Mirador viewer

Kuryer Literacko-Naukowy :

Annotations

Showing 200 annotations

Adding notes only for logged in users

Filtering

KURYER

ŁITEBAtKO»IAlIKOWY

Wychodzi co niedzielę pod redakcją prof. Mieczysława Dąbrowskiego.

Dodatek do Nru 145 "Ilustrowanego Kuryera Codziennego" z dnia 27-go maja 1935 r.

D r WŁADYSŁAW BOGATYŃSKI (Kraków).

JAK KRÓLOWIE-DUCHY

WKRACZALI NA WAWEL?

POKREWNE DUCHY.

Na przestrzeni dwóch wieków od ostat

nich pogrzebów królewskich na Wawelu

w r. 1734 pięciu Królów-Duchów wkroczy

ło do Panteonu chwały polskiej: Ks. Józef

Poniatowski, Tadeusz Kościuszko, Adam

Mickiewicz, Juljusz Słowacki i Józef Pił

sudski. Z odejściem ostatniego zamknęła

sią epoka, uwieńczona przezeń odrodzeniem

Ojczyzny. On stal sie tym wybrańcem

Opatrzności, który moc ducha Narodu,

Utrzymaną przez tamtych, umiał spotęgo

wać i użyć jej do zerwania pet niewoli

i stworzenia państwa polskiego. W szyscy

walczyli z ciemiężcą z Północy, On walkę

zakończył zwycięstwem. W szyscy byli po

krewni duchem, zjednoczeni celem, wszy

scy zrodzili sie i wyrośli na olbrzymów

w ziemiacli kresowych Rzplitej, z wyjąt

kiem Ks. Józefa, choć w jego żyłach też

płynęła krew litewska (przez ojca po

babce). Snadź płodną była w wyższe osob

niki rubież wschodnia Rzplitej, skoro już

królewską Polskę darzyła sławnymi ryce

rzami i umysłami.

Zamknęła sie wielka epoka dziejów Pol

ski, a jej Królowie-Duchy zamieszkali

fi królami na Wawelu, by dać świadectwo

},o wielkości pracy i wielkości ducha Pol

ski", by przedłużyć swe życie, by być nie

tylko z naszem pokoleniem, lecz i z temi,

Jitóre nadejdą" i),

WRACALI Z OBCZYZNY

N A OJCZYZNY ŁONO.

W-Z wyjątkiem ostatniego wszyscy Nie

śmiertelni wracali z obczyzny na Ojczyzny

łono, nieraz jak Mickiewicz i Słowacki po

kilkudziesięciu latach od zgonu.

Jeden

tylko Słowacki wrócił po śmierci do wol

ncj, zjednoczonej Ojczyzny, ks. Józef i Ko

ściuszko przybyli na skrawek wolnej przej

ściowo ziemi polskiej zw. Rzplitą Krakow

ską, Mickiewicz, gdy Kraków znalazł się

Spowrotem pod zaborem austrjackim, choc

cieszył sią wraz z całą Galicją autonomją.

POGRZEB KS. JÓZEFA.

$ Ciało bohatera spod Lipska (1813) przy

wiozły, jak wiadomo, resztki wojska pol

skiegoVo Warszawy w r. 1814 i tu zosta

no uroczyście pochowane. Dopiero w 3 lata

botem przewieziono je w triumfalnym po

chodzie do Krakowa.

Dnia 22 lipca 1817 r. popołudniu orszak,

ułożony z duchowieństwa, senatorów Woi

hego Miasta Krakowa, m ilicji konnej oraz

ńdodzieży i przedstawicieli gmin, ode

brawszy u granicy zwłoki bohatera, ruszy

Wśród nieprzejrzanych tłumów ludu ku ro

Kątkom K r a k o w a , gdzie oczekiwała milicja

bieszą oraz duchowieństwo i władze. Przy

kościele św. Florjana połączyły sią cechy

^ chorągwiami, poczem pochod za o i

Rozciągnął sie aż do zamku ulicą Florjan

$9. Rynkiem, Grodzką Przy kościele

P.Marjiprzyjął zwłokiinfułatks.Łan

fijicki i doprowadził je do kościoła sw.

Qotra, gdzie oczekiwał biskup krakowski,

Woronicz w towarzystwie biskupa bibhj

skiego i kapituły. Tu kanonik kapituły

krakowskiej wygłosił mową, w-zruszająe

llJd zgromadzony, który ulice i domy wy

pełnił, także wszystkie wyższe miejsca

* Wały zamkowe tak, że "zdawały się byc

zbudowane i złożone*.

iwa z mowy Marszalka Piłsudskiego na po

•Siowackiego,

•:

Cicha noc lipcowa zapadła, gdy wśród

huku armat i jęku dzwonów, wśród mroku

rozpraszanego światłem pochodni i świec

postępował orszak żałobny na zamek, gdzie

zgromadził sie Sonat i wszystkie władze

oraz akademja. Oficerowie wzięli trumnę

odprawiali Msze, lud zanosił modły za bo

hatera. Przy katafalku pełnili straż ofice

rowie, grenadjerzy i dawna gwardja m.

Krakowa, a milicja piesza stała uszykowa

na przez cały kościół katedralny. O godz. 10

odprawił uroczyste nabożeństwo ks. biskup

Trumna z prochami Juliusza Słowackiego na rydwanie w ul. Lubicz w Krakowie

iv dniu złożenia ich w krypcie św. Leonarda w katedrze wawelskiej d. 28 czerwca 1927 r.

z wozu żałobnego i wnieśli do katedry na

katafalk, zrobiony z dział miedzy piram i

dami z broni recznej. Odśpiewanie kondu

ktu zakończyło obrzęd żałobny tego dnia

o 11 godz. w nocy.

Nazajutrz 23 lipca podjęto na nowo

obrzędy żałobne. Księża świeccy i zakonni

krakowski Woronicz, poczem ks. Łańcucki

sławił życie i zgon ks. Józefa. Następnie

bolał nad stratą Narodu senator, kaszte

lan Linowski. Po odprawieniu Castrum

Doloris oficerowie ponieśli drogie szczątki

wodza do grobowca, przed którym prze

mówił podniośle biskup krakowski i zwło

ki pobłogosławił

Orszak pogrzebowy z szczątkami Adama Mickiewicza, przechodzący z ul. Szlak przez

pl Matejki d. 4 lipca 1890 r. w Krakowie, by następnie złożyć doczesne prochy

WmscsOt VI Krypcie, iw* Leonarda w. Katedrze wawelskiej...

POGRZEB KOŚCIUSZKI.

Ostatniego grudnia 1817 uchwaliło Ciało

prawodawcze Rzplitej Krakowskiej wezwać

Senat do sprowadzenia zwłok bohatera na

rodowego z Solury w Szwajcarji. Wniosek

szybko został urzeczywistniony, bo już

11 kwietnia 1818 spoczęły tymczasowo zwło

ki Kościuszki w kościele św. Florjana. Aż

do pogrzebu 23 czerwca lud miejscowy

i przybywający tłumnie składał hołd boha

terowi. W dniu 22 czerwca o 7 godzinie

wieczorem zebrali sie w kościele: ducho

wieństwo, władze Rzplitej, komisarze dc

markacyjni, rezydenci, komisarze pełnomo

cni organizacyj i obywatele Krakowa. Ofi

cerowie milicji i dawnej gwardji m. Kra

kowa wzięli trumnę Naczelnika na ramio

na i zanieśli na wóz żałobny, kirem czarnym

okryty, obwiedzionym srebrnemi galonami.

Wśród bicia dzwonów, żałobnych śpiewów,

i muzyki ruszył kondukt ku Bramie Flo

rjańskiej. Na czele szły cechy z chorągwia

mi i zapalouemi świecami, następnie je

chała żandarmerja konna, za nią postępo

wały orkiestry, wreszcie duchowieństwo

zakonne i świeckie z ks. kan. Łańcuckim,

archiprezbiterem kościoła N. P . Marji na

czele wyprzedzało wóz żałobny z trumną,

w 6 koni zaprzągniety, otoczony ludźmi

w czerni z pochodniami. Za trumną szły

władze i obywatelstwo ze świecami zapało

nemi. Pochód żałobny posuwał sie wolno

ulicam i Florjańską, Rynkiem, kolo kościo

ła N. P . Marji, Grodzką wśród szpalerów

ludu. Przed kościołem św. Piotra czekali

biskupi: krakowski Woronicz i Nowiński,

biskup biblijski z kapitułą krakowską, by

zaprowadzić zwłoki do katedry. Trumną

wnieśli ci sami oficerowie i ustawili na

ozdobnym katafalku w kształcie piedestału

kolumny Trajana. "Na wierzchnich gzym

sach 6 białych orłów podpierało schody,

gdzie trumna na 4 działach była złożona*'.

Z przodu miedzy orłami zawieszone były:

tarcza z herbem Kościuszki i jego pałasz

przewiązany krepą. Niżej widniał obraz

alegoryczny wyobrażający nieśmiertelność

i żałobą ojczyzny po stracie drogiego sy

na z podniosłemi napisami, po bokach

i z tyłu wisiały obrazy z bohaterskiego ży

cia zmarłego (przysięga Kościuszki, odzna

czenie go przez Waszyngtona). Cztery ko

lumny z broni, kos i trofeów wojennych

otaczały stopnie, na których żarzyły sie

świece zdobne w orły białe i wieńce. Mo

dlitwy i śpiewy żałobne zakończyły cere

monje tego dnia o 11 g. w nocy.

Nazajutrz odbyło sie uroczyste nabożeń

stwo żałobne poprzedzone mową prezesa

Senatu Rzplitej, Stanisława hr. Wodzickie

go, który złożył wieniec obywatelski na

trumnie. Po Mszy odśpiewanej przez bi

skupa krakowskiego w ygłosił kazanie ks.

archiprezbiter Łańcucki, poczem po odpra

wieniu konduktu i odśpiewaniu "Castrum

Doloris" oficerowie wzięli trumną na ra

miona, by spuścić ją w podziemie katedry.

Pożegnał ją jeszcze biskup krakowski i po

błogosław ił. Spoczęła obok prochów ks. Jó

zefa i Jana III,

POGRZEB MICKIEWICZA.

Pogrzeby ks. Józefa i Kościuszki rok po

roku odbyte były bardzo zbliżone do siebie

ceremonjałem i drogą pochodu żałobnego.

Daleko pod tym wzglądem odbiegał po

grzeb wieszcza, odbyty 4 lipca 1.890 r., a wiąc

Kt 72 Jat £ o pogrzebie Kościuszki,

1 of 16 • Strona 1

Mirador viewer

Kuryer Literacko-Naukowy :

Description

Structure

Similar

Error 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Mirador viewer

Description

Structure

Similar

Error 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Download file

Download file

Deleting a comment

Advanced search

Suggest correction