Czas.

Мірадор - viewer

Czas.

Примітка

Відображення 626 примітки

Додавання приміток лише для зареєстрованих користувачів

Опції

T 136

Kraków. 19 Czerwca - Wtorek

soi

r?Ac

UhAO

Przedpłata na ,,CZAS"

od dnia Igo Lipca 1877 r.

Mprzemyłką pocztową topaństwie

Aumtryackiem:

u* pół roku ua kwartał na 1 miesiąc

słr. fl

złr, 8*5^

Uprasza się o wczesne zamawianie i wyraźne wy

pisanie nazwiska i miejsca odbioru, albo nadesłanie

dawnej opaski drukowanej z adresem.

Prenumerataliczy siętylkood pierwszego do

ostatniego dnia w miesiącu.

Prenumeratę najdogodniej przesyłać p r z e k a z e m

pocztowym.

Cena n Cxasu* za granicą ogłoszo,na jest w tytul.e

każdego numeru.

8irfc.te.6w 18 cierw cat

Mnożą się z dniem każdym, pod okiem

rządu rosyjskiego manifestacye na cześć zje

(moczenia Słowian, rozpisują się o nim z zu

pełną swobodą dzienniki rosyjskie. Ruch

ten aczkolwiek nie uprawniony jawnie przez

rząd, ale widocznie tolerowany, rozwija się

na polu pseudo-narodowym i nie może nie

schlebiać widokom caratu, czy to ze wzglę

du na zamierzone zdobycze, czy też dla u

święcenia w oczach świata dawnych nabyt

ków R,osyi. W takiej formie i pod opieką

uchylającego się jednak na pozór rządu, za

wiązuje się wątek do owego dziejowego

procesu, w którym Polacy bezpośrednio za

interesowani, mają według słów patryotów

rosyjskich odegrać wielką rolę i zdobyć

sobie w udziale cząstkę wielkiej przyszło

ści. Zwracaliśmy już na tem miejscu uwa

gę, że pomiędzy dzisiejszą czynną i ruchli

wą Rosyą a spółeczeństwem polskiem któ

re pod jej panowaniem pozostaje, nie ma

łączników, ho Rosya warunki jakiejkolwiek

solidarności systematycznie niweczyła, a od

woływanie się obecnie do niej jest ironią,

czy zapoznaniem istotnego stanu rzeczy, któ

re wraz z humanitarnemi celami jej poli

tyki na Wschodzie, jest albo prostem szal

bierstwem, albo stwierdza nader słabe wy

robienie czynników politycznych na których

budują się wielkie historyczne dzieła.

Jeżeli Polacy pod berłem rosyjskiem da

lecy są od złudzeń, by jakakolwiek pomoc

mogła przyjść im ze strony mocarstw za

granicznych, to równie wolni są oni od ułu

dy. by urzeczywistnienie idei wszech Sło

wian pod przewodem Rosyi, takiej jaką ona

jest dzisiaj i jaką znają ją najlepiej u sie

bie, zgotować im mogło lepszą dolę. Ko

muż bowiem lepiej znane warunki zwierz

chnictwa Rosyi, jeśli nie Polakom ? Niesię*

gając w daleką przeszłość, można z ubie

głego dziesięciolecia wysnuć pouczające

wskazówki o umiejętności politycznej rosyj

skiego rządu zarządzenia krajami wcielo

nemi do imperium. Nieodwołujemy się tu

bynajmniej do epoki, jak a nastąpiła zaraz

po uśmierzeniu ostatniego powstania. Czas

wyjątkowy wywołał wyjątkowe środki, któ

rych miarę sądzić będzie historya i spra

wiedliwość Boża. Ale dość spojrzeć na ten

nawał przeistoczeń, przeobrażeń i reform

postanowionych bądź przez komitet urzą

dzający w Warszawie, bądź przez rozpo

rządzenia ministrów lub ukazy w ostatnich

kilku latacb, by zrozumieć zkąd wyszedł

ten panujący w ustawach organicznych chaos

0 jakim nie marzyło się najbardziej wytra

wnym burzycielom porządku spółeczaego.

A naprzód co znaczy prymat Słowiań

szczyzny pod naczelnym kierunkiem pań

stwa, które zemstę i karę rozciąga w nie

skończoność, nie stosuje ich do jednej chwi

li rep resyj, lecz"przesyca niemi całe prawo

dawstwo i niemi kieruje się bez opamię

tania w swem postępowaniu ? państwa, któ

re uwięzionych w wyjątkowych chwilach

represyj biskupów i kapłanów polskich,

bez żadnych dających się usprawiedliwić

powodów, trzyma dotąd zdała od ich dye

cezyj i stosuje wciąż jeszcze do nich ka

ry przeznaczone dla zwyczajnych prze

stępców? Czy los zgotowany ludności uni

ckiej na Podlasiu nie może budzić słusznych

obaw, aby nie napotkał zwolna i częściowo

rzymskich katolików? Wszak w urzędowym

języku wiara katolicka zowie się w Polsce

wyznaniem obcem, a sprawami Kościoła ka

tolickiego zarządzają usuwani na przemian

urzędnicy prawosławni. W szak spółeczno*

ści katolickiej pod panowaniem rosyjskiem

wzbronione są jakiekolwiek stosunki z Grło

wą jej Kościoła, a kiedy u stóp tronu Ojca

Sgo ze wszystkich zakątków ziemi wy

znawcy katoliccy słyszą teraz słowa otuchy

1 otrzymują błogosławieństwo, jedynie kato

likom w Rosyi zamieszkałym i Polakom

z pod panowania rosyjskiego wzbroniona

jest ta duchowa pociecha. Wzbroniona fa

ktycznym stanem rzeczy do tego stopnia,

że nikt bez narażenia się na w iększe lub

mniejsze prześladowanie nie mógł nawet zama

rzyć o pielgrzymce. A więc w zakresie

wiary i wolności sumień wytworzyła Rosya

stosunki i takie unormowała łączniki po

m iędzy najskrytszemi tajnikami sumień pod

danych swoich a władzą państwową, jakie

nigdzie nie istnieją. Rząd poza obrębem

prawosławnego papizmu nie uznaje w gra

nicach państwa żadnych potrzeb innego

wyznania milionów poddanych swoich

otacza opieką większą raskolnictwo czyli

odszczepieństwo od sehyzmy, aniżeli wy

znanie swoich obywateli katolików. I je

szcze raz przychodzi nam zapytać się gdzie

są rękojmie dla katolickiej Polski w gło

szonem dziś przez patryotów rosyjskich

posłannictwie RoByi?

Lecz jeśli na polu religijnem nie dopa

trzy najcbętniejszy żadnych rękojmi okrom

złudnych obietnic, które stosownie do ze

wnętrznej sytuacyi politycznej puszczane s?

w kształcie pogłosek tysiąc razy afirmo

wanych i tyleż razy zaprzeczanych, aż

w końcu przechodzą w dziedzinę mrzonek, to

0 ileż na polu językowem i w zakresie

edukacyi publicznej

system

istniejący

w Polsce wyklucza wszelką wątpliwość

określa jasno stosunek rządzących do rzą

dzonych. Ze w zarządzie krajami polskiemi

1 w manipulacyi administracyjnej, wprowa

dzony jest język rosyjski, to usprawiedli

wić mogą Rosyanie centralizacyą władz

w Petersburgu i zniesieniem autonomicznych

cech Polsce wydartych, chociaż nigdy na

wet wobec własnych interesów i własne^

historyi, wobec Słowian, usprawiedliwić nie

zdołają szalonego zdeptania autonomii Kró

lestwa Polskiego, ale żeby w stosunkach

handlowych, prywatnych i rodzinnych na

mocy wydanego i ściśle przestrzeganego na

Litwie przez rząd rozporządzenia, wzhro*

nionem było używanie rodzinnej mowy tego

nigdy w dziejach o najsroźszych podbojach

nie znajdziemy. W ięc interesem sprawy

wszechsłowiańskiej, jest wytępienie je

dnego z języków stojących na czele wszy

stkich słowiańskich języków przez wyro

bienie historyczne i naukowe oraz arcy

dzieła wiekopomnej jeg o literatury ? A

w ślad za sprawą językową idzie system edu

kacyjny, który polega na wykorzenieniu

wszystkiego co tylko narodową cechę sta

nowi. Od skromnej szkółki wiejskiej do

uniwersytetu warszawskiego, nieposłyszy

słowa polskiego w wykładach tak dla dzia

twy wieśniaczej, dla której cała literatura

w przyszłości zawarta jest powiększej czę

ści w książce do pacierza, jak w gronie

młodzieży odbierającej wyższe wykształce

nie; język rodzinny jest w naukach na mo

cy systemu istniejącego językiem obcym,

potępionym i do u żytku za niezdatny uzna

nym. Młodzieży pragnącej pobierać wy

kształcenie po za granicami kraju, jest to

najsurowiej wzbronionem, tak że rodzice

chcący dzieci swoje uchronić od trądu ni

hilistycznego jakim zakażone są uniwersy

tety rosyjskie i kształcący je zagranicą,

ścigani są jakby dopuszczali się zbrodni.

A w granicach państwa rosyjskiego nie

mogą wyuczyć własnych dzieci języka,

w którem m ogliby czytać Mickiewicza. I to

mają być Słowianie przyszłości. Takiej

więc w zakresie wiary, języka i edukacyi

publicznej doznaje Polska, opieki od pań

stwa mieniącego się być zdolnem i powo

łanem do przodownictwa w Słowiańszczy

źnie. Na drugi raz przyjdzie nam zastano

wić się nad kierunkiem ekonomicznym po

lityki tegoż pcństwa w Polsce.

KORESPONDENCIA ,,CZASO?

Wiedeń 15 czerwca.

(264-te posiedzenie Izby deputowanych).

Prezes Rechbauer zagaja posiedzenie o godz.

11 min. 20.

Z ministerstwa skarbu wniesiono i rozdano zaraz

w druku projekt nstawy o zmianach w obmierzaniu

podatku spożywczego od cukru, wyrabianego z bura

ków za pomocą tłoczni. Ustawa ta spowodowana o

późnieniem ugody austro-węgierskiej, ma obowiązy

wać tylko podczas kampanii warzelniczej r._ 1877/8.

Izb3 zaraz przystępuje do pierwszego czytania i prze

kazuje projekt wielkiej komisyi, wybranej do rozpa

;rzenia projektów odnoszących się do ugody z Wę

grami.

Ministerstwo handlu zawiadamia Izbę, że wskutek

wzajemnych między rządem włoskim a minister

stwem spraw zagranicznych oświadczeń, austro-wło

ski traktat handlowy przedłużony do dnia 3Igo gru

dnia r. b.

Z pomiędzy nowych petycyj, jedna zasługuje na

naszą nwagę: Towarzystwa gospodarskiego we Lwo

wie, równająca się znanej krakowskiej.

Z porządku dziennego idą obrady szczegółowe nac

znanym projektem o wspomaganiu i zakupowaniu

przez skarb poręczonych dróg żelaznych.

Dyskusya toczy się odrazn nad trzema pierwszemi

paragrafami, z których § lszy upoważnia rząd do

udzielania zaliczek na pokrycie niedoborów; § 2gi

pozwala rządowi brać wspomagane zaliczkami koleje

całkiem lub częściowo w swćj zarząd bezpośredni lnb

pośredni, a pozbawia go tego prava, jeśli przedsię

biorstwa kolejowe przez trzy lata z rzędu nie po

trzebowały zaliczek; § 3ci mówi o sposobie udziela

nia, spłacania i oprocentowania zaliczek.

Dep. Dr Weigel wywodzi, źe samo upoważnie

nie rządu do udzielania zaliczek nie wystaroza na u

spokojenie targu pieniężnego co do austryackich pa

pierów kolejowych; a wszakże to w bardzo znaczne

części jest celem nstawy niniejszej. Do dopięcia celn

tego potrzeba uwzględnić w ustawie to, co mówca

już wypowiedział wśród obrad ogólnych, t j. zapo

biedz faworyzowaniu jednych dróg żelaznych, a npo

śledzanin drugich, które może nie z własnej winy

walczą z niedoborami. Mówca wnosi, aby nadano

§ Ima brzmienie następujące: *Przedsiębiorstwom

kolejowym, używającym co do dochodów poręczenia

państwowego, należy udzielać zaliczek w asygnatach

bankowych na pokrycie niedoborów po zbadania ich

rachunków".

Dep. Scharschmid oświadcza, że ponieważ prze

mówienie ministra handlu na posiedzeniu ostatniem

rozwiało jego wątpliwości, przeto wstrzymuje się od

zapowiedzianych poprawek.

Minister handlu Chlumecki: Pezwolę sobie

zwróció się w kilku słowach przeciw wnioskowi dep

Weigla. Zdaje mi się, że forma wnioskn jego nie

dopuszcza wcale jego przyjęcia; nakłada bowiem rzą

dowi obowiązek płacenia niedoborów bezwarunkowo.

Nie może zaś byó zamiarem Izby uchwalać § lszy

w takiej formie ogólnej. Podobne zobowiązanie rzą

du do narzucania przedsiębiorstwu kolejowemu swe,

woli wbrew woli może samego przedsiębiorstwa nie

zaleca się już z tego powodn, źe mogą byó przed

siębiorstwa, które tego wcale nie zapragną, bo mu

siałyby wtedy poddać się warunkom § 2go. Wedle

zapatrywań dep. Dra Weigla zaś należałoby pokry

waó niedobory tych także przedsiębiorstw, a więc

państwo musiałoby zyskiwać prawo sekwesfracyi. Ta

kiego stosnnkn jednak, jak mi się zdaje, nie* może

nstanawiaó ciało ustawodawcze. Z tych przeto powo

dów proszę odrzucić wniosek dep. Dra Weigla.

Dep. Grocholski: Pan minister ha"dlu oświad

czył wprawdzie wśród obrad ogólnych, że nie wszy

stkim przedsiębiorstwom kolejowym potrzeba udzie

lać zaliczek na pokrycie niedoborów, ale nie wymie

nił tych kolei, którym zaliczki takie udzielane byó

mają. A tak tedy wraz z ziomkami moimi jestem

tego mniemania, że wszystkim przedsiębiorstwom

kolejowym, których rachunki sprawdzono będą przez

rząd, należy na żądanie ich udzielać zaliczek na po

krycie niedoborów. Jeżeli zaś p. minister handlu co

dopiero powiedział, że wedle wniosku dep. Dra Wei

gla wypadałoby narzucać przedsiębiorstwom kolejo

wym zaliczki może wbrew ich woli, ośmielę się nad

mienić, źe — ile ja posiadam język niemiecki -

wyraz *udzielać1* (gewdhren) w § lszym mieści jnż

w sobie warunek ten, że zaliczki byłyby przez przed

siębiorstwo kolejowe przyjęte. Zobowiązany zaś do

udzielania zaliczek byłby rząd wtedy, gdyby ich za

żądano. Dla tego proszę wysoką Izbę, aby dla za

pobieżenia w przyszłości wszelakim nieporozumieniom,

zgodzić się zechciała na wniosek dep. Dra Weigla.

Sprawozdawca komisyi dep. Russ w sposób so

fistyczny wywodzi, że właśnie wytłómaczenie wyrazu

gewdhren przez dep. Grocholskiego usnwa obawy co

do faworyzowania jednych, a upośledzania innych

dróg żelaznych.

W głosowaniu upada wniosek dep. Dra Weigla,

przeciw któremu głosują także święto*

urcy, za nim tylko deputowani Polacy i reszta

prawicy. Paragrafy 1 - 3 przyjęte wedle brzmienia

wniosków komisyi.

Następuje § 4ty, który upoważnia rząd brać po

ręczone koleje żelazne, które przez pięć_ lat z rzędu

potrzebowały więcej niż połowy poręki skarbowej,

w swój zarząd całkowicie lub częściowo; a pozbawia

go tego prawa, jeśli koleje przez trzy lata z rzędu

nie potrzebowały takiejże połowy.

Dep. Gomp’erz z chęcią głosował za trzema

)ierwszemi paragrafami, któro odnoszą się do stósun

rów datujących się z przeszłości i do ich sanacyi

nie godzi się jednak na paragrafy następne, począ

wszy od 4go, bo tu rozpoczyna się druga część u

stawy, zawierająca program na przyszłość. Mówca

)ardzo obszernie rozwodzi się o wadliwości tego pro

gramu, mianowicie także o niedozwolonej prawem

sekwestracyi, objętej § 14-ym, i głosować będzie prze

ciw niemu.

Minister handlu Chlumecki odpowiada mówcy

poprzedniemu, broniąc się mianowicie przeciw uczy

nionemu przezeń zarzutowi, jakoby minister progra

mem zawartym w ustawie niniejszej stawał w sprze

czności z programem swym z r. 1875. Zarzut to

niesłuszny, bo, jak jnż powiedziałem wśród obrad

ogólnych, rozmaite są sposoby sanacyi, z których

można chwytać się tego lub owego bez popełnienia

inkonsekwencyi. Prawda, że w r. 1875 nie chciałem

zrywać z tradycyą austryackiej polityki kolejowej,

nie chciałem proponować systemu zupełnie n_owego;

dziś zaś dalej się posunąłem i wniósłem oto projekt ni

niejszy. Minister porównywa dalej jeszcze program swój

dzisiejszy z programem z r. 1875, wywodząc, że niema

inkonsekwencyi, choó inne są środki. Powoławszy

się nakoniec na przemówienie swe d. 1 grudnia przy

wnoszeniu projektu na dowód, iż nie potrzeba i nie

myśli generalizować zasady sekwestracyi, porucza

minister obronę § 4go z innego pnnktu widzenia ko

odze Ungrowi.

Minister U n g e r po długim WBtępie krasomówczym

)rzechodzi nakoniec do rzeczy; Zdrowa zasada była

)y ta, żeby Towarzystwo kolejowe pod każdym wzglę

em stało w pierwszym rzędzie, rząd zaś na tylnym

planie. Dziś jednak rzeczy się inaczej mają; dziś pań

stwo ponosi ciężary, spłaca kupony przedsiębiorstw

kolejowych albo w części, albo w całości, ma ryzyko

i ofiary, a Towarzystwo kolejowe ma całą admini

strację, gospodaruje jak mu się podoba. Państwo

mogłoby sobie powiedzieć res mea; a jednak tak nie

jest; owszem znajdują tu zastosowanie potępione w pra

wie politycznem słowa: de nobis sine nobis, tak że

summum ius staje się summa iniuria. Jest to

więc wielce nienaturalny stosunek państwa do przed

siębiorstw kolejowych. WBzakżeż kto największy ma

interes w dobrym zarządzie, powinien też głównie być

w nim reprezentowany. Gdyby sprawę tę przedsta

wiono starożytnej Romy prawnikom, wydaliby orze

czenie: haec aeąuitas suggerit, etiamsi lege care

mus. Oto właściwa sygnatura sprawy. Na aeą uitas,

na słuszności, wszystko tu polega. Chodzi tu o wy

niesienie pretensyi polegającej na słuszności do rzędu

pretensyj polegających na prawie; nasza zaś preten

sya jest słuszna, bo oparta na dzisiejszym stosunku

poręczenia. Wszakże wypadałoby przypuścić, że już

przy połowie ciężarów powinniśmy mieć udział w za

rządzie; tak byłoby słusznie i sprawiedliwie; ale za

rząd podzielony ms swoje niedogodności. Ponieważ

atoli państwo ponosi więcej niż połowę ciężarów, więc

okoliczność ta oprócz wielu innych przemawia za wy

łącznym zarządem państwowym. O właściwej sekwe

stracyi mowy tu nie ma, bo sekwestracya dzieje się

iuń s conserrandi causa; co tutaj nie zachodzi.

W ogóle naniesiono do dyskusyi dużo niewłaściwych

w niej zasad z prawa publicznego i pospolitego, choć

w ustawie niniejszej rozgrywa się nie walka między

prawem a bezprawiem, lecz raczej walka między pra

wem a słusznością. Słuszność atoli, oto żywioł, który

ostatecznie przenikać powinien nieugięte prawo; słu

szność ponad prawem stoi. Co starożytni Rzymianie

nazywali ars boni et aequi, to wy, panowie, wyko

nacie, uchwalając niniejszą ustawę. (B ra w o !)

Dep. S ch a u p wśród wielkiego w Izbie niepokoju

przemawia przeciw § 4-mu. Główna myśl mówcy

jest ta, że nie zgadza się, aby paragraf miał moc

wstecz obowiązującą co do warunku używania dopłat

skarbowych przez 5 lat z rzędu.

Dep. Tomaszczuk wbrew wywodom ministra

Ungra utrzymuje, że ustawa niniejsza ma charakter

publiczno-prawny, aby tym argumentem zbić wywód

Schanpa, iż ustawa nie powinna wstecz obowiązywać.

Zresztą nie chodzi też tu o pytanie, czy lepszy jest

zarząd państwowy, czy prywatny, lecz o pytanie, czy

zarząd państwowy jest usprawiedliwiony przy porę

czonych kolejach, używających tak znacznych dopłat

skarbowych.

Paragraf 4-ty przyjęty wszystkiemi głosami prze

ciw’ 30 głosom; za nim także deputowani Polacy

głosują.

Następuje § 5-ty o żakupnie takichże kolei na

rzecz skarbu.

Dep. Dr Weigel stosownie do tego, co powie

dział w dyskusyi ogólnej, sprzeciwia się wnioskowi

komisyi i wnosi o przywrócenie paragrafu w brzmie

niu pierwotnego projektu rządowego.

Wniosek ten upada; przyjęto § 5-ty w brzmieniu

projektu komisyjnego 121 głosem przeciw 41 gło

sowi.

Dep. Dr. Weigel oświadcza, iż konsekwentnie

mógłby tu wnieść o wtrącenie nowego § 6-go, bli

żej określającego zarząd państwowy; ale odstępuje od

tego zamiaru, zastrzegając sobie wniesienie osobno

dwu rezolncyj.

Nakoniec "przyjęto końcowy § 6 -ty o wykonaniu

ustawy wraz z napisem.

W skutek domagania się Izby trzeciego czytania

sprawozdawca Rnss wnosi o uchwalenie ustawy za

raz w trzeciem czytaniu. Izba uchwala.

Koniec posiedzenia o godz. 2 min. 30. — Nastę

pne posiedzenie we wtorek.

W leA tń 16 czerw(».

A* Wiadomo, że wielka komisya wyznaczona przez

Izbę poselską Rady państwa do roztrząsania proje

któw ugody między krajami reprezentowanemi w Ra

dzie państwa a krajami korony węgierskiej w spra

wach handlowych i skarbowych (z wyjątkiem zała

twisnej przez deputacye rsgnikolarne sprawy o o

znsczenie stosunku pokrywania wspólnych wydatków

monarchii), lozdzieliła się na trzy podkomitety od

dzielnie obradujące. Podkomitet lszy roztrząsa projekt

ustawy upoważniającej do zawarcia związku handlo

wo-celnego między dwoma wyżej wspomnianemi gra

pami krajów; podkomitet 2gi obraduje nad projektem

urządzenia wspólnego banku i sprawami z bankiem

połączonemi; 3ci rozbiera projekty ustaw regulujących

na nowo pobór podatków konsumcyjnych od wyrobu

wódki i cukru według jednakowych zasad w obu

grupach krajów. Podkomitety te odbywają posiedze1

nia prawie codziennie.

Podkomitet 3ci roztrząsnął znany rządowy projekt

nstawy urządzającej na nowych zasada!ch pobór po

datkn od wyrobn cukru i uchwalił wnioski swoje co

do tego projektu, a następnie od dni dziesięcin o

)raduje nad projektem nowego opodatkowania wy

robu wódki. Ukończył jnż ogólne w tym względzie

rozprawy, podczas których g!ównem pytaniem spor

nem było: oznaczywszy ile producent ma opłacać

od stopnia i wiadra wyrobionego spirytusu, czy ob

rachowywaó ilość wyrobioną odpowiednio objętości

kądzi, jak to jest teraz, czy też obrachowywać ją

zapomccą wprowadzenia znów udoskonalonego syste

mu zegarowego, jak to rząd w projekcie swym wnosi?

tytanie to rozstrzygniętem zostanie przez komisyę

)rzy uchwalaniu odnośnego artykułu w rozprawie

szczegółowej; podezas rozpraw ogólnych wysłuchano

zdania powołanych do komisyi biegłych i ich odpo

wiedzi na wyznaczone im pytania. Na ostatniem wczo

rajszem wieczorne» posiedzeniu rozpoczął już pod

komitet rozprawy szczegółowe i uchwalił artykuł lszy,

oznaczając, źe podatek od Btopnia spirytusu wynosić

ma 10 oentów. Dodaó tn winienem, iż dotychczas

)odatek ten wynosi 10.7 centów od stopnia, ale na

;omiast czas wyrobu oznaczony teraz na 48 godzin,

skraca nowy projekt na 24. Podkomitet ten, choćby

codziennie miał posiedzenia, nie roztrząśnie jeszcze

za dwa tygodnie 90ciu paragrafów ustawy o nowem o

podatkowaniu wyrobu wódki.

Podkomitet 2gi, obradujący nad urządzeniem ban

ku, zaledwie 20 t. m. ukończyć może roztrząśnieme

głównych zasad tej organizacji. Najmniej zaś postą

piły prace podkomitetu 1-go, roztrząsającego zasady

ustawy, na mocy której ma być zawarty związek han

dlowo-celny między Anstryą i Węgrami. Jest to spra

wa najtrudniejsza z ugodowych do załatwienia; w niej

spierają się obrońcy wolnego handlu z protekcyooi*

stami, kraje rolnicze z krajami przeważnie fabryczne

mu Lecz głównym powodem, dla którego obrady nad

tą sprawą w podkomitecie bardzo mało postąpiły,

jest nieprzedłożenie dotychczas przez rząd projektu

taryfy celnej minimalnej. Przypomnieć tu winienem,

co już dawniej pisałem, źe powodem zwłoki w przed

łożeniu przez rząd tej taryfy jest to, iż poslannicy

cesarstwa niemieckiego przewlekają, jakby z umysłu,

układy o zawarcie traktatu handlowego między mo

narchią austryackó-węgierską a cesarstwem niemie

ckiem, zasady zaś tego traktatu wpłyną na ułożenie

taryfy celnej minimalnej.

Wszystkie trzy podkomitety, to jest cała komisya

ugodowa zwołana jest na posiedzenie 18 t. m. Na

porządku dziennym obrad tego posiedzenia jest świe

żo przez rząd przedłożona nowella, urządzająca tym

czasowo przez rek od 1 lipca 1877 do 1 lipca 1878

r. pobór podatku od wyrobu cukru, zanim w następ

nym reku obowiązywać zacznie nowa ustawa. Wiel

kie straty, które ponosi skarb publiczny w obu po

łowach monarchii wskutek zaprowadzenia we wszy

stkich cukrowniach nowego sposobu (system infazyj

ny) wyrabiana cukru z buraków, a utrzymania przez

rząd dotychczasowego sposobu poboru podatku (od

ilości buraków wyrobionych na cukier), znaglają do

uchwalenia tej nowel!i tymczasowej. Obecnie skarb

publiczny więcej zwraca podatku wyprowadzającym

cukier za granicę, niż pobiera podatku od wyrobu

cukru.

Na tem posiedzeniu komisyi ugodowej 18 t. m.

będzie także poruszone zapewne pytanie: kiedy ko

misya prawdopodobnie prace swoje ukcńrny i czy

będzie obradować podczas zawieszenia posiedzeń Izby?

Rozstrzygnięcie tego pytania jest potrzebne z powo

du, że przemogło stronnictwo popierające zdanie,

aby odroczyć seaye Izby z końcem tego miesiąca i

odłożyć załatwienie sprawy ugodowej do jesieni. Zgo

dzić się na to musiał także sejm węgierski, nie mo

gąc sam sprawy ugodowej załatwiać.

Komisya regnikolarna austryacka odbyła 14 b.m.

posiedzenie i ukończyła uchwalenie zasad, wedłuj

których winien byó, zdaniem jej, oznaczony stosunei

pokrywania wspólnych wydatków monarchii przez

kraje reprezentowane w Radzie państwa i kraje ko

rony węgierskiej. Równocześnie uchwaliła, aby utrzy

mać na dalsze lat dziesięć stosunek, według którego

te dwie grupy krajów powiruj pokrywać należytość

za zwrot podatków konsumcyjnych zwracanych pro

ducentom przy wyprowadzaniu za granicę produktów,

od których wyrobienia podatek konsumcyjny został

pobrany. Na mocy tych zasad uchwalonych znaczną

większością głosów, sprawozdawca deputacyi anstrya

ckiej p. Herbst ułożył piśmienne poselstwo, które

prezes deputacyi auBtryackiej prześle dzisiaj wę

gierskiej w odpowiedzi na jej poselstwo z dnia

8Lm.

Jakkolwiek to pismo jeszcze nie zostało ogłoszo

ne, mogę jednak podać zasady projektu austryackie

go. Aby oznaczyć porównawczo siłę podatkową kra

jów reprezentowanych w Radzie państwa do Biły po

datkowej krajów korony węgierskiej, deputacya au

stryacka wyłączyła z dochodów do porównania wzię

tych nie tylko podatek od kuponów pebierany jedy

nie w tej połowie monarchii, ale także te podatki,

które nie wedłng jednakowych zasad pobierane Bą

w obu grupach krajów. Według tak zredukowanego

wykazu dochodów przychodzi do wniosku, że stoBU

nek siły podatkowej krajów reprezentowanych w Ra

dzie państwa do siły podatkowej krajów korony wę

gierskiej jest jak 68.25 do 31.75. Według tego pro

jektuje oznaczyć stosunek pokrywania wspólnyoh wy

datków monarchii w ciągu następnych lat lOciu

przez obie grupy krajów.

Jednak me w tem obrachowaniu i nie w tój spra

wie leży główna różnica zapat-ywania między obu

deputacyami i główne między niemi pytanie sporne,

ale w sprawie oznaczenia stosunku pokrywania nale

żytości za zwrot podatków konSumcyjnych. Streszcza

jąc nuntium deputacyi węgierskiej, przedstawiłem, iż

przyjęła ona w tym względzie projekt ułożony przez

oba rządy, według którego stosunek pokrywania na

leżytości za zwrot podatku konsumcyjnego od wyro

bów wyprowadzonych za granicę, winien być odpo

wiedni stosunkowi dochodów z podatków konsumcyj

nych w każdej połowie monarchii. Otóż depntacya

austryacka na wniosek p. Herbsta odrzuciła ten

projekt rządowy i uchwaliła, aby przez dalsze lat 10

obie połowy monarchii przyczyniały się do pokrywa

nia należytcśei za zwrot podatków konsumcyjnych

w tym samym stosunku jak dotychczas. Przyznaje

wprawdzie deputacya austryacka, iż stosunek ten

jest niesprawiedliwym i uciążliwym dla Węgier, lecz

twierdzi, że w roku 1867 zgodzono się na tę nie

sprawiedliwość dla Węgier, aby wynagrodzić drugą

niesprawiedliwą uchwałę, uciążliwszą znów dla Au

stryi. Mianowicie, aby wynagrodzić przyjęcie zasady

iż cały dochód z ceł pobieranych na granicach mo

narchii, bgdzie jak dotychczas używany na pokrycie

wspólnych jej wydatków, a tymczasem dochód z ceł

na granicach krajów reprezentowanych w Radzio pań

stwa jest znacznie wyższy, niż 70% w stosunku do

dochodów z ceł pobieranych na granicach krajów

korony węgierskiej. Wnosi więc p. Herbst w imie

nin deputacyi auBtryackiej, źe jeżeli ma być usu

nięta pierwsza niesprawiedliwość, w takim razie po

winna osuniętą być także draga.

Dzienniki węgierskie mianowicie Hon wyrażają

wielkie oburzenie z powodH tych ostatnich nchwał

deputacyi a szczególniej z powoda ich uzasadnienia w po

wyżej wskazany sposób przez p. Herlrata, który słu

sznie sofistycznym i błędnym nazywają. Albowiem

na granicach krajów reprezentowanych w Radzie

państwa, pobierają cła od towarów prowadzonych

także do Węgier i nawzajem. H on grozi, że jeżeli

deputacya austryacka upierać się będzie przy zasa

****

*»%msaki wgfgwns; *fetiKMfcs s m to ń p M m t,

04* fas m* «*teams* -

stewy, « festes-fc

ie e* a bohm/H* ffwstottą ij *

88*«%

M j Włoch, Fran cji, Anglii, BsSgS,

* ryi i Turcji ............. ............... f

l’

*° **Utóer5

WsOatpm - - mety a plcaSęłsaw J *rutom

njWM*»

uafayUi/rmmo doAdai’shsfaaaył,OsiMTi" w KmE

i!owe«

opłaoic jwestowej.- Lutów nwrauko

nadsyłane Red ak cyi ateswracają aię, kee* sy w a ję ni sses cti*.

*«fflwimcwaff

s?jsE rjiiri^

*«*ącMMflu

h A u u " (prospekt*, eyrkuiarae, ogioweai* itp.) prsy]mnjg się *»

100 egsompL dla **miejscowych, * M) o. od 100 eg%, dla miejscowych pronumeratorow.

na!eiytoM nprsssa się aap r» 4 l n*d«i*ó prsekasem poosiowym.

1*" ""!!!’irE

prsyjmuja: w fmryim wyłęczaie y.AdamCarrefonr dc la Croa Rouge i, (preaam ^^p .W

.^w^c

Łowiki Faubourg PoissoniSre 8 3 );w W M « U pp. Haaueastein A Vog!er (także w

furcie n. ML, Berlinis. Lipsku, B aiyiei i Wrooławiu), JL Oppelik StabenhMteł Nr.

R, Hossę (takie w Berlinis, Hamburgu, Honseblnm 1 Norymlłardss), G. L. DsuM A Comp. fwksa w

Frankfurcie u. H,), Rotter A Comp,

1 з 4 • Strona 1

Мірадор - viewer

Czas.

опис

Структура

Схоже

Помилка 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Мірадор - viewer

опис

Структура

Схоже

Помилка 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Завантажити файл

Завантажити файл

Видалення коментаря

Розширений пошук

Повідомити про помилку