, których pragnienie -życia -swoją -zbrodniczą

ręką w zakrwawionych -mogiłach zadu-sił!

o!dpowiedzi, wyraż-ają-c jedynie u-bolewanie, iż

Mac Donald nie stanął u boku Herriota. ,,Echo

de :Paris" pis-ze, że dowody prawdy przytoczone

w nocie francuskiej będą d,la premj,era angiel

skie-go -równie nieprzyjemne, jak dla kanclerza

niem-ieckiego. Nie ule-ga wątp:liwości, że Mac

Donald będzie obecnie dążył do rozw iązania

kompromisowego. Dziennik zauważa dalej, że

nota francuska nie jes-t właściwie jeszcz-e osta

teczną odpowiedzią rządu francuskiego. P -raw

dziwa odpowiedź będzie w najbliższych dniach

Wysłana do Mac Donalda i Hoovera.

,,Petit

Journal" stwie-rd’za, że Herriot odpowiedział na

żądania niemieckie uprzejm-em , le-cz niemn)iej

kategorycznem ,,nie".

Po zjeździe Związków M. L. i Strzelca.

Obchody, rocznice jednem słowem wszy-st-ko

to, co nosi na sobie piętno tra-dycji, złączonej

z królews-kilmj majestatem nie są -dla Krakowa

obce. Kraków obchody urządzać a rocznice

święcić umie i ma w tym kierunku -za sobą

tradycyjną rutynę i to tak dalece, że rza-d -ko

potrafi się w takich -momentach *wz-ru-szyć,

z łatwością przechodzi na dru-gi dzień po uro

czystości -do zwykłego porządku rzeczy i ze

s-pokojem zapisuje w -swojej kronice je-s-z-c-ze

jeden dzień chluby.

Ale -dwudniowe święto ,,Młodej Wsi-" od-bie

gło daleko od znanych stareimu grodowi ob

chodów: -zdawało -się, że -majestatyczny Kra

ków oniemiał na chwi-lę z podziwu — aż wre

szcie wybuchnął żywiołowym entuzjazmem.

Oto do Krakowa zjechali niebywali goście, i

sa-mi nagle przemienili Piastowy gród w jed

ną wielką polską wieś, nie -tę ,,spokojną”, ale

tę, o której się mówi, że jest ,,potęgą”. Nie już

tyl-ko z ziemi krakows-kiej, ale z całego woje

wództwa zebrała -się pol-ska wieś od Spisz-a,

Orawy i wiernych Tatr, łącząc -się razem ze

Śląskiem ii Mazurami, a nie brakło -też dru

żyn z iMazow-sza, Wilna i dalekich kresów

w-schodni-ch. Przez -dwa dni przeciągały uli

ca!m-i Krakowa, koncentrując się -stale około

Wawelu,

- barwne korowody -l-udu polskiego,

któro bez wstydu, ale z dumą przywdziały

tradycyjne, rodzime -stroje ojców swoich. Sły

szało się -pieśń -ludową w -jej właściwej sza

cie, widziało zwyczaje, jednem słowem wszy

stko, co stanowi treść ży-cia lu-d’u polskiego.

Ten wielotysięczny tłum nie -przysze-dł jednak

zabawić nas tylko swoją urodą ,piękne!m stro

jów i pieśnią, nie przyszedł z pustą ręką, ale

jak dawniej nucąc śpiew: ,,Gospodarzu, plon

niesiem, plon”, przy-szedł złożyć dobytek, zdo

byty iznojną -pracą n a ojcowej roli, przyszedł

złożyć dorobek -swego du-cha wydobyty z pra

cy -ofoyw-ate;lsko-oświiatowe-j, składając obok

sym-bolic-znego wieńca dożynkowego -dowody

obywatel:skiego uświadomienia i -serdecznego

- u miłowania ojczystej zie-mi.

IW -ciągu -tych dwóch dni -wyka-zał nam jak

w n})in głęboko tkwi gorący patrjoty-zm , jak

docenia i -szczyci się dorobkiem z ojcowskiej

roli wydobytym, pokazał, że jesienny rozra

chunek z -całoroc-znej pracy jest dla niego rów

nocześnie najwięk-szem świętem, a wre-sz-cie

udowodnił, że w myśl Ko-ściuszkowskiego ha

sła po-tra-fi w każdej chwili dźwięczącą kosę

czy sier-p zamie nić n a ś)mii-erciono-śną wro-gow

broń.

Nie je-st to wynikiem przypadku tylko lob

tan:iego zewnętrznego efektu, że równoc-ze -śnie

ze świętem jesieni zbiegła się koncentra-cia

Związ-k-ó-w s -t-rze-lec-ki-ch.

-Nie bez powodu oboK

Pana Wojewody, jako reprezentanta najwyż

szego Rzeczypospoli-tej Włodarza, stanął re

preze-ntan-t naszej siły zbrojnej i kiedy tam

ten odbierał raport z -pracy wewnę-trznej, ten

o-de-brał raport z -o -bywatelskiei go-tcwości o

br-ony granic.

Cokolwiek w -ciągu tych dwóch dni widzie

li-śmy: c-zy to był pochó-d, czy ,,ognisko o-bo

zo-we”, -zawsze te -dwie organizacje Związe-k

Strzelecki i Związek Młodzieży Ludowej -s-ta

wały obok siebie.

A już kie-dy wśród grup

- składających tradycyjnym zwyczaje(m dożyn

ko-we wieńce stanęła grupa strzelców z woje

wódz-twa krakowskiego z majorem Naimskim

na -czele i złożyła poraź pierwszy dowó-d

-swej

pracy -kulturalno-go-spodarczej, stało się ja

snem-, że to nie przypadek ale konieczność.

Dwudniowy zja-z!d Związku Młodzie-ży Lu

dowej i Związku -Strzeleckiego Im-usi rozwiać

wszelkie mylne pojęc-ia o ich ideach, zada

niach i celach, zwłaszcza tego ostatniego. Po

raź pierwszy w Krakowie dwa -te związki

w czasie w-spólnego -dwudniowego zjazdu wy

kazały, że nietylko pra-cują obok siebie -lecz

o-w s- zem

-z-godnie i razem, co więcej, że tkwią

w -sobie nawzajem, że -się w -pracy -uz -upełniają

i tworzą w-s-pólnie dwa konieczne fronty. Je

den -to fron-t wewnętrzny, front organizowania

się -dla wspólnego dobra, fron-t pracy nad pod

nie-sieniem dob-ro -bytu, front wiary we własne

siły, jednem sło-we(mi front cnót obywatel

skich, -drugi, to ten czujny i zawsze gotowy

do czynu, -kiedy zagrozi niebezpieczeństwo -ze

w:nętrzne. Można powiedzieć, że pierwsz-a

Wieś !Małopolska zaświeciła nam przykładem

zrzeszania się dla ws-pólnego dobra, rozwiała

mylne mniemania o !m-araz -mie młodzieży,

a przeciwn:ie wykazała tężyznę i -dała dowód

że «iedmdziesięcio-procentowa -l-udność wiej

ska w iPolsce -to nietylko ni-c nie mówiąca cy

fra. W -spółprac-a

-ty-ch dwóch potężnych dziś

o-rganizacyj urzeczywistnia -najśmielsze (ma

rzenia !Wyspiańskich i Tetmajerów, -marzenia

te prz,yobleka w konkretne ciało i to tak -da

lece, że na-wet nie zadraśnie ich przywiązali

do -tradycji, bo skupiając się u stó-p Wawelu

i pomnika Kościuszki zaznaczyła wyraźnie, że

z -dobrą tra-dycją nie zrywa. Miniona uroczy

stość nie może przejść bez echa wśród całego

s-połeczeń-stwa, mu-si rozwiać ciążące nad r.a

!mi zwątpienie, -musi w-zbudzić wiarę we wła

sne siły i musi wskazać -drogi zrzeszenia się

dla jednego wielkiego, ws-pólnego celu. Dla-te

go też wdzięcznem winno być -społeczeństwo

organizatorom tych zjazdów, wszystkim tym,

którzy w jakikolwiek

sposób do i-ch u-świet

nienia -się przyczynili i w- istpc-sób prosty,

szczery a nie sztucz-ny pokazali na,mi rzeczy

wi-stość a nie jakąś fantastyc-zną bajkę.

t.n.n.

Gorgułow będzie stracony.

Paryż 13 września.

-(Tek wł.) !Prezydent republiki-Le-brun odrzu

cił -prośbę -Go-rgułowa o -ułaskawienie. Morder

ca prezydenta Doumera zostanie stracony we

środę rano.

Kreuger był zwykłym oszustem.

Sztokholm 13 września.

((Teł. wł.) Zarządca ma-sy konkursowej po

K-re -ugerze prze-słał d-z-iś

- sądowi w Sztokholmie

ja-ko wyni-k kilkutm-iesięcznych ba-dań obszer

ne pismo, które -kła-dzie ostateczny kres legen

dzie o genjainych

- zdo-lnościach organiza-cyj

nych i kupiec-kich Kreugera. Pismo stwierdza,

że Kreuger był oszustem i tylko dzięki pomy

słowości w dokonywaniu oszustw zdołał się

wybić ponad przeciętność. Stwierd:zono, że

oszustwa jego datują się od roku 1917.

,,CZAS" wychodzi c olilnil« i sadz!ał« s-ta] wieczór,

Wiuaerpoledjncay

gp,

PRENUMERATA MIESIĘCZNIE WYNOSI:

W Kratow!o bez odnoszon!a do domu

%i 5.40

W Krakowie z odnoszeniom do domu

*«»/««,,,

zł.p.—

Na prowincję % przesyłkę pocztowa . . .

zj g__,

Za,granicę z przesyłkę pocztowę

zi.10.-*

Za każdę zmianę adresu dolicza się zł.0.50.

Reklamacje niezapieczętowane nie podlegaję opłacie pocztowe}.

Listów nieopłaconych nie przyjmuje się.

Prenumeratę przyjmuję: Administracja *Czasu”, wszystkie urzędy

pocztowe, wszystkie miejscowe i zamie(jscowe B iu ra dzienników.

1 of 4 • Strona 1

Mirador viewer

Czas.

Description

Structure

Similar

Error 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Mirador viewer

Description

Structure

Similar

Error 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Download file

Download file

Deleting a comment

Advanced search

Suggest correction