Czas.

Mirador - viewer

Czas.

Adnotacje

Wyświetlanie 665 adnotacji

Dodawanie notatek tylko dla użytkowników zalogowanych

Opcje

Ner 186

Kraków, Czwartek 17 Sierpnia 1905.

Rocznik LYII1.

,,CZAS** wychodzi z wyjątkiem dui po niedzieli i świętach uroczystych dwa ra z y dziennie, a mi an owicie .

o godzi nie 6 ra no i o godzinie 6 wieczorem.

W« Lwowie ,,Czas" jest do *abycU w biurach dzlennilińw 4. Olszewskiego, S. Sokołowskiego, K. Buchstaba

na stacyach kolejowych w Tarnowie, Rziszowte, Jaśle, Nowym Sączu na poroni* w księgarni kolejowej.

PRENUMERATA WYNOSI:

na cały rok(na kwartał na 1miesiąc

W Krakowie w miejscu

40 koron

10 koron 3 kor. 60 hal

Pocztą w państwie A u st ry a c k i e m ..................................................

48 koron j 12koron 5kor. -

« t."

Niemieck i e m ..................................................

56 koron i 14 koron 5 kor. 60 hal

do Włoch, F ran cyi, Anglii, Belgii, Szwajcaryi, Turcy!

i innych państw, należących do związku pocztowego . . .

64 koron | 16 koron 6 kor.

—

Osobna prenumerata na wydanie poranne wynosi miesięcznie a przesyłką pocztową 1 koronę

30 hal,, w miejscu i z odniesieniem do domu 1 koronę.

Oddzielny Nr wydania porannego w Krakowie po 4 hal., a wieczoru, po 20 hal.; z p rzesyłką pocztową 24 hal

Prenumeratę przyjmuje się tylko od 1 do ostatniego dnia w miesiącu.

L isty t pieniądzmi

ip r a e k a z y pieniężne na prenumeratę i ogłoszenia (inseraty) uprasza się nadsyłać franco do Administracyi

(-.asu

w Krakowie. —

Reklamacye nieopiec:ętowane nie podlegają opłacie pocztowej. Listów nitfran

kowa.nych nie przyjmuje się.

Rękopisów nadsyłanych nie *wraca się.

(Wydanie poranne).

Prenumeratę przyjmują : Administracya Czasu w Krakowie i urzędy pocztowe.

Miejs c o w ą pre n u m e ra tę księgarnia S. A. Krzyżanowskiego, handle: St. Karlióskiego w Sukiennicach,

H. Kretschmera, Rynek 10, Biuro dzienników Hopca sa i Salomonowej, Główna trafika w Rynkn głównym.

O g ło s ze n ia przyjmuje się za opłatą od wiersza petitem za pierwszy raz 20 hal,, za każdy następny

po 10 hal.; układ tabelaryczny, cyfrowy, skomplikowany, pierwszy ra* po 40 hal., na stępny po 10 hal.

N a d e s ła n e (na trzeciej stronie) od miejsca wiersza drukiem petitowym 60 halerzy *a każdy raz.

Ogłoszenia i prenumeratę prsyjmują: we Lwowie biura dzienników L. Plohna, A. Olszewskiego,

St. Sokołowskiego, K. Buchstaba; w J a ro s ła w iu Biuro dzienników; w P odgórzu Poturalski, Rynek;

w P rz em yślu A. Juszyński księgarnia kolejowa, D. Heszeles; w R zeszowie M. Weintraub;

w Stanisławowie Jasielski i Sp.; w Tarnowie M. Rockach; w Tarnopolu C. Haliczer;

w P a ry ż u wyłącznie p. W. Raczkowski, 14 Citć de Trevise; w W iedniu Haasensteiu A Vogler (także

w Hamburgu, Frankfurcie n. M,, Berlinie, Lipsku, Bazylei i Wrocławiu). A. Oppelik, R. Mosse (także

w Berlinie, Hamburgu, Monachium i Norymberdze), H. Schalek, M. Oukes, J . Dauneberg, H. Friedi

(tylko prenumeratę H. Goldschmidt A Comp.); w F ra nkfurcie n. M. G. L. Daube A Comp.

0 T Za każdą laiiną atfrtin dopłaca tlą 48 bal. ° M

ADRES REDAKCYI i ul. św. Tomaaza Nr 32.

Telefon Nr 50.

Ulokowania pokojowe.

Przebieg obrad.

Portsmouth. (B. Reutera) Obecuie obrady

konferencyi pokojowej będą prawdopodobnie po

stępowały w mniej szybkiem tempie. Witte ener

gicznie sprzeciwił się — prócz zapłaty odszkodo

wania wojennego i odstąpienia Sachalinu — także

wydaniu rosyjskich okrętów wojennych, interno

wanych w portach neutralnych i ograniczeniu ro

syjskich sił wojennych morskich na dalekim Wscho

dzie, jakoteż odstąpieniu Chinom kolei wschodnio

chińskiej.

Artykuł VII. zajmujący się tą koleją, przyjdzie

dziś pod obrady. Rosyanie obstają przy tem, by

kolej tę uważać za własność prywatną Banku

chińsko-rosyjskiego. Wobec tego oświadczają J a

pończycy, że kolej tę wybudowała Rosya dla ce

lów strategicznych. Jedna z miarodajnych japoń

skich osobistości twierdzi, że Japonia od tego sta

nowiska absolutnie nie odstąpi.

Stanowisko japońskie.

Portem outli. (B. Reutera). Ze strony nieu

rzędowej przedstawiają położenie j ak następuje:

Japońscy delegaci pokojowi będą dałej brali u

dział w rokowaniach, o iłe to będzie możliwem,

uie ustępując w dalszych punktach, które Japonia

uważa za ważne. Gdyby później okazało się, że

niemożliwem jest osiągnięcie porozumienia, oświad

czy Japonia, żo dalsze pertraktacye są bezcelowe

i zwróci całą swą uwagę na kampanię w Man

dżuryi. Jednakże istnieje jeszcze nadzieja, że

kompromis dojdzie do skutku.

Rosyjska rada koronna

Magdeburg(. (T. wł.). Magdb. Ztg donosi

z Peterbofu, że wczoraj odbyła się n a d z w y

czsjus rada koronna w obecoości w. ksią

żąt Włodzimierza, Michała i Mikołaja, która ob

radowała nad kwestyą pokoju. Znowu bierze gó.-ę

optymistyczne zapatrywanie na wynik konfereucyi

w Portsmouth.

Echa zjazdu w Biorko.

Wiedeń. (T. wł.) W. ALlg. Ztg donosi z Lon

dynu, że cesarz Wilhelm sam zawiadomił Konse

velta o treści swycb obrad z carem. Doradzał ou

carowi stanowczo zawarcie pokoju, jeżeli

warunki japońskie pozwolą na pokój honorowy.

Walki w HaiKlżuryi

Petersburg. (B. kor.). Jenerał Liniewicz

telegrafuje z d. 14 b. m .: Dnia 13 japońskie tor

pedowce ostrzeliwały Łazarewo. Usiłowania icb

wysadzenia wojska na ląd zostały udaremnione

Według sprawozdania z Korei d 5 oddział ja

poński wyruszył z Kopungsan przeciw rosyjskie

mu oddziałowi w Czakeri, ale został odparty. J a

pończycy rozpierzchli się, zostawiając zabitych i

amumcyę. Dnia 10 stoczono walkę koło Onghi.

Rosyjski oddział przeszedł do ataku i wyparł Ja

pończyków w kierunku południowym, zdobywając

broń i amunicyę.

W drugim telegramie donosi Liniewicz, że po

walce Rosyanie obsadzili wieś Kopungsan. Ogień

koło Łazarewo ustał rano d. 13. Japońskie tor

pedowce oddaliły się.

Tokio. (Urzędownie). Rosyanie wykonali dnia

14 b. m. dwa ataki w pobliżu Czanto i Peiynan

pumen, zostali jednak odparci, przyczem stra

cili 45 ludzi; z japońskiej strony padł jeden żoł

nierz.

«SI«_ _

Z Królestwa i z Rosyi.

Wrzenie w armii.

Berlin. (T. wł.) Z Warszawy donosz(: W tu

tejszym okręgu wojennym zdarzyły się, j ak sły

chać, nowe wypadki niesabordynacyi. 10 oficerów

i 24 podoficerów odmówiło udania się na

plac boju. Skazano icb na śmierć, ale wyrok

nie mógł być wykonany, gdyż kompania, odko

menderowana do tego, n i e chciała strzelać.

W oczekiwaniu reform.

Petersburg. (B. kor.) Ogłoszenie manifestn

o »Dumie państwowej" nastąpi prawdopo

dobnie 19 b. m. Z przedłożonych carowi o

śmiu projektów manifestu pierwszeństwo

uzyskał projekt, zredagowany przez Pobie

donoscewa.

Petersburg. (T. wł.) Birż Wied. donosi,

że sposób ogłoszenia manifestu w sprawie ,,Du

my państwowej" zostanie ustanowiony 17 b. m.

Dzień ogłoszenia ma być uznany za doroczny u

roczysty dzień.

Jako curiosum podnoszą, że są przygotowane

d w a manifesty jeden na wypadek dalszej

wojny, drugi na wypadek zawarcia pokoju.

----—

Anglia i Niemcy.

Berlin. (T. wł.) Londyński korespondent

Beri. Tagblattu - nawiązując do ostrej, prze

czącej odpowiedzi, j a k ą dał prywatny sekretarz

króla Edwarda, lord Knolłys na zapytanie, czy

król angielski spotka się z cesarzem Wilhelmem —

pisze, co następuje: »Wuj musi być bardzo nie

chętnym rozmowie ze swoim cesarskim siostrzeń

cem, skoro zaniechał zwykłej rezerwy — lord

Knolłys jest bowiem w tym wypadku równoważ

ny z osobą króla. Król Edward zapomniał wi

tłocznie, że zarówno w Anglii jak w Niemczech,

uważano to spotkanie za akt polityczny i że za

przeczenie winno wyjść nie od loyda Knolłys,

lecz od innych organów, bardziej świadomych

stylistyki dyplomatycznej. F akt ten jest zarazem

szczególną nowością w angielskiem życiu parla

mentarnem. Widocznie jednak król Edward VII.

wskutek powodzenia swych politycznych sugge

styj, zapomniał nieco o przestrzeganiu zwycza

jów, jakich nauczył się od matki. Widzimy to

obecnie przy sposobności afery spotkania. Już

słychać w Anglii głosy, mianujące korzystne wy

niki polityki angielskiej zdobyczami króla. Dal

sze kroki po tej drodze, podejmowane w przeko

naniu, że dzięki temu wzmacnia się królestwo,

grożą wielkiemi niebezpieczeństwami. Pierwszą

wielką niezręcznością — aby nie powiedzieć, nie

taktem — była depesza Knollys’a. W ten sposób

obalił król mniemanie Anglików, witających spot

kanie monarchów jako rękojmię dobrych stosun

ków z Niemcami. A prócz tego król nie powinien

się dziwić, jeżeli Niemcy odpowiedzą mn równie

szorstką bronią.

Vossische Ztg pisze: Wszystko przemawia za

tem, że gdyby król Edward był sobie życzył

spotkać się ze swym kuzynem, byłoby to możli

we. Lecz król niedał do poznania, aby żywi! po

dobne życzenie. Spotkanie nie dojdzie do skutku.

Tak więc stosunek, jaki wytworzył się między

Berlinem i Londynem w niczem się nie zmieni

O spotkaniu się nie było wcale mowy.

Norddeutsche Allg. Ztg występuje przeciwko

rozszerz’ nym przez pisma pogłoskom, jakoby

przyczyną zaostrzenia przeciwieństw między Niem

cami i Anglią były także osobiste niechęci mię

dzy cesarzem Wilhelmem i królem Edwardem.

M,openliaga. (B. kor.). Jak urzędownie do

noszą, angielska eskadra kanałowa, złożoua z 10

liniowców, 4 krążowników i 12 kontrtorpedowców

przybywa tu 8 września i zabawi prawdopodob

nie do 12.

Praca pomocników handlowych.

Z powodu rozmowy naszego sprawozdawcy

z r. m. Drem Henrykiem Szarakim i relacyi o

zgromadzeniu uiedziclnem pomocników handlowych,

p. Jan Wentzl nadsyła nam obszerne pismo

w sprawie pracy w handlach ,,śniadaniowych"

Pismo to podajemy, w nadziei, że przyczyni się

do dokładniejszego rozjaśnienia poroszonej przez

nas sprawy. P. Wentzl pisze mianowicie:

Przedewszystkiem w Krakowie należy rozró

żu!ć: l) Handle kolonialne z prawem wyszynku

napojów gorących na szklanki i kieliszki; 2) Han

dle kolonialne ogólne bez powyższego prawa;

3) Handle kol nialne delikatesów, spożywcze

z prawem wyszynku napojów gorących i poda

wania potraw.

Odnośna ustawa przemysłowa powiada, że ban

dle kolonialne bez ograniczenia mają być otwar

te od godziny 7 rano, bez przerwy do godz. fO

wieczór, w niedzielę od godz. 7 do 10 rano i od

3 do 6 popołudniu. T ak też w dnie powszednie

do niedawna handle kolonialne i handle kolonial

ne pi łączone z prawem wyszynku, byly (twarte

od godz. 6 rano do 10 wieczór bez przerwy go

dzin 16, handle delikatesów śniadaniowe by

ły i są otwarte zaledwie od 7 rano do godz. 11,

a lokale gościnne przy tycb handlach opróżnione

przez klientelę o godz. 12 w nocy. Tak więc

handle dla sprzedaży delikatesów i artykułów

spożywczych były równie otwarte jak inne han

dle godzin 16, a lokale gościnne przy tycb

handlach byly

otwarte godzin 17, jednak

przez klientelę zajęte zaledwie od godz. 10 rano

do godz. 12 w nocy z przerwami popołudniowe

mi t. j . niecałe godzin 14.

Tymczasem w han

dlacb kolonialnych z prawem wyszynku trunków

gorących, wyszynk napojów na kieliszki dia klieu

teli, która oczekiwała otwarcia handlu, rozpoezy

nał się jnż o 6 rano i trwał bez przerwy do go

dziny 10 wieczór t. j .: godzin 16, a od nie

dawna rozpoczyna się o 7 rano do godz. 9 wie

czór bez przerwy t. j . godzin 14

Jedno-godzinny odpoczynek w handlach kolo

nialnych i handlach delikatesów po południu, jest

odpoczynkiem, o ile go tak nazwać można, nigdy

jednak odpoczynkiem zupełnym niebędzie, jak

długo odnośne handle przez te godziny nie są

zamknięte, albo też j ak d!ugo współpracownicy

po za handlem tych godzin na , odpoczynek po

święcić nie mogą. Najzupełniej się zgadzam, że

praca pomocników już nie 16-godzinna, ale nawet

14 albo 12 godzinna bez przerwy, bez wytchnie

nia, z całym wysiłkiem sił umysłowych i fizy

cznych jest wyczerpującą, jest poprostu wyzy

skiem tej części społeczeństwa przez pojedyncze

jednostki i należy temu zaradzić o ile tak w rze

czywistości jest. Nie można jednak indentyfiko

wać i łączyć kwestyi otwierania i zamykania p,)

szczególnych haudli z pracą pomocników handlo

wych, która to praca może trwać 12 albo 14 go

dzin, mimo, że handel jest otwarty godzin 16.

Mamy przedsiębiorstwa, w których rok cały we

dnie i w nccy pomocnicy pracują tylko 12 go

dzin, względnie krócej albo dłużej. Tak więc czas

otwierania i zamykania handli niema nic wspól

nego z pracą pomocników handlowych i sądzę,

t e nie należy do kompetencyi tak Kongregacyi jak

młodzieży handlowej ani też kupiectwa krakow

skiego. Powinniśmy zastanowić się tylko nad

rozdzieleniem i skróceniem pracy personalu han

dlowego pomiędzy pomocników, w taki sposób

aby dotychczasową liczbą godzin pracy padał nie

byli przeciążeni. Niewiem czy ustawa przemysło

wa oznaczając czas otwierania i zamykania han

dli uwzględniała czy nieuwzględniała dłuższą czy

krótszą pracę pomocników handlowych, jeżeli je

dnak będziemy tak skracać czas trwania przed

siębiorstwa handlowego przez dzień cały, stoso

wnie do godzin pracy pomocników handlowych,

to zapewne za parę lat zredukujemy czas trwa

nia przedsiębiorstwa handlowego do jakich go

dzin 8 a może i mniej.

Niektóre handle delikatesów, śniadaniowe od lat

wielu dzielą czas pracy w handlach od 7 rano

do 11 wieczór t. j . godzin 16 i czas pracy w lo

kalach gościnnych przy handlach od 9 rano z przer

wamidogodziny12wnocyt.j.14do15go

dzin w ten sposób między panów pomocników i

uczni, że połowa współpracujących pracajeod go

dżiny 7 rano do godziny 11 wieczór t. j. 16 go

dzin, druga połowa od godziny 9 rano do godzi

ny 12 w nocy t. j. 15 godzin. W obec tego są

dzę, że w handlach »śniadaniowych", które mają

być głównie przeszkodą w zmniejszeniu godzin pra

cy, bardzo łatwo da się skrócić ten dotychczaso

wy czas pracy tak dla jednej połowy współpraco

wników z 16 godzin ua *4 godzin, jak i dla dro

giej połowy współpracowników z godzin 15 na

godzin 14, bez ograniczenia ustawą dozwolonych

godzin otwierania i zamykania handli. Jeżeli 16

godzinny a względnie dłuższy czas trwania przed

siębiorstwa tak w samych handlach jak i w ubi

kacyach gościnnych przy bandlacb, rozdzielimy ua

wszystkich współpracowników tak, żeby każdy

współpracownik przez czas trwania przedsiębior

stwa handlowego nie dłużej pracował jak godzin

14 z odpoczynkiem o tyle, o ile odnośna praca

w danem przedsiębiorstwie handlowem jest wy

czerpująca, to żaden z pewnością handel niepo

niesie dotkliwych strat i ofiar.

Każdy kraj i prowincya ma wyjątkowe zwy

czaje, niepraktykowane gdzieindziej, które jednak

ustawa w odnośnem miejscu zatrzymała i chroni.

I tak tylko w Gałicyi i Królestwie istnieją han

dle delikatesów »śniadaniowe", do pracy używa

jące pomocników i uczni handlowych, których to

ostatnich słusznie uie należy używać do ob

sługi w gabinetach. Następnie tylko w Gałicyi

istnieją handle kolonialne z prawem wyszynku na

pojów gorących, w których równocześnie ze sprze

dażą towarów odbywa się sprzedaż na kieliszki

napojów spirytualnych, win, sławnych herbat z ru

mem czy rumu z herbatą na szklanki i blaszanki

i to klienteli jak już wspomniałem oczekującej

z upragnieniem godziny otwarcia handlu. Klien

tela ta lacząc się cały dzień bez przerwy ,spe

cyaloośeiami", nieraz musi być siłą zmuszaną do

opuszczenia handlu. Od obsługi tej klienteli ró

wnie usunąć należy uczni handlowych, bo zdaje

się, że klientela i towarzyska rozmowa tak ra

czących się gości jest wielce dla młodego wieku

liieodpowiedn ą

Może i u nas, j ak w innych krajach, nastąpi

wyłączenie wyszynku od sprzedaży w tej samej

ubikacyi towarów kolonialnych, bo uszczerbek to

dotkliwy dla właścicieli h?ndli kolonialnych nie

posiadających konsensu, i dla właścicieli przed

siębiorstw szynkarskich, w których uie dostanie

towarów kolonialnych, tak, j ak się to dzieje u nas

w handlach kolonialnych mających wyszynk, a

w których zazwyczaj dobroć »zielonej", »żołud

kówki" itp., albo poczęstunek uprzejmego sprze

dającego, zwiększa klientelę odnośnemu handlowi

kolonialnemu, jakkolwiek bezwarunkowo tego ro

dzaju handle muszą wpływać demoralizująco na

klientelę obojga płci.

Ostatnie zgiomadzenie cbrześciańskich pomocni

ków handlowych ostatecznie uchwaliło ze wszyst

kich handli, tylko i jedynie dla handli kolonial

nych z konsensem, których jest u nas najwięk

sza liczba, najdłuższy czas trwania przedsiębior

stwa, bo przy handlu kolonialuym prawo szynko

wania napojów gorących bez przerwy od godziny

7 mej rano do godziny 9 wieczór, a zatem godzin

14. T ak więc ten rodzaj handli ze wszystki.b

innych uzyska! największe uwzględnienie, bo han

dle śniadankowe faktycznie w swoich lokalach

gościnnych zaledwie cd 10-tej rano za zynają

podejmować klientelę, której obsługa bez porów

uania wymaga daleko większych wkładów, miejsca,

lokali i kosztów utrzymania, jak obsługa klienteli

handli kolonialnych z wyszynkiem, które potrze

bują tylko paru flaszek wódki.i rumu i kilkuna

stu kieliszków albo kubków blaszanych.

Co do spoczynku niedzielnego, oświadczam, że

handel mój nie pozornie, a!e faktycznie z loka

lami gościnnymi w niedziele i święta zamykam

od 2 giej do 6-tej wieczór, a zamiany wolnego

popołudnia niedzieli czy święta na inny dzień

w tygodniu nie uważam za bezwaitościowe ze

względów towarzyskich. Może komitet, wybrany

z !ona młodzieży handlowej, dla wszystkich handli

zna: dzie drogę wyjścia bez uszczerbku dla wła

ścicieli, a z uwzględnieniem wszystkich ustępstw

dla współpracujących.

KRONIKA.

Wycieczka włościan. Onngdaj rano przybyła

do Krakowa wycieczka z okolic Stryja, Sambora i

Dr, Lubycza, złożona z przeszło 300 osób. Goście

zwiedz;ii koś ioly i osobliwości miasta, a wieczorem

odjechali z powrotem.

Ochrona opodatkowanych. Do oddziału Towa

rzystwa prawnej ochrony opodatkowanych przy placu

WW. Świętych 1. 8 przystąpiło w przeciągu trzy

tygodniowego jego istnienia 58 członków, w tem 3

magistraty, miasta Podgórza, Gorlic i Wadowic, oraz

1 instytucja finansowa w Podgórzu. Oddział Towa

rzystwa załatwił dotąd 21 rekursów pzeciw wymia

rom podatkowym, oraz 13 podań rozmaitego rodzaju

z działu podatków stałych i należjtości.

Poparzenie. We wtorek przedpołudniem w ban

dln Drobnera przy placu Szczepańskim podczas na

lewania zapaliła się benzyna, wskutek czego prakty

kant i subiekt sklepowy zostali poparzeni. Prakty

kanta, któremu płomień oparzył silnie obie ręce i

głowę odwieziono do szpitala św. Łazarza. Subiekt

odniósł tylko lekkie poparzeniu. Ogień ugasili do

mownicy. Wydelegowani dwaj strażacy zbadali sklep

pod względem bezpieczeństwa.

Szaleniec na dzwonnicy. Pisma warszawskie

donoszą o następującym wypadku: W nocy z soboty

ua niedzielę niejaki Edward Woszczyński, z zawodu

kuśnierz, lat 55, zamieszkały na Starem Mieście,

w niewytłdmaczony sposób dostał się na dach koś

cioła po-panlińskiego, przy ulicy Długiej i Freta,

zaczął c,hodzić po dacbu kościelnym, a potem, do

stawszy się do sygnaturki, dzwoni}, ałarmając całą

sąsiednią dzielnicę. Gdy przybyła policya, a na po

moc jej straż ogniowa, nie podobna byto ująć sza

leńca, gdyż z narażeniem życia biegał po krawędzi

dacbu i zarzucane na niego sznury wyrywał straża

kom i ciskał na ulicę. Ok:oło godziny 4 zrana wresz

cie zaczął się zsuwać po prostopadłej rynnie, lecz

spadł i uległ bardzo poważnemu szwankowi. Odwie

ziono go do szpitala św. Dueha, skąd zapewno do

stanie się do domu obłąkanych.

Straszną zbrodnią, popełnioną w majątku Abra

mów w powiecie Zamoyskim, opisuje Gaz. lubelska:

Zamieszkały tam od mieniąca młynarz Antoni Trot

kiewicz, w dniu 5 b. m. o godzinie 4 rano, kiedy

wszyscy byli pogrążeni we śnie, zamordował swą

żonę Anielę, matkę żony Pietrosiewiczową, 16 letnią

swą córkę Anielę i mieszkającą w sąsiedniej izbie

matkę dzierżawcy młyna, stałą mieszkankę osady

Izbica, Surę Blank, a w koń;u przez pchnięcie no

żem w serce pozbawił życia siebie, raniąc przedtem

niebezpiecznie dzierżawcę młyna Lejzora Szarfa, jego

żi nę E iterę i brata tej ostatniej. Wszystkich tych

morderstw i p- ranitń Trotkiewicz dokonał przy po

mocy siekiery i nużą, Przyczyny tak straszliwego

czynu, jak dotychczas, nie stwierdzono; wiadomo

tylko, że morderca żył w niezgodzie ze swą drugą

żoną, którą poślub’i w lutym r. b.

Nowe odkrycia w katakumbach. Z Rzymu te

legrefują: Według urzędowego doniesienia w rzym

skich katakumbach odkryto centrum historycznego

cmentarza Commodila na drodze via ostiensis. Cmen

tarz fen poszedł w IX wieku w zapomnienie i do

piero w r. 1720 przypadkowo go odkryto, ale wsku

tek nagłego usuwauia się ziemi porzucono. Dopiero

obecnie odkryto ogromne podziemia z mozaikami,

pomnikami i napisami.

Wdowa po Taine’ie. Gdy uiednwno zakończy

ła życie wdowa po znakomitym historyku i filozofie

Taine’ie, zwykle notatki dziennikarskie doniosły,

zwyhłemi przy śmierci wdów po znakomitych mę

żach słowami, że ostatnie lata życia poświęciła kul

towi małżonks. Pani Tains wszelako zasługuje na

coś więcej, niż na »zwykłą" wzmiankę. Że wydała

w trzech tomach całą korespondencyę męża — tego

zdumiewającego pracownika umysłowego, który przez

lat 40 atudyował niestrudzenie historyę i życie u

mystowe swego narodu — niema w tem nic nad

zwyczajnego; i w tem również, ie osobiście przej

rzała wszystkie listy i papiery zmarłego uczonego,

uporządkowała je i spisała. Ale ona uczyniła sto

kroć więcej — wprowadziła w czyn ulubioną myśl

Taine°a, załóż: ła towarzystwo La bonne Presse.

Czio:fcowie tego towarzystwa w zamian za skromną

składkę roczną, otrzymują opaski, z drukowanemi

adres-mi i zobowiązują się przesyłać wieczorem da

nym adresatom dzienniki rauo otrzymane. W ten

sposób setki ludzi ubogich otrzymuje pisma bezpła

tnie. Nadto utworzyła pani Taine, z inicyatywy wła

snej osobny oddział w towarzystwie Czerwonego

Krzyża Założyła biuro centralne, które urzędnikom

odległych kolonii, żołnierzom i marynarzom przesy

ła kBiążki, przeglądy, wesołe i poważne tygodniki,

ilustracye i t. d. Wszystkie szpitale wojskowe i la

zarety marynarki, aż do najodleglejszych kolonii,

otrzymują, dzięki temu urządzeniu, strawę duchową,

a ten związek z umyslowem życiem domowem przy

nosi wygntńcom ulgę w rozłące z ojczyzną, dopo

maga d i zniesienia niejednej bolesnej godziny.

—

W tem dzi*le pięknem a pożytecznem noi-Ta pani

Taine dzielną współpracowniczkę w hrabinie Jano

wej de Castellane, Itóra niedawno ogłosiła cyfrowe

sprawozdanie, wykazujące jakie olbrzymie rozmiary

przybrało g*. dna naśladowania przedsięwzięcie. Przy

pomocy ministrów wojny i marynarki tysiące dru

kowanych posyłek pocztowych dochodzi bezpłatnie

do najodleglejszych stacyj francuskich, niosąc ro*

rywhę. naukę i podporę umysłową tym, którzy czę

sto łakną tej strawy niemniej jak fizycznej.

Nowa wieża Jasnogórska.

Dzień 15 sierpnia 1900 r. pamiętny jest w dzie

jach klasztoru Jasnogórskiego. Wskutek nieostrożno

ści jednej z kompanii przy puszczaniu ogni sztucz

nych wieża Jaenogórska stanęła w płomieniach.

—

Ogień wszizął się wieczorem około godziny 10’y,.

i początku zdawał) Bię, iż zapalono tam lampkę, nie

basem światełko buchnęło jasnym płomieniem, który

objął cały szczyt wieży. Zanim zdołano otworzyć

drzwi prowadzące na wieżę, dwie najwyższe kondy

gnacye stały już w ogniu. Widok groźnie strzelają

cych w górę płomieni, nie wywołał bynajmniej po

ołocbn wśród cichych mieszkańców klasztoru. Na

odgłos dzwonka zgromadziła się w sali rycersk ej

cała kapituła. Po głośnem odśpiewaniu przez obec

nycłi liturgii do Najświętszej Maryi Panny, przeor

wyznaczył każdemu stanowisko. Obsadzono wszyst

kie wejś ia, aby nikogo obcego nie dopuścić do wnę

trza klasztoru; przygotowano wszystko, aby w razie

potrztby umieścić w bezpiccznem miejscu cudowne

obrazy, drogocenne przedmioty itp. Tymczasem ogień

szerzył się coraz gwałtowniej, uniemożliwiając wszelki

ratunek. Ci, którzy wdarli się na wieżę, musieli u

stąpić. Siła sikawek ochotniczej etraży ogniowej

w Częstochowie, okazała się niedostateczą. Strumie

nie wody nie dosięgały nawet pierwszej kondygacyi.

Wkrótce stało się widocznem, iż wieży nie da się

uratować. Kościołowi groziło wielkie niebezpieczeń

stw ’, gdyż wieża, padając na dach, mogła go złamać

i rozbić sklepienie kościelne. Kondygnacye jedna za

dragą waliły się na boki, cudem prawie oszczędza

jąc dach kościoia. Dwa wielkie dzwony, znajdujące

się na wieży oraz kosztowny zegar wieżowy nie tak

dawno nabyty kosztem 10 000 rubli runęły na dół,

przebijając sklepienie. Do godz. 5 wciąż wszakże je

szcze groziło kościołowi poważne niebezpieczeństwo.

Dopiero po przybyciu straży ogniowej z Zawiercia

pożar opanowano.

Niestrudzony przeor klasztoru Jasnogórskiego O.

Rcjman zabrał się energicznie do odbudowania spa

lonej wieży. Już nazajutrz po pożarze przybył na

Jasną Górę z Warszawy budowniczy Stefan Szyl!er

i ułożył plany. Składki posypały się bardzo obficie,

raźno też przystąpiono do pracy.

Plany konstrukcyjne wykonał kż. Józef Piątkow

ski. Odbudowę przeprowadzono wyłącznie przy po

mocy sił polskich. W ostatnim czasie ukończono

prace około odbudowania, a pielgrzymi, przybywają

cy na tegc roczny odpust w dniu Wniebowzięcia N. M

.P.

mieli już sposobność *obaczyć jej szczyty, odsłonięte

z rusztowań.

Na wierzchołku wieży widać olbrzymiego symbo

licznego krnka z bochenkiem chleba, pod nim cho

rągiewkę z literą M i koroną Na drugim końcu

chorągiewki osadzono kulę pamiątkową szwedzką.

Niższa kondygnacya z miedzi pokrywającej szkielet

żelazny utrzymaną jest wediug dawnego wzoru, na

pierwszej po czterech rogach ustawiono cztery wspa

niałe naturalnej wielkości posągi świętych. Z góry

wieży schodzi się po rusztowaniach, lub też w środku

wieży po 112 stopniach. Poniżej rozpoczyna się już

wieża murowana. Wspaniałe ciosy szydiowieckie,

piękne ozdoby ornamentacyjne z kamienia, wprawiają

w podziw widza, choć wieża jeszcze nie odsłonięta,

i widać ją tylko z za sieci belkowań. Po 200 stop

niach schodzi się do środkowej kondygnacyi, gdzie

umieszczono olbrzymią salę na zegar. Zegar ten bę

dzie posiadał komplet 36 dzwonów, które co go

dzinę grać będą mełodye. Wsga największego dzwo

uu przenosi sto pudów. Wieżę, górującą nad całą

okolicą, widać już w Poraju.

Przyjechali do Krakowa.

HOTEL POLLERA: Dr F ran cisz ek Ksawery Dziub

czyński z Gorlic, X. Czesław Horkiewicz z Tymowy (gu

bernia Podolska), Martyna Filipowska z Warszawy, Ma

ry a Popielowska z Warszawy. Władysł aw i Marya Nie

lubowicz ze Smoleńska, A dolf Ulrich z Wied nia, X. S te

fan Wawro z Michałówki, Dr Paw eł Gantkowski z P o

znania, Stanisław Pfitzner z Poznania, Józef, Zofia, Ste

fania i Helena Friihling ze Lwowa, Józefa i Janina Husa

z Warszawy.

HOTEL pod KÓZĄ: (Pokoje pojedyncze od 1 k. 40 h.

na dobę. Salka na I piętrze na zebrania, wesela itd. 20

koron. Łazienka).

—

Adam Gaw roński i Jozet Dębikow

ski z Opatowa, Adam Wiślański z Po z na ni a, ’ Marya

Szczurkiewicz z Pilzna, Helena B etta ro wicz z B(:uczyna,

Natalia Rymarz z Głogowa, Stani-ław Jasieński ze Lwo

wa, Mieczysław Stypiński z Warszawy, Adolfowie F ra n

kowie ze Lwowa, A ugustowie Wilkoszowie ze Lwowa,

Marya Jankowska z Tyflisu, Jan Tobiozyk ze Lwowa,

Antoni Łuszczkiewic z z Żywca, Andrzej Chrompowski

z Pińczowa, Kazimierz Młodzianowski z Królestwa P ol

skiego, J a n Kosmala z Warszawy, Dr Edward Kilinger

ze Lwowa, K arol Schmidt z Bielska, Tadeusz Mitzger

z Częstochowy, Henryk Bednarski z Dąbrowy , S tani sł a

wowie Chrzanowscy z Dąbrowy, Józef Jasicki z Rado

mia, Zofia Jarosińska z Częstochowy, U. Zakrzewska

z Warszawy, Dymitr Pok rzyćki z P etersb urga, Andrzej

Kapuściński z Przegorzał, Jan Marszałkowski z Gorale

wa, Dr Jan Jadowski z Poznania, Jan Dwernicki z P e

tersb urga.

Prognoza wiedeńskiej stacyi meteorologicznej.

W i e d e ń . (T. wł.). Prawdopodobny stan pogody dni»

17 sierpnia w G ałicyi: Pochmurnie, chwilami bardz o sł o

necznie, wiatry, sk łon ność do burz.

Telegram y ,,Czasu44.

Zniesienie proplnacyi.

W iedeń. (T. wł.). N. W. Tagblatt donosi,

że w kołach miarodajnych, zajmujących się spra

wą sanacyi finansów krajowych wcale Die istnieje

zamiar pozbawienia Gałicyi doebodu z propina*

cyi. Choć w r. 1910 zostanie zniesiony monopol

propinacyjny, kraj otrzyma ten dochód przez usta

nowienie w drodze poda.kn krajowego dodatku

propinacyjnego, t o zrównoważy obecny doebód

propinaeyjny.

Echa mowy gnieźnieńskiej.

Berlin*. (T. wł.) Nieder - Rhein -Volks Ztg o

głasza następujące słowa kardynała arcybiskupa

kolońskiego Fischera: Cesarz Wilhelm w ostatnich

dniach wygłosił w Gnieźnie bardzo ważną mowę

i wspomniał w niej, że ś. p. Ojciec św. podczas

ostatniego pobytu w Rzymie cesarza zapewnił

monarchę niemieckiego, iż jego katoliccy poddani

będą mu wierni. Przybyłem właśnie zaraz potem

do Rzymu, aby Papieżowi Leonowi XIII złożyć

hołd kardyualshi i byłem na kilka prywatnych

audyenoyacb. Na jednej z nich Leon XIII przed

stawił bardzo szczegółowo spotkanie z cesarzem,

przyczem wyrażał się pochlebnie o osobie monar

chy i wspomniał o danem przyrzeczeniu. Jako

metropoli(a dyecezyi kolońskiej mogłem dać za

pewnienie, że zwłaszcza katolicy tej zachodniej

części są wiernymi synami swej niemieckiej oj

czyzny, wiernymi cesarzowi i ojczyźnie.

Zamach na cesarzową chińską.

Frankfurt. (B. kor.). F r a nkf. Z tg donosi

z Tiensina, że n a cesarzową chińską w dro

dze do pałacu letniego wykonał zamach j a

kiś człowiek, przebrany za wojskowego. Żołnie

rze zak!uli go bagnetami. Cesarzowa jest

zdrowa

Rzeź misyonarzy.

Londyn. (T. w ł) Daily Telegraph donosi

z Tokio: Do Pekinu nadeszły wiadomości o stra

sznych rzeziach francuskich misyonarzy w Tyb e

cie. Poddani Dalai-Lamy zniszczyli katolickie iui

sye i wymordowali francuskich misyo

narzy.

Francuski ambasador porozumiał się

w tej sprawie z rządem.

Maryeubad. (B.kor.). Król Edward angiel

ski przybył tu o godz. 6 -55 wieczorem.

Pary*. (B. kor.) Kontradmirał Aubert został

zamianowany szefem sztabu marynarki.

,-ę*«_

,-pif*— -

1 z 2 • Strona 1

Mirador - viewer

Czas.

Opis

Struktura

Podobne

Błąd 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Mirador - viewer

Opis

Struktura

Podobne

Błąd 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Download file

Download file

Deleting a comment

Advanced search

Suggest correction