Czas.

Мірадор - viewer

Czas.

Примітка

Відображення 633 примітки

Додавання приміток лише для зареєстрованих користувачів

Опції

N" 5.

Kraków, 8 Stycznia— Sobota,

CZAS

Rok 1870.

Prenumeratę przyjmują}

W M ruk o w!e I Administracya «CZASU," księgarnia p. S. A.Krzyżanowskiego, handel Dworskiego

tudzież wszystkie urzędy pocztowe. O głoszenia (inseraty) przyjmuję się za oplata od mieisw wiersza

drukiem drobnym (petitowym) za pierwszy raz 10, za każdy następny rai po 5 c S a d e r tM n ćmSł

stronnicy dziennika) od miejsca wiersza drukiem drobnym po 30 c. za każdy raz. O o ł a c z e n ł a d n

, , C z a s u » (prospekta, cyrkidarze, ogłoszenia i t. p .) przyjmuję się za cenę 1 złr. od 100 egzempl. d!a

zamiejscowych, a 50 c. od 100 egz. dla miejscowych prenumeratorów. P rzypadaiaca należytośd unraaza ’

sięnaprzód nadesłaćprzekazempocztowym. Ogłoszenia i prennm erate przyimuia weCwo.

wie W. Pi%tkowski ul. Teatralna 9; w »*«ryż., wyłącznie p. Adam, Carrefour de la Croiz Kouge 2

(prenumeratę p. W . Raczkowski, Faubourg Poissoniero 33); w W i e d n i u pp. Haasenstein 4 V oeler

(także w Hamburgu, Frankfurcie n. M., Berlinie, Lipsku, Bazylei i Wrocławiu), A. Oppełik (także w P ra

dze), R. Mosse (także w Berlinie, Hamburgu, Monachium i Norymberdze), G. L, Daube 4 Com ttakżn

w F rankfurcie n. M.), Itotter 4 Com.

’’

Kraków 7 stycznia.

Kilkanaście dni temu wypaliła nam N o r d -

deutjche AUg.Ztgkazanie zato,że niemożemy

7 . całą ufnością polegać na przymierzu trzech

państw północnych ze w zględu na pokojo

we rozwiązanie sprawy wschodniej, i na

zwała nas dziennikiem rewolucyjnym. N ie

wiemy, c zy na podobną odprawę zasłuży

sobie w biórze prasowem berlińskiem N . f r .

Presse ze środy, która to samo co my powtarza.

Wprawdzie my wskazywaliśmy różnicę in

teresów trzech mocarstw, które sprawę

wschodnią w zięły w rękę a raczej stworzy

ły ją obecnie przez interwencyę swoją

i wcale z góry nie przesądzaliśmy, kto kogo

w pole wywiedzie; natomiast zaś wspomnia

ny dziennik wiedeński, polegając najzupeł

niej na zgodności Austryi i Niemiec, dowo

dzi, że Rosya używa obu sprzymierzonych

z nią rządów a osobliwie Austryi do wy

ciągania dla niej kasztanów z ognia, kaszta

nami zaś temi ma być projekt reform lir. A 11

drassego i egzekucya tego projektu, która

przypadnie Austryi w udziale.

My nie w projekcie hr. Andrassego upa

trujemy źród ło nieufności, chociaż projektu

tego nie znamy, lecz w tem, że jakikolwiek

jest ten projekt, napotkać on musi na nie

chęć Porty, c zego dowodem myśl uprzedze

nia go przez firman sułtański; niezadowolili

on też powstańców a w ogóle chrześcian,

eo znów wnosimy z artykułu P ester Lloyda

o zachowaniu się chrześcian Bośni i Herce

gowiny ,wobec projektu reform, artykuł ten

bowiem nabrał autentyczności przez powtó

rzenie go w niemieckim Reicht-Anzeigerze.

Otóż artykuł ten powiada, ż e ,,spełznięcie

na niczem usiłowań mocarstw około przy

wrócenia pokoju, nie j e st niepodobnemu °

A na innem miejscu powiada toż pismo:

,,Propozycye mocarstw wtedy tylko nabędą

siły, jeżli po za niemi staną jasne decyzye

Europy na wszelkie wypadki, tak iż postano

wienia te w potrzebie poparte będą nawet

ostatecznemi środkami.°

Czyż to nie otwarte wyznanie, że za in

terwencyą dyplomatyczną pójdzie interwen

cya zbrojna? My też o tej niemal nieuni

knionej konieczności od chwili wysłania kon

sulów do Mostaru pisaliśmy. Zdaje się prze

to, że istotnie zbrojne wdanie się mocarstw

idzie już w rachubę jak o poparcie reform.

W tej chwili projekt hr. Andrassego przy

jęty przez Rosyę i Niemcy, znajduje się

już w rękach trzech rządów nie biorących

udziału w zajściach na Wschodzie. Ponie

w aż projekt reform mówi o reformach a nie

o interwencyi, zatem udzielonym on został

w Paryżu, Londynie i Rzymie dla uzyska

nia aprobaty tamecznych rządów. Odmowa

jednego z nich, choćby dwóch, albo wszy

stkich trzech, poczytaną będzie za odmowę

zezwolenia na reformy, nie zaś na inter

wencyę; bo pozwolenia na ,,poparcie pro

jektu reform nawet ostatecznemi środkami°,

nie żąda gabinet hr. Andrassego od Frań

cyi, A nglii i Włoch. Że gabinet wiedeński

nie wątpi o przychylnej odpowiedzi rządu

francuskiego, na to służy powołany przez

nas list berliński do Politische Correspon

de m , który powiada, że ,,Francya nie daje

poznać chęci przeszkodzenia polityce wscho

dniej trzech cesarstw°, a ponieważ ,,nic już

nie pozostało z traktatu paryskiego, prócz

niespełnionych obietnic Porty, przeto Fr an

cya spokojnie przyglądać się będzie , jeśli

traktat ten poczytany zostanie za upadły nie

tylko co do ducha swego, ale i formy. Ce

sarz Aleksander nie dozna pewnie większe

go zadowolenia, j ak gdy ostatnie kolce,

które traktat paryski wbił w serce Rosyi,

za jego życia wydobyte zostaną°. List ten

każe Francyi szukać za morzami zaspokojenia

w polityce kolonialnej, a w końcu powia

da, że trzeba w Austryi raz wyrzec się

,,,przesądu°, ,,jakoby Dunaj był dla Austryi

warunkiem *yejP ; niezbędną dla jej han

1 Uj K-i Cr Rij:, j go wygodnie koleje.

h-’"» wieiku h środków do wielkich

fć?ÓM

:.ch dostrzegać się da

ane wyrzeczenie się

mian za to otwierają

*uę m uoki nu vvj V.« cn^n.nyj, chociaż nie ,,bez

pośrednich°, jak P olit. Corr. przeciw nim za

strzega się, m ówiąc: ,,Zapewne nie jeden

dziesiątek lat przeminie, zanim ludy po

łudniowo-wschodnich posiadłości Austryi

dadzą się reprezentować w parlamencie w ie

deńskim albo peszteńskim. Zanimby zaś o

parlamentarnej większości słowiańskiej mo

gła być mowa, zniknie obawa przed nią°.

Poprzestaliśmy tu na przytoczeniu urzę

dowych i półurzędowych wyznań, które bez

naciągania wystarczają, aby wykazać: l° że

interwencya dyplomatyczna w Turcyi bę

dzie wymagała poparcia siły zbrojnej; 2°

że ostatnie szczątki traktatu z r. 1856 ma

ją być nie tylko co do ducha, ale i formy

zniweczone, a zatem co najmniej Dobrucza

wrócić ma do Rosyi; 3° że Austrya nie

będzie zmierzała do ujść Dunaju, lecz pój

dzie w kierunku wytkniętym kolejami że

laznemi ku południowi; 4° że ludy, które

wejść mają w skład monarchii Austro-Wę

gierskiej nie rychło będą przypuszczone do

wszystkich praw politycznych; a zatem, że

ostatniem słowem rozwiązania kwestyi

wschodniej j e st interwencya i aneksya. Nic

też innego nie wykazywaliśmy jako następ

stwo pierwszych kroków dyplomatycznych.

O kompensatach jeszc ze nie mówią powołane

przez nas pisma — rzecz to zapewne pó

źniejszych rokowań, skoro się okaże, iż

Niemcy choć pośrednio biorą udział w spra

wie wchodniej, bo podczas gdy Au

strya i Rosya zajęte będą na południu, za

daniem ma być dyplomacyi czy też armii

niemieckiej uiedopuścić, aby ktokolwiek

przeszkadzał takiemu rozwiązaniu kwestyi

wschodniej.

KOEESPONDENCYA ,,CZASU:1

Lwów 5 stycznia.

Jak słychać, przedłożenia Wydziału krajowego na

przyszłą sesyę sejmową będą przeważnie natury ad

ministracyjnej. O prawodawczych projektach przez

Wydział wypracować się mających dotąd niesłychać.

Widocznie Wydział krajowy wychodzi z tego zapa

trywania się, że trudno, aby ostatnia sesya sejmowa

zdecydowała się na uchwalenie ważniejszych ustaw.

To jednak niepowinno zdaniem naszem wstrzymywać

Wydziału krajowego od ważniejszych przedłożeń.

Ubiegła sesya sejmowa m iała być bowiem również

ostatnią, a dopiero niedawno rozstrzygnęło się, źe

nią nie będzie; mimo tego zaś rzadko która sesya tak

była bogatą w prace ustawodawcze znacznej donio

słości. Budżet nie będzie przedmiotem obrad przy

szłej sesyi sejmowej.

Od kilku dni wystawione są na widok publiczny

plany budowy gmachu na Sejm i Wydział krajowy.

W ostatniej niemal chwili liczba ich doszła do 29,

a między niemi niektóre odznaczają się rozkładem

stósownym i dobrym smakiem. Najbardziej uderzają

plany pod godłami *Galicya11 ,,Wawel" i »N il de

nobis sine nobisu. Grunt zakupiony przez Wydział

Krajowy pod ten budynek tworzy czworobok między

ulicami Kościuszki, Majera, Słowackiego i Mickiewi

cza. Budynek ma być o dwóch frontach jeden od

ulicy Kościuszki i drugi Słowackiego, po obu

zaś bokach od ulic Majera i Mickiewicza mają sta

nąć domy prywatne, na które jednak przepisany jest

rodzaj budowy, odpowiedni sąsiedztwu gmachu sej

mowego. Największą trudność nastręczało, źe czoło

budynku od ulicy Kościuszki nie może być równole*

głem z głównym frontem od ulicy Słowackiego. Plac

bowiem tworzy czworobok nieforemny, spowodowany

linią krzywą ulicy Kościuszki.

Wiedeń 6 stycznia.

(R) Ministrowie przedlitawscy dopiero jutro lub

pojutrze wrócą z Pesztu. Nic wprawdzie nie słychać

o przebiegu rokowań w stolicy węgierskiej - a za

pewnić was możemy, że w Wiedniu nikt w tej chwili

nie posiada pewnych wiadomości lub informacyj -

lecz sama okoliczność, że rokowania tak długo trwają

bez stanowczego rezultatu, bez wywołania starcia,

dowodzi, jak dobrze uczyniliśmy, nie godząc się na

zwykłą przesadę, ’z jaką tutejsze dzienniki lubią kre

ślić wszelkie wypadki. Nie cofamy i dziś zdania na

szego, źe przesilenie zawsze jeszcze je s t możebnem

albo we Wiedniu, albo w Peszcie, jeśli obie stro

ny wytrwają na takiem samem stanowisku, jakie

je sprowadziło do Pesztu, ale nadzieja kompromisu

nie jest bynajmniej wykluczoną. Czy Węgrzy mogą

ustąpić z swego stanowiska w sprawie bankowej, nie

wiemy, ale to pewna, że ministrowie przedlitawscy

bez narażenia się na gwałtowną opozycyę w Kadzie

państwa i w dziennikach tutejszych — żadnej zasa

dniczej nie mogą poczynić Węgrom koncessyi. Z ta

kiem postanowieniem zresztą wyjechali _ministrowie

do Pesztu. Suaoiter in modo, fortiter in re. Mnie

mamy atoli, że Węgrzy prędzej będą skłonni do u

stępstw, bo nie znajdą gabinetu gotowego przyjąć

ich żądania. Z Pesztu zaprzeczają alarmującym po

głoskom o zamiarze koronacyi arcyksięcia Kudolfa

królem węgierskim.

W sprawie nominacyi arcybiskupa wiedeńskiego

najrozmaitsze rodzą się kombinacye. Mimo takowych

nie wątpią tutaj, źe utrzyma się w końcu kandyda

tura biskupa Kutschkera. Jeżeli Polit. Corr. twier

dzi że ministerstwo spraw zagranicznych w sprawie

obsadzenia posady arcybiskupiej żadnego jeszcze me

uczyniło kroku, to nie wiemy, z jakiego źródła ona

w danym wypadku czerpie swe informacye.

Pogłosce o zamiarze mianowania saskiego m inistra

wojny jenerała Fabriciusa ambasadorem niemieckim

we Wiedniu, nie dają w ogóle wiary. Jenerał Fa

hricius byłby na dworze tutejszym persona grata,

ale nie wiemy, czy ,posiada tyle zdolności dyplomaty

cznych, któreby ^_starczyły « b f f l S

jak ambasada niemiecka we Wiedniu. Nadto ta. Bis

m ark do ambasady wiedeńskiej zbyt wiftfcą przy

wieznie zapewne wagę, aby m iał ją powierzyć feaso

TOS*

!tSi

skich tak iak to czym Prusak rodowity. Ale rzecz

szczeg^ńa, źe między kandydatami dotychczasowym,

na posadę ambasadora niemieckiego we W ied niu

napotykamy nazwiska samych jenirałów i to Man

teutia, Werdera i Fabriciusa. ?rawda, mówiono

i o p. Keudelu.

__________

B z jm 2 stycznia.

Podczas świąt i wakacyj parlamentarnych najle

piej widać, jak Rzym mało jeszcz( stał się prawdzi

wą stolicą królestwa. Kto może, icieka z niego, po’

zostają tylko ci, co muszą, lub w pr’zenieśli swe

stałe mieszkanie nad Tyber. M im ^ że dwór powró

cił już od kilku tygodni, że księma Małgorzata przyj

muje w kwirynalslnch salonach, miasto przez te dni

dziesięć dziwnie wyludniło się zpiemonckich przy

byszów. N ie tylko senatorowie i deputowani, ale

wyżsi urzędnicy, nawet niektórzj ministrowie wyje1

chali ze stolicy, w której przebyvają z musu, z po

litycznych pobudek, ale która im do tej chwili mąci

spokój i niepewną przyszłość wstazuje. Do Floren

cyi na święta zjeżdżali się często deputowani, pałac

P itti w uroczystej występował sztcie; w Rzymie tylu

tylko pozostało reprezentantów kaju, ilu potrzeba

było do złożenia na Nowy rok życzeń Krą)owi w

imieniu obu gałęzi parlamentu

Nawet p. Visconti-Venosta udzelił sam sobie na

dwa tygodnie urlopu, by wytehn;d w Lombardyi

zapomnąć przez k rótkie wakacye a ciągłych notach,

depeszach i dyplomatycznych wizgach. Za trzy dni

powraca jednak do Rzymu, bo je czekają nań fo

liały korespondencyi urzędowej i ;ółurzędowej. Kwe

stya wschodnia, chociaż nie obcjodzi bezpośrednio

Królestwa, daje dużo do myśleni włoskim mężom

stanu i niepokoi niemało ministerum spraw zagra

nicznych. Rząd się mocno obawia wszelkich kompli

kacyj europejskich, a przewidując,że dyplomacya nie

zwycięża nagromadzonych trudnoś(, ehce być przy

gotowany na wszelką ewentualnoś( Włochy potrze

bują przedewszystkiem pokoju. N i ma podobno ko

rzyści, któreby były w stanie płacić gwałtowne

wstrząśnienie, lub przystąpienie lo mogących się

wywiązać zawikłań, ale gdyby kestya wschodnia

wywołała interwencyę trzech cesaitw, królestwo nie

mogłoby pozostać bezczynnym wicem bez wyparcia

się dotychczasowej swej polityki. ?. Visconti-Veno

sta nie tylko śledzi bardzo pilnie :a biegiem spraw

europejskich, ale dużo pracuje w unisterstwie, a oc

pewnego czasu drut telegraficzny między Rzymem,

Paryżem i Londynem nie miał pmie jednej chwili

wypoczynku. Organa oficyalne jaby z natchnienia,

w kwestyi wschodniej uporczywie milczą, w kołach

rządowych krzyżują się rozmait osobiste zdania,

ale ci, co mogą być wtajemniczeń, nie zdradzają są

du ministra spraw zagranicznych.

Jeden tylko dziennik oceniając staowisko, jakie zająć

królestwo powinno wsprawie wschlniej, ważne po

czynił uwagi. Włochy nie mają praie żadnych stosun

ków z Konstantynopolem, gdy tyiczasem przeszłość

kilkowiekowa wiąże je z afrykiskiemi brzegami.

Przyszłość powinna się opierać ni dawnych doświad

czeniach i tradycyach świetnych asów republik wło

skich. Interes i materyalny i )lityczny wskazuje

zwrócić główną uwagę nie na )Sy Porty, ale na

przyszłość Egiptu. W najlepszyclwięc zostawać sto

sunkach z Chedywem, kolonizow( dolinę N ilu i cen

tralną Afrykę, i rozszerzyć właiy wpływ na prze

ciwległym brzegu Śródziemnego sorza. Gdyby po

kój europejski był naruszony na syo kwestyą wscho

dnią, Włochy mogłyby pod korztnemi warunkami

popierać politykę angielską i uła’ić jej zajęcie Ka

nału Suezkiego, to znaczy Aleksałryi i Kairu, ale

m ogłyby też stać się bardzo nie!zpiecznym współ

zawodnikiem i wziąśó udział w ombinacyi jeszcze

dla siebie korzystniejszej

Tymczasem w Egipcie wpływingielski czuć się

daje tak silnie, że i wice-król pałuje zapewne nie

długo przyjęcia dobrowolnie opii Albionu. Z p.

Cave zjechała cała komisya adnistracyjno-m ilitar

ua i pod pozorem rad przyjacielich zabiera się do

reform. Nie byłyby one złą rzeq* gdyby się ogra

niczyły na finansach, ale wszystl wydziały admini

stracyi będą niedługo pod angiecą kontrolą. Dyre

ktorem poczt został A nglik, «rektorem telegrafu

także Anglik, a pułkownik Stot także nie myśli

bezczynnym pozostać. Nie poda się wcale Rosyi

to gospodarstwo angielskie, j_en_tł Ignatiew lubiący

obok rządowych przedstawicieli/nieć swoich i zu

pełnie sobie oddanych ajentówwysłał do Egiptu,

jeszcze zeszłego roku jenerała ł iejewa, znanego au

to ra broszur o Słowiańszczyznie Dzenniki doniosły,

że jenerał Fadiejew został mian-any w Kairze mini

strem wojny. Wiadomość ta nuest prawdziwa. M i

nistrem wojny jest syn Chedyw Hussein pasza, a

wszystkie wyższe posady zajmujAmerykanie. Jene

ra ł Fadiejew został mianowany lcą ministeryalnym,

co znaczy, że pobiera znaczną ]isyę, źe m u wolno

nie przychodzić wcale do biurai podczas bajramu

ma obowiązek złożenia swych żzeń w pałacu Ab

din. W ice-król nie chciał odmić życzeniom posła

rosyjskiego w Konstantynopoluje do tej chwili je

nerał Fadiejew nie ma wpływ w Kairze, a nawet

podróżuje w r o li czysto prywaej po wyższym E -

gipcie.

Nad Nilem anglomania jesz( nie ustała, ale po

sposobie, jakim Chedyw proteje Włochów i stara

sobie jednać ich współdziałanienożnaby się domy

ślać, że obie strony nie dziali w dobrej wierze.

Pytanie tylko , kto kogo oszuka kto ostatecznie bę

dzie złapany w matnię. Wice-lł potrzebuje jeszcze

pieniędzy, potrzebuje więc jesz« A nglii. Niezadługo

usłyszymy o sprzedaży własnośgruntu, p_rzez który

Kanał Sueski przechodzi, a kk należy jeszcze d_o

Egiptu. Z drugiej strony Ang stera się postawi(?

w takiem położeniu wice-króla.y się bez jej opieki

obejść zupełnie nie mógł. Atyńska wyprawa, łe

chcąca miłość własną Chedyw grozi mu zarazem

prawdziwem bankructwem. LoiD_erby zapowiedział

jej ukończenie, telegraf obiocałilitarną demonstra

cyę, tymczasem trzeci syn Wi(tróla Ilassan pasza,

kapitan pruskich dragonów, z ym sztabem i czte

rema tysiącami świeżego wojs wyjechał na pole

walki. Co tylko było europejsh _oficerów w służ

bie egipskiej, wszystko opuściłfair, morzem Czer

wonem udając się na wyspę 3sa,va. Jenerał ame

rykański Lorie, pułkownik Pff i kilkunastu mło

dych oficerów przysłanych przez je nera ła Sheridan,

towarzyszy synowi Chedywa, który zapewno zostanie

gubernatorem prowincyj zabranych.

Garibaldi na koniec roku sprawił rządowi niespo

dziankę. Ogłosił dziwaczny list w dzienniku la Capi

tale, broniący swego systemu uregulowania koryta

Tybru i dający rady ministrom, by się pozbyć nie

doboru. Dosyć grzecznie obszedł się z gabinetem,

ale jako główny środek przeciw wszelkiemu matę

ryalnemu i moralnemu złemu, proponuje wypędzenie

księży i zniesienie a rm ii.

Hladryt 28 grudnia.

San Sebastian, Herrera, Paragues i inne miasta

i wsie na północy, lubo liberalne wprawdzie, ale

przy wiązaneJdo swych fueros, skarżą się na projek

zniesienia tekowych, jakoby w nagrodę ofiar nakła

danych na nie przez rząd konstytucyjny. Skarżą się

tem więcej’ , że chętnie weszłyby w układy, aby brać

udział w ciężarach i opłatach wraz z innerni częścia

mi Hiszpanii na skarb publiczny tek, źe fueros sta

łyby się już tylko martwą literą dawnych przywile

jów . Jednym pociągiem pióra niedadzą się znieść

odwieczne zwyczaje, prawa istniejące od wieków i

interesa z niemi związane, ja k niemożna bezkarnie

deptać nogami tradycyjnych uczuó ludu. Nierozsą

dnie postąpiły te korporacye i te dzienniki, które

z takim pośpiechem domagały się zniesienia fueros

i one to są jedną z przyczyn przedłużenia wojny do

mowej, jako też przeszkodą uspokojenia Kuby.

Donoszą, że jen erał Quesada, ma zastąpić jene

rała Jovellara w dowództwie armii, która ma towa

rzyszyć królowi udającemu się na północ i mające

mu objąć dowództwo nad wojskiem Echangue.

’Wy

prawy tego ostatniego w środkowej Hiszpanii nieby

ły bowiem ani dość energicznie prowadzone, ani

szczęśliwe. Wyjazd jenerała Jovellara na Kubę nie

jest szczęśliwym pomysłem w teraźniejszem położe

żeniu, kiedy jego obecność jest najpierw bardzo po

trzebną w ministerstwie wojny, a niemniej pożąda

ną w prowincyach północnych, z powodu uroku ja

kie imie jego wywiera na żołnierzy, którzy pod jego

rozkazami przywrócili pokój w środkowej Hiszpanii

a to w chwili, kiedy on sam wątpił o swoich wa

wrzynach. Wszelako twierdzą, że przyczyną jego od

jazdu są niesnaski między nim a Martinez Campos.

Mówią także, że je st spowodowanym dymisyą jen.

Yalmaseda w skutek jego nieporozumień z komisa

rzem królewskim na Kubie. Cokolwiekbądź mnie

mają, że obecność w Hawannie jenerała tek sympa

tycznego ludności, będzie bardzo nie na rękę pro

jektom yankusów. Dodać winienem, że nieprzestają

wysyłać żołnierzy na Kubę.

Pogłoska o blizkiem przybyciu do Madrytu królo

wej Izabelli II nie potwierdza się; prawdopodobnie

przybędą tylko jej cćrki. Co się tyczy p. Marfori

jest rzeczą pewną, że zostanie oddany pod sąd.

Wszyscy oczekują niecierpliwie o jaką zbrodnię bę

dzie oskarżony i jakie mu zarzucą przestępstwa dla

usprawiedliwienia nadużyć władzy dokonanych przez

niego. Jeżeli marszałek Serano dotrwa w zamiarze

aby niebyć wybranym ani senatorem, ani deputowa

nym w kortezach, to tylko dla tego, że chce zacho

wać swobodę na przyszłość do nowych intryg. Za

wsze to ten sam człowiek.

Doktryna mniemanej reorganizacyi socyalnej wy

m ysłu Salmerona a proponowanej przez Pimorgala,

znalazła nowego prozelita w osobie Ruis Zorilla,

który ni mniej ni więcej dąży do tego, aby zostać

prezydentem a przynajmniej ministrem Rzeczypospo

litej, chociaż propagował, bronił i służył monarchii.

W zamian jego doktryny zostały zdyskredytowane

a k , że wiadome trio na teraz i na przyszłość stało

się niemoźliwem.

Jenerał Moriones przedsiębierze środki energiczne,

aby przeszkodzić Karlistom dalsze bombardowanie

lernani i San Sebastian, i aby potem zamknąć o ile

się da granicę francuską. Za miesiąc prawdopodobnie,

jeśli pora sprzyjać będzie, wszystkie brygady mające

tworzyć armię nawarską, będą już na północy. W oj

ska gromadzą się także w Guipuskoa. Straty Karli*

stów w wojnie siedmioletniej wynosiły 52,000 ludzi,

z których 36,000 zginęło na polu bitwy w teraź

niejszej wojnie, która trwa od trzech lat, jeśli będą

się na dal bili z tą samą, co dotąd walecznością,

straty ich będą mniejsze równie jak i liberalnych.

Uwaga ogółu zwraca s ę przeważnie do spraw za

morskich, wiedzą tu dobrze, że Amerykanie półno

cni, jeśli mają uczynić napad z prawdopodobieństwem

powodzenia, nie będą czekać na zakończenie w ojny

domowej w Hiszpanii. Wiadomo zaś, że oni umieją

achować.

Jovellar odpływa z zasiłkami 30-go, inne wysyłki

przygotowują się w innych portach, tak że niebawem

liszpania będzie miała na Kubie 30,000 wojska.

Konstantynopol28grudnia.

Ku zapewnieniu wykonania reform ustanowiono

wielką radę wykonawczą pod przewodnictwem wiel

kiego wezyra. Biorą w niej udział z prawa wszyscy

ministrowie czynni. Nadto mianowano członkami tej

rady kilka osób znamienitszych, pomiędzy któremi

czterech chrześcian. Mianowano prócz tego komisyę

contr_olującą, której członkowie będą rozesłani po

)rowincyach, aby czuwać nad wykonaniem reform i

naprawiać bez odwoływania się do Porty przestępstwa

na jakie może napotkają.

Utworzono także radę handlową pod przewodni

wem ministra handlu i rćlnictw a; zadaniem jej

zastanowić się nad sposobami podźwignięcia i oży

wienia handlu, rólnictwa i przemysłu w cesarstwie.

W ministerstwie spraw zagranicznych rozpoczęto

reorganizacyę biur w ten sposób, żeby praca była

podzielona i przyspieszone załatwienie licznych spraw

należących do tego wydziału. Będzie to znaczny po

stęp, bo prócz szybszego załatwiania spraw będzie

także jedność działania między wszystkiemi zosobna

biurami. Kom itet będzie się zbierał na posiedzenia

dwa razy w tydzień.

Jak widzicie, m inisterstwo nie pozostaje bezczyn

nera, i można się spodziewać, że niezadługo, miano

wicie po czasie niezbędnym do wprawienia w ruch

wszystkich trybów administracyjnych, wielki wezyr

urzeczywistni swoje plany reformaeyjne.

Pewnie wam już wiadomo, że sir Henry Elliot,

poseł angielski, m iał posłuchanie prywatne u Sułta

na, które trwało półtory godziny. Sułtan zapewniał

posła, że m yśli przeprowadzić z skutkiem zarządzone

reformy, i że w ielki wezyr otrzymał jaknajściślejsze

instrukcye do wykonania świeżego firmanu w wszyst

kich punktach.

Porta pojęła, źe czas już skończyć z powstaniem

w Bośni i Hercegowinie, które szczególniej wpływa

niekorzystnie na sten finansów. Zachowanie się Czar

nogóry dow iodło, że powstańcy m ieli bezpieczne schro

nienie w tym kraiku, i że trudno pokonać powstanie,

dopóki neutralność nie będzie ściślej przestrzegana.

Achmed Muktar pasza mianowany naczelnym wo

dzem siły zbrojnej w Bośni i Hercegowinie. Udając

się tam , otrzymał jaknajściślejsze instrukcye, aby

rozwinął całą gorliwość swą i zdolności ku stłumie

niu powstania. Będzie mu trzeba wezwać księcia M i

kołaja, aby jaknajściślej przestrzegał neutralności i aby

zamknął powstańcom przystęp do swoich gór, inaczej

bowiem wojska tureckie przekroczą granicę dla ści

gania powstańców. Acbmet Muktar pasza jest ofice

rem zdolnym i energicznym, który będzie mógł wy

wiązać się z swego zadania, jeśli tylko mocarstwa

się nie wmięszają. Lubo Rosya proteguje Czarnogórę

porówno z Austro-W ęgrami, dwa te mocarstwa nie

chcą przecie takiego rozpostarcia się powstania, aby

ztąd caly Wschód zapłonął, coby się stać mogło,

gdyby dzisiejszy sten rzeczy potrwał do wiosny.

Wciąż jeszcze trw a zniżka wszystkich walorów na

giełdzie w Galacie; panuje tem prawdziwa panika.

Dopóki Paryż i Londyn nie wydadzą hasła do zwro

tu , niema nadziei, iżby zaufanie wrócić mogło.

Pan Hammond, członek parlamentu angielskie

go , jest tu wkrótce oczekiwany. Jego projekt fi

nansowy odesłano do P o r ty ; ale sądzę, iż dość dobrze

jestem poinformowauy, by wam donieść, że nie ma

żadnych widoków powodzenia. Takie też jest mnie

manie osób doświadczonych w tym przedmiocie, a

nie jestem dość kompetentny, by rozwodzić się o tem,

a to tem więcej, ile że dużo jest punktów wymagających

objaśnienia. Naradziwszy się z8adykiem paszą i z ko

mitetem posiadaczy papierów tuie ckich w Paryżu, p.

Hammond zmieni może swój projekt w ten sposób,

że będzie można go przyjąć.

Zapowiadają także przybycie p. Otwaya, wysiane

go, aby bronić interesu Anglików posiadających pa

piery tureckie.

N. Pan nadał radzcy sądu wyższego w Krakowie

Franciszkowi Kellerowi tytuł radzcy dworu, a to

z okoliczności przeniesienia go na własną jego prośbę

w stały stan spoczynku, uznając jego «Iługoletnią,

wierną i znakomitą służbę.

N. Pan mianował konserwatora i dyrektora mu

zeum przyrodniczego w Tryeście Dra Szymona S y r

s k i eg o, profesorem zwyczajnym zoologii w uniwer

sytecie lwowskim.

Minister oświaty zatwierdził uchwały właściwych

colegiów profesorskich dopuszczające: D ra Tadeusza

Browicza na docenta prywatnego histologii fizyolo*

gicznej i patologicznej w uniwersytecie jagiellońskim,

Dra Rudolfa Klemensiewicza, na docenta pry

watnego p atologii doświadczalnej na uniwersytecie

w Gradcu; w’reszcie udzieloną Dr. Julianowi Gra

bowskiemu veniam legend( jak o docentowi p ry

watnemu ogólnej i analitycznej chemii w uniwersy

tecie lwowskim, rozszerzył takie co do akademii te

chnicznej we Lwowie.

Wydział krajowy mianował w lwowskim szpitalu

)owszechnym sekundaryuszami: DrKnihinieckie

;o, Dr Szuszkiewicza, Dr Bogdańskiego,

)r Decykiewicza, Dr Krówczyńskiego, Dr

dehrera i Dr Małaczyńskiego; asystentami:

)r Stroynowskiego, Dr Berezowskiego, Dr

Mabla i Dr Schora Akuszerką p. Grocholską,

woźnym Pira a odźwiernym Kukańskiego.

Wiedeń 6 stycznia. W wydziale Izby deputo

wanych do ustawy karnój obradowano wczoraj nad

drugim rozdziałem projektu rządowego, który zawie

ra przepisy co do przekroczeń przeciw urządzeniom

państwa.

§ 417 przyjął wydział w następującej osnowie:

* K to fałszywie podaje się za osobę w publicznój

służbie zostającą, albo za członka wojska cesarskie

go, m arynarki lub obrony krajowój, albo kto nadaje

sobie pozór takiej osoby przez zakazane noszenie m un

duru urzędowego lub uniform u wojskowego, lub też

oznaki służbowćj, karany będzie zamknięciem do

;rzęch tygodni albo grzywną do 100 zł.; mundury

urzędowe, uniform y i oznaki służbowe użyte wbrew

zakazowi mogą być uznane za przepadło.

Przy § 418 nie przyjął wydział wypadku przewi

dzianego przez rząd, iż nieprzyz’woite zachowanie się

wobec władzy publicznej ma być karygodnem i prze

pis tego paragrafu ograniczył w tym kierunku, że

tylko obrażający sposób pisania w podaniu ma byó

uważany za karygodny. Tak więc paragraf ten ma

brzmieć: ,,Kto uszanowanie należące się władzy pu

blicznej przez obrażający sposób pisania w podaniu

narusza, karanym byó ma grzywną do 100 zł."

Wyłączono więc karę zamknięcia proponowaną przez

rząd.

§§ 419 i 420 przyjęto bez zmiany, natomiast § 421

uchwalono w tej osnowie: *K to będąc na mocy wy

roku sędziego postawionym pod nadzór policyjny, po

stępuje wbrew zobowiązaniom i ścieśnieniom w sku

;ek tego na siebie nałożonym, karany będzie zam

knięciem.

§ 422 przyjęto zgodnie z wnioskiem rządowym.

§ 423 brzmi według przedłożenia rządowego: ,,Kto

jako biegły w sztuce, świadek lub j; ko osoba wezwa

na do wyjaśnienia przed władzą publiczną świado

mie czyni zeznania fałszywe, karanym być ma zam

knięciem lub grzywną do 300 zł." Uchwalono obra

ować nad tym paragrafem łącznie z § 167.

C x a s wychodzi codziennie wyjąwszy niedziele i dni świąteczne.

Oddzielne Nra «Czasu*, o ile zapaa starczy, w Krakowie po 10 c,, z przesyłką pocztowy 12 c.

Prenumerat« wynosi:

na rok

na kwartał na2 miesiące nalmiesięo

Miejscowa w K rako wie .........................................

złr. 20

złr. 5

złr. 4

złr. 2

Pocztę w państwie A ustryackiem .........................

»24

»6

»5

2 ’50

do Włoch, Francyi, Anglii, Belgii, Szwaj

c a r y i i T u r c y i ..............................................

»o

’renum orata przyjmuje się tylko od Igo do ostatniego dnia w miesi§cu. —

Listy z pieniędzmi iprzekazy

eniężne na prenum eratę i ogłoszenia (inseraty) uprasza się nadsyłać,Ir a n c o do Administracyi .C zasu" w K m

wie.— L isty reklam acyjne niezapieczętowane niepodlegaj§ opłacie pocztowej.

—

Listów niefranko

’,nych nie przyjmuje się. - B ę k o p iw n a nadsyłane Redakcyi niezwracaję się, lecz bywaj§ niszczone.

1 з 4 • Strona 1

Мірадор - viewer

Czas.

опис

Структура

Схоже

Помилка 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Мірадор - viewer

опис

Структура

Схоже

Помилка 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Download file

Download file

Deleting a comment

Advanced search

Suggest correction