Mirador viewer

Czas.

Annotations

Showing 638 annotations

Adding notes only for logged in users

Filtering

Kraków, Wtorek 28 Sierpnia 1888

Bocznik

fH«»nKa«iat^ pisyjjHiMgąi

śUntiisteuys eOSASB* w Hmłmwto i araa%M tifi, JKiagaacunc; praowuumfc) Eatafiutie

B.A.Kreyissawsfek«*, taudal Ł Skalski«« w iBfehnidw*. Mon fidoidMtoT m M u S S m i s

PlMHwyMU1.9,tarta! ta j« pny «LBrrtakH fcmfltaK«kl5sfchig«w»«Hnateta, gMwaatnlta 1*3

Bratai «Liw. Jbh . - OftawHte(»*»«O)pnyjwaj«ił) u«pki) rtrttjsu w tem intaya *m

klem(patii)u pierwszy ras10st, u tai% uitfpi|po6 ct lilw tH a (maI stroale) odut«]

m wlenu draklon drobnym po 80ii u tarty ras. -

fnm m tł prsyjmo]):woinawta

Biuro dsionnikdw uL Karola Ludwika L 9, Ajencye ,CZASU" w głównym A M d . tytonia Hr II uliM

Trybunalska L. i; w W m rjłm wyiaosnte p. Adam, Bue dea Bainti-Ptees 81, (prenumerato p. W. Ka

eskowsld, Courbevol pod Paryiem, Bue du Chemio de fer ii); w W ła d a ła pp. Haaaenatetn AVoglir

Siki* w Hamburgu, Prank(areia n. M., Berlinie, Lipsku, B aiyiei i Wroeławis), A. Oppolik, B. ItasM

itae w Berlinie, Hamburgu, Moaaehlum i KorymMrdM), H. « otaltk, K. Dukee, J . D e caebsri, A. Haradl,

Stara, (tylkopraueaerato pp. fi.Golisefemidi ta); w W nw htoni« m. M . Q.L, Damta AU.

W W am o w to przyjmuj« ogłossaaia pp. Steehmaaa i rrandte, Maro egtonod pny al. IraatorsHai.

Nagły ten, niemal improwizowany zjazd dwóch

ministrów, łączący się bezpośrednio z pobytem p.

Crispiego w Friedrichsruhe, azapowiadający wna

stępstwie podobno w najbliższym czasie wizytę

hr. Kalnokiego we Friedrichsrnhe, wywołał z kilkn

względów zainteresowanie i da niewątpliwie po

wód do szerokich rozpatrywań i komentarzy. Za

dziwia przedewszystkiem nagłość, z jaką p. Crispi

powraca do Włoch. Miał on podobno z rodziną

zatrzymać się dłuższy czas w Karlsbadzie, a tym

czasem szybko podąża do Rzymu, zatrzymawszy

się tylko w Chebie dla konferencyi z Kalnokim.

A te konferencye ministrów i spieszny powrót p.

Crispiego tern żywsze wywołują wrażenie, gdy

równocześnie nadchodzące depesze z Rzymu sy

gnalizują, iż w obszernej zatoce Agosta, na wscho

dniem wybrzeżu Sycylii, zbiera się dziesięć okrę

tów wojennych, a między temi także kolosy pan

cerne, jak nDniliou, ,,Italia", ,,Dandolo" i nLe

panto", aby pod dowództwem admirała Lovery

udać się do Lewanty. Ten kierunek podróży, wska

zany przez Opiniom, nie objaśnia nas dostatecz

nie, gdyż w pojęciu włoskiem przez Lewantę ro

zumieją nietylko małoazyatyckie i syryjskie, lecz

także afrykańskie kraje nadbrzeżne, tudzież kraje

nad morzemCzarnem. Właściwy więc cel podróży

tej włoskiej eskadry nie jest wiadomy i może słu

sznie budzić pewne obawy.

Nic więc dziwnego, że pólnrzędowe pisma i ko

munikaty, przewidując szeroką w tym kierunku

dyskusyę prasy, uprzedzają ją z góry zapewnie

niem, iż tak konferencye, jak i przygotowująca

się wyprawa włoska mają bezwarunkowo pokojo

wy charakter. I tak najpierw Opiniom zaręcza,

iż rząd włoski przez oddalenie floty od wybrzeży

kraju chce uwidocznić swoje nawskróś pokojowe

zamiary co do zagranicznej polityki. Pospieszny

zaś powrót p. Crispiego do Włoch wyjaśnia Pol.

Corr. w następującym komunkacie:

,,Wiadomość z Budapesztu, iż włoski prezes mi

nistrów p. Crispi z końcem b. m

. udasiędoWie

dnia, aby konferować z hr. Kalnokym, była nieu

zasadnioną, jak się to okazuje z wczorajszego

(w piątek) odjazdu hr. Kalnoky’ego do Chebu i

z jego spotsania się tamże z p. Crispim. Za zu

pełnie też nieuzasadnione należy nważać także

najróżniejsze komentarze, przywiązywane do ry

chłego powrotu p. Crispi do Włoch, gdyż p. Cri

spi , który z przewodnictwem w gabinecie łączy

nietylko tekę ministerstwa spraw zagranicznych,

ale i spraw wewnętrznych, do przyspieszenia swe

go powrotu, jak to w sposób autentyczny już

przedwczoraj na tem miejscu stwierdzonem zosta

ło, spowodowany został wyłącznie tylko wewnę

trznemi sprawami włoskiemi. Jako taką sprawę

przedstawiają nam w pierwszej linii zbliżającą się

podróż króla Humberta do Romanii, tudzież ocze

kiwaną we Włoszech wizytę królowej-rejentki hi

szpańskiej. Doniesienia, iż także włoski ambasador

przy dworze wiedeńskim udał się do Karlsbadu

lub Chebu, nie są również uzasadnionemi. Hr. Ni

gra nie opuścił bowiem Wiednia."

Równocześnie także pospieszają pólnrzędowe or

ganaberlińskie i wiedeńskie z całymnaciskiempod

nosić pokojowe znaczenie potrójnego aliansn. I tak

National Ztg pisze: nSprzeciwiałoby się to jas

ności i otwartości, jaką się odznacza niemiecka

polityka, gdyby Niemcy uboczną drogą przez Wło

chy szukały materyału do konfliktu z Francyą.

Niemcy z pewnością nie mają nic do zarzucenia

temu, aby Włochy zajęły silno stanowisko w o

bronie swoich materyalnych i moralnychinteresów.

Owszem jest to jedną z podstaw sojuszu. Z pe

wnością jednak nie uczynią Niemcy nic, aby spór

zatrać, lecz aby się ten spór honorowo skończył

dla Włoch, to niewątpliwie leży w interesie nie

mieckiej polityki.11Wsposóbjeszcze bardziej uspo

kajający przemawia Fremdenblatt, który zjazd hr.

Kalnokyego z Crispim uważa za dowód, iż w ni

czem nie odstąpiono od owej polityki, której za

sady dostatecznie są znane. Znane one są — pi

sze organ hr. Kalnoky’ego — najszerszym kołom

w skutek publikacyi w swoim czasie niemiecko*

austryackiego traktatu. Do istniejącego między

Niemcami a Austryą silnego sojuszu pokojowego,

przystąpiły Włochy w analogiczny sposób i przy

znały się tem samemdo tych samych pokojowych

zamiarówi dążności, które stanowią najświetniejszą

tendencyę tego silnego aliansn. Główną myślą te

goaliansu —zbyteczna prawie specyalnieją zazna

czać i podnosić —jest utrzymanie pokoju i wspól

na obrona sprzymierzonych państw przeciw ze

wnętrznym niebezpieczeństwom. Taki alians nie

ma nic wspólnego z awantnrniczemi i zaczepnemi

tendencyami, jakie tema lub owemu sprzymierzo

nemu państwu lab ich związkowi bywa imputo

wany, a również nonsensem byłoby, w zjeżdzie,

który się odbywa w niemiecko-czeskim mieście,

upatrywać niemożliwy związek z podobnego ro

dzaju celami.11

Dodać wkońcn należy, iż korespondent Neue f r .

Presse miał w Chebie rozmowę z hr. Wyden

bruckiem, który zastępuje przy hr. Kalnokym bar.

Erenthala. Sekretarz hr. Kalnokyego oświadczył,

iż zjazd ministrów jest tylko aktem grzeczności i

dowodem ciągle trwających dobrych stosunków

między Włochami i Austryą. Wskutek odjazdu

króla Humberta na raanewra pospieszył Crispi do

Rzymu i nie mógł wskutek tego złożyć wizyty

hr. Kalnokyemu w Wiedniu. Dlatego odbyło się

spotkanie w Chebie. Nie zostały zawartemi żadne

politycme układy lnb porozumienia. Ani kwestya

massawska, ani włosko-francuski konflikt nie dały

powoda do rozstrząsańw Friedrichsruhe. Potrójny

alians jest jednak silniejszy, niż kiedykolwiek.

Nie tak trzeźwo zapatrują się jednak na sytna

eyę niektóre dzienniki paryskie. S% one przepeł

nione najfantastyczniejszemu domysłami i wymy

słami któreFremd enblatt słusznie nazywa nnajnie

prawdziwszemi bajkami.111takwedługLanterne cho

dziło w Fiedrichsruhe o to, aby znajdujące się

jeszcze w posiadaniu Porty ,,tłaste kąski" na mo

rzuSródziemnem rozdzielić między siebie. Włochy

otrzymałyby Trypolis, Austryą Salonikę, a ks.

Ferdynand zostałby poświęcony, podczas gdy Buł

garya stałaby się rosyjską prowincyą. Anglia mia

łaby zastąpić Włochy na morzu Czerwonem. Tak

byliby wszyscy zaspokojeni, tylko Francya wy

szłaby z próżną kieszeńą. Według National Ztg

miał natomiast ks. Bismark potępić ewakuacyę

Massawy, ale równocześnie oświadczył, iż godzina

oknpacyi Trypolis jeszcze nie wybiła. Kanclerz

miał pochwalić zupełnie stanowisko Włoch Cri

spi’ego względem Francyi i zapewnił Włochom

na wszelki wypadek poparcie Niemiec. Nadeszła

już godzina zimnego tuszu dla gorącej krwi fran

cuskiej, miał się wyrazić ks. Bismark, a to spo

wodowało National do uderzenia na alarm, iż

nadszedł najwyższy już czas, aby utworzyć rząd

obrony krajowej.

—

Według ostatnich jednak

telegramów, — miało się już usposobienie we

Francyi uspokoić, a poważniejsze pisma nie przy

pisują zjazdowi w Friedrichsrnhe niepokojącego

charakteru. Pólnrzędowe doniesienia berlińskie

wyparły pessymistyczne zapatrywania niektórych

dzienników.

tak sprzeczne, iż niemożliwą jest rzeczą stwo

rzyć sobie dokładne wyobrażenie o rzeczywistym

stanie rzeczy. Jedni twierdzą, iż ks. Kobarski

zniechęcony, przez wszystkich opuszczony, chce

dać za wygraną, inni zaś mówią, że położenie się

polepszyło i że książę zdecydowany jest walkę

z powodzeniem prowadzić do końca, a mianowicie

dzięki poparciu ze strony księstwa i międzynaro

dowych żywiołów. Wobec takich sprzeczności zby

tecznąjest wszelka dyskusya. Niech będzie jednak

dozwolonem ogólne przypuszczenie, iż droga, jaką

obrał ks. KobnrsK,i, nie może pod żadnym waran

kiem doprowadzić do trwałego sukcessn. Hypote

zy, jakie postawione zostały przez niektóre dzien

niki wskutek zjazdu w Ptterhofie co do kwestyj

ekonomicznych, pozbawione są wszelkiej podsta

wy. Nordd. Allg. Ztg ma zupełną słuszność, jeśli

twierdzi, iż Niemcy i Rosya nie projektują żadne

go traktatu handlowego; ograniczą się one do te

go, aby stosunki handlowe między sobą polepszyć

przez zastosowan;e manipnlacyi cłowej. Takie

postępowanie będzie korzystniejszem, aniżeli zo

bowiązania, które w pewnej chwili mogłyby być

niedogodnemi. Kwestya Massawy aui nota Crispi’*

ego nie zmieniają nic w tym stanie rzeczy.

ZKairu donoszą do Polit. Corresp., że ze wzglę

du na tę okoliczaość, iż pięcioletni peryod trwa

nia mięszanych trybunałów sądowych w Egipcie

upływa z d. 1 lutego 1889 roku, staje się już

teraz widoczną dyplomatyczna działalność w celu

ponownego przedłużenia tego peryodu. Wpewnej

części prasy objawia się mniemanie, iż Anglia

zgadza się na przedłużenie na krótszy termin,

podczas gdy Francya obstaje przy pięcioletniem

przedłużeniu. Skoro ze strony angielskiego gabi

netu nadejdzie stanowcze oświadczenie, przedłoży

rząd egipski odnośne wnioski mocarstwom.

rze się między mieszkańcami Kijowa. W r. 882

Olga z małoletnim synemRnryka Igorem przyby

wa do Kijowa, zaprasza na statek Askolda i Dyra,

i zdradziecko ich zabija. Od tego czasu Kijów

stał się stolicą książąt kijowskich. Chrystyanizm

tak się w nim rozszerza, że przy zawarcia trak

tatu z Grekami w 945 r. znaczna liczba wielmo

żów wykonywa przysięgę w cerkwi św. Eliasza.

Za czasów Olgi, nie zważając na prześladowania

przez pogan, któremi otaczał się jej syn Świato

slaw, chrześcijaństwo rozszerza się coraz bardziej,

a w 955 r. Olga przyjmuje chrzest w Konstanty

nopola i po powrocie na mogile Askolda budnje

cerkiew św. Mikołaja. 980 r. Włodzimierz, książę

nowgorodzki, przybywa ze swą drużyną do Kijo

wa. Jaropoł, książę kijowski, ucieka, mieszkańcy

otwierają Włodzimierzowi bramy miasta i uznają

go swoim księciem. Włodzimierz w starem mie

ście zamiast dawnego bałwana Pernna stawi no

wego ze srebrną głową i złotemi wąsami a wko

ło niego wyobrażenia niższych sześciu bożków

słowiańskich. Wowym czasie Kijów był już zna

cznem miastem i prowadził obszerny handel.

W 988 r. Włodzimierz po powrocie z Korsunia,

wówczas jnż chrześcijanin, rozkazał zniszczyć po

gańskie świątynie, a główne bożyszcze Pernna

wrzucić do Dnieprn. Następnie przez metropolitę

Michała, który przybył z Włodzimierzem z Kor

snnia, witali ochrzczeni dwunastu synów Włodzi

mierza z mieszkańcami Kijowa. Miasto tak się roz

rosło i zbogaciło, że Ditmar powiada, iż za jego

czasówposiadało 300 cerkwi i 8 rynków, a Adam

Bremeński Kijówzowie drngimKonstantynopolem.

Następne losy Kijowa są nader smutne. Nawie

dza go morowe powietrze i pożary, które niszczą

do szczętu; grabią Poiowce, rujnują sami książęta

podczas walk o tron wielkoksiążęcy, w murach

jego dwukrotnie goszczą Polacy i nakoniec ulega

jarzmu Tatarów, od którego w 1320 r. oswabadza

go wielki książę Gedymin i z całymkrajem wcie

la do Litwy. Następnie razem z Litwą dostaje się

Polsce. W 1471 r. król polski Kazimierz Jagiel

lończyk księstwo kijowskie zamienił na woje

wództwo i wojewodą mianował Marcina Gasztol

da. Wr. 1516 Zygmunt I nadaje mu prawo ma

gdeburgskie. W 1569 aktem Unii lubelskiej wo

jewództwo kijowskie zostało przyłączone do Pol

ski. Mieszkańcom obn wyznań nadano jadnakowe

prawa i do sądownictwa wprowadzono statnt litew

ski. W rokn następnym Zygmunt Augnst nadaje

kijowskim mieszkańcom prawo szlachectwa i mia

nuje wojewodą Jakuba Czaplicę. W czasie po

wstania Kozaków w r. 1649 Kozacy zburzyli

wszystkie katolickie klasztory i kościoły, a na

mocy nmowy z Bohdanem Chmielnickim zostały

zniesione wszystkie szkoły jezuickie. W 1654 r.

Kijów wykonał przysięgę na wierność carowi mo

skiewskiemu. Car Aleksy Michajłowicz bramotą

zatwierdził prawa i przywileje nadane Kijowowi

przez królów polskich. Pierwszym wojewodą za

rządu rosyjskiego był książę Korakin. Losy Kijo

wa i województwa, które na mocy traktatu Andru

szowskiego zostało wcielone do Rosyi, przedstawia

ją usiłowania Rosyi do pozbawienia praw i przy

wilejów nadanych przez królów polskich, zatarcia

cech odrębnych, wyróżniających go od reszty

caratu. Wolne wybory metropolity przez ducho

wieństwo i mieszkańców zostały zniesione, metro

polię kijowską poddano władzy patryarchy mo

skiewskiego, a następnie synodu. W 1764 r. do

stał dymisyę ostatni hetman Małorosiński i zamia

nowano jenerał-gnbernatora. Zniesiono prawo ma

gdebnrgskie a w r. 1840 i statnt litewski.

Wedłag doniesienia, jakie otrzymuje Polit. Corr.

od swego stałego korespondenta z Petersburga,

nota włoska z d. 13 bm. nie zdołała zmienić za

patrywania rosyjskiego gabinetu wsprawie Massa

wy. Jak dłngo Porta utrzymuje swój protest, nie

zmieni Rosya swego stanowiska w tej sprawie.

Potwierdza to również brukselski No r d , który

w dłuższym artykule bardzo wyraźnie broni za

patrywań gabinetu francuskiego Oświadczenie

Nor da brzmi:

,,Jest rzeczą bardzo prawdopodobną, iż na zjeż

dzie między ks. Bismarkiem a Crispim, który sta

nowi wypadek tygodnia, omówionemi zostały

wszystkie wielkie kwestye bieżące. Wolno jedoak

przypuszczać, iż przeważnie zajmowano się zaj

ściemwMassawie, gdyż to jest przedewszystkiem

kwestya, która wymaga rychłego rozwiązania.

Przedłużenie francusko włoskiego sporu wywołało

zaniepokojenie ze względu na wynik tegoż, ajest

rzeczą nieodzownie konieczną rozstrzygnąć, czy

dyskusya ma być dalej prowadzoną przez p. Cri

spi, który ma mało chęci do zgody, lnb czy za

pomocą roztropnych koncesyj ma przyjść do po

rozumienia. Prawdopodobnie wziął sobie p. Crispi

za przykład ks. Bismarka. Nie można wątpić,

że kanclerz działać będzie w celn zapobieżenia

ciężkiemu konfliktowi. Jakikolwiek interes mogą

mieć Niemcy w oziębienia stosunków włosko-fran

cnskich, to jednak zbyt żywo życzą sobie w Niem

czech pokojn, aby nie dopuszczać zaostrzenia na

prężonyeh stosunków aż do wywołania wojny.

Niepodobna, aby kanclerz tego zapatrywania nie

objawił p. Crispi, a jest rzeczą bardzo prawdopo

dobną, iż przyczyni się to do zmiany stanowiska

Włoch, gdyż jesteśmy przekonani, iż następstwem

spotkania mężów stanu należących do potrójnego

aliansn z ks. Bismarkiem będzie tylko umiarko

wanie i polepszenieichpolityki. Dzienniki ateńskie

mówią, iż z pewną lekkomyślnością pochwycił

Crispi dyskusyę w sprawie Massawy. Grecki po

seł w Rzymie p. Papagiropnlo otrzymał też pole

cenie wręczenia p. CrisDi noty, mocą której od

partemi zostały jako fałszywe twierdzenia jego,

jakoby greccy poddani początkowo płacili te po

datki, których następnie płacić nie chcieli, i ja

koby Grecya popierała protest Francyi, gdy po

przednio nznała prawność włoskich żądań. Messa

ger d’Athenes, dziennik umiarkowany, żąda re

presaliówprieciwWłochom. Niebędąonaniewątpli

wie zarządzocemi, ale okoliczność ta dowodzi,

jak fałszywem było przypuszczenie, iż Grecya

zgodziła się na żądania włoskie. Jest rzeczą nie

wątpliwą, iż odpowiedź Crispi’ego na ostatni o

kólaik Gobleta, nie uchyli oporn. Depesza Cris

pi’ego odznacza się wprawdzie kłótliwym tonem,

ale nie przytacza ona ani jednego argumentu, aby

udowodnić, iż Massawa przed okupacyą włoską

nie miała żadnego pannjącego. Twierdzenie to

zostaje stanowczo zdementowanem przez Portę,

która oświadcza, iż Massawa zarządzaną była

przez Egipt, jako jej lennika, że przeto stała pod

panowaniem Tnrcyi. Nota Porty przypomina i na

to, iż Włochy po okupacyi przy różnych sposo

bnościach oświadczały, iż nie chcą pod żadnym

względem nkrócać zwierzchniczych praw Tnrcyi.

P. Crispi zapewnia, iż nie było potrzeby oku

pacyę Massawy notyfikować wielkim mocarstwom,

gdyż takowa nastąpiła przed podpisaniem tego

aktn konferencyi berlińskiej, który notyfikacyę

przypisuje. Niemniej jednak widoczną jest rzeczą,

iż po wszystkie czasy pierwszym warunkiem ja

kiejś okupacyi było jej notyfikowanie. Okupacya

Massawy musiała być tedy notyfikowaną, zanim

mogło powstać pytanie uznania tamże włoskiego

panowania przez mocarstwa i zniesienia kapitn*

lacyj. Co do kapitnlacyj pisze Crispi, iż uchyle

nie takowych wymaga poprzedniego porozumienia,

jeśli kraj, który poddany jest kapitnlacyom, prze

chodzi w zarząd chrześciańskiego mocarstwa, lecz

zwierzchnictwo nad nim się nie zmienia, jak to

było w Bośni, Cyprze i Tanisie, ale że kapitnla

cye ipso facto przestają obowiązywać, jeżeli kraj

dostaje się podznpełne panowanie chrześciańskiego

mocarstwa. Przeciw takiemu rozróżnianiu da się

podnieść bardzo wiele zarzntów, gdyż jest rzeczą

możliwą, iż pod pewnemi warunkami kapitulacye

U3tają bez specyalnego porozumienia, jak to okre

ślono w traktacie berlińskim, który właśnie trakta

towo oznacza zmiany terytoryalne, pociągające za

sobą według tej teoryi zniesienie kapitnlacyj. Lecz

Włochy przeciwnie okupywały Massawę, nie za

wiadomiwszy o tem poprzednio, z wyjąt;kiem An

glii, żadnego państwa, a nawet oknpacyi tej pó

źniej nie notyfikowały. Nie istnieje przeto żadne

porozumienie co do zmiany panowania, a wskutek

tego było rzeczą podwójnie potrzebną, wywołać

porozumienie co do zniesienia kapitnlacyj.11

Nie tylko sprawą massawską, ale i kwestyą

bułgarską zajmuje się sobotni Nord. Otrzymuje on

mianowicie wiadomość z Petersburga, iż rozpogo

dzenie, jakie się okazywało na horyzoncie bułgar

skim, ustąpiło znown miejsca widocznemu zachmu

rzeniu. Wiadomości, jakie nadchodzą z księstwa, są

KORESPONDENCYA ,,CZASU

K ijów 18 sierpnia.

Kijów jest położony na prawymbrzegu Dnieprn,

wzniesionymnad powierzchnią rzeki na 43x/2 sążni,

a nad powierzchnią Oceannna 84 sążni. Główniej

szemi wyżynami, na których znajduje się miasto

są: Peczerska, Starokijowska i góra Szczekawica.

Niektóre części jak Podolska, Płaska i Łybcdska

są zbndowane na płaszczyznacb, leżących n pod

nóża wyżyn. Przestrzeń, którą zajmnje Kijów

z przedmieściami jest pokryta pagórkami i wądo

łami. Komnuakacya nader ntrndniona. Miasto do

tychczas nie pcsiada żelaznej konnej drogi i zdaje

się, że jej przeprowadzeniejest rzeczą niemożliwą.

Co do położenia Kijów należy do najbardziej ma

lowniczych miast. Na Dnieprze zbudowano dwa

mosty. Jeden łańcuchowy, mający 365 sążni dłu

gości i do 25 arszyn szerokości. Każde ogniwo

ma dłagości 12 stóp i waży 12 pudów. Most mo

że wytrzymać wagi 310.000pudów. Wybudowanie

jego kosztowało 2,500000 rubli. Drugi most ko

lejowy, którego dłagość wynosi 500 sążni. Koszta

zbudowania —3000.200 rubli. Miasto z przedmie

ściami zajmnje 44 kwadratowych wiorst; ludność,

wedłng spisn, dokonanego w 1874 roku wynosi

127.250 osób obojga płci. Rachnnek to jednakże

niedokładny. ObecnieKijówposiada z górą 150.000

mieszkańców. Między nimi spis lndności z 1874 r.

rozróżnia Kijowian, Małornsinów i Noworasinów,

Białorusinów i z zachodnich gnbernij. Ponieważ

odróżnienia te nie mają żadnej podstawy, gdyż

wszyscy wyszczególnieni należą doplemienia mało

rnsińskiego lnb Polaków i w ogólnej liczbie wy

noszą 106.750 osób obojga płci, na właściwych

Rosyan i inne narodowości wypada 21.500 osób,

w liczbie której Rosyan tylko 16.800.

Co do wyznania, wedłag spisn, prawosławnych

i ormian-gregorianów 98.698, jednowierców 148,

roskolmków 1182, unitów 31, katolików 10.409,

protestantów 2740, żydów 13.803, koraimów 154,

mahometanów 86 i bałwochwalców 3. Ponieważ

cudzoziemców katolików w Kijowie bardzo nie

wiele, katolicy, którzy liczą z górą 10.000 , sta

nowią lndncść polską.

Wedłng latopisa Nestora wybudowanie dużego

grodu na wyżynach kijowskich zoBtało przepowie

dziane przez apostoła Andrzeja, który około 40 r.

po narodzeniu Chrystusa głosił tu ewangelię. Pa

mięć pobytu św. Andrzeja przechowała się w na

zwiskn góry Andrzejewskiej, gdzie znajduje sit

starożytna cerkiew. Przeszły wieki i nie znajduje

my żadnej wzmianki o K.jowie; nareszcie zjawia

ją się na wyżynach kijowskich trzej bracia Kij,

Szczek i Chorew ze swą siostrą Łybed. Bracia

w dzielnicy starszego zbudowali gród obwarowa

ny, około którego rozsiadło się miasto nazwane

Kijem, lnb Kijowem. Pamięć trzech braci i ich

siostry przechowała się w nazwiskach gór: Ki

jowska i Szczekawica. nlicy Chorewa i dzielnicy

miasta Łybedyńska. Kijów jest jednem ze staro

żytniejszych miast w Enropie i około 882 rokn

był jnż stolicą udzielnego ks ęstwa. Jednakże pra

wie do VIII wieku nie mamy żadnych pewnych

wiadomośći o Kijowie. Wwieka VIII latopisiec

wzmiankuje o strasznych wrogach Kozarach, któ

rzy na małych czółnach, pływając po Djieprze i

i rzekach wpadających doń, napadali na statki,

grabili i zabijali mieszkańców miasta Kija i na

reszcie nałożyli na nieb znaczną daninę.

W864 z Nowgorodn ze swą drużyną przybyli

do Kijowa dwaj bracia Askold i Dyr i zawładnęli

miastem; następnie po Dnieprze ndali się oni z flo

tyllą w 200 statków do morza Czarnego i niespo

dzianie zjawili się u bramBizancynm. Patryarcha

Focynsz z duchowieństwem wyniósł z cerkwi szatę

cudownej Matki Boskiej i pogrążył ją w morzn.

Morze dotąd spokojne pokryło się spienionemi fa

lami i zatopiło zupełnie flotyllę Askolda i Dyra.

Widząc cud podobny przyjęli oni chrześcijaństwo

i wybudowali w Kiiowie pierwszą cerkiew pod

wezwaniem św. Eliasza. Odtąd chrystyanizm bie—

Ministerstwo bandln przeniosło asystenta poczto

wego, Eugeniusza Kalinowskiego, z Żywca

do obrębu dyrekcyi poczt i telegrafów w Czer

niowcach.

Prezydynm Namiestnictwa przeniosło komisarzy

powiatowych: Jaliana Koknrewicza, z Jaro

sławia do Żywca; Stanisława Kwiatkowskie

go, z Łańcuta do Sokala: Juliana Poznańskie

go, z Żywca do Jarosławia, i Józefa Zaleskie

go, z Brzeżan do Bóbrki; tudzież koncepistów

Namiestnictwa Władysława Ossolińskiego,

z Bóbrki do Niska i Wiktora Dzerowicza, z Ni

ska do Łańcuta.

Rada szkolna krajowa zamianowała dotychcza

sowego tymczasowego kierownika szkoły etatowej

męskiej wTrembowli, Józefa Frenkiewicza, rze

czywitym nauczycielem kierującym tejże szkoły;

Ant. Tyszkowskiego, dotychczasowego tymcza

sowego kierownika szkoły etatowej w Toastem i

Władysława Oroszą, dotychczasowego tymczaso

wego nauczyciela szkoły etatowej męskiej wTrem

bowli, rzeczywistymi nauczycielami szkoły etato

wej męskiej w Trembowli; tymczasowego nau

czyciela, Michała Martyńca, w KrasDem, rze

czywistym nauczycielem szkoły etatowej w Kra

§nem; tymczasowego nauczyciela, Bazylego 0 1e

ksiuka, w Broczkowie katolickim, rzeczywistym

nauczycielem młodszym zawiadującym stale szko

łą filialną w Broczkowie katolickim; tymczasową

nauczycielkę, Maryę Karolinę Jasieniecką,

w Krościenau, rzeczywistą nauczycielką szkoły

etatowej w Krościenku.

Rozmaitości polityczne

Z Wiednia.

Jak się dowiaduje Polit. Corresp. prosił cesarz

Wilhelm na rodzicówchrzestnych swego najmłod

szego syna, Cesarzową Elżbietę i Arcyks. Karola

Lndwika.

Najj. Państwo powrócą dnia 31 b. m. z Bawaryi

do Wiednia; w tym dniu otwarty zostanie sejour

w Schonbrunie.

Cesarzowa austryacka przybyła do Monachium

25 b. m. rano. Na dworcu kolejowym oczekiwała

Monarcbinię księżna Gizela.

*******

tois!oaMa wiaasfe, w rfgwix7 nMbfehi 1 « n

____

(Mf.lsteKrsCmtim,»II«sap«taay,wKntawb»10 a,w«Lwswtsm *

Hl8^ a

ffftBaaciaie wyae»»

wpaiBtwSa nwrtfpniriw................... ,

M M b .........................................

1*fr. 50 si

, iaWłoste, y»a«yl,Augtlt, Bswajsaryl,Tw-wl

7sh- 8łił

i lanych pcrisłw, naleiąsyeh o *wi%ska poastowega .

33 sfr

3 *s,

JSnS:ggr1*^

Ogłoszenie przedpłaty.

Z preesyłką pocztowy w państwie

Anstryackiem na Wrzesień . . zlx, 2 ’50

Od 1 Września do końca Grudnia

8-_

L przesyłką pocztowy w państwie

Niemieckiem na Wrzesień . . . marek 6

Od 1 Września do końca Grudnia

WT Prenumerat« liczy się tylko

od pierwszego do ostatniego dnia

w miesiącu.

PP. Prenumeratorowie Czasu mogą nabywać

wAdministracji Czasu kompletne, ozdobnie opra

wne w angielskie płótno ze złotemi wyciskami

dziełaJuliusza Słowackiego w6 tomach

i nRamoty11 Augusta Wilkońsklego, naj

znakomitszego humorysty polskiego, w 6 tomach;

razem za 5 złr.; zaś dzieła Adama M ickie

w ic za pięknie oprawne w 4 tomach 2 złr.

Pfzegląd Polityczny.

Kraków 27 sierpnia.

Wiener Ztg ogłasza Najwyższy patent z d. 22

b. m. w sprawie zwołania Sejmów. Patent ten

brzmi:

My Franciszek Józef l, z Bożej łaski Cesarz

Anstryi, król Węgier itd. czynimy wiadomo:

Sejmy krajowe Czech, Anstryi poniżej i powy

żej Anisy, Salcbnrga, Karyntyi, Krainy, Bukowiny,

Morawy, Szlązka, Tyroln, Vorarlbcrgu, Istryi, Go

rycyi i Gradyski, dalej Sejm krajowy Tryesto

z okręgiem, zostają zwołane na nową sesyę na

10 września 1888 r. do ich nstawą oznaczonych

miejsc zebrania.

Na ten sam dzień zostaje także zwołany na

mocy Naszego postanowienia z 17 stycznia 1888 r.

odroczony SejmGalicyi i Lodomeryi z Krakowem

dla podjęcia dalszej swojej czynności w nstawą

oznaczonem miejscn zebrania.

Dan w Ischl 22 sierpnia 1888 r., a w 40 rokn

Naszego panowania.

Franciszek Józef m. p.

Taajfe m. p,,

Ziemiałkowski m. p., Falkenhayn

m. p,, Praiak m. p,, Welsersheimb m. p., Duna

jewski m. p,, Gautsch m. p,, Bacqushem m. p.

Przy odbytym w sobotę w Młodym Bolesławiu

wyborze uzupełniającym do Rady państwa, został

wybrauy kandydat młodoczeski Janda 227 gło

sami, podczas gdy kandydat staroczeski Hons o

trzymał 172 głosów.

Jak wiadomo, opróżnionym jest mandat poselski

do Rady państwa w karyntyjskiej wielkiej wła

sności wskutek rezygnacji hr. Goess. Jako kan

dydata przedstawiają w pewnych kołach właści

cielą dóbr w Karyntyi Dra Ryszarda barona Ster

necka, kuzyna znanego wice-admirała, który pia

stuje obecnie posadę sekretarza legacyjnego przy

anstryackiej ambasadzie w Konstantynopolu, do

kąd niedawno przeniesiony zf stał z Paryża. Wra

zie wyboiu zamierza baron Sterneek porzucić ka

ryerę dyplomatyczną.

W Suczawie zmarł onegdaj poseł do Rady pań

stwa Zotta, prezydent tamtejszego sądn obwodo

wego. Należał on do klubu prawego centrum;

w rozprawach Izby nie brał udziału, piastując

zresztą dość krótko mandat poselski.

Jak się dowiaduje nz wiarogodnego źródła" Bu

dapesti Hirlap , w kołach kompetentnych na po

sadę węgierskiego ministra oświaty po Treforcie

przedstawiają wpierwszej linii szefa sekcyi wmi

nisterstwie spraw zagranicznych p. Władysława

Szogyenyi. O innym kandydacie mogłaby być

mowa dopiero wtedy, gdyby p. Szogyenyi ofiaro

wanej sobie teki nie przyjął. Prezydentem Aka

demii węgierskiej zostanie wybrany wspólny mi

nister skarbu p. Kallay. Mandat poselski po Tre

forcie w czwartym okręgu wyborczym Badapeszta

uzyska podobno p. Steiger, dyrektor kasy oszczę

dności ; umiarkowana opozyeya stawia w tym o

kręgu jako kandydata byłego ministra p. Stefana

Bitto.

Najważniejszym wypadkiem dnia jest zjazd br.

Kalnoky’ego z włoskimministremp. Crispi wChe

bie. Jak wiadomo, z Friedrichsrnhe udał się p.

Crispi do Karlsbadu, zbąd wraz z bawiącą tam

rodziną miał powrócić do Włocb. Wostatniej po

dobno chwili dyspozycye podróży zostały zmie

nione. Pani Crispi odroczyła swój wyjazd o jeden

dzień, podczas gdy jej małżonek w towarzystwie

dwóch swoich sekretarzy pospieszył do Cheba,

gdzie stanął w sobotę krótko po godzinie 10 rano.

Na peronie dworca oczekiwał go hr. Kalnoky

w towarzystwie sekretarza ministeryalnego hr.

Wydenbrncka. Obaj ministrowie podali sobie rękę

i powitali się serdecznie, poczem pieszo ndali się

do najbliżej dworca położonego ,,hotelu Welzel, 11

gdzie oddano im do dyspozycyi sześć pokoi. Ta

odbyła się konferencya ministrów, która trwała

dwie godziny, a podczas której hr. Wydenbruek

z _sekretarzami Crispi’ego odbyli przejażdżkę po

mieście. O godz. wpół do 1 podano w hotelu obiad,

w którym wzięli udział obaj ministrowie i ich

sekretarze. Po obiedzie rozmawiali ministrowie

poufnie ze sobą jeszcze przez pół godziny, a o

godz. % na 2 udał się Crispi ze swoimi sekreta

rzami wtowarzystwie hr. Kalnoky’ego znown pie

szo na dworzec. Obaj ministrowie rozmawiali tu

ze sobą jeszcze parę minnt, poczempożegnali się

ze sobą, a Crispi wsiadł do salonowego wagonu

^ i z Chebu odjechał przez Niemcy i Szwajearyę

do Włocb. Hr. Kalnoky o godzinie wpół do p.ątej

miał odjechać do Pilzna, gdzie przenocował.

1 of 4 • Strona 1

Mirador viewer

Czas.

Description

Structure

Similar

Error 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Mirador viewer

Description

Structure

Similar

Error 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Download file

Download file

Deleting a comment

Advanced search

Suggest correction