Czas.

Мірадор - viewer

Czas.

Примітка

Відображення 637 примітки

Додавання приміток лише для зареєстрованих користувачів

Опції

N* 45.

Kraków 25 Lutego — Środa.

Rok

fMg«.

^fiSi

rocznie .

półrocznie

kwartalnie

miesięcznie

Wychodzi codziennie rano, wjiąwszy poniedziałki i dni poświ%teczńś

Prenumerata:

W KBAKOWIK

zł. aoBtr. 2 0

n10

POCZTĄ (w państwie Austryackiem).

rocznie............................d . austr. 24

półrocznie.........

n12

kwartalnie....... » . B 8

miesięcznie.........................

2 cent 21

Nnmer pojedync zy koBztnje 10 centów.

PBENtJMESATą PBZTJMUJĄ:

Bióro Adm ini stra cyi »Czasu8 w rynka pod L. 86 w domn p. Kirohma]era na dole,

tudzież wszystkie Urzędy pocztowe austryackie.

CZAS

sIqs

ogłoszenia, odezwy, uwiadomienia. DON^«rawu wszelkiego rodzajn, za opłatą:

od wiersza drobnego za Jednorazowe umieszczenie 8 centów, za następne po 5 centów

Do każdego obwieszczenia załączyć należy 80 óeńtów ńa opłatę stęp!ową za każdorazowe

«mieszczenie.

l i s t y z pieniędzmi przesyłane być winny frańko do bióra Administracyi ,Ozaffll

l i s t y reklamacyjne niezapieczętowane nie ulegają frankowania.

XOvV

l i s t y niefrankowane nieprzyjmnją się.

sąKOPiSMA nadsyłane Redakcyi nie *wraćąją się i niszczone będą.

Kraków 24 lutego.

Stronę dyplomatyczną sprawy polskiej

wzięły w rękę mocarstwa zachodnie. O dzia

łania Austryi nic dotąd niesłychać. A wsze

lako sama jedna Austrya większy mogłaby

położyć nacisk w tej sprawie, niż Zachód.

Jej wdanie się miałoby nadto otyłe więcej

znaczenia, iż lubo posiada ziemie polskie, nie

trzyma jednak solidarnie z Rosyą i Prusa

mi, a następie, iż sąsiadując z obu temi pań

stwami, bezpośredni miałaby udział w in

terwencyi, choćby takowa niewyszła z za

kresu dyplomatycznych starań. Jeżeliby do

wzięcia inicyatywy potrzeba było Austryi

stawić wiele na karjtę, to obecnie, gdy spra

wę tę podjęły państwa zachodnie, samo ich

przez Austryę poparcie dodałoby wielkiej

wagi działaniu, nie narażając Austryi na

następstwa osamotnienia lub na ponoszenie

wyłącznie ciężarów interwencyi, jeśliby czyn

nie poprzeć wypadło kroki dyplomatyczne.

Jak w czasie wojny wschodniej Austrya

trzymała z Francyą i Anglią, a samem posu

nięciem wojäk swoich zniew-oliła Rosyę do

opuszczenia linii Dunaju, tak obecnie wspól*

nem wystąpieniem dyplomatycznem mogła

by ona rozbić przymierze rosyjsko - pruskie.

Utrzymanie z Rosyą stosunków przyja

cielsko - sąsiedzkich trw ać może tylko do

czasu. Nadejdzie p o ra , że Austrya będzie

zniewoloną stanąć po czyjejś stronie. Jeśli

Rosya stłumi powstanie, nie przebaczy Au

stryi nigdy jej obojętności względem siebie,

jak jej nieprzebaczyła jej neutralności pod

czas wojny wschodniej. W razie zaś, jeśliby

powstanie rosło w takie rozmiary, iżby się

Europa czynnie wdać musiała i stanęła jako

rozjemca między Rosyą a Polską, Austrya

niemogłaby tak przeważnego w radzie państw

zająć stanowiska, jakby się to stało, gdyby

dziś już szła w tej kwestyi porówno z Fran

cyą. Niemożna przypuścić, aby gabinet wie

deński bez powziętej z góry decyzyi na

wszelki wypadek, poprzestawał na nieczyn

nem przyglądaniu się, albowiem przedłu

żenie tej kontemplacyjnej roli o słabiłoby

działanie państw zachodnich,1dałoby otuchę

Prusom, a Rosyi siłę; nie może zaś z po

lityką austryacką zgadzać się, aby Prusy

i Rosya same jedne miały prawo rozrzą

dzać losami wschodniej Europy, tudzież aby

Prusy prowadziły politykę zaniemiecką i aby

Rosya traktatem z Prusami zawartym wy

wierała przez Prusy wpływ swój na spra

wy c ałej Rzeszy niemieckiej. Wcześniej czy

później Austrya musi się oświadczyć.

KORESPONDENCYA CZASU.

Z Płockieg:o 20 lntego.

Wracam z Nieszawy i Służewa. Wszędzie w bo

rach nadwiślańskich są drobne oddzułui powstań

cze; broń a nich licha i brak organizacyi, lecz

doch poświęcenia się za wszystko starczy. Moskale

robili 17 i 18 t. m. wyprawę przeciw nim: oddział

rosyjski przeszło 500 ż .łuierzy pieszych i konnych

liezący wy mszy i przeciw nim pod dowództwom

pułkownika, nieznanego mi nazwiska, z jednej

strony od Wrocławka , a straż graniczna zebrana

z przestrzeni od Radziejowa do Ciechocinka w Słu

żewie i oddział kozaków w ogó!e d 300 mszyła z

drugiej strony. Wyprawa skierowana na bory Swię

ckie i Kowelskie lecz żadnego rezultatu nie przy

niosła; za to pnłkownik rosyjski zbierał łatwe lau

ry, napadając na dwory i uwożąc z nich obywa

teli 1 księży. Pnłkownik t»n jest kmlandczyk, a

na pierwszą lepszą denuncyacyę kazał porywać

ludzi i więzić. Obywatel Galec stał się ofiarą j a

kiejś denuncyacyi fałszywej kolonisty niemieckie

go, porwano go i uwieziono od żony i od 5ga

dzieci; też i ksiądz Kowalski za to, że zadzwonić

kazał ua popieleć, porwany został wraz z organi

stą. Zemsta rosyjska ndciza zaci§e;e w księży, a

totaierstwo schyzmatyckie wyśmiewa zar*zeoi re

ligi§ i siara się ją w oczach ludu bezcz ścićj

Na kolei warszawsko-tomńskiej przejeżdżał zno

wu jenerał A!vensieben z Warszawy, niespokojny,

wyst, achany. W dworca pełen oba,wy, ),ilnowal

ciągle drzwi, lob wychodził i wchodził.

, a H t. m. kapitan iużynieryi rosyjskiej j e

chał przez Toruń do Borlins. N» dworcu w Pod

Sórzu czekał n*fi oficer iużynieryi p raskiej; w sali

worca rozłożyli bez ceremonii w obec całej pu

bliczności, map*,§ granicznych p o w i a tó w Polski i

Prus, i zatapiali się w studya, do których obja

śnienia dawał mn Prusak. Bezwstyd, z jakim w

każdym k ruka Pru-y gwałcą prawo m.rodów, jest

niesłychany, a tchórzostwo tego rządn jest równie

wielkie, j a k nienawiść, którą kn nam tchnie. Wedle

jednego z p .ragrefów konwencyi prasko rosyjskiej,

mają Moskale prawo ścigania tak dlogo naszych

w granicach p ru skich , dopóki ich nienapędtą na

dość silny oddział Prusaków i rice versa.

I oto w obec Europy dumnej z cywilizacyi i postę

pu Prusy i Rosya prowadzą wojnę wytępienia, co

gorzej, polowanie j ak na dzikie zwierzęta ukła

dano na Polaków I Czy to nie popycha wszystkich

do rozpacsnych kroków, tych naw et, którzy naj

przeciwniejsi byli wybuchowi!

Co tylko odbieramy z Grodna wiadomość o roz

brojenia w Praszawacb pod Grodnem 300 Moskali

o dwóch tamie dobrze norgzniżowanych oddzia

1 cb powstańczych. Część żołnierzy stawić miała

opór, i kilknna8tn tych poległo. *)

Prag-a czeska 21 lategu.

(P) Na jednem z ostatnich posiedzeń sejmowych,

w dodatkowom tajnem zgromadzenia, obradowano

nad kwesty% procesu Dra E. Gregera, oskarżonego

o zbrodnię naruszenia spokoju publicznego, w ar

tykule Nar. Listów: p. n. »Polsko a Rusko." Zgło

sił się tam i drugi kandydat procesn prasowego,

Redaktor dziennika P olitik p. Skrejszowski. Jak

słychać, ostatni ten proces, wynikł również z wy

padków w Królestwie Połskiem. Korespondent bo

wiem dziennika tego z Berlina, dawał tam nankę

Niemcom, dowodząc, żc wojna którą teraz Polacy

podnieśli przeciw barbarzyństwo moskiewskiemu,

niczem nie jest inntm, jak wojną o niepodległość,

jak ą Niemcy szmi przeciw Napoleonowi I prowa

dzili. Sejm co do pierwszego proce u oddał kwe

sty§ tę osobnej komisyi do rozpatrzenia, która gdy

zdawać będzie spraw ę i opinię swoją, poda sposo

bncść jed n ’.nut z posłów bronienia stanowiska pra

sy w ogóle w stoBanku do Polski.

Być może, że te prooesa tak pod’ziałały, ale od

czasu pewnego widzimy w dziennikach czeskich

mało samodzielności w traktowania sprawy pol

iej, ograniczają się najwięcej na podawania s a

mych faktów, w suchym icb jak tylko można opi

sie, jakkolwiek najzimniejsze dzienniki niemieckie

o ile rą niepodległe, nie mogą zimno nakreślać

czynów, na które serce się ściska, a ręka mimo

woli do bojo się skłuta. Słychać też życzenia, aby

korespondenci czescy zbliżyli się do teatru wypad

ków. RozegnaLby to ostatek niewiary, z juką czy

tają ta opowiadania ddenników polskich, niemie

ckich i francnsk’cb o barbarzyństwie Moskali i nie

pozwoliłoby Hlasowi w pewnym ortykn!e odwoły

wać się do serca Aleksandra II, że nio będzie Ba

rowo postępowa! z Potakdmi, gdyby powstanie

stłumionym zostało. Polacy atoli nie o litość błagają,

lecz żądają praw swych najświętszych i sprawiedli

wości. Odsyłanie do serca carów moskiewskich,

napotkane w dzienniku czeskim, więcej bolą a r a

czej oburzają, niż głosy Constitutionnela lub mi

nistrów, jak p. Billanlt, na które z taką godnością

odpowicdzkł książę Czartoryski. Hlas przedrako

wał list k ’i§cia w s ./yeb kolumnach, nieebże się

dobrze weń wczytać raczy.

Tę btadą sentymentalaość napotykać się pieraz

zdarz.( i w Nar. Listach, jak to wid/ć w ostitnim

aitykule p. t. Do Warszawy. Artykuł ten mówi, że

przez cześć słowiaństwa nie chcą jeszcze wierzyć

w okrucieństwa wojsk moskiewskich, ch ciaż przy

zn ają, że opinia publiczna potępia podobny spo

sób prowadzenia wojny. Tutaj to byłoby na czasie

odpowiedzieć na ciągłe dowodzenia ze strony Cze

chów, ścisły czyniących rozdział między rządem mo

skiewsbim a narodem, o którego sympatii dta nas

chcą nas npewniać. Kwestya to dziś jeszcze bar

dzo nieoznaczonych granic, dla tego też dziś, w o

bliczn grożiie rozwijających się wypadków, są

dząc ze btanowiska polityki a nie sentymentów s!o

wi(. ńskicb, nie wątp"ąc jn ż o tem, że Czesi z Ca

ryzmern zerwali, wolno zapytać Czecbów: »Z kim,

z którym to narodem, p olskim czy moskiewskim,

chcecie iść ręka w rękę, o dziś mioąć muszą

czasy, n których dziecinnie wołałeś stejnou laskou

miluju vśe Slovany! Dziś trzeba iść z jednym lab

drogim.

Czeski poeta Czelakowski cierpiał prześladowa

nia od rządn moskiewskiego za to, że parę niemiłych

prawd mn powiedział, proces pana Gregra i Skrej*

szowskiego daje błogą nadzieję, że więcej naśla

dowców znajdzie, n il ci co ordery rosyjskie dosta

wali.

Roz* bodzi się wieść, że wieln Czecbów zamierza

podać p. Bałabinowi, posłowi rosyjskiemu w Wie

dnia, rodzaj wotum nieufności słowiańskiej, z po

woda postępowania rządn. Czy p. Bałabin reprc -

entaje także nsród czeski, aby go ufnością lab

niezanfaniem obdarzać? czyż Czesi uznają w am

basadzie rosyjskiej rodzaj metropolii słowiańskiej?

wojną **!e i za zgodą w tym względzie Anglii.

N»wy seraskier będzie się starał zaprowadzić w a r

mii pewną organizacyę i porządek którego zupeł

nie brakuje. Jako jenerał obeznany specyalnie ze

swym wydziałem, F aad pasza niewytrzyma k ry

tyki, był jednak raz podobno na czele korpusu

który w 1854 uśmierzył powstanie w Tesalii, no

wy minister skarbu książę Mustafa rozpoczął zno

wu nśpiony proces przeciw dawniój odkrytym nad

użyciom skarbowym. Wiadomości z Zejtuu mówią,

że w Maraszu daleko jest do zgody, rząd ma za

jąć wojennie całą prowincyę. Ostatnim statkiem

angielskim przybyło tu 100,000 fantów sterlingów

jako część pożyczki rządowćj, dostarczonćj przez

firmę Oppenheim. Giełda nie jest zbyt wrażliwą.

Wiedeń 23 lotego. Wiedeński Botschafter sto

jący w stosunkach z ministerstwem spraw zagra

nicznych, wspomniawszy w artykule poświęconym

wypadkom w Królestwie Polakiem o tem, że jen e

rał Cbruszczew pięć rubli nagrody na głowę każ

dego nałożył powstańca, pisze dalej : «Pałace, dwo

ry szlacheckie i plebanie, byw ają rabow ane i ni

szczrue ogniem; a wiadomą jest rzeczą, i e nawet

posiadłości stronników rządn rosy?jskiego nie w y

jęte są z pod zniszczenia. Taki stan nie może

trwać dłużej".

O zachowaniu się Anstryi w obec powstania

w Polsce piszą do Köln. Ztg:

«Zobowiązania względem Rosyi na prawie n a

rodów oparte są dopełnione. Pomimo że połowę

armii naszej nie postanowiono na stopę wojenną,

wojsko strzeże graaic w celu przeszkodzenia po

pierania powstania w Polsce. Ochotników galicyj

skich powstrzymuje od udziału w walce raczej

rozsądne przedstawienie aniżeli surowa przemoc;

a jeżeli przy rozległej granicy niepodobna zapo

riedz wszelkiemu udawaniu się do Polski, to po

winny zważyć władze rosyjskie, to pomimo całej

surowości nawet z ufortyfikowanej Warszawy co

dzienuis spieszą młodzi ludzie na pomoc swym

walczącym braciom, i że ci ostatni silne poparcie

wsz_!siego rodzaju z samej stolicy otrzymają.

Zdanie, jakoby z arsenału lwowskiego broń sprze

dawano Polakom, nazwać należy pustym wymy

słem; przeciwnie bowiem wydano zakaz wywozu bro

ni i amunicyi. Naj ważniej szsm ustępstwem dla

Rosyi jest może odroczenie sejmu lwowskiego do

2go marca. Więcej stać się nie mogło; albowiem

rząd nie chce dotykać boleśaia uczuć swych poi

«kich poddanych. Sympstyi ich dla współbraci do

rozpaczliwej walki popchniętych, nic poczytuje

rząd za zbrodnią; powstańców za granicę Ł-ynar.

tych nie przyjmuje strzałami, ale uważa ich za

zbiegów politycznych; alo o zawieraniu konwen

oyi z Rosyą, która południowym Słowianom ciągle

dostarcza broni, i nawet niedawno temu przez

Kotar działa do Czarnogóry przemycać usiłowała,

wc*le nie nie słychać. T ak zwane święte przy

mierze było związkiem więcej przeciw zwycięzkim

narodom aniżeli przeciw zwyciężonej Francyi wy

mierzonym, a odrodzenie jego przy dzisiejszych

urządzeniach państwa austryaekiogo jest rzeczą

czysto niemożehną".

Ze spraw wewnętrznych monarchii zapisujemy

następujące data. Dzienniki wiedeńskie donoszą,

że JCMość podpisał jnż nomioacyę profesora j ę

zyków słowiańskich i członka w Izbie panów Dra

Miklosicza na prezesa rady oświecenia. Sekretarz

stanu w byłem miaisterstwie wyznań i oświecenia

baron Helfert, który dotąd przywodniczył oddzia

łowi oświecenia ma być powołanym do Rady sta

nu, a dotychczasowy oddział, czyli raczej dotąd

pozostałe przedpażdziernikowe ministeryam oświe

cenia ma nowo być uorganizowanem.

Komisya sejmu czeskiego, która się wnioskiem

Parkeniego zajmowała tyczącym Bię adresu do

JCMości z prośbą o amneetyę dla ;skazanych dzien

ni arzy, uchwaliła większością pięcia głosów prze

ciw trzem WDieść w sejmie odrzaceaie tego adre

su a to z powoda, że w skutek dawniejszej uchwa

ły sejmu czeskiego podobnej treści, JCMość wska

zał drogę, którą interesowani o łaskę udawać się

mają. Mniejszość komisyi powzięła osobną uehwa

łę, której sprawozdawcą jest Dr. Klaudy. Co do

wniosku Pa)ackiego w sprawie rewizyi statotn wy

borczego większość komisyi uchwaliła przejście do

porządku dz’cnnego. Sprawozdawcą jest profesor

H rbst. Słychać także, te nitbawem przedłożony

ma być sejmowi wniosek rządowy tyczący się u

znpełnienia wyborów do Rady państwa, albowiem

s!iku posłow umarło, a kilku złożyło mandaty.

Co do sto8UQkn AuBtryi do państw niemieckich

Gen. Korespondendz zaprzecza doniesienia dzienni

ków, jakoby Hessen Darmstadt odstąpił od poli

tyki Austryi w Bundestagu i w sprawie traktatu

handlowego i miał zamiar stanąć po stronie

Pruskiej.

Królestwo Polskie.

Korespondent z Warszawy do jednego z dzień

nil?ów wielkopolskich pisze:

«Warszawa 19 lntego. Oczy i uwaga wszystkich

zwrócone ku poludoiowej części Królestwa, di kąa

od dwóch dni nieustannie szły znaczne posiłki z

Warszawy, między innemi dwa pułki piesze gwar

dyi litewskiej. Napaść na siły Langiewicza i as

ot:óż Ojcowski wymierzoną ma być z trzech stron,

aby powstanie wpędzić na granicę praską ’)- Tym

Carogród 13 latego.

Nie potrzebuję mówić, j ak uciążliwą jest rola

k respondenta zagranicznego w chwil’, gdy się

krew naszej braci przelewa nad WiBłą, Bogiem i

Wilią. Trzeba się przezwyciężać, ażeby oderwaw

gzy na chwilę wzrok i uwagę od Polski, pozbie

rać wiadomości ze Wschodu, któremi zapewne

czytelnicy wasi nie więcej będą zajęci od piszą

cego. Gromadka tutejszej Polonii, chodzące mar

tyrologium, a poniekąd nieśmiertelne, bo zasilane

wciąż nowymi wychodźcami, przybyłymi zamienić

niew dę na nędzę, w tej chwili, bez różnicy wiekn

i opinii rusza się na wiadomość walki, jak traw

ka na promień wiogennego si ńca. Ale my tntaj

oddzieleni setkami mil żyjemy między nadzie

ją a trwogą. Smutno byłoby powtórzyć z Syroko

rnlą: »jak więźcie osadzeni każdy w obcej oeli,

łzy nasze i krew n?szą osobnośmy leli."

Dochodzą nas wiadomości, i e rząd rosyjski zażą

dał wydania emigrantów polskich z Księstw Nad

dunajskicb. Rząd tameczny nie chcuł przystać na

Un krok przeciwkonstytncyjny; po wielu jednak

prześladowaniach, jakich się względem ziomków

naszych dopuścił, w tej chwili wywozi icb groma

darni na granicę turecką i tam gdzieś składa, wo

czeretach nad Danajem, koszta tej podróży ponosi

sam książę Knza.

Tutejszy minister spraw zagranicznych, Ali pasza

zapytywał ambasadorów zagranicznych, czy może

pierwsze dokładne depesze, jakie otrzymał! o ru

cha w Polsce, komunikować dziennikom? Amba

*) Czekamy potwierdzenia tej wiademości. P. R. Gz.

sador francuzki i pruski, nie mówiąc jnż o spra

wnjącym intereresa rosyjskie, opierali się temu

Przemogło jednak zdanie p. Bniwera zgodne z u

czuciami Turcyi i mamy przynajmniej tę pociechę,

że jak ąś wiadomość lub wyraz współczucia zna

chodzimy w dziennikach.

Sprawa polska wywarła v idoczny wpływ na

kwestye Wschodnie. Również w stosunkach dyplo

matycznych jak i międzynarodowych czuć tu, że

ręka Rosyi zwolniała w tej chwili. Interwencya

Rosyi w interesach rumuńskich lub serbskich była

bliską. Nie tylko zachowanie się tych państw, ale

i gromadzenie korpusu rosyjskiego w Besarabi,

zdawało się za tem przemawiać. W tej chwili co

faięcie się wojsk rosyjskich na Podole, uspokoję

nie rdeporozumień pomiędzy Izbą a rządem ru

muńskim, oraz zjazd komisarzy europejskich w Bia

logrodzie, oddalają na czas jakiś, chcć może kró

tki, rozstrzygnięcie doraźne kwestyi Wschodniej.

Pomimo wiadomości podanych przez dzienniki eu

ropejskie, że komisya białcgrodzka rozpoczęła ob

rady dnia 5go b. m., rząd tutejszy do dziś dnia

aieotrzymał jeszcze o tem żadnej wiadomości. W

tych więc dniach zapewne rozpoczną się właściwe

konferencye, które trwać mogą dość długo, gdyż

to leży w interesie mocarstw przychylnych Tnrcyi.

Komisarz turecki dostał polecenie stanowczego do

magania się, aby spełniono warunki zeszłoroez

nej ugcdy, którym Turcya uczyniła zadość, igno

rowały ją zaś Serbia i Czarnogóra. Serbia na grun

cie traktatów nie wiele zyskać może, to też małą

uwagę zdaje się zwracać na konferencyę, z dniem

każdym powiększając uzbrojenie. Jakkolwiek po

głoski w rezygnowaniu księcia Kuzy na rzecz

Leuchtenberga upadły, nie były jf duak bezzasadne.

Mówią tutaj, że Rosya z jednej strony podburza

naród i zgromadzenie narodowe przeciw księciu,

co Wreszcie jest rzecz% zraną od dawna, z drugiej

znów strony, miała uczynić propozycj’ę kl’ęcia Ku

zie, aby się zrzekł władzy za pewne wynagrodze

nie pieniężne. Głębokie zniechęcenie księcia Kury

do spraw publicznych, jakoteż mania zbierania

pieniędzy, która się w nim od pewnego czasu cb

jawia, czynią wiadomość tę prawdopodobną. Rosya

dotychczas ma licznych stronników w Księstw eh

Naddnnajsbich. Ostatnie zajś.cia pomiędzy Izbą

prawodawczą a rządem w Bukareszcie miało za

powód ograniczeniu władzy rządowej przez Izbę,

która chciała wyznaczyć komisyę do kontrolowa

ni ł fiaansów, projekt ten odesłano do sekcyi.

Pomiędzy projsktam* rządowemi podanemi Izbie

pod głosowanie, znajduje się projekt utworzenia

rady stanu, która bardzoby się przydała władzy

wykona« czćj dła róftnćważenia *wpływu Iib y de

deputowanych; oraz projekt reorganizacyi armii i

reformy prawa o gwardyi narodowćj ; inacrćj mó

wiąc powiększenia siły zbrojnćj. Dochodzą tu wia

domości o nowych nieporozum’enisch w rządzie i

armii. Dwóch pułkowników i dyrektor szkoły woj *

skowój podali się do dymisyi.

M żna być wreszcie przygotowanym do odbie

rauia systematycznie niepokojących wieści z Księstw

Naddunaj8kicb. W tym kraju ciągłych zmian i walk

wewnętrznych wszystko jest molliwero, a chwila

obecna nadaje znaozeoie faktom kiedyindzićj o

bojętnym. Czarnogóra głaskana wpływami Anstryi,

uie myśli wcale czeksć cierpliwie spełnienia wa

runków ugody z Tor.:y%; miał przeciw nim pro

test posłać do gabinetów europejskich. Zdaje się,

pierwsza iskra powstania Słowian, wybuchnie znów

w Hercegowinie, a Serbia znajdzie ztąd powód do

wmięszania się, Turcya też gromadzi w tych stro

nach wojsko pomimo zaprzeczeń tutejszego J ou r

nal de Constantinople. Położenie Grecyi nieprze*

staje być zagadkowe :n i dziwnem mianowicie co

do postępowania Anglii. Wszyscy pytają, czy p.

Eliot insynuował zgromadzeniu narodowemu, ogło

szenie księcia Alfreda królem lub nie? Nam się

zdaje, że to ostatnie jest prawdziwszem. ADglia ko

rzysta póki może z wpływu, który jćj ta kaudy

datura wraz z obietnicami zapewnia, ale zna znów

do tyła Greków, że na trwałość ich uczuć nie li

czy. W tym razie obiedwie opinie jakie podziela

naród grecki, schodzą się na jedno, aby wywie

siwszy apoteozę monarchizma torować coraz szer

szą drogę programowi narodowemu. Konserwatyści

pragną szczerze księcia Alfreda; rewolaoyoniści

nie wierząc w realizacyę tćj kandydatury niesprze

ciwiąją się wcale, widząc j ą wygodną dla swych

robót przygotowawczych. Złożenie wLdzy tymcza

sowego rządu w ręce zgromadzenia narodowego

wywarło na opinie wpływ zbawienny i bardzićj

przyczyniło się do powrotu porządku niAli przód

sięwzięte środki militarne. P. Balbi nowo obrany

stały prezes zgromadzenia narodowego, posiada u

swoich opinię człowieka sumiennego który bez

narodu o narodzie nie zechce stanowić. Popularność

swoją powiększył on jeszcze nieprzyjmojąc s ofia

rowanych miesięcznie 1000 drachm jak tylko 150

tytnłem nieodzownych wydatków. lani urzędnicy

pójdą zapewne za tym przykładem, zarówno pa

tryotyezDym jak koniecznym. Ciekawy jest osta

teozny wypadek głosowania Greków, pofeaznje on

jakie tam wpływy dominują. Prócz bezwzględnćj

większości głosó^ 230 tysięcy jakie otrzymał ksią

żę Alfred, przeszło 10 tysięcy głosów przypada

na kandydatów rosyjskich z których Leuchtenberg

otrzymał z 400, sam car do 2000 a teraźniejszy

opiekun Kongresówki zaledwie czterysta kilkadzie

gjąt. Francuska dynsstya znalazła do 600 głosów

a włoska 15, repnblika do stu. Bądź co bądż u

st-lenie tronu w Atenach zdaje się przeciągać od

Calendas G raecas, co niepokoi Turcyę bardzo.

W ostatnim tygodniu wysłano ztąd znowu dwa

bataliony piechoty, dla powiększenia sił w Tesalii;

zdaje się przewidywać ztamtąd niebezpieczeństwo.

Mówią o porozumieniu Greków, Czarnogórców,

Bośniaków i Serbów co do jednoczesnugo wybn

cho. Turcya tymczasem uzbraja się coraz bardz ćj,

lecz unikając rozgłosu, bataliony redyfów z OBta

tnićj wojny nie zostały rozwiązane i przybywają

częściami z Azyi do stolicy, gdzie coraz większa

ilość wojsk gromadzi się i musztruje bezustannie.

Objęcie ministerstwa wojny przez F nada paszę

jes t bardzo znacząoem, nietylko przemawia ono za

*) Dwie tu pomyłki czyni korespondent. Po pier

wsze, że nie dwa pułki gwardyi wysłano z Warsza

wy koleją warszawBko-wiedefiską, ale tylko około 1,200

gwardzistów, co jest nie całym jednym pułkiem; a

nadto nie ma pułków gwardyi litewskiej, tylko jeden

pnłk z trzeciej dywizyi gwardyi, nosi nazwisko litew

skiego. Powtóre że ataki rosyjskie na oddział jen. Lan

giewicza i na obóz Ojcowski, nie mogły mieć nigdy

e.in weprzeć je za granicę pruską, bo przecież pier

wszy oddział był wówczas w Sandomierskiem w Sta

szowie, a drogi także tuż przy granicy austryackiej.

P.R.0«.

sposobem Moskale spodziewają się dostać napo

wrót do kraju ofiary i wywrzeć ua nich przygo

towaną zemstę. O wydania powstańców przez rząd

praski nikt tntaj nie w ątpi, czego przeciwnie An

strya stanowczo miała odmówić. Choćby wymkaię

cie się bez szwankn z tak trudnego położenia, i

przeniesienie teatra wojny w inną s tronę, byłoby

wielkiej doniosłości czynem. A le nawet w prze

ciwnym razie, rnch zbrojny nie ustanie. W Pło

ckiem, w Podlaskiem, w Lubelskiem, nad granicą

wołyńską, w Dnbieńce poformowały się nowe o

bozy, które czekają na broń i na doświadczonych

przywódzców. Dziś słabe i mało znaczące, mogą

one w danym razie stać się groźnemi.

»W Cborzelach, miasteczka granicznem naprze

ciw komory wschodnio pruskiej Sołdów (Soldan)

wystrzał z fuzyi do psa wściekłego takiego na

kom*rze narobił popłochu, że wezwano pomocy

pruskiej, z którą objeżczyki wpadli do zupełnie

spokojnego miaBta. Poraniwszy kilka bezbronnych

mieszkańców, aresztowali cztery najznaczniejsze

osoby, między nimi pocztmistrj:a Jeżekowicza, wła

ściciela owej jedynaczki fuzyi i kasyera miejskie

go. Ujęte osoby przewiezione przez Prusy do

Łomży i oddano tamecznemu naczelnikowi wojen

nemu. Ze śledztwa przeprowadzonego w Łomży

okazała się ich zupełna niewinność. W Poniatowie

zaś, w powiecie Mławskim wsi o trzy mile od

granicy odległej, do dziedzica przybył do dworu

sitay oddział nłanów pruskich* wypytując się o

powstańców.

Jako piękny czyn świadczący o usposobieniu

naszych włościan w niektórych okolicach, zasłu

guje następujące zdarzenie. Major ros jski, konsy

stujący w Makowie, kazał aresztować p. Błeszyń

skiego, dzierżawcę dóbr Młodzianowa w powiecie

Przasnyskim, obywatela w całej okolicy powszech

nie szanowanego. Gdy go żołnierze przywieźli, ob

s. pał aresztowanego obelgami, powtarzając kilka

krotnie, i e go jego właśni włościanie denuncyo

wali. Dowiedziawszy się o tcm chłopi z Młodzia

uowa, przyszli do pani Śleszyńskiej z oświadcze

niem, żu tej potwarzy ścierpieć nie mogą i że się

w gromadzie do Makowa ndają. Pomimo odradza

nia pani B. wykonali co zamierzyli, major zrazn

kazsł kilku aresztować, ale w końcu wypuścił pana

B. ku wielkiej radości reklamujących włościan.

, Z Lubelskiego donoszą o zlupieniu i zniszcze

niu pałacu br. Aleks ndrowicza w Konstantynowie

Margrabia jest zup dnie bezsilny 2) w obec władzy

wojskowej, mieliśmy tego już kilk krotne dowo

dy. W . książę ubolewa nad rozpasaniem wntak,

ale rzecz idzie tym samym trybem 3). Ani pułko

wnika Marksa, który Wąchock spalił, ani Emano

w i, snrawco rfezi w Tomaszowie, ani dowódzcę

mordów w tyojsławicacn aotąa ule ukarano. Pr»o

ciwaie wszystko zatem mówi, że te okrucieństwa

d/ieją się z wyższego rozkazu. Czy z Petersburga

czy z Warszawy? trudno się dowiedzieć. Na spo

kojną Warszawę codziennie teraz jakieś nowa spa

dają plagi. Po dzikiem rozkazie jenerała Korfa, gro

żącym aądum doraźnym za posiadanie jakiejkol

wiek rewoluoyjnej odezwy, sbnrzeniem domów

przez artyloryą i t. d., n akazano mieszkańcom do

łu i pierwszego piętra wszystkich domów w bli

skości Zamku opuścić natychmiast mieszkania,

które wojsko zajmie. Podobny gwałt i wdzieranie

się w własność prywatną tylko MoBkaloin na myśl

przyjść może. W wykonaniu tego rozkazu dziś

rano 200 żołnierzy opanowało cały dół nowo zbu

dowanej pięknej resursy obywatelskiej na Kra

bowskiem przedmieściu, i to bez żadnego uwiado

mienia zarządu. Kantor główny loteryi naprzeciw

ko Zamku w 24 godzinach kazano wypróżmć. Doj

dziemy stopniowo łatwo do tego, że się wszyst

kim mieszkańcom z Warszawy każą wyprowadzić!

»Mówią głcśuo o męczarniach zadawanych nie

szczęśliwym ofiarom, wziętych z bronią w ręku.

Nawet nie oszczędzono takich, których następnie

rozstrzelano. W Radzynie sginęli śmieicią męczeń

ską KrasnBki i Drewnowski syn radzcy stanu.

,Stanowisko hr. Chreptowicza jako w. mistrza

dworu podobao bardzo zachwiane z powoda lista

pisanego przez panią Chreptowicz z domu Nessel*

rode do pani Seebach swej siostry w Paryżu, któ

ry to list został przejęty i publikowany. Pani

Cbrentowicz be* ogródki zwala winę powstania

na margrabiego, dając mu przy tej sposobności

bardzo niepochlebne przydomki. Duch w którym

teu list pisany, mniej więcej tem sam, w jakim

skreślona owa korespondencya z Warszawy w nr.

41 Gaz. Krzyż. , która tu niezmierne wrażenia zro

biła. Wszelkie stosunki między państwem Chrept.

a pałacem BrtUowskim ustały. W razie zwycię

stwa margrabiego posada p. Chreptowicza prze

znaczona dla hr. Kellera. Lecz na to fraszki awor

skie nikt tutaj nio zważa, donoszę jo wam tylko

dla wyjaśnienia stanowiska margrabiego.

»Glówuo dowodzącym armią w Królestwie w

miejsce jen. Ramzaya mianowany został jen. Berg,

niegdyś gubernator Finlandyi. Pr*ypisnją do tej

nominacji wielką wagę, bo jen. Berg nie jest

czysto wojskową znakomitością, ale może także i

cywilny zsrząd objąć. Dziś wieczorem przybył z

Peterborga jen. Adlerberg, do którego misyi tysią

ce domysłów przywięzują."

_ -Do jednego z dzienników wielkopolskich piszą:

nZ Ka,liskiego 18 lutego. Dnia 9 lntego 300 po

wstańców wkroczyło do Uniejowa w województwie

Kaliskiem; pozrzucano orły moskiewskie i ogło

szono rząd narodowy, zabrano kilkanaście sztuk

broni donotaryoszowi Toll. Po dwndaiowycn poby

cie wzmocniwszy się kilkudziesięciu ludźmi udał

a) Inni korespondenci z Warszawy przeciwnie rzecz

tę przedstawiają P. R . Cz.

3) Fakta dowiodły, że palenie miasteczek i ws, w

których obozowali powstańcy dzieje się w skute wy

raźnych

rozkazów najwyższych władz wojs owyc ,

które nakazuj% żołnierzom srożyć się nad powa caini

i ludności%, a pożogą i mordem kraj terroryzować.

Nie może więc rząd rosyjski zwalać barbarzyństwa

popełniane przez wojsko jego, na rozpasame stronni

ctwa, a wykazywaliśmy że rozpasania tego był sam

przyczyną. P - R* Oz,

1 з 4 • Strona 1

Мірадор - viewer

Czas.

опис

Структура

Схоже

Помилка 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Мірадор - viewer

опис

Структура

Схоже

Помилка 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Pobieranie pliku

Pobieranie pliku

Usuwanie komentarza

Wyszukiwanie zaawansowane

Zgłaszanie błędu