Mirador viewer

Czas.

Annotations

Showing 449 annotations

Adding notes only for logged in users

Filtering

M 43.

Kraków 22 Lutego - Środa,

Dziennik wychodzi oodzień r.ów wyjąwszy »oni«rfzialki i dnj następujące po

lwiętach.

----- --------- "

cm Każdego n.; sią:’».

*to

p-. ,bnik ,,Czas"

w Är*...:i«i

to Państwie ,-iostryaekiem (pocztą)

........

rocznie..... ...rta.54

............................. ,

10 p ó ł r o c z n i e ........................... ,

............................ ,.

5 j kw artalnie......................... ,

.....................................

2 miesięcznie

2 cen. 25

Przedpłata na dziennik ,Czas" z Dodatkiem.

to Krakotcie:

\ w Państwie /t»stryaekiem (pocztą)

rocznie............................

zła. 30 ) rocznie

................ *ł*- 34

pó łr oc zni e ........................ . . .

n15

półrocznie . .

........................

............................. ,

kwartalnie . . .............................

Na sam ,D odatek" prenumerować nie można.

Rok 18(10.

Uo-’

micsięcznie

kwartalnie

Przyjmnją się do nmieszezenia w Inseratach

ogłoszenia, ode zw y , uw iadomienia, donikseenia wszelkiego rodzaju, tyczące się

przemysłu, handln, rolnictwa, sprzedaży, kupna, dzierżaw itp. za opłatą:

Od wiersza drobnego za jednorazowe umieszczenie po 7 centów, za następne po S*/,

centów. D o każdego inseratn załączone być winno 30 centów na opłatę stę

plową za każdorazowe umieszczenie.

Listy i pieniędzmi prennmeracyjnemi i inseratowemi przesyłane być winny franko

do Bióra Ekapedycyi ,C zasn".

L isty rekmmacyjne nieopieczętowane nieulegają frankowania

L isty niefrankowane nie przyjmują się.

Ręk opi8ma nadesłane Redakcyi nie zwracają się.

M * * ’Numer pojedynczy dziennika kosztuje 10 centów.

Kraków 551 luteg’o.

Rzecz o badastrze

w Gralicyi

przez Kornela Krzeczunowicza.

(PatiiCzasNra 8, 9, tO, 12, 14,15,19, 20, 21, 22, 27,29,

31,323334,37,38,39i40.),

(Ciąg dalsiy).

§ 87. Za stawów, które nie mogą być upraw iaj

ne, jako też z jezior i moczar, przychód w natjJń

rze nie oblicza się. Tylko jeżeli one w !ecie częś

ciami wysychają, i jeżeli te części jako łąki lub

pastwiska mogą być użyte, wtedy wykazany ma

być przychód, jaki one rocznie przynoszą. Także

przychód w trzcinie, jaki te grunta dają, powinien

być w przecięciu z lat kilku obliczony i oszacowa

ny (§§. 128 i 129. instr. da przepr. szac. i §. 51

tej rozprawy.) Przychód zaś zo stawów, któro mo

gą być uprawiafb, In a być, jsk się zdaje, szaco

wany przez porównanie z gruntami blisko leżące

mi z któremi te stawy mają podobieńs’wo (§. 52

instr. dla gmin).

W niejednym jednak miejscu zsjdą wi lkie tru

dności w osądren u, czy grunt, który staw z t ran

je, może być osuszonym i uprawionym (t. j. jako

rola, 1 ka lub pastwisko użytym), i jaka jego część

do uprawy byłaby przydatną ? Wielkie stawy w Ga

licyi wschodniej nie można równać z stawkami a

raczej sadzawkami w krajach zachodnich; te ostat

nie spuście i osnstyć łatwo, a nawet one często

tak są urządzone, iż grunt ty)ko kilka lat stoi pod

wodą, a potem «suszony na kilka lat rolą się staje.

Nasze wielkie tawy jedz«ak potrzebują znacznych

na osuszenie nakładów, a nie jeden spuszczony

staw dopiero w kilkadziesiąt lat po puszcze.du

stał się jako rola lnb łąka użytecznym, i to ty li o

w części, bo reszta pozostała błotem 8,). Wielkićj

przeto przezorności potrzeba przy paryfikacyi sta

wów z innemi grantami, a właściciele obszernych

stawów szczególniejszą na tę sprawę nwagę zwró

e.id powinni. .

§ 88. Ukończywszy obliczenie przychodów w na

turze w kilku pogranicznych gminach, mających

podobne do siebie stosuoki gospodarskie, zgroma

dzić ma komisarz przełożonych gmin i gminnych

urzędników pomocniczych i, z odwołaniem się do

ich własnych podań i zeb anych dat, zasięgaie

ich zdania o stosunku wartości, w jakim grunta

pojedynczych gmin między sobą zostają. Rezultat

tej pertraktacyi spisuje się w osobnym protokóle.

(§ 143 instr. do przepr. szac.). Gdy dawni dziedzi

ce włości w podobnych sprawach najlepsze dać

mogą wyjaśnienia i gdy oni także są przełożonymi

sw obh terytoryów, a przeto nie gorszymi jak wój

towie gmin, spodziewać się więc możemy, iż oni

do spomnionych pertraktacyj wszędzie powołań’ zo

staną.

§ 89. Podług przepisów, zawartych w § 147,

154 i 156 iostr. kadastr., nie mają się uwzględniać

łs) W państwie Komarniańskiera obw. Sa-*.boskiego, mamy

tego przykłady.

przy obliczaniu nakładu na role ani w srtość na

.woz_u, ani wywiezienie go w pole, ani też przywie

zienie produktów z p la i złożenie ich v miejscu

schowania, i to z tej przy czy. y, że przy oznaczeniu

i r/.y.:h do w naturze nie zostaje obliczonym poży*

fek z bydła, ze słomy i z odpadków zbożowych

(Abfälle t% j%’st plewy a może i ujmy), który to

w ożytek ma więc ;?okryć wszystkie spomoione wy

datki.

Nam się jednak zdaje, v S pożytek ze słomy i

z o ład k ó w , zbożowych nie wystarczy tigdy nawet

na pokrycie kosztów utrzymani”: bndynków gospo

darskj^b,_ które to koszta przy szacunku kadastrab

nU° takii Hiiie są uwzględnione.

T?ożytoSt zaś z bydła nie przychodzi d.*rmo. Aby

go uzysk?ć, potrzeba, prócz kosztów na obsługę,

w szacunku kad*stralnym nie uwzględnionych, ło

i’yć wydatki na karrnę bydła, a bydło zjada nietyl

ko słomy i plewy, których wartość, jak powiedzie

liśmy, na koszta budynków nie wystarcza, lecz tak

ie: siaoa, owies, różne uprawiane trawy, rośliny

okopowe itp. pr« dukta, które wkadastrze do przy

chodu z gruntów są policzone.

Pożytek z bydła nie pokrywa wydaUów na je

go obsługę i karmę łożonych 54). Każdy gospodarz

vol»lby żadnego nie trzymać bydła, i wszystkie

produkta bydłem sksrmione, sprzedać po censch

r?awet trochę naszych niż targowe, gdyby mógł ta

t* e ceny za wszystkie surowe płody osiągnąć, i gdy

by mógł obrjsć się bez nawozu. P rodukcja więc

i %,iwoju stanowi koszt znaczny, pożytkiem z bydła

me pokryty, którego uwzględnienia przy szacunku

kadastralnym, jest tem pntrzebniejszem, gdy on jest

r yniouy dla p dnies cnia produkcyi z gruntów,

iAórą kadastr oszacowuje.

" Przyjmowanie, ii nawóz pokrytym być ma nie

d"Starczającym na to pożytkiem ze słomy, z plew i

z by’dła, sprowadza nierówność w oszacowania gran

tów między gruntami Iepszemi, które mniej nawo

zu potrzebują, a więcćj słomy i plewy dają, a gor

s emi, które więcćj nawozu’ potrzebują, a mniej

jD»OXy i plewy ppndnknią,. jakoteż roięd?y .gminami,

które mniej ńa nawóz ł%żą, a takiemi, które wię

kszym kosztem np. kosztem zkarmienia siana z ob

szernych łąk nawóz i produkcję z roli zwiększają.

Koszt wywozu gnoju w pole i przywozu produ

któw z pola, zostaje zupełnie nie pokrytym i nie

uwzględnionym, skąd wynikać musi nie tylko nie

dokładność w szacunku, lecz także bardzo znaczna

nierówność szacunku między pojadynczemi gmina

mi. Weźmy np. małą wieś, w której gospodarze

mają całą swoią posiadłość blizko domu (a takich

jest najwięcćj w zachodnich prowincvach), i poró

wnajmy ją z wgią (jakich jest bardzo wiele w Ga

licyi), której mieszkańce mają posiadłości, złożone

z parcel pól ornych porozrzucanych, o */a rnill,

milę, a czasem dwie mile odległych. Przyjmijmy,

ie pierwsza z tych wsi ma przeciętną do ról odle

głość 200 do 300 sążni, druga zaś pół mili (2,000

54) Rzadkie wyjątki od tej reguły zdarzyć sią mogą tylko

w krajach bardzo industryjnych i ludnych, a i w tych nawet

tylko krowy mlekiem stosunkowo większy mogą dać pożytek.

______

_______

sążni), a obie, nawożąc role co 6 lat, potrzebują

na ?gnojenie jednego morga 90 naszych zwykłych

fur gnoju, i mają cenę kadastralną dnia ciągłego

n i 20 kr. m. k. oznaczoną,— w*ęc pierwsza będzie

potrzebować na nawiezienie morga w letniej porze

około 6 dni ciągłych w wartości 2 fl. m. k., dru

ga zaś około 18 dni w wartości 6 fl. ro. k., a wy

datek ten, podzielony na lat 6, ’iyynosić będiie ro

cznie, v pierws cj gminie 20 kr. w drugiej zaś 1

fi. 12 kr. m.

-k. na morg.

Znaczniejsza jeszcze będzie różnica między temi

dwiema gminami w wydatku ns przywóz prodnk

tów z pola, co ro ku się odbywa/ący, przy którym

odległość nie tylko bardzo znac’znie pomnaża wy

datki w użyciu sił roboczych, lecz także bardzo

często jeszcze i ten skutek sprawia, ii zboże, k tó

rego przywóz przez odległość został opóźniony, sło

tą na polu zmoczone, gorszem się *taje i nowćj do

wysuszenia pracy potrzebuje, a czasem całą w ar

tość straci.

Instruk cja kadastralna omija takie koszta ścią

gania kopie, stercenia i przywozu siana i otawy

z łąki do zabudowań gospodarskich (§ 157 instr. do

prze/r. gruntów), a przecież te koszta są bardzo

znaczne, szczególnie w gminach, mających łąki od

ległe, których w Galicyi mamy bardzo wiele.

Z przytoczonych tn przyczyn sądzimy, ii koszta

produkcji nawozu, stercenie lub składania produ

któw w brogi_ i szopy, nie n?ogą być pomijane.

Szczególnie zas koszta wywozu ’gnoju i p rzywiezie

nia produktów z pola, przy od!cglejszych grantach

bardzo znaczne, powinny być dochodzone i obliczo

n e; inaczćj bowiem szacunek byłby nie tylko nie

dokładnym, lecz takie nie odpowiedziałby głównemu

celowi kadastru którym jest równy szacunek do

chodu z gruntów dla wszystkich prowincyj, gmin

i dla pojedynczych posiadaczy gruntów.

(DaE?sy ciąg nastąpi.)

Korespondencja Ciasu.

Tarnów 18 lutego.

(a . m .) N js;orętsze życzer:i * całego kraju t :

worzysz% usi_łowaniom p. Trzeo’eskiego względem

zaprowadzenia w naszym kraju Towarzystwa za

bezpieczenia od szkód ogniowych, ale nr riu ca

nam się mimów« lnie pytanie: Dla czegóż to dzieło

zaraz w swoim zarodzie robić niedokładnćm; kar

ło-mtem ? — T*k jak program dziś opiewa, ma to

być_ instytu ya czysto sz!acha ka — czyli polskich

posiadaczy większych dóbr ziemskich; albowiem

wykluczone m*ją być m’asta i miasteczka.

Pytam się przeto, któż może asekurować w tćm

tworzącćm s ę Towarzystwie ? Miasta i miasteczka

wykluczone —_chłop u nas dobrowolnie się wy

klucia i nigdzie swych bndyr.ków nie asekuruje,

z_ nawet dla nadzwyczaj małćj wartości onychże,

niema oo asekurować a od właścicieli i dzierżaw

ców dóbr ziemskich wyznania mcjżeszowego, także

niema się co spodziewać, *by budynki w tworzą

cćm się Towarzyst wie as_ekurowali. Pozostają przeto

d«* asekurowania jedynie wyłąoznie budynki dwor

skie po wsieoh w ręku rzl«ichty polskićj będące,

albow,.-m_według ogłoszonego j r gramn, sam p.

arzecie«fei d m u zajezdnego w miasteozkn Cież

*owicach będącego, lubo do dwora i dominium

liogunio«Mo należąceg , w Towarzystwie tworzą

cem ,*ię niemoże tabezpi%ozyć i szukać musi obcego

STÄt*’*b*w

tiimb”^ ”ek *”" ”’4«1 -

iklę3 b-yć- To-*arzystwo wyłącznie szl*

?«Ä

alb? n*Jwięcćj To « arz;stw o pol«kioh po

d\br»pW1r ^

0,yli dawni^ dominikalnyrh

dóbr w Galicyi, « Towarzystwo takie lubo w kraju

S S T S I L * 8 °gar-a!a- 0ałe8° kraJ’u* «1« ledwie

Ä Ä A tUeg0 1 T mo*e *W nazywać krajo

^owir ie df»

znao««5i części tegóż kraju, mia

nowicie dla miast , nu.steczek pozostaje iństytn

oyą meprzystę:ną, obcą, słowem ma to byó po

dobna mstytuoya jak z«nxierz%ne przez kilku ma

r S Ł °’n*w Z-ał-l eni° ga’ety «y»tokratycinćj,

a takićj instytucyi jako zawsze w kroju naszym

przez rodaków utworzonćj, powodzenia dobreeu

ty o z y ż należy, ale spodziewać się onego niemotpa

Z-a powód wykluozenia miast do aseknracyi w

tćm Towarzystwie wzięt? okoliczność, ie po m ia

stach wydarzają się większe p ożary!!.

To prawd«, ale za to bez porównan:’a większa

ilość budynków jest a.ekurowanyoh w mieśoie ani

żeli na wsi, » pożary w mieś ie są daleko rzad

sze aniżeli n« wsi; oo przecież z ogłaszanych dru

k*em oo roku sprawozdań wstystkich towarzystw

ogmowyeh wyczytić można; nareszcie, jakże ro

bią inni z ’gramozne towarzystwa, *by nie brać

na siebie za nadto wielkiego ryzyko przy asekn

racys bardzo wielkich f«bryk lab budynków? oto

część ascknrowanćj wartoś i w inrćm podobnćm

towar:ystwie sami amkurnją. Jeżeli np. ktoś ase

kuruje budynek wartości eto tysięcy złr. w to wa

rzyet?.ie A , _takowe z.ś nisohoe brać oałeg? ry

zyko na siebie, natenczas zabezpiecza z tego ’A

część w towarzystwie B, ’/4 w C, a % w D. Jest

to koleżeńska usług* , którą jedno towarzystwo

drugiamu wyświadcza, a o którćm strona aseku

rnjąca nic nawet nie w e.

Czyliż i zawiązujące się towarzystwo nie może

podobnie uczynić? *tym sposobem może się roz

ciągnąć również na miasta i mitsteozka, i będzie

wtedy towarzystwem krajowćm dla oałego krajn.

21 lutego. Sprawozdanie z obrad ko

misyi mężów z :ufania zasiadającćj w Krakowie na.i

ustawą gminną.

Posiedzenie XIX z dnia i ino

stycznia.

Po odczytania protokółów z ostatniego posiedze

nia przystąpiono do obrad nad § 53 i 54 projektu,

dotyczących się wyborów na zwierzchność gminy

okręgowćj, następującćj osnowy:

§ 53. , W gminie ziemskićj pojedynczćj obiór na

,czelnika odbywa się stósownie do przepisów §fu

»40. Gdyby się okazało, żo dla takićj gminy po

«trzeba więcćj niż dwóch asesorów, natenczas wla

?bwodow* na przedsta,wienie gminy większą

»ich liczbę ustanowi.

§ 54. N czelnika gminy ziemskićj z gminy miej

,scowćj i samoistnego dóbr obrębu lab z dwóch

f.’/,KSĆ LTTKBi.CK.0 -iRTTSITO M

TEATR POLSKI W KRAKOWIE.

KOMEDYE FREDRY.

Od lat czterdziestu komedye F redry zaczęły się

ukazywać na oj%zystćj scenie. Zrazu przyjmowano

je z uniesieniem, potóm p.zez kaprys romantyz

mu za%zęłn je k rytyka traktować ozięble, a upa

jając się wł?snemi słowy, potępiać nawet. Lecz

romsnty m i pokrewne mu wybryki minęły jak

tyle innych r z e c z y , a komadye zostały. Czemu to

przypisać ? Oto, że, co rozumne, co z głębi natury

ludzkićj wysnute, trwa zaw sz’, gdy tymczasem płody

wyśrubowanćj fantazyi zajmują jakiś czas i _prze

chodzą, zostawiając miejsce zepchniętym niesłu

**°ie. Najlepszy przykład na komedyach Fredry,

-^»’laremme przesuwaj% się po scenie komedye

*yl° nowszych pisarzy dramatycznych; żadna pra

wie nie wytrzymuje z nim porównania. Każdą

aość rat widzieć, choćby najlepićj graną, a gra

" ° bywają dobrze, bo łatwe jak ozozy dyal g,

" ?J ? BztQVl Fredry pomimp miernćj gry, nie

*’S wcale. Co więcćj, aktor natr;;fia

J r ,n * tłk obszerne pole, że wielokrotnie mo—

J , j J ni Py-wa6’. * jeszcze czuć, że nie wszystko

W je4?° *°li* Z tegO WZgłę

i;..

Jv T*y na)wyborui6jszą szkołę. P od o—

M j«*e,. tak na Fredrze kształci

w nr m ani JatP ;5e0l.^m.e»

nowszych sztukach,

w poB.aci jak je widujemy dzisiaj, nie wiele się

uau _zy i nie nabierzo poję 5«, co jest charakter.

Cienie charakterów, ró łchar )ftery wy«lifawane

na tak zwany polor tow m yeH , bywają tylko pro

atemś_ czynnikami zd?rzeoia lub intrygi, w któićj

skupia ai_ę zwykle cały interes. Sztuk:? tedy zaj

mująca li a*m* _treścią, nie Łudzi zujęoia dla o

aób. P r azę sobie przypomnieć czy kto zapamię

tał by jedną figurę z nowszyoh naa?yoh kom«

dyj, figurę coby miała tak wyraziste rysy, tak

zdecydowany charakter, taki jednolity odlew, j»k

G_eldhab. Radost. Cześnik, Papkin, Rsjent, Jo

wialski, Ł ątk a? Dzisiejsi bohaterowie sceny mają

przymioty i wa_dy, śmieszności i zdr. żnośoi ludzi

jakich codziennie się widzi; przeciwnie w kome

dyaeh F redry są indywidua wyniesione do potęgi,

dramatyczne olbrzymy, działające przez siebie i

z śicbie. Ztąd niezmierna tam siła akoyi pociąga

jąca widza, nie tćj akoyi zasadzocćj na częstćj zmia

nJe 80e° ? n* przygotowanych i nieprzygotowanych

efektach, ale na tym spokojnym pochodzie, oo

pzrty koniecznością nie zatrzymuje się na chwilę.

Ciężkość gatunkowa jego figur sprawia, że wie

rz_ymy w ich rzeozywistość, te im się dajemy pod

bijać. Nowsza komedys, z małym bardzo wyjąt

k_iem abdykowała z tego wszystkiego, stosująo

*ię niby do ducha czgsu i smaku. Chciało się jćj

być naturalną, a została ckliwie płsską. Jeżeliby

tedy czego n_ależiło życzyć naszćj scenie, to żeby

wyrobiła sobie spccyalność w przedstawienia ko

medyj Fredry. Do t_ego jedcak trzeba przystępo

wać z wie!kiem z_ami_łowaniem, i poświęoić więcć

ozssu i pracy, niż się zwykłym sztokom poświę

ca. Ile wnosić można z usposobienia publiczności,

nie zrazi się ona ozęstćm powtarzaniem Zem sty,

Cudzoziemczyzny, Geldhaba, i wznowi niem *S’/w

bów panieńskich, Dożywocia, Męża i Żony, *n » -et

pomniejszych ko_medyj. Przez ezę*te powtarzanie

Fredro n e s rsci, owszem róść będzie; bo jak się

powiedziało, aktorow«e s tu ły ejąo go, odkrywać

w _nim będą coraz nowe bogactwa, któremi po

dzielą eię _s publicznością, w miarę jak zostaną

udzielnymi pansmi roli. Publioiność w t»kim ra

zie zawsze będzie n w tż tła za nowość sztukę wi

dzianą już razy k ilka, bo się spodziewać może

osegoś nowego po grzo aktora. Dotychczas nie

możemy powiedzieć, żeby przedstawienie Z em s ty

i Cudzoziemczyzny po pierwszy raz od lat kilku

sprawiło zadowolenie, chooiai z d rog’ćj strony,

zważając na _krótki czas do przygotowania się,

pizeds_tawienie było tćj natury, odsłoniło takie

przymioty w niektórych grających, że tylko pracy

i wprawy potrzeb*, aby gra st*ła się godną sce

nicznych _arcydzieł naszćj literatury. Publiczność

zeb_r .n» lioznie, z widoozną roskoszą przypatry

wała się tym _kreacyom narodowego jeniuszu, i

-i wl °kk*k* nietylko słowom autora, ale i grze,

ilekroć takowa wybiegała nad mierność. Ani wąt

pić , żc ta sama publiczność zrozumiałaby dążność

»ceny naszćj w ozęstćm powtarzaniu komedyj

Fredry, i przyn siłaby nio samą próżną cieka

wość dowiedzenia się treści, ale żądzę upajania

się tym pięknym ję;ykiem i tćm bogaotwem dra

matycznego żywicła.

. P ° Qw»g tych pobndzdy przedstawienia Zemsty

i Cudzoziem czyzny. W przepysznój roli Cześnika

wystąpił p. Królikowski. Szczególniej w pierwszych

scenach wybornie umiał zjednoozyć w sobie po

wagę dawnego szlachcica z żywością temperamen*

tn. Z ić było ż_eto impetyk, łe%z wru h*eb i mo

wie prreb_ijała się godność staropolskiego obyoza

iu. Późoiej pr?cmógł temperament w ruobaob i

mow;ę, i przez resztę aktów niebył to t"n a*m

Cześnik, oo na poozątkn. P apkin, ten polski F al

staf, niebył tem azemeśmy go chcieli widzieć. P .

D_eloh»u lnbo dobrze aminł swoją rolą, nieodpo*

" ’*da powierzchownością właściwemu Papkinowi,

którego niemożna sobie intozej wyobrażać jak o

pasły_m, bar_czystym i rumianym. Mina zawadya*

:ka, język niewstrzemięźliwy, seroe z*jęo*e, * o

bok tego pewn* w obejśoin się gładkość, która go

*szędzie zaleca i ksże używać do pośredriczenia

w sąsiedzkich sp%raoh. Samoohwtł i jun*k łatwo

daje się skarykaturować, lecz na tera wł*śnis »«tu

t«, żeby _tćj karykatury uniknąć. Rejenta g rał p.

Krajewski i niezgorzej utrzymał się. Klarę grała

panna Safir, ohroiaż rola ta właściwszą byłaby dla

panny Biedrońskiej. W całem przedstawieniu naj

więcej raziła nieumiejętność wygłaszan_ia w iemy .

J ak napuszysta deklamacya bywa niewłaściwą,

tak niewłaśoiwe jest to stłamienie rymów i zmie

nianie pięknego wiersza na liohą pr_ozę; t e ktoby

niewiedsiał, ił Zem sta wi.rażem napisana, mógłby

sobie myśleć, że proza i to niezrozumiałą. To sa

mo nważaliśmy i w Cudzoziem czyznie, gdzie wiersz

;rzynastozgłoskowy wymsga niezbędnego spadku

cieniowania głosu, tak na średniówoe j’ak na

rymie.

Cudzoziemczyzna grana przed kilkoma dniami

a% benefis p. Wisłockiego, poszła lepiej niż Z em sta.

P.K róbko»sb w trudnej roli Radosta, utrzymał

,, , od poozątkn do końca; a lubo nie zawsze wi

!ać było że to jest ty!kę *angli*owany polonus,

1 of 4 • Strona 1

Mirador viewer

Czas.

Description

Structure

Similar

Error 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Mirador viewer

Description

Structure

Similar

Error 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Pobieranie pliku

Pobieranie pliku

Usuwanie komentarza

Wyszukiwanie zaawansowane

Zgłaszanie błędu