Mirador viewer

Czas.

Annotations

Showing 578 annotations

Adding notes only for logged in users

Filtering

N" 414

Brna 10

Kraków, Poniedziałek 9 Sierpnia 1915*

ReezaUt 8»XVf?l

-’.ZAŚ

Wy«S»aii*i

Pt;

nuusratę księg.A ii

Bopeass iSalomonowej,

Kufci Ateriatetsraey« Cnpww Reahewfe i urzędy poestewe. Miejscową pnp

Kr^rtenewnkieto, handle: SŁ Karktekiege, trafika w Sukiennicach, Biur. dz,««

a i.W.»

-_-**’

* « Ltrswłs , t i M " )et( te Mk?c a w fctamk teisn. A. *!uawsH»«*

***«**«l"te,JL Inchtfaba, m fticytch toltjewyck w Tanwafe, Riuzewte, Jult, Rewy« łątznm pmreadg

m ki.ęsaraJ heisjtwej, M iia i n tes)tó tł(wtw aju?ti cbcytch i p^rtyirtw kt!ejewysh.

Ceny «*g łoszeni od wiersza petitem za pierwazy r*a 20 bak, u każdy następny po 15 hal.: nkład tato*

taryezny, cyfrowy, skomplikowany, pierwszy raz *a h*L *Mńępny po 15hal N ad e sła n e i Nek rologi*

*d miejsca wieraz* drukiem p etit. 60 hai. *a każdy raz. C łtoe? * m b i l a m o ś d po 2 kor.; fcoKteuihaty band!o»»

po kronicei pe dziale skon omicaym , fcaanajkatyprywatę«, 4iuby, *atfeayny itp. pe 1 kor. ed miejsc* wiersza.

Oflłoranlal prenum eratę przyjmują: w« Lwowie biura dzieunikdw L.Plohats, A, Olszewskiego,

bokołowskiego, K. Buchstaba; w Jarosławiu Biuro dzienników; w Podgórzu Poturslski; w Prze

inyfelu A. JuBzyński księgarnia I E. BiUet; w Rzeszowie M. W*i»traub; w Stanisław owie Jaai»i

J"P*;7 *irnow**

Rockach, O. Haut; w Tarnopolw KonABiewiki; w Paryżu wylącmk

14 Cit4 ds Tieriae; w W iedniu Haaaeasteia AYogler, R. Moste (także we wszyst

kich nliaeh): H. Schalek, M. Duke», A Braun, J. Danneberg, Beck A Hewfeld, H. F riedl (tylko pre»

oomoratt H. Gołteehmidt A Comp.); w Frankfurcie n. M. a . L.Daube A Comp, w Pradze ce*»

* .*I ,j " n °rsrka. Listy i pieniądzmi i przekazy pieniężno aa prenumeratę i ogtoazeuia prsyk

*um* A dauniatraeya Czasu w Krakowie. Rekla macja nioopisezętowana nie podlegają opłacie p ocate węj

testem n ie opłacon y ch nie przyjmuje aię. Rękopisów nadsyłanych nie zwraea ei(h

WT U każdąmtisą idrtsa (gtiu tią41hal. *R|

ADRE9 REDAKCYI: ui. iw. Tonasaa Nr Si. -

Telefon Re Mk

Zdobycie Serocka, Zegrza

i wschodniego brzeguWisłypodWarszawą.

Biuro Wolffa donosi:

Berlin, 9 sierpnia.

Wielka główna kwatera ogłasza urzędowo 8 sierpnia;

Niemiecka grupa wojsk Narwi zbliża się (lo drogi Ł.omża-Ostrów—

Wys z k o w . N a niektórych miejscach stawia nieprzyjaciel zacięty opór.

Na południe od Wyszkowa dot)arto do Bugu.

Serock u ujścia Bugu został obsadzony. Wojska oblężnicze Mo

dlina wzięły fortyfikacye Zegrza.

Pod Wa r s z a w ą zdobyliśmy wschodni brzeg Wisły.

Pod naciskiem wojsk Woy r sc h a ustępują Rosyanie na wschód.

Między Wisłą a Bugiem lewe skrzydło grupy wojsk Mackensena

odrzuciło nieprzyjaciela na północ ku rzece Wieprzowi.

Naczelne kierownictwo armii.

Zajęcie Lubartowa.

Ucieczka Rosyan przez dolny Wieprz.

C. k. Biuro korespondencyjne ogłasza:

Wiedeń, 9 sierpnia.

Urzędowo donoszą 8 sierpnia :

Armia arcyksięcia Józefa Ferdynanda prowadziła wczoraj dalej

atak w obszarze między Wisłą a Wieprzem. Posuwająca się bezpośre

dnio na zachód od Wieprza grupa atakowa wyrzuciła nieprzyjaciela z kilku

linij, wzięła po południu Lubartów i posunęła się naprzód na północ aż

do kolana rzeki. Odrzucony przeciwnik uciekł w popłochu przez Wieprz.

Także na południe ipołudniowy -zachód od Miechowa (między Wieprzem

a Wisłą) uzyskały nasze wojska pełny sukces. Tutaj nieprzyjaciel prze

szedł do kontrataku, który doprowadził aż do walki ręcznej, został on

jednak z frontu i z flanki ujęty i zmuszony do ucieczki przez Wieprz.

Liczba wziętych koło Lubartowa i Miecho wa jeńców wynosiła do

wczoraj wieczora 23 oficerów i 6.000 żołnierzy. Zdobyto d w a działa,

11 karabinów maszynowych i dwa wozy amunicyjne.

Zagrożone przez nasze zwycięsko od południa przeciw dolnemu

Wieprzowi postępujące wojska, rozpoczęły także dzisiaj rano odwrót ku

północnemu-wschodowi korpusy rosyjskie, które pozostały były jeszcze

w obszarze nad Wisłą na północny-zachód od Dęblina. Austryacko -w ę

gierskie i niemieckie siły ścigają.

Między Wieprzem i Bugiem walczy się dalej.

W Galicy! wschodniej jest położenie niezmienione.

Zastępca szefa sztabu jeneralnego : von Hofer, marszałek polny porucznik.

Ataki Włochów na Pobrzeżu i w Tyrolu.

C. k. Biuro korespondencyjne ogłasza:

Wiedeń, 9 sierpnia.

Urzędowo donoszą 8 sierpnia :

Włoska piechota zaatakowała, po p o n o w n c m silncm przygotowaniu

artyleryi, wieczorem 6 sierpnia skraj płaskowzgórza w odcinku Polazzo—

Verniegliano. T akże iten atak, jak wszystkie poprzednie, które się zwra

cały przeciw Monte Deiseibussi, został w zupełności odparty. Zresztą

na Pobrzeżu, w Karyntyi i Tyrolu toczyły się tylko walki działowe.

Dnia 6 sierpnia wieczorem i w nocy na 7 sierpnia wtargnęła wło

ska piechota z 2-ma bateryami przez Forcelina di Montozzo na połu

dniowy-zachód od Mejo do Tyrolu. Atak, którego próbowały te siły w go

dzinach porannych 7 sierpnia, zosłał udaremniony już przez ogień na

szej artyleryi ipiechoty. Włosi cofnęli się jak najspieszniej wśród żywych

ok rzyków ,,Eviva !talia!11 ,,Abasso Austria!"

Zasiępea szefa sztabu jeneralnego: von Hofer, marszałek polny porucznik.

Biuletyn jen. sztabu rosyjskiego.

W iedeń, 9 sierpnia.

Wojenna kwatera prasowa ogłasza następujący

biuletyn rosyjskiego sztabu jeneralnego, bez daty:

W kierunku na Rygę po walkach 4 b. m. nie

przyjaciel szybko cofnął się ku rzece Ekau , po

zostawiwszy w swoich rowach strzeleckich wiele

amunicyi. W obszarze na wschód od Poniewieża

trwają walki dalej. Niemcom udało się znowu

nieco naprzód postąpić. Na froncie Narwi podjęli

Niemcy ataki w kierunku na Łomżę i ofenzywę

na drogach wiodących do Ostrowa. 4 b. m. wal

czono zacięcie w skrajnym odcinku rzeki Orsyca.

Nagze wojska wykonały energiczne kontrataki

przeciw nieprzyjacielowi, który w kilku miejscach

przekroczył rzekę. Na zachód od Warszawy i na

południe od gościńca do Błonia odparliśmy 4 b. m.

skutecznie ataki niemieckie. Nieprzyjacielowi u

dało się wśród ogromnych strat dotrzeć aż do

naszych przesikód z drutu , tutaj jednak został

przez nasz ogień zatrzymany. Na prawym brze

gu Wisły pod Maciejowicami położenie na ogół

niezmienione. W odcinku Dęblina przeszły nasze

wojska na prawy brzeg Wisły, nie napastowane

przez nieprzyjaciela, i wysadziły za sobą mosty.

Późc.ym wieczorem dn. 3 sierpnia odrzuciły na

sze wojska między Wisłą a Bugiem Niemców,

zadając im olbrzymie straty. Te lokalne powo

dzenia, popierane krótkimi pościgami, dały na

szym wojskom tej samej nocy możność na bar

dzo wielu punktach, bez przeszkody ze strony

nieprzyjaciela, zająć nowy korzystniejszy front

na lewym brzegu Bugu. i w kierunku na Wło

dzimierz Wołyński i Kowel. Nad górnym Bugiem,

Złotą Lipą i Dniestrem niema zmian. (Część tego

biuletynu podaliśmy już wczoraj, mianowicie do

tyczącą zajęcia Warszawy).

Nad morzem Czarnem nasze torpedowce wy

mieniały strzały z bateryami Eregli. Zatopiono

37 żaglowców i zniszczono jeden dok okrętowy.

Na froncie kaukazkim Turcy zostali wyparci

z obszaru Norszyn. W kierunku na Sarykamysz

obsadziliśmy po walce wsie Aiakilissa , Tsares i

Ardosa. W kierunku na Alaszkert toczy się za

cięta wałka,

Pouslpiii le p iWarszawy.

Amsterdam, 8 sierpnia.

Dzienniki poświęcają długie komentarze sytua*

cyi wojennej na wschodzie, zgadzając się w tem,

że zajęcie Warszawy i Dęblina ma nadzwyczajne

znaczenie. Głównie zajmują się dzienniki tem,

czy Rosyanom udało się uskutecznić gładko od

wrót, oraz w jakim stanie znajdują się zajęte

twierdze i wiele łupu wpadło w ręce mocarstw

centralnych. Nieuve Rott. Courant powiada, że

należy zwrócić szczególną uwagę na wydarzenia

dni najbliższych. Stracenie terenu ma dla Rosyi

jako mocarstwa europejskiego bardzo ważne zna

czenie, pomijając już wrażenie, jakie na pań

stwach bałkańskich wywrze obsadzenie twierdzy.

Paryż, 8 sierpnia.

Prasa usiłuje uspokoić opinię publiczną z po

wodu wzięcia Warszawy i twierdzi, że niemiecka

armia znalazła Warszawę pustą. Niemiecka ofen

zywa nie osiągnęła swego zamiaru: otoczenia

zniszczenia armii rosyjskiej. Temps pisze, że

w Niemczech i w Austro-Węgrzech obchodzi się

uroczyścia wzięcie Warszawy, gdyż potrzeba tkm

podniesienia na duchu(!). Opróżnienie Warszawy

jest dla sojuszników bolesnem doświadczeniem,

lecz nie zdemoralizuje ich. Le Inform ation pisze,

że wzięcie Warszawy jest wielkim sukcesem

państw centćalnyeh, ale ich cel został tylko

w części osiągnięty*

Londyn, 8 sierpnia.

Manchester G uardian pisze: Nikt, kto mógł

Warszawę utrzymać, nie opuszczał jej dobrowoł

uie. Opuszczenie jej jest jawuem przyznaniem

się do klęski. Odwrót rosyjski jest pełen nie

prawidłowości, których usuwanie będzie wyma

gało długiego czasu. Skutkiem będzie to, że na

Anglię przypadnie teraz ’większy ciężar do dźwi

gania. M orning Post pisze: Musimy narodowi

powiedzieć, że położenie jest poważne. Rosya

aie byłaby oddała Warszawy, gdyby jej oddać

aie była musiała. Najwięksąa operacya okalająca

wojsk niemieckich jeszcze nie minęła. Ich ruchy

są bardzo niebezpieczne i cala ostrożność i zręcz

ność wielkiego księcia i świetna wytrwałość jego

wojsk są potrzebne, aby ujść losu, który mu

wyznaczyli wielcy strategowie niemieccy. Obecnie

esteśmy w takiem położeniu, że jedyne bezpie

czeństwo może nam dać czynienie wszystkich

wysiłków, do jakich naród jest zdolny.

,,R jecz" o niepowodzeniach Rosyi.

Kopenhaga, 8 sierpnia.

Rjecz pisze we wstępnym artykule: Duma

zbiera się w chwili bardzo trudnej dla narGdu

rosyjskiego. Rocznica wojny nie przyniosła tego,

czego oczekiwano, Po wszystkich tak wiel

kich wysiłkach i stratach tak nieskoń

cz enie wie!kiej liczby życia ludzkiego,

stoją Rosyanie na tej samej linii, z któ

rej swego czasu zamierzali rozpocząć

w o jnę. Nie możemy kryć przed sobą, że zada

nie nasze okazuje się teraz o wiele bardziej za

wibłanem, niż tego oczekiwaliśmy. Tylko jedno

może Rosyę uratować, a mianowicie organizacya.

Prasa amerykańska przeciw Anglii.

Londyn, 8 sierpnia.

Morning Post donosi z Waszyngtonu: Prasa

amerykańska uważa notę angielską za niezado

walającą i wzywa rząd, by natychmiast raz jesz

cze zaprotestował w Londynie. Przygotowuje się

nowa nota amerykańska. Stany Zjednoczone od

rzucają przyjęcie zapatrywania angielskiego. Ocze

kiwaną jest dalsza wymiana not. Dzienniki prze

mawiają w bardzo ostrym tonie, podnosząc, że spo

sób interpretowania ptaw międzynarodowych przez

Anglię jest zupełnie odmienny od amerykańskie

go, i że Anglia w praktyce zdaje się uznawać tyl

ko jedno prawo, mianowicie własną korzyść.

Członkowie kongresu ze stanów południowych

zamierzają na najbliższej sesyi wymusić nową

akcyę, gdyby Wilson nie postarał się o otwarcie

portów neutralnych. Mówią wyraźnie o zamiarze

niedopuszczenia do wywozu broni.

0 wpłaty złotem w Anglii.

Londyn, 7 sierpnia.

(B. kor.) Urząd skarbu wezwał urząd poczto

wy i wszystkie władze, by uskuteczniały w’ypłaty

banknotami zamiast złotem, publiczność zaś zo

stała wezwana, by wszelkich spłat w bankach

i urzędach pocztowych dokonywała złotem, zaś

wypłat «tronom prywatnym banknotami.

Wied eń, 9 sierpnia.

Z okazyi wzięcia Warszawy odbyło się wczo

raj staraniem kolonii polskiej w Wiedniu uroczy

ste nabożeństwo w kościele św. Augustyna. Na

bożeństwo celebrował biskup X. Bandurski w o

toczeniu licznego duchowieństwa. Oprócz bardzo

licznych członków kolonii polskiej przybył na

nabożeństwo prezes Kcła polskiego Dr Biliński.

Po południu odprawionem zostało uroczyste na

bożeństwo w kościele św. Józefa na Kahlenbergu.

Niepowodzenia Włoch na morzu.

Wiedeń, 8 Bierpnia,

Główna wojenna kwatera prasowa ogłasza u

rzędowo :

Zatopiona 5 sierpnia rano przez jedną z na

szych łodzi podwodnych włoska łódź podmorska

nazywała się »Nereida".

Zniszczony w ten sam

sposób 26 czerwca torpedowiec nosił nawę »5

N." Dnia 29 lipca w zatoce tryesteńskiej

natknął się jakiś statek na jedną z naszych min

wyleciał w powietrze. Wskutek panującej

podówczas burzy nie można było zbadać, jakiego

rodzaju była ta ofiara, teraz jednak z zupełaą

pewnością stwierdzono, że była to włoska łódź

podwodna *Nautiłus", która wtedy wraz z całą

załogą poszła na dno. Już przedtem padły ofia

rą naszych min włoski torpedowiec »6 P. N." i

torpedowiec »17 0. S.", o którym już donie

siono. Zatonęły one wraz z załogami.

Komenda jlloty.

Persowie przeciwAnglii i Rosyi.

Konstantynopol, 8 sierpnia.

Teherański dziennik Asr-i-Inkilab w numerze

z przed miesiąca, który tu teraz przyszedł, pisze,

że wśród perskich patryotów objawia się ruch,

mający na celu skłonie rząd do wystąpienia prze

ciw Anglii i Rosyi. Rada ministeryalna zajmowała

się tą kwestyą. Ponieważ rosyjskie wojska z Kas

winu miały wyruszyć na Hamadan, w mieści(

tem zapanowało wielkie wzburzenie. Duchowni,

notable i wielki tłum ludu zebrali się w wiel

kim meczecie i wysłali do rządu centralnego

w Teheranie telegram, w którym proszą o za

rządzenia w celu przeszkodzenia marszowi Ro

syan na Hamadan, gdyż w przeciwnym razie

wybuchną w tem mieście poważne rozruchy.

Następca tronu w Budapeszcie.

Budapeszt, 9 sierpnia.

(Węg. B. kor.) Następca tronu zwiedził wczo

raj * małżonką szpital Czerwonego Krzyża im.

Elżbiety. Komendant szpitala przedstawił, że o

becnie w szpitalu znajduje się 700 rannych i

uborycb, w tem 66 oficerów. Następca tronu

wraz z małżonką zaszczycili oficerów rozmową

i wypytywali ich o stan zdrowia, a również i

rannych żołnierzy zapytywali o zranienia i o ich

stosunki rodzinne.

Budapeszt, 9 sierpnia.

Arcyksiąże Karol Franciszek Józef i arcyksię

żna Zyta dali wczoraj wieczorem o godz. 8 w

zamku cesarskim obiad dworski, na który otrzy

mali zaproszenie: prezydent ministrów hr. Tisza,

X. biskup Csernoch, ministrowie, burmistrz Bar

csi, prezydent Izby magnatów ł wiele innych o

sobistości.

Rocznica 6 sierpnia.

Kraków, 9 sierpnia.

Wczoraj obchodził Kraków uroczyście rocznicę

wkroczenia I brygady Legionów w grani.c Kió

lestwa Polskiego, w p-amiętnym dniu 6 sierpnia

1914 r. Obcbód rozpoczęto nabożeństwami w ka

tedrze na Wawelu, w kościołach N. P. Maryi,

św. Anny, 00 . Zmartwychwstańców, 00. Jezui

tów na Wesołej, św. Fłoryana, Bożego Ciała i

w Podgórzu. Na Rynku, na rogach ulic i planta

cyach ustawiono stoliki, przy których panie sprze

dawały wydawnictwa i odznaki N. K. N. O godz.

11 przed południem odbyły się popularne poranki

wokalno-deklamacyjne, na których zostały wy

głoszone zastosowane do rocznicy przemówienia.

Liczni uczestnicy zgromadzili się w »Uciesze",

gdzie przemawiał red. Srokowski, liczne również

audytoryum słuchało pos. Daszyńskiego w sali

teatru ludowego.

Kulminacyjnym punktem obchodu był uroczy

sty wieczór w sali Saskiej, który rozpoczął się

przed godz. 6 . Estradę przybrano zielenią i krze

wami ; nad estradą widniał orzeł polski r-.a tle

amarantowem, poniżej portret brygadyera Józefa

Piłsudskiego, obok pamiętne daty. 6 sierpnia

1914 —6 sierpnia 1915. Sala zapełniła się szczel

nie; wśród przj byłych znajdowali się członkowie

N. K. N. i Ligi kobiet N. K, N., zastęp legio

nistów,

Mowa prezesa W. L Jaworskiego.

Powitany gorącym oklaskiem wstąpił na estra

dę prezes N. K. N. poseł Władysław Leopold

Jaworski i przemówił w następujące słowa:

Wojna obecna jest łańcuchem całego szeregu

milionów nieszczęść indywidualnych, ale dle

tego wielkiego cgółu, jakim jest naród polski,

daje jedyne widoki zdobycia szczęścia, odzys

kania wolności. Od dziecka wpajano w nas, że

godzina naszego wybawienia wybija, gdy mo

carstwa rozbiorowe rozpoczną między sobą tój.

Godzina ta rok temu wybiła. Czekamy więc!

Czekamy jednak nie z założonemu rękoma

Przypomnijcie sobie, przywiedźcie na pamięć

wszystkie te chwile, któreście rok temu w sier

pniu przeżyli. Czy widzicie siebie ze łzami w

oczach, w entuzjazmie, z piersią pełną rado

ści, z duszą wezbraną najsziachetuiejszemi u

czuciami? Oto 6 sierpnia 1914 r. Józef Pił

sudski wyrusza z garstką w pole, przekracza

granice Królestwa Polskiego i wznosi tam hssh

Żołnierza Polskiego. Wiecie, jaki to miało sku

tek. W przeciągu 10 dni, społeczeństwo doj

rżało. Garstkę tę uznało za swoją, w formie

Legionów polskich poparło, przyjęło za swoją

ideę, która Piłsudskiego skłoniła do historycz

nego przedsięwzięcia. Takiem jest znuczenie

dnia 6 sierpnia. Piłsudski ma tę zasługę, żt

był zdolnym do powzięcia decyzyi i że ją po

wziął. Piłsudski ma to szczęście, że pociągeą

za sobą społeczeństwo. Piłsudski będzie miar

tę kartę w historyi, która jest najwspanialszą,

bo się splata w legendę.

Czyż potrzelruję Wam przypominać, co potem

się działo? Czy nie umiecie na pamięć wszyst

kich bitew, w których okryli się sławą Legio

niści w Królestwie Ptlskiem, w Galicyi, w Kar

patach, na Bukowinie, w Besarabii? Czy nie

czcicie i nis uważacie za swych najbliższydi

tych w’szystkich wodzów i bohaterów, których

imiona pragniecie przekazać Waszym synom i

wnukom? Możemy więc być szczęśliwi, cho

ciaż dookoła nas tyle łez i ruiny. Jedno zdo

byliśmy już i tego nikt nam nie odbierze: Le

giony polskie utrzymały honor narodu polskie

go. Czujemy to wszyscy, rozumiemy, umiemy

ocenić i za to winniśmy im wdzięczność, cześć!

Legiony polskie zdobędą nam jedaak jeizcze

więcej. Mamy silną wiarę, że to się stanie.

I dzisiaj, gdy Królestwo wraz ze swą stolicą

wyzwolonem zostaje z kajdan rosyjskich, wia

ra ta staje się głębszą i silniejszą. Musimy

tylko chcieć!

Chciałbym mem słowem wprowadzić Was

w tę atmosferę, w której żyć powinniśmy dzi

siaj wszyscy i w atmosferę tego optymizmu

który jedynie daje czynną siłę, w atmosferę

tej czystości, którą stworzyć może tylko służ

ba ideałowi. Zbądźmy się codziennych mało

ści ! Patrzmy w przyszłość i chciejmy ją wi

dzieć jasno. Czyżby ofiary krwi, mienia, które

ponosimy miały być daremnemi? Na dnie na

szej duszy, duszy polskiej, odszuka kiedyś hi

storyk wszystko to piękno, które daje goto

wość poświęcenia się dla Ojczyzny. Przemień

my się więc, wyzujmy się ze starych błędów i

przywar, bądźmy tak czyści i jednolici, jak

ci, którzy idą na śmierć i z uśmiechem giną.

Będzie to najpiękniejszy obchód drogich nam

rocznic, jeżeli ideę legionową uczynimy wła

snością wszystkich i tycb, co z bronią w rę

ku w’alczą, i tych, którzy inną pracą służą

pracy narodowej. Idea Legionów zaś — to idea

wyzucia się ze wszystkiego, co nie jest Oj

czyzną, co nie jest służbą dla niej. Tylko ta

kiemu naprężeniu woli, tylko takiej mocy czy

nu zawdzięczać możemy swobodę, która nam

świta, która - mam głęboką wiarę, jest co

raz bliższą.

W skupieniu i z głęboką uwagą słuchali ze

brani słów mówcy. Gdy skończył, ozwały się dłu

gotrwałe oklaski.

Produkcye wokalne i odczyt.

Chór ze współudziałem sił operowych pod ba

tutą prof. Walewskiego odśpiewał Jareckiego

»Straż nad Wisłą", Dunieckiego ,,Piosnkę żoł

nierską", Moniuszki »Pieśń wojenną", nagrodzo

ny żywym oklaskiem za doskonałe wykonanie.

Szef oddziału wojskowego N. K. N. Dr Michał

Sokolnicki w dłuższem przemówieniu podno

sił znac’zenie strategiczne i moralne czynu Pił

sudskiego dn. 6 sierpnia 1914 r. Wódz I bryga

dy dał inicyatywę, a inicyatywa w wojnie na

rzuca swoją wolę przeciwnikowi. Zyskiem mo

ralnym czynu Piłsudskiego jest przyczynienie się

do zjednoczenia woli narodu, do czynu zbioro

wego. Rok temu społeczeństwo było rozbite,

zdezoryentowane, obecnie po utworzeniu Legio

nów, których zawiązek był zasługą Piłsudskiego,

i po dniu 16 sierpnia, wszystkich dążenia zmie

rzają do jednego celu, wyswobodzenia się z pod

jarzma rosyjskiego. Charakteryzując wodza, za

znaczył mówca, że pragnieniem jego było, aby

naród z gnuśnego niewolnict.wa, którego piętnem

wiekowa niewola nacechowała duszę polską, stę

żał, zahartował wolę, bez której niema zbioro

wego czynu. Pizypomniał wejście 300 strzelców

do Kielc, fakt zdawać by się mogło, sądząc j»o

cyfrze, nie imponujący, a jednak wejście to

przerwało mobilizacyę rosyjską. Obecnie po o

swobodzeniu Warszawy znów dusza polska wa

ha się; przewiduje trudności, które przyszłość

z sobą przynieść może. Oswobodzenie Warszawy

jednak siłą rzeczy postawiło przed sumieniem

Europy kwestyę państwa polskiego. Modlić się

nam należy o ludzi mądrej i spokojnej |,radj-,

którzyby z siłą i nieugiętą wolą umieli w wła

ściwym czasie wypowiedzieć słowo narodowego

żądania.

Po oklaskach, którymi przyjęto przemówienia

Dra Sokolnickiego, artysta opery p. Łowczyński

odśpiewał Garbusińskiego »Kiedy na wiosnę kwi

tną jabłonie", Noskowskiego »Stach", Szopskie

go »Pieśni ludowe". Zmuszony oklaskami ceniony

śpiewak dodał jeszcze »Piosnkę żołnierza* Gal!a.

Artystka sceny krakowskiej p. Pytlińska z szcze

rem przejęciem oddeklamowała »List" Arlura

Schiódera i ostatnią pieśń »P. Balcera" Kono

pnickiej".

Zakończeniem wieczoru były »Piosnki strze

leckie" w układzie prof. Walewskiego, odśpie

wane przez wyborny choć nieliczny chór, któ

rego produkcye należały do nader udatuych

punktów programu.

Z szczupłego grona dziennikarzy krakowskich

ubył znowu dobry kolega, gorący patryota, wzo

rowy mąż i ojciec. Śp. Aleksander Karcz urodził

się 1867 r. w Żółkwi. Po ukończeniu gimnazyum

we Lwowie wstąpił na wydział medycyny Uni

wersytetu Jagiellońskiego. Widząc, że dla braku

środaów nie będzie mógł osiągnąć celu, jaki so

bie założył, przerzucił się do dziennikarstwa, któ

remu wiernie służył. Rozpocząwszy pracę dzien

nikarską w Dzienniku Krakowskim w 1895 r.,

już w kilka miesięcy później wszedł w skład

redakcyi Nowej Refo rmy, gdzie dojzgonu gorli

wie pracował. Ciesząc się sympatyą kolegów za

wodowych dał główną inicyatywę do założenia

Syndykatu dziennikarzy krakowskich w 1912 r.

Pomysł jego przyjął się, a Syndykat, którego

został pierwszym prezesem, okazał się instytucyą

pożyteczną. Dowodem zaufania, jakiem koledzy

darzyli śp. Karcza, był jego wybór na członka

wydziału i delegacyi krakowskiej Towarzystwa

dziennikarzy polskich we Lwowie, którego był

członkiem prawie od samego założenia. Dla po

zostałej rodzinj’, a mianowicie żony, z domu De

Laveaux, niechaj będzie choć częściową pocięci ą

po stracie, jaka ją dotknęła, szczero współczu

cie ze strony zarówno kolegów, jak i wszystkich,

co Go’ bliżej znali. Żal i dobra pamięć z ich stro

ny będą Mu za grób towarzyszyły.

J. T.

Pogrzeb odbędzie się w Krakowie dnia 10 bm.

o godz. 5 po południu z kaplicy cmentarnej.

krohtikjl

Wylew Wisły. Kata strofę powodzi uw ażać można

n a ’razie za zażegnaną. W oda opada w dalszym ciągu

w szybkiem tempie. Stan wody wcz oraj rano wynosił

2 in. nad poziom, w ciągu (lilia woda d alej pospiesznie

opadała. W kilku wypadkach wzywano straż pożarną

do wypompow ania wody ze suteren. Z Błoń, z Parku

Jord an a i innych miejsc, wczoraj jeszcze zalanych,

woda ustępuje.

Cholera w Galicyi. Z Wiednia telefonują:

Według sprawozdań, które nadeszły wczoraj do depa r

tamentu Sanitarnego ministerstwa spraw wew nętrznych,

stwierdzo’no w Galicyi w dniu 8 sierpnia bakteryolo -

gicznie wypadki ch olery: 3 w powiecie buczackim, 96

w powiecie cieszanowskim, 5 w powiecie doliniańskim,

34 w powiecie jaworowskim , 3 pow. kałuskim , po 1 w

pow. nowotarskim i przeworskim, 38 w pow. Rawa R u

ska, 3 w pow. rohatyńskim , 1 w pow. rzeszow skim

8 w pow. sanockim, 6 w pow. starosamborskim, 1 w

pow. stryjskim , 8 pow. żydaczowskim.

Przyjechali do Krakow a:

Hotel Francuski: Hr. W itold Sągaiiło z Niemiec

(Król. Pols.), Stanisław owie Lipscy z Kazimierzy Wiel

kiej, Dr Ludwik Sobieszczański z Sambora, Otylia Łą

czyńska ze Lwowa, Bronisław’ Czaykowski z Kowalówki,

Anna K a we cka z Sambo ra, Karol Nag ott z Berlina, Ka

rol Ertl z Wiednia, Antoni Minkiewicz z Olkusza, Ja »

j Zabielski ze Lwowa, Rud olf Bellmond z W iednia ,

.Jan

Gravenstein z Berlina, A dam Byszewski z Bejsca, Kazi

mierz Siwik z Krosna, J erz owie M aruszczakowie z .l:i

s!a, Józef Libiszowski z J u rk ow a, Stanisław bobowski

z Dobiesławie, A dam Dziedzicki z Klimontow a, Józef

Padewski z rodziną ze Lwowa, Józef Łukaszewski z ro

dziną z Sanoka, Piotr B e rka z Pragi, Zygmunt I1hIh

eiński ze Lwowa, Dr Andrzej Chramiec z Z akopanego,

Maurycy Schw arz z Rajczy, Stanisław Downarowiez

z Lachowa, Dr Lesław Oluziński ze Lwow-a, M a ryan

Hamerski ze Lwowa, Jarosław a W asungowa z Okocimia.

WTBAWCA i RjHUKiUit ODPOWHDlUUry

RudolfdtammsMc

MEEAR*mp%odat s wgtośkirai kmi pe stedsietl Iświętach weeuyutyefe AwucaapftManata. * satinaMekSifc

«nuwl« godetu« 8 pepetedata.

Imner wieczorny 10 haL, ranny 10 hal.} -

*-f

PRENUMERATA WYNOSI:

i»s c*ły rok, ma kmertatł }m 1 aetmetęp,

W Krekowle w uatejuso..................................... . 30 kem

7tor. H A 3 ter. ta haft,

i *dnosziratemt o i o a a e ................................

36koro» 9koe. -

3kor.—

Jbeztą w państw» Ałutryafeki«».....................................

36koro»

Sk«r.—

3kor. -

Z ««tukrotną wysyłką p oczto w ą........................................ 42koro» SOkor. 50 A 3 kor. 50 tu*.

rocztĘ w państwie Niem ieckie« ........................................

42koroa 110 kor. 50 a. 3 kor

Ao wszystkich państw, należących de związku pocztowego 48 koroa sl2k or. -

14 kor.’ -

P«A»twie rosyjskiem (abonament przez urzędy pocztowe) 18 rb. 80 A 4 rb. 70 A Jl rb. COfce%

Wedlujf urzędowego wykazu pism zagranicznych, mających debit W państwie rosyjskie*»

n » 1 przyjmują urzędy pocztowe: w Petersburgu, Warszawie, Kijowie, Wikmią

" ° M * * * i Odes;ft. Z ianych miast i wsi meżaa prenumerować Czas, posyłając pocztą oAksiytnm

8 0 «rzędu pocztowego najbliiazege z powyżej wymiecionych większych aummt.

i «.(łoezeaia przyjmują: w Warszawie bmre oghmsew Dngra, L. i Ł Mettod tom,

MMayueredowe Bmsiw egkw«ś - w Kijowie kaięgaraia L. IdukewekMg» — w WUttte tomce

_______

dz»BaikOw Ł T.obeaa,

1 of 2 • Strona 1

Mirador viewer

Czas.

Description

Structure

Similar

Error 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Mirador viewer

Description

Structure

Similar

Error 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Download file

Download file

Deleting a comment

Advanced search

Suggest correction