Chwila.

Мірадор - viewer

Chwila.

Примітка

Відображення 567 примітки

Додавання приміток лише для зареєстрованих користувачів

Опції

Ner 12.

Kraków 16 Stycznia — Sobota.

Rok 1864.

Wychodzi codziennie rano, wyjąwszy poniedziałki i dni poświąteczne.

Prenumerata:

w Krakowie :

POCZTĄ (w p ańst wie Austryackiem):

.................................................. a u str. 2 0 | ro c z nie ...........................zł. austr. 24

ółrocznie..............................................

» 1 0 półrocznie...................... »

k w a r t al ni e ..................................................

k w a r t a l n i e ........................»

miesięcznie .........

2j miesięcznie . . . .

^ cen^ 25

Numer pojedynczy kosztuje 10 centów.

prenumeratę przyjmują:

Bióro Administracyi »Chwili1* w rynku pöd L. 39 w domu p. Kirchmayera na dole,

tudzież wszystkie Urzędy pocztowe austryackie.

CHWILA

3Przydrn.tijE% sie?:

Ogłoszenia, odezwy-,

uwiadomienia, doniesienia wszelkiego rodzaju, za opłatą:

od wiersza drobnego za jednorazowe umieszczenie 8 centów, za następne po 5 centów

Do każdego obwieszczenia załączyć należy 30 centów na opłatę stęplową za każdorazowe

umieszczenie.

l i s t y z pieniędzmi przesyłane być winny f ra n co do bióra Administracyi nChwiliB.

l i s t y reklamacyjne niezapieczętowane nie ulegają frankowaniu.

l i s t y niefrankowane nie przyjmują się.

RĘK OPISM A nadsyłane Redakcyi nie zwracają się ?i niszczone będą.

Gdy nadsyłanie małych kwot pieniężnych

Z Francyi jest utrudnione, przeto na całą

Francy§ prenumerować można na nChwilęu

np. M .Weintemberger w Paryżu, Fau

bourg ĘjĘf Denis, 1 2 za cenę:

miesięcznie . . . 10franków

kwartalnie

...

półroczn:e

...

Zanim dziennik nChwils,u wciągniętym bę

dzie w wykazy prenumeracyjne urzędów

pocztowych za granicą państwa austryackie

go, zechcą Szanowni Prenumeratorowie za

mieszkali w Prusiech i Rzeszy niemieckiej

nadsyłać prenumeratę franco wprost do Ad

ministracyi ,,Chwiliu w Krakowie, a to:

z Prus kwartalnie złr. 7 (bankn. austr.)

lub tal. 4 sgr. 5

miesięcznie złr. 2 c. 50 (b. austr.)

lub tal i sgr. 15

z Rzeszy niemieckiej:

kwartalnie złr. 9 (bankn. austr.)

lub tal 5 sgr. 10

miesięcznie złr. 3 (bankn. austr.)

lub tal. 1 sgr. 25

wbrew dążeniom, jakie w całych Niemczech są

pozwolono; upomina jednak, aby się trzymać wła

ściwej miary.

Neumünster (Holsztyn) 13 stycznia. Zebranie

80 kaznodziejów postanowiło wysłać do Bundestagu

adres za uznaniem ks. Fryderyka, wysłać do księ

cia w dniu 15 deputacyę od wszystkich probosz.

czów i odpowiedzieć na adres duchowieństwa nie

mieckiego.

Bukareszt 13 stycznia. Na ostatniem posie

dzeniu zgromadzenia deputowanych uchwalono, aby

kredyt przez rząd żądany obrócić na wynagro

dzenie klasztorów greckich, na zakupno broni,

dział, ładownic i pałaszy , tudzież założenie odle

wami dział. Kredyt żądany na pokrycie niedobo

ru z lat 1802 i 1863, tudzież na spłacenie poży

czki przeznaczonej na koszta reorganizacyi woj

ska, m a być poddany pod uchwałę dopiero w cią

gu ob rad n ad dotyczącemi szczególnemi ustawami.

PRZEGLĄD POLITTCZNT.

Depesze telegraficzne.

Berlin 14 stycznia. Volks. Ztg ogłasza osnowę

depeszy, którą p. Murray poseł angielski przy

dworze drezdeńskim wyslósował pod d. 5 b. m.

do bar. Beusta bez wiedzy (?) swojego rządu. Rząd

angielski mniema, iż bardzo ważne wynikłyby n a

stępstwa skutkiem wkroczenia wojsk związkowych

do Szlezwiku, zanimby państwa traktatu londyń

skiego sąd swój wydały. Postępowanie wojsk nie

mieckich w Holsztynie przeciwnem je s t nietylko

uchwale związkowej, lecz oraz warunkom sprawie

dliwości-, Bawarya, Saksonia i Wirtemberg m usia

łyby wspólnie być za to odpowiedzialnemu Pan

Beust odpowiedział tegoż samego dnia na tę notę

i skarcił ubliżający język jej, lekkomyślność twier

dzeń i nieznajomość faktów. Postępowanie wojsk

związkowych w kraju związkowym je st przedmio

tem, który wcale nie obchodzi obce rządy.

Kiel 13 stycznia. Książę Fryderyk przyjmował

wiele znakomitych osób, a między niemi hr. Re

ventlow-Farve, który dotychczas trzyma! się na

boku.

Aitona 13 stycznia wieczór. Ustawa celna hol

sztyńska wejdzie w życie z dniem 15go b. m

.—

Kieler Wochenblatt donosi, że komisarze związko

wi oświadczyli wczoraj pewnej deputacyi, iż z za

sady u nik ają wszelkich bezpośrednich stosunków

z rządem duńskim, i musieli pozostawić Związko

wi niemieckiemu zażądanie uwolnienia Holsztyń

czyków z w ojska duńskiego; gotowi są wstawić

się za dotyczącą petycyą ponownie w Frankfurcie

Holsztyńczycy, którzy przeszli z w ojska duńskiego,

nie zostali wydani; komisarze będą jeszcze raz

naradzać się nad tem z jenerałem (saskim) Hake

Na prośbę deputacyi, aby koniecznie przez urzę

dowe obwieszczenie uwolnili Holsztyńczyków od

przysięgi wojskowej i przechodzących wysyłali do

domu kosztem publicznym , nie chcieli komisarze

przystać: gdyż obwieszczenie podobne byłoby pra

wdopodobnie aktem sprowadzającym wojnę, a ko

misarze nie mogą przekraczać kompetencyi swojej

Jeden z nich p. Könneritz (saski) rzekł: Wszyscy

mają jeden cel przed oczami, i nie mogą działać

K.raków 1 5 stycznia.

Zaczynamy dzisiaj od nmieszczenią następują

cych słów, które odebraliśmy z dobrego i poważne

go źródła z Sandomierskiego pod datą 10 stycznia

Dla tego zaś umieszczamy te słowa n a początku,

iż rzucają one światło, na obecnie najwa

żniejszą sprawę, bo na stan powstania polskiego

i sposób w jaki przezim uje się ono w Królestwie

Polskiem. Opis ten je st zarazem najlepszą odpo

wiedzią na twierdzenia organów rosyjskich, iż nie

m a już powstania.

,Mimo mrozów i zawiei, powstanie trwa w n a

szych górach. Od Chmielnika aż ku Słupi, a na

wet dalej przez iłżeckie lasy, stoją oddziały po

wstańcze liczne, dobrze uzbrojone, zaopatrzone w

amunieyę i kożuchy. Zdaje się, jakby Opatrzność

stworzyła tę okolicę do wojny partyzanckiej. Ci

sów, Widełki, Szczeczno na stoku południowym

Słupia, Koprzewniea na stokn północnym gór Sw,

Krzyskich, są to pozycye nieocenione, a tćin do

godniejsze, że przez grzbiet gór Sw. Krzyskich

można z jednych do drngich się przerzucać i zstę

pywać w dolinę Kamiennej, którą nieodżałowany

Chmieliński uważał jak o pierwszą pozyeyę do

wojny partyzanckiej.

W wspomnionych to miejscach stoją nasi po

wstańcy, pod dowództwem Bogdana, Rębaiły, Li

woczy, Szałasa i innych, częścią rozlokowani po

wioskach, częścią ukryci w szałasach wysta

wionych w tym celu. Nie swobodniejszego jak

życie w obozie, ognie w ielkie rozłożone, żywności

dostatek, kożuchy niemal wszyscy powstańcy do

stali, a w ostatnich dniach osiemset nowych na

deszło; w broń i am unieyę zaopatrzeni są dosta

tecznie, jedynie brak butów czuć się daje. Tak

już parę tygodni, bo od bitwy pod Gromadzica

mi, spokojnie stoją w tej okolicy powstańcy w o

bozach, a wielki patrol odbyty w same święta pod

dowództwem Dobrowolskiego i Bentkowskiego,

poruszył ich tylko chwilowo z swoich siedzib ale

nie potrafi! ich ani znaleźć, ani dognać.

Strata Chmielińskiego nie będzie łatwą do po

wetowania. Jenerał Bosak głównie dowodzący te

raz w Krakowskiem, Sandomierskiem i Kaliskiem,

przybył 6go t. m. do oddziałów, o których mowa,

przedstawił im w Cisowie zastępcę pułkownika

Chmielińskiego, przemówił z zapałem do wojska,

z równym został przyjętym przez wojsko narodo

we. Następnie śpiesznie udał się osobiście w in ną

okolicę. Pomiędzy oddziałami odznacza się dosko

nałą organizacyą oddział Rębajły, który to do

wódzea potrafił wzbudzić w swoich żołnierzach mi

ość i zaufanie.

Wszystkie te oddziały m ają o wiele ułatwioną

obozową służbę przez włościan, którzy w tej oko

icy sprawie najwyraźniej sprzyjają, tak dalece,

że straż obozowa, straż magazynów jest im niemal

zupełnie oddana. Ze zmysłem właściwym chłopu

polskiem u , konne por-;" ńLawiane pikiety chłopskie

z dala jedna drugiej podaje o każdym ruchu nie

przyjacielskim. Słowem bez przesady można po

wiedzieć, że w tej okolicy poczucie walki z Mo

skwą coraz bardziej wstępuje w masę ludu, i prze

chodzi niejako w krew niższych warstw spó

łecznych.

Ciszę chwilową w tej okolicy, którą zapewne

niebawem Moskale przerwą, przypisać należy, to

porze świątecznej rosyjskiej, to śniegom zalega

jącym S. Krzyskie góry, t j wreszcie znużeniu

i niesmakowi, które wprawne oko łatwo w szere

gach rosyjskich upatrzy.1*

Zna jdą czytelnicy niżej zajmujący list naszego

korespondenta warszawskiego, który w nauczają

cy sposób kreśli usposobienie k ra ju , stan stolicy,

i położenie powstania w niektórych okolicach.

Najważniejszym dla nas objawem , jest dzisiaj

odebrany artykuł p. Limayrac w Constitutionnelu,

który jutro podamy. Artykuł ten napisany z po

wodu dyskusyi nad kredytami dodatkowemi, wy

mierzony jes t szczególniej przeciw teoryom, poko

jow ym rozwiniętym przez p. Ollivier podcz.as

tej dyskusyi. Nieomyliliśmy więc wnioskując, iż

ta teorya nie odpowiada przekonaniom narodu

francuskiego, bo nieodpowiada poczuciu jego g o

dności. Dziś Constitutionml, organ rządu, prote

stuje przeciw niej i oświadcza, iż polityka zale

cana przez opozycyę, nie będzie nigdy polityką

Cesarza. Nie dziwi to n as , bo Cesarz najlepiej

pojmuje potrzeby narodu francuskiego, i nie da

się pod tym względem oszukać ani doktrynami,

ani intrygami dzisiejszego ciała prawodawczego

Artykuł Ccnstitutionneia iem -jest także waiiuy, że

mówiąc tylko o opozycyi, stósuje się także do

większości ciała prawodawczego, bo ta w kwe

styach zewnętrznych idzie ręka w rękęBz większo

ścią opozycyi, czego dowodem p rojekt adresu i

raport komisyi o kredytach dodatkowych. Artykuł

ten pólurzędowego dziennika, może być uważanym

za dopełnienie odpowiedzi p. Rouher n a mowę p.

Thiersa, bo gdy ta odpowiedź jest wskazówką, iż

rząd cesarski postanowił oprzeć się sztucznemu

prądowi liberalnemu, artykuł Constitutionnela

świadczy, iż w potrzebie oprze się tak samo cho

robliwemu prądowi pokojowemu.

Dzienniki francuskie zajm ują się jeszcze mo

wami pp. Thiersa i Rouher, a te nawet, które naj

wyżej podnoszą przemówienie pierwszego, nie mo

gą zaprzeczyć, iż drugi rozwinął niepospolity w tej

dyskusyi talent. W naszych oczach zwycięstwo

pozostało po stronie p. Rouher. Zn ajdą czytelni

cy pod ,,Franeyą** streszczenie tych zajmujących

rozpraw. Dnia 12go t. m. po krótkiej dyskusyi,

która nie przedstawiała nic ważniejszego i po od

rzuceniu przez ciało prawodawcze poprawki opo

zycyi tyczącej się wyborów, zamknięte zostały

ogólne rozprawy nad adresem. Teraz rozpocznie

się dyskusya nad specyalnemi paragrafami.

Nie tylko dziennikarstwo włoskie, ale także rząd

włoski i senat wyrazili swoje oburzenie z powodu

zamierzonego zamachu na życie Cesarza Napole

ona. Prezes rady ministrów na posiedzeniu sena

tu, rzekł ,,Włochy, tem silniej potępiają te za

machy, im żywszą ożywione są wdzięcznością dla

Francyi i Cesarza.** Wyrazy te p okryte zostały

gorącemi oklaskami.

Nad wczorajszą u chwałą Bundestagu podajemy

poniżej kilka uw ag; uchwała ta bowiem grozi roz

biciem Związku niemieckiego. Interwencya państw

obcych w sprawie Niemiec znalazła dla siebie przy

stęp, nie przez małe lecz przez wielkie państwa.

Anglia pierwsze po temn uczyniła k roki; Francya

zaś podnosi znaczeuie państw drobnych, żądając

od nich sądu o angielskiej propozyeyi konferen

cyi. Gaz. Augsb. widzi wpływy Anglii w Wiedniu

i mówi, że powodem przyjmowania rad Anglii jest

wzgląd finansowy, ułatwienie dla Austryi kredytu.

Z posłami mniejszych państw niemieckich w Lon

dynie konferował lord Russell, a korespondencya

jeg o z rządem saskim przybrała w tych dniach

charakter bardzo drażliwy; natomiast stosunki

mniejszych dworów niemieckich z Franeyą wielce

się nprzejmemi stały.

Od dawna już, mówiliśmy, że spór duń

sko-niemiecki wyradza się w wewnętrzne

zatargi Niem iec, które dalój sięgają, niż

kwestyą księstw nadelbiańskich i większy

mogą wywrzeć wpływ na położenie Euro

py, aniżeli oderwanie Holsztynu od Danii.

Wczoraj, jak nam doniósł telegraf, zapadła

w Bundestagu uchwała, która zatargom w

łonie Niemiec daje wyraz politycznego fa

ktu i z któićj snuć się mogą następstwa

wielkićj wagi. W niosek austryacko pruski

został odirzucony 11 głosami przeciw 5, do

których liczą się: Auätrya, Prusy, Elektor*

stwo Heskie, Meklen’burg i 46ta kurya

(Liechtenstein, Reuss, Schaum burg, Lippe,

Walde( k, Homburg). Austrya i Prusy oświad

czyły więc, że w takim razie na właspą

rękę dalej działać będą.

Wniosek austryacko-pruski postawiony już

ponownie w d. 11 b. m. tyczył się obsadze

nia Szlezwiku jako dalszego środka przy

musowego dla zniewolenia Danii do cofnię

cia konstytucyi listopadowćj. Zajęcie to kra

ju nienależącego do Rzeszy niemieckićj m ia

ło nosić na sobie tylko cechę zastawu któ

ryby zwrócony został w razie dopełnienia

zobowiązań. W niczem ono nie dotykało

kwestyi następstwa, gdyż Austrya i Prusy

oświadczyły się za wiernem dotrzymaniem

protokółu londyńskiego z d. 8 maja 18 52,

następstwo tronu regulującego. Zapewnie wi§c

odrzucony wczoraj został nietylko wniosek

saski, radzący uznać ks. Fryderyka jak na

teraz księciem tylko Holsztyńskim, jak ró

wnież wniosek hesko-darmstadzki, aby u

chwalić wpraw dzie zajęcie Szlezwiku w za

staw, zastrzegając jednak prawa księcia Au

gustenburskiego.

Austrya i Prusy odmówiły Związkowi nie

mieckiemu prawa i kompetencyi rozstrzy

gania kwestyi następstwa, przyznając prawo

to sobie i innym kontrahentom traktatu lo n

dyńskiego, a zostawiły mu tylko kompeten

c ję co do konstytucyi holsztyńskićj, jakkol

wiek w nocie wspólnćj na początku gru

dnia wydanćj przyznawały Związkowi pra

wo mieszania się w kwestyę następstwa, i

zgodnie z tem Anglia zawezwała też Związek

do udziału w nowćj konferencyi.

Uchwała Bundestagu z d. 14 stycznia

wprowadza rozdwojenie w Niemczech: po

jednćj stronie stają oba mocarstwa i kilka

drobnych księstw; po drugiśj reszta rządów

niemieckich i uczucie narodu niemieckiego.

Jeżeli Austrya i Prusy jak to oświadczyły, w e

zmą same w rękę sprawę sporu z Danią,

o ile ta wychodzi po za kwestyę konsty

tucyi holsztyńskiej, wtedy do sporu duń

sko-niemieckiego przystąpi walka w Niem

czech między polityką gabinfetową reprezen

towaną przez Austryę i Prusy a poliyką

narodową, która znalazła reprezentacyę swo

ją w rządach małych państw niemieckich, i

uznanie Cesarza Napoleona tak w liście

do księcia Augustenburskiego, jak i w nocie

p. Drouyn de Lhuys do małych państw nie

mieckich z dnia 8go stycznia.

Dwojaką przeto będzie tu walka: raz

między polityką gabinetową a polityką na

rodową, drugi raz między mocarstwami nie

mieckiemi a Rzeszą państw drobnych. P o

nieważ minister francuzki żąda w wzmian

kowanej nocie, aby owe państwa niemie

ckie przetłały mu swoje zapatrywanie się,

przeto odpowiedzi ich mogą postawić cesa

rza Napoleona w charakterze obrońcy praw

Niemiec, jak go już dawniejsze akta, m o

wy i noty postawiły były w charakterze o

brońcy narodowości. W arsenale napoleoń

skim będzie to jednym z rodzajów broni,

której Cesarz nie omieszka vżyć przy danej

sposobności. D epesza p. Drouyn jest niejako

przyznaniem niepodległości m ałych państw

niemieckich i zachętą wyswobodzenia się

z pod przewagi Austryi i, Prus.

Rozdwojenie w Niemczech nie koniecznie

zmieni położenie Danii, skoro Austrya/i Pru

sy chcą na swoją rękę prowadzić dalej

kwestyę sporną, lecz zmienić może położe

nie Niemiec, zm uszając ćży Rzesz§ zbioro

wo, czy państwa jej pojedynczo do szuka

nia zewnątrz punktu oparcia przeciw prze

wadze obu mocarstw niemieckich; przede

wszystkiemzaś rozbija ono Związek niemiecki,

który w ostatnich czasach na nowo się kon

solidować zaczął pod opieką Austryi i da

w ał jej siłę, a tą nienależało gardzić. Woj

na włoska jest przykładem, jakie skutki

m iało ówczesne opuszczenie Austryi przez

Związek niemiecki. Rozdwojenie to nie o

mieszka się objdwiać nie tyle w dalszych

przejściach sprawy duń skiej, co raczej w

ogólno europejskiem położeniu, jak w razie

ważniejszych wypadków politycznych może

mieć nieobliczoną dziś doniosłość. Zwycięz

two zaś wczorajsze małych państw, które

poszły za popędem narodowych życzeń, nad

dyplomacyą obu mocarstw, jest jak dotąd mo

ralnem tylko; praktyczny jego skutek zawisł

od konsekwentności tych rządów, które na

posiedzeniu 14gob. m .odrzuciły wniosek au

stryacko-pruski.

Gięść literacko - artystyczna.

SPISEK NA ŻYCIE

CESARZA AAPOŁEOAA III.

Gazette des Tribunaux donosiła już uprzednio,

źe dochodzenie sądowe w sprawie czterech Wło

chów, w niedzielę wieczór aresztowanych a obwi

nionych o spisek, oraz przechowywanie broni i a

municyi wojennej, powierzonem zostało p. Daniel

sędziemu śledczemu.

Ten, w towarzystwie p. Moignon, prokuratora

cesarskiego przy trybunale de la Seine, oraz pisarza

sądowego i tłómacza p. Barbetti Brunetti, udał

się nazajutrz do więzienia Mazas, d okąd winowaj

cy wnet po aresztowaniu, na rozkaz prefekta poli

cyi, przeprowadzeni zostali.

Natychmiast przystąpiono do śledztwa i pro wa

dzono je bez przerwy, a wielka doniosłość pierwiast

kowych zeznań dozwalała spodziewać się, że sp ra

wa wkrótce wyjaśnioną i sądowi oddaną będzie.

Następny numer tegoż dziennika zawiera już

pod tytułe m : »Spisek czterech Włochów ’* bliższe

szczegóły całej sprawy, które tu w przekładzie

podajemy:

»Powiedzieliśmy wczoraj - - mówi Gazette des

Tribunaux — źe dochodzenie sądowe przeciwko

czterem Włochom , aresztowanym zeszłej niedzieli a

obwinionym o spisek n a życie Cesarza, trwa bez

przerwy, oraz , że zebrane dotąd dowody są tego

rodzaju i tej w agi, iż się można spodziewać ry

chłego zakończenia dochodzenia sądowego i sta

wienia obwinionych przed sąd kryminalny w pier

wszej połowie lutego.

W początkach musieliśmy zamilczeć szczegóły

tej sprawy, które doszły były do naszej wiadomo

ści; lecz, gdy obecnie dochodzenie sądowe dosyć

jest posunięte, możemy wyjawić niektóre okoli

czności, k tóre nie pozwolą opinii publicznej błą

dzić pod względem słusznego ocenienia charakte

ru faktów, poddanych wyrokowi sprawiedliwości,

a którym do zakrwawienia Paryża nowymi wy

padkami 14go stycznia brakowało tylko rozpo

częcia.

W niedzielę o czwartej zatrzymano czerech ob

winionych: są to już wymienieni Greco, Impera

tori, Trabucco i Saglio tak zwany Marpholi.

Wnet po ich aresztowaniu, można było poznać,

że Greco z samej postawy, gwałtowności i prze

wagi, jaką zdawał się mieć nad swymi towarzy

sza m i, je st ich przywódzcą. W chwili wzięcia go

przez ajentów policyi, próbował użyć siły, by się

zieh rąk wydostać; lecz, zobaczywszy, że z liczbą

spraw a trudn a, zaczął lżyć i przeklinać, i natyeh

miast wyznał swój zamiar, miejsce gdzie go po

wziął, oraz jak i jakiemi środkami spodziewał się

go dokonać.

Powiedzieliśmy, że w posiadaniu tych ludzi za

brano ośm napełnionych prochem bomb z kutego

żelaza, każda o szesnasta kominkach, cztery re

wolwery, k ażdy o sześciu strzałach, cztery sztyle

ty, proch, lonty itp.

Zobaczmy, co wyznał Greco, a wyznał bez w a

hania się, i jak twierdzą, nawet z niezwykłą zu

chwałością, a co później stwierdzonem zostało przez

zeznanie jego wspólników.

W ciągn miesiąca w rześnia czy października

Greco i trzej jego rodacy zwołani byli do Luga

no przez Mazziniego, z którym od niejakiego cza

su zostawali w korespondeucyi. Na tem zgroma

dzeniu postanowiono, że Greco i jego wspólnicy

udadzą się do Paryża dla dokonania zamachu na

życie Cesarza. Mazzini dał im cztery bomby, które

w Genui zrobić kazał cztery rewolwery i cztery

sztylety.

Greco dodaje, żo w chwili ,djazdu Mazzini dał

mu około 4000 fr., zawiadamiając, że się sam do

Londynu udaje, gdzie skutM ę;zedsięwzięcia o

czekiwać będzie nowe fcSliiszo* spiskowym nade

śle; zostawił też adres, pod którym można było doń

pisać w razie, jeśliby p:?;. Oaaie pieniędzy konie*

cznem było. Ten adres, ręki Mazziniego, znalezio

no między papierami Greco. Mazzini dał oprócz

tego naczelnikowi spisku instrukcyę, w której o

bok alfabetu tajnego korespondeucyi, skreślił wła

sn ą ręką kilka frazesów symbolicznych, mających

mu być przesłanemi w wii*,ą dnia, kiedy zamacb

miał się dokonać. Mazzini dodał jeszcze dwie swo

je fotografie, ofiarując jed n ą z nich Grecowi, dru

gą Imperatoremu, co własnoręcznym u spodu na

pisem stwierdził.

Ta instrukcya i obie fotografie również zostały

zabrane. Instrukcya zaszyta była u dołu nogawicy

w spodniach Greco, między wierzchem a podszewką.

Zdaje się, że znaleziono w pugilaresie Greco list

do Mazziniego adresowany, w którym Imperatori,

dowiedziawszy się o przygotowaniu zamachu na

życie Cesarza, prosi, by mógł do liczby jego wy

konawców należeć. Greco miał przyznać, że ten

list w Lugan o od Mazziui(jgo otrzymał.

Dwudziestego piątego girndnia r. z,, czterej wło

si przybyli do Paryża; wj(jchali do Francyi przez

granicę szwajcarską, opat,rzeni w paszporta wy

dane przez władze szwajc;arskie. Każdy z nich

niósł pod odzieniem uk ryto dwie nienabite bom

by. Zeznają oni, że często zmieniali pomieszkanie,

by podejrzeń policyi nie wzbudzić; mieszkali zaś

po dwóch w oddzielnych ciomach, lecz dniem się

schodzili, by środki przygc towywać i zapewnić

wykonanie haniebnego zamachu.

Zapew niają, że się Greco nie wahał wykazać,

dzień w dzień prawie, kroki w tym celu przez

siebie i swoich wspólników przedsiębrane. Zbadali

starannie wejścia do Opery i różnych innych tea

trów, wejścia do Tuilleryów i niektóre miejsca w

lasku bulońskim; rzuciwszy bomby, mieli zamiar

uderzyć, uzbrojeni w rewolwery i sztylety, na Ce

sarza i jego orszak. Greco miał dodać z przera

żającą zimną krw ią, że ostrza sztyletów, danych

przez Mazziniego, były zatrute. Rzeczywiście k oń

ce kling okazują ślady jakiejś materyi, której na

turę zapewne rozbiór chemiczny wykaże.

Spiskowi, którzy nie przestawali korespondo

wać z Mazzinim, bawiącym obecnie w Londynie,

postanowili wykonać swe przedsięwzięcie w pier

wszych dniach bieżącego tygodnia, i w ostatnią

właśnie sobotę napełnili prochem bomby. Lecz

brakowało im już pieniędzy; 4000 fr. wziętych od

Mazziniego, były wydane w znacznej części na

różne hulanki. Za jeden obiad mieli czterej m or

dercy zapłacić więcej niż 200 franków. Nie

chcieli się oni narazić na brak funduszów, gdyby

im przyszło po dokonaniu zbrodni umykać z Pa

ryża. Ostatniego więc tygodnia pisali do Mazzi

niego w Londynie pod wskazanym adresem. Nie

otrzymali jeszcze odpowiedzi, gdy w niedzielę,

dzięki czujnej baczności, jak ą byli otoczeni, zo

stali zaaresztowani.

Okoliczność wczorajsza, dowiodła prawdziwości

tych zeznań.

Zatrzymano rzeczywiście wczora n a poczcie list,

który tegóż dnia, pod adresem Greco, przyszedł

a pochodził od Mazziniego i zawierał 500 fran

ków. Greco wyznał, że właśnie na te pieniądze

oczekiwali; i gdyby one wcześniej przyszły, do

konaliby natychmiast owego zamiaru.

Powiedzieliśmy, że współobwinieni z Greco po

twierdzili zeznania przywódzcy. Saglio, który nie

ma więcej nad dwadzieścia dwa lat, sam tylko

między nimi, zdawał się, jak twierdzą, okazywać

głęboką skruchę. Miał oświadczyć, że by się ni

gdy nie był zdecydował na spełnienie podobnej

zbrodni.

Imperatori i Trabucco są dwaj garibaldczycy i

posiadają m edale marsalskie.

Trabucco był pod innem nazwiskiem skazany

we Francyi za oszustwo, a w Londynie za k ra

dzież.

Oto są główne szczegóły, któreśmy mogli ze

brać o spisku, poddanym obecnie pod sąd spra

wiedliwości. Nie potrzebują one komentarza ani

ocenienia, żeby we wszystkich sercach obudzić

zgrozę i oburzenie.11

GROBY POLSKIE W IRKUCKU.

(D als zy ciąg.)

Po strasznej katastrofie i upadku politycznej

bytu Polski, Moskale w Warszawie dość łagodu

postępowali. Stanisław August wyjechał do Gn

dna, żeby tam złożyć koronę, którą dźwigał i

hańbę i nieszczęście narodu, a ztamtąd do Petei

burg a, ażeby na dworze morderców jego Ojcz

zny, zakończył życie wśród festynów i zabs

dworskich. Kraj legł jakby odurzony strasznj

snem, młodzież go opuszczała i udawała się

legionów polskich za granicę, które niosąc o

białego obok orłów francuskich, krwią swoją

polach bitew i pieśnią Jeszcze Polska nie zginę

rozniosły piotestacyą narodu przeciwko gwałto

na Polsce dokonanemu po świecie. Od tej chv

rozpoczęły się wiekowe, olbrzymie usiłowania dż

1 з 4 • Strona 1

Мірадор - viewer

Chwila.

опис

Структура

Схоже

Помилка 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Мірадор - viewer

опис

Структура

Схоже

Помилка 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Pobieranie pliku

Pobieranie pliku

Usuwanie komentarza

Wyszukiwanie zaawansowane

Zgłaszanie błędu