Dziennik

Мірадор - viewer

Dziennik Literacki. 1950, nr 47 (19 XI) ═ 194.

Примітка

Відображення 402 примітки

Додавання приміток лише для зареєстрованих користувачів

Опції

Dołączone do ,,Dziennika Polskiego"

ROK IV s Nr 47 (194) fr 19 LISTOPADA 1950

STANISŁAW SKONECZNY

Nie prosimy o pokój

lecz żądamy!

Ś wiatowy Kongres Pokoju stał

się grcżny dla imperialistów

anglo-amerykańskich prących

przez jawną brutalną agresję

do nowej wojny. Dla nich po

kój to spadek zysków, to szyb

ko idąca zagłada świata kapitalisty,

cznego, dlatego rząd ,,socjalisty"

Attlee na rozkaz swoich mocodaw

ców z Waszyngtonu odmówił wiz

wjazdowych nieugiętym bojownikom

pokoju, zastosował szykany policyj

ne. Imperializm głoszący, że nie chce

wmjny, przeraził się ruchem zw olen

ników pokoju, w któreąo szeregi

wstą;piło już prawie miliard ludzi

na świecie. Przeraził się, gdyż zwo

lennicy poko;ju niezależnie od rasy,

wyznania i przekonań politycznych

łączą się i tworzą jednolity front, by

zażcp ać niebezpieczeństwo wojny i

stawić opór knowaniom w’rogów

ludzkości.

W tym potężnym cuchu pokojo

wym w :ęlki Związek Radz-ieck’ jest

chorążym walk’ o pokój na całym

świecie. Za pokojem opowiedziały

s!ę narody k.rajów dem okraci’ ludo

wej. budujące funda,ment.y pod so

cjalizm, za pokojem opowiedział się

w elki na.ród chiński, za po’kojem o

powiadają s ę ny.l:ony., pros! ych .lurUi

w tych, krajach, w których rządzi

kapitalizm.

Wszyscy ludzie i nacody pragną

pokoju. M ileny ludzi postanowiły

n ezlcm nie walczyć czynn!e przeciw

k,o podżegaczem do wojny. I nie po

mo-gą szykany i za,kazy policyjne,

prawda n ’e zna kordonów, słowa po

ko.ju — wola wal,ki o pokój dotrze

do wszystkich krajów : miast, do

wszystkich osad i ws . O tym niech

w ’odza ci. którzy pragną wojny!

W walce o pokój n’ie brakuje ni

kogo. W walce tej bierze cz.ynny ti

dz ał literatura wszystkich narodów.

II a Ifcsn-bu,rg ,po trzeciej sesji Sta

łego Komitetu Ob,rońców Pokoju

zwróci! się l’atem otwartym do pi

sarzy Zachod-u, aby włączy.li s:ę w

we’ki fron,t walki, o ,pokój. W Iście

tym czytamy:

,,L:e/n; p’-sarze Z achodu pod-pisali

apel. Zwracam się do ty-ch, któr,zy

s:-ę wahają, którym gę wmawia, że

pod wezwaniem zwolenn -ków poko

ju kryje -S’ię intryga p ol’tycz,na. któ

rych s ’ę zapewnia, że gołąb pokoju

przypomina pcno słynnego konia

trojańsk ego.

Dlaczego zwracam się do -p’sarzy?

Przede wszystkim .dlatego, że. sam

jestem p’yarz:crn.

Wiem, że p ’sącz;

rozum ie znaczenie swegp podpisu,

p’.racz wie. że słuchają go i przysłu

chu’ą _się je.go słowom m ,t’-ony czv

te’a ’.ków, n ’sar-z nie tylko wid(z-i, ale

również przewiduje, nie ty’ko nctoa

euje, ale też nakazuje i dżw’-ga na

swo ch barkach olb-rzymią .od-powie

dzial-no-ść.

P sarz. który pisze książkę, je-st

odpowiedzialny za wszystk’o książki,

które p,rzed nim nap .samo, za księ

gr Yc-.-y całego świata, za. w e!k’e

zdobyc.ze przeszł-ości. Pisarz, który

zwykłą miłość ludzką, odpo

wiedzialny jest za wszystkich ko

cha’gcvch s’ę ludzi -na świecie. za

w szy stk’o kołys,ki. Pisar.z,

który

rozmawia z ludźmi, odpowiedz:ialny

jest za wszystkich ludzi. Czy może

teraz pisarz

milczeć, ukryć s,ię,

zdrad.zić dziecko, szczęście ludzkie,

stare mury miast, lasy, ku-lturę?

Nic! I dlatego p sarze Hwianku Ra

dzieck-iego krajów demokracji !-udo

wej : uczc-iwi d’oarze Zachodu wal

czą na równi z dokerami, górnikami

1 hutn’kami o prkój swa brcn-ią "

p’órem i słowem"..

Naiv/ -kscy ’p’/arz ch ński. Kuo—

Mo-Żo powiedział. ,,Naród chiński

uświadamia sob!-e dosko.nale, że po

kój to cenny dar, który każdy naród

pow:nen zdobyć i którego ,pow n-ien

bronić ze wszystkich a’ł . Dlatego na

ród chiński dobrowo-lnie poświęca

wszystko swe si-ły śwętej spray.’ie

po-koj-u n a całym św-iecie".

,,Nie prosimy podżegaczy d,o woj

ny o -pokój, zadamy go"

—

mówi

poeta ch-iński Emi Hg;ao.

Terror mpe,rial stów amerykań

skich i ich wasali’jest bezsi-lny wo

bec powszech’nego ruchu ludowego.

Mil!eny łudź,; na catym Iwe-cie sły’

szą n eueięte plemienne słowa we

zwań uciskanych i gnębionych, za

mykanych w murach więz’eń amery

kańs,k,ich bojow -ników pokoju .

Mi,—

liony lu-dzi słysząc te wezwan’a, nie

nawidzą całym sercem ,po:dżegaczy

wojennych. Ruch ludowy mi-mo ter

roru potoży kres zakusom

’on,oeria

li-zmu. Powiedział w Sztokholmie Al.

Fad’ejew: ,,Ni,e było jeszcze w hi

stori-i takiego okresu, w którym by

zjednoczenie wielkich m ora’lnych sił

prostych ludzi we wszyst’kich kra

jach, sił ’W’szystkich przodujących i

u-czciwych ludzi n,a całym świbele

przeciwko zdepraw,’owa-nym

słom

wolny i nienawiść do człowieka by

ło ta,k nieodzowne jak obecnie11.

. N ieod’.zowne zjednoczenie t,ych s ’ł

rośn!e, ogromnieje, oga-m ’a . cały

św’iat. W .-wscy ludzie prości, uczci

wi nie daliby może wiary pięć lat

ternu, że ludzi pragnących pokoj-u

będzie się osad-z,ać w w’iez;en ’-ach Ar

gentyny, Para,gwaj-u, USA, N em ’ec

z-achodn,ich i innych. Ale przez te

pięć lat łudz’ę i narody w’iele ?-ro

zum’ałv i w-iele s’ę nauczyły. Zor

ganizowany ruch pokoju zw’ycięży

woj-,nę,

Podstępne uderzen’e tchórzliwego

rzą,du ,,soe%l’sty Att!ee" w ruch po

koju wywołało wiele oburzenia ludzi

miłujących pokój ; pragnących po

kotu na całym św’"ecie.

W nocy z 10 na 11 listopada biuro

Stałego Komitetu Obrońców Pokoju

otrzyma-ł,o komunikat przedstaw’c’-e.

la ’brytyjskiego kcm ’teiu obrońców

pok-oju o

zarządze-niach m ’n’-stra

sioraw wewnęt,rz:nych. Z treści listu

wy,nikało że wstęp na terytor,ium

W. Brvtsni: zatron’ony iest prawie

w’,szys’k’m członkom St,ałego Komi

tetu Obrońców Pokoju.

Rząd angielsk,i usi-łował ’uni.emo

żliwić zrealizowa-n;e życzeń szerok’ej

o,p n,;.i publ:icznej pragnącej , by do

szło do spotkan,ia przeds’aw ’c e,l; A

meryki i Europy zachodniej z przed

staw icielami Zwią-zku Rad:zieck e-go,

Chińskie.j Re,publiki Ludowej 1 k,ra

jów dcmokra-cj; ludowej, którzy p-ra

gnęli wspólnie ustalić środki zape

wn’iające współżycie różnych syste

mów politycz’nych przy uw zględn’e

n ’-u nieza-leżności narodow ej p09zcze

gółnych naro’dów. Ale r-ząd an,giel

ski nie jest w stanie zabronić urzą

dzenia II Św atowego Kongresu Ó

brońców Poko’ju i przeszkod,zić mu

w obrad,ach. II Światowy Kon.gres

Obrońców Pokoju — odbywa się w

Warszawie.

W Warszawie zobaczą delegaci

skutki wojny i owoce pokojo

wych

w ysiłków , ludu polskiego,

który

nie tylko

zaciera ślady

wojny, ale buduje

nowe, trwa

le życie dla s!ebie i nowych poko

leń.

Na dcm .costrac.jach ’ wiecach. pod

eza ;i rozmów w fabry-kach, domach

i chat,ach wiej-skich h-as’a pokoju o

twieraja serca łudzicie i sław ią mę

s-two obrońców poko.i-u. Pod-li tchó

rze ,sługusi panów z Wall Street n-ie

’zatrzymają w -elk:ej woli ludzi mi

łujących pokój.

P-rawda n,ależy do nas. Przenika

przez kraty więzień, przez zakłama

na propagandę imperiali-stów, przez

m ury i kordony gr-aniczne, -przez lą

dy, morza i oceany.

A prawdą jes)t — Po’kój, nie woj

na. Demokracja - n ’e f,aszyzm, Wol

ność, — n ’ie przemoc.

Szakale z Wa-ll Street n e chcą się

li-czyć z wolą na’rodów. Podpa,lili już

ziemię na Kccei i strasząc bombą

wodorową, wojną superatcmo,wą —

chcą zastra-szyć cały lud pracujący.

Ale tam, u siebie boją się, prze

czuwa,ją swą klęskę ostateczną. Bo

ten, kto występuje przeciw ludowi,

skazuje sie-bie na zagładę.

Od Bertina poprzez Pekin i Buka

res zt cią.gną s,-;ę kra,je nieza-leżne o,d

ich pieniądza i przemocy. Sympatie

wszystkich ludzi na całej kuli z’em -

ie-i zwraoaja się w stronę Związku

Radzieck ego i krajów demokracji,

ludowej. N a świecie i

9tnieje Moskwa -i wo

la mil darda uczci

wych ludzi.

Wódz Światowego Obozu Pokoju,

Józef Stalin w yraża ich .p/ra-gn,ien-ia

i wolę w swoi-m prze,mów’enriu:

,,Nasza ptl’ityka zagraniczna jest

jasna. Jest to polityka zachowania

pokoju i wzm ocnienia stosunków

handlowych ze wszystkimi krajami.

ZSRR nie ma zamiaru zagrażać ko

mukolwiek ani ;— tym bardz’ej —

napaść nai kogokolwiek. Jesteśmy za

pokojem i bronimy sprawy pokoju.

Ale nie boimy się gróźb i gotowj je

steśmy odpowiedzieć ciosem na cios

podżegaczy wojennych".

Stanow-:sko Polski Ludowej jest

jasn,e, Prezydent Bolesław Bierut

wyraził ję ną I Polsk-im Kon,gres’e

Obrońców Pćkoju.

,,Walka o trwały -po,kój, ,o zwycię

stw o braterskiego współżycia m ’ęd-zy

narodem’ — to największe zadan,’e

obecnego pokolen,ia, N kt n,ie powi,—

nien wąt:pić w ostateczne zwycię,s’two

tej walki, ponieważ ruch obrońców

poko’.ju stal g;ę już dz ś ruchem se

tek milionów łud’ź’, a szeregi czyn

nych obrońców poko.j,u ro,sną nie

przerwanie. Nic n.ie -zdoła wstrzymać

wzr-ostu tego ruchu, po-nieważ j-est to

ruch w obron’-e prawdy i spraw-ie

dliwości w stosunkach między ludźmi.

Siła teg-o r -uchu opiera si’ę po,nadto

na rosnącej w-ciąż sile naro-dów wy

. z wolonych z pr-zemocy -kapitak sty

cznej, na których c,zele k-roczy po

tężny Związek Rad-zi-ecki. pod prze

wodem wieik’ego chorążego poko

ju — G en eral’-?s’muista Józe-fą Stali-na.

Naród Polski włącza się do tej wa!.

ki o po-kój całk-owicie ’ z niezłom ’ną

wolą zwycięstwa. Zadokumentował tę

niezłomną wolę 18 milionami podpi

sów. ws’zystkich niem al dorosłych o

bywatel naszego -kraju. Potwierdz-a

ją cod!ziennie twórczym j ofiarnym

wysił-kom l-udu pracu’jącego mias-t

-1

wsi, gorącym zapałem polskiej młó

dź’eży, serdecz,nymi uczuci-a-mi pol

skich m,a-tek ,i dziec’, -patriotyczny-m

oddaniem polskich żo’nierzy".

II Kongres Światowy rozpoczyna

nowy w elk-i etap wa-lk’ o ,pokój —

os’tateczną wygraną, o życie i wol

ność.

Cały świat wie, że USA i ich wa

sale chcą wojny.

Cały świat w-i-e, że Stany Zjed-no

czone, to jawny wróg i najeźdźca

r ów n ie b-e-zwz,ględny ja-k h ’itlerowcy.

Cały świa-t wie. że w tej napręż-o

nej sytuacji Związe!k Radziecki trwa

nieugięc’e -n-a pozycjach obrony po

ko ’ju.

Zw ązek Radziecki jest dziś w roz

kwicie sił, Niewyczer,pana jest e

ne-rg’a twdfccza ludzi -radzieckich u

zbroj cnych w zwycięską naukę Le

n-ina - St-al’n a. Potężn,a jest s ’la 1

wo,!a ludzi -miłujących pokój. Stano

wisko Polski Ludowej jes)t jasn,e.

Nie pomogą tchórzliwe, podstępne

tricki rządów typu angielsk’-ego. Po

kój (zwycięży wojnę.

STANISŁAW SKONECZNY

IVA ERENBURG

OBRONA KULTURY

,,Pozwolę sobie przytoczyć tę część mego przemówienia ną kom- .

gresie paryskim, w której odpowiadałem samozwańczym obrońcom

lak zwanej ,,kultury zachod-niej". Mówiłem: ,,Ludzie, którzy przy

gotowują nową wojnę, szczególnie chętnie mówią o kulturze. W e

dług ich słów, zmusze:ń; są br-onić ,,rach-odniej kutury" przed W scho

dem. Jest to, oczywiście, plagi-at. I gdyby Goebbels nie otruł się,

mógłby zażąd-ać honorarium autorskiego od wszystkich wirtuozów

,,atlantyckich"

za wy-konanie jego numeru.

Któż powinien repre

zentować ,,kulturę zachodnią"? Czy członkowie Ku-Klux-Klariu

z Alabamy, Turek Jałczyn, lisa Koch, ja-pońs-cy sa-muraje, właści

ciele niewolników z Johannisburga, król Abdullah, monachijscy

przyjaciele Hitlera, wie-lcy handlarze z Seulu, Czang-Kai-Szek, mini’

ster Parnell Thomas, n-o i naturalnie W.ktor Krawczenko. Przed k-im

w yżej wymienieni gentlemani muszą bronić ,,kultury zachodniej?"

Przed ,,Wschodem". Ado ,,Wsch-o-du" należy Louis Aragon i Pablo

Neruda, ksiądz Boulier i d:z:iekan katedry Canter-bury, i robotnicy

przedmieść paryskich, mer Florencji i Howard F-ast, Picasso i To

masz Mann, Jo-lio-t-Curie i obywatele Oradour-sur-Gla-ne. Najwięcej

w obro-nie ,,kulLury zachodniej" gadają dorobkiewicze amerykań

scy. Ci ludzie w ogóle nie dorośli -do tego, by rozumieć kulturę.

Mogą dyskutow/ać na tema;t, co pozostanie z Louvre’u po bombie

atomowej, mogą marzyć, jak kupić Louvre, ale zrozumieć to, co jest

vr Lou’/rze... Ni-t, do te.-go jaszcze -nie dorośli. Ni-ech skromnie pomy

ślą o swoich latach, niech postoją z odkrytą głową przed Akropo

lem, przed Kapitolem, przed kijowskim sobo,rem sofijskim, przed

katedrą w Chartres. Kultura — to nie tort weselny na stole planta

tora z Missisipi, kultury nie potnie się na kawałki... Nie ma nic

wstrętniejsz-ego od pychy rasowej lub narodowej. Kultura światowa

ma naczynia krwionośne, których nie można bez-karnie przecinać.

Narody uczyły s!ę i będą uczyć się nawzajem od 6iebie. Sądzę, że

można szanować cechy narodowe, odrzucając odosobnienie naro

dowe. Prawdziwy p-atri-ota kocha ludzkość i prawdziwy internacjo

nalista jest wierny swojem u narodowi. Ludzie Stalingradu umierali

za swoją lcclzi-nną -wieś, za pieśń, którą pamiętają o-d dzieciństwa,

za naród radziecki, i umierali oni za wszystki-e wsie Europy, ?a

wszystkie pieśni świata, za wszystkie narody kuli ziemskiej",

Trwoga o naczynia kwi-onoś-ne kultury światowej przywi-odła do .

sal! Pleyel naukowców i poetów,

artys’tów i m uzyków z północy

i południa, ze wschodu i zachodu. Mówiliśmy w różnych językach

i jednocześnie mówiliśmy w jednym

zrozumiałym dla wszystkich

języku: droga jest nam przeszłość, teraźniejszość i przyszłość kul

tury ludzkiej. Rozumiemy, że ameryk-ańscy szantażyści atomowi,

podnosząc rękę na uświęcone pomniki Europy, zagrażają przeszłości

i przyszłości całego świata. Chcemy obro-nić i pomni-ki przeszłości,

i kolebk! przyszłych ge,niuszów przed

o-piekun-ami atlantyckimi

i przed bombami zza Atlantyku.

Wandale — szantażyści atomowi lubią udawać obrońców relikwii

cywilizacji europejskiej. W kongr-esie parys-kim uczestniczył dyrek

tor Muzeum Narodowego Francj-i, dyrektor muzeum Sienne, dyrek

tor muzeum Malmaison, dyrektor muz-eum artystycznego Bru’kseli,

dyrektor muzeum z Liege, dyrektor muzeum krakowskiego, rektor

praskiego uniwersytetu, rektor uniwersytetu w Padwie, merowie s-ta

rożytnych miast — Florencji, Genui, Pizy, Sienny, Ravenny, Padwy.

Prawdę mówiąc sądzę, że ci ludzie zainteresowani 6ą bardz-i-ej w za

chowań u tych świątyń cywilizacji europejskiej niż handlarze by

dłem z Chicago.

Kongres paryski pokazał inteligencji całego świata, gdzie są

obrońcy kultury, a gdzie wandale.

Pozostawiliśmy

zwolennikom

wojny i zdrajcę Celine’a, i Henry Millera z jego gruboskórną por

nografią, i komiwoj-ażerów literackich w rodzaju Jules Romaina,

i pseudo naukowców

sytych z zamówień rządowych, i ’pseudo

naukowców z Tennessee, skazujących zwolenników teorii ewoluc:ji

na kary -więzień:a, i psycho-patę Vo-gta, marzącgo

o zniszczeniu

ludzkości. Praw-dziwi twórcy’ kultury kochają życie, kochają ludzi

—

a zatem, są zwolennikami pokoju.

Pierwszego maja,

gdy narody całego świata potwierdziły swe

przywiązan!e do sprawy pokoju, jeden z apologetów ,,tak zwanego

pokoju", am erykański generał Doolittle, zagruchał: ,,Stany Zjedno

czone powinny być gotowe do m-aterialnego i moralnego zrzucenia

bomb atomowych na ośrodki przemysłowe Rosji". Łatwo się domy

śleć, co czują ludzie naprawdę miłujący pokój, czytając takie prze

mówieni-a. Szydła w worku nie można u-kryć. Zameryka-nizo-wana

gazeta ,,France Soir" wścieka się: ,,Komuniści m-ają arut w grze —

propagandę pokoju". Ale w tej samej ,,France Soir" p,rzeczytałem

następujący zachwycający komunikat: ,,Aresztowano czte-ry korau

nistki angielskie, które przed ambasadą amerykańską wznosiły

okrzyk: ,,Chcemy pokoju!" i wypow-iadały ubl żające słowa". Ta-k,

jeżeli sło-wa o pok-oju wydają się ubliżające, trzeba będzie areszto

w ać całą ludność kuli ziemskiej. Ale ciekawe, kto wtedy będzie

aresztować?...

1 з 6 • Strona 1

Мірадор - viewer

Dziennik Literacki. 1950, nr 47 (19 XI) ═ 194.

опис

Структура

Схоже

Помилка 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Мірадор - viewer

опис

Структура

Схоже

Помилка 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Download file

Download file

Deleting a comment

Advanced search

Suggest correction