Dziennik

Mirador - viewer

Dziennik Polski.

Adnotacje

Wyświetlanie 715 adnotacji

Dodawanie notatek tylko dla użytkowników zalogowanych

Opcje

Uchwały Rad Naczelnych

stronnictw ludowych

Rada Naczelna Stronnictwa Ludo

wego zakończyła swe obrady uchwa

leniem rezolucji, omawiającej wszy

stkie aktualne sprawy wsi oraz ruchu

ludowego. Rezolucja ta stwierdza na

wstępie, że wielu d—ia ła c z y

stronni

ctwa nie dość pilnie zwracało uwagę

na właściwy skład członków

przynależność klasową oraz ich war

tość ideową i moralną.

Dlatego ko

nieczne

jest

oczyszczenie

eeoregów

z jednostek, wypaczających linię ide

ową stronnictwa.

Rezolucja omawia szeroko

zagad

nienie walki z niesprawiedliwością na

wsi, stwierdzając, że jest ona zarazem

walką

prawicą

ruchu ludowego,

która zawsze stawała w obronie ka

pitalistów wiejskich.

Podkreślając, że spółdzielczość da

je olbrzymie możliwości

rozwojowe

dla wsi, rezolucja stwierdza, że jedy

nym sposobem wyprowadzenia gospo

darki wiejskiej

stanu

zacofania

jest spółdzielczość produkcyjna. Ra

da Naczelna wskazuje na współzawo

dnictwo pracy w rolnictwie jako na

ważne narzędzie obrony zorganizowa

nej grupy średnio i małorolnych chło

pów przeciw wszystkiemu, co

nadal

chce utrzymać niewolnictwo biedne

go chłopa

w zamaskowanej

formie

tzw. solidaryzmu chłopskiego.

Obszerny ustęp rezolucji precyzuje

stosunek SL do kleru, który formuje

się na podstawie stosunku księży do

idei wyzwolenia chłopa z nędzy i wy

zysku. Potępia;’ąc nadużywanie ambo

ny i konfesjonału dla celów politycz

nych, Rada Naczelna stwierdza, że nie

atakuje całego kleru, lecz tylko prze

ciwstawia się tej jego części, która

powiązana z bogaczami i wyzyskiwa

czami godzi w interesy

biednego

średniorolnego chłopa, a tym samym

interesy państwa. Szczególnym niepo

kojem napawa Radę antypolska i pro

niemiecka polityka papieża oraz za

kusy biskupów polskich, którzy w li

ście do wiernych sprzeciwiają się u

przemysłowieniu

umaszynowieniu

wsi.

Przechodząc do sprawy zjednocze

nia ruchu ludowego, rezoluc;a stwier

dza, że współpraca SL i PSL jest wy

razem zwycięstwa radykalnej

myśli

ludowej. Przy przeprowadzaniu zjed

noczenia ruchu ludowego należy jed

nak zachować ostrożność i czujność,

by w sre’—e g a ch ludowych nie znala

zły się elementy wrogie radykalizmo

wi. a więc i ci wśród których poku

tuje duch agraryzmu. Duch ten prze

jawia się dzisiaj często w tendencri

nadania instytucjom

organizacjom

wiejskim charakteru solidarystyczne

go, a nie k!asowego, co praktycznie

oznacza oddanie ich na usługi boga

czy wiejskich. To agrarystyczne scho

rzenie objawia się

jeszcze u wielu

członków odradzającego się

obecnie

PSL i pokutu’e wśród pewnej

części

SL—o w có w .

Jednocześnie — jak już

donosili

śmy — toczyły się w Warszawie o

brady Rady Naczelnej PSL. Rezolu

cja uchwalona przez

nią

stwierdza

m. in.:

Postęp na drodze do sprawiedliwo

ści i dobrobytu odbywać się musi w

walce z po—o s ta io ś c ia m i

kapitalizmu

tak na wsi, jak i w mieście. Wymaga

to wydatne] pomocy dla drobnych

średniorolnych chłopów oraz wypie

rania i ograniczania elementów spe

kulanckich i tych wszystkich, którym

przywilej posiadania pozwala na bo

gacenie się kosztem pracu ącyoh. Pro

wadząc walkę o lepsze jutro, o do

brobyt i sprawiedliwość na wsi, tize

ba mieć wyraźnie wytknięte cele

określone środki i sposoby działania.

Wymaga to iasnego i otwartego po

stawienia sprawy przebudowy u’stroju

rolnego w oparciu o dobrowolną

świadoma decyzję chłopów

stopnio

wego budowania w miarę sił i środ

ków spółdzielczości produkcyjnej

rolnictwie.

W obliczu tych wielkich

zadań —

stwierdza dalej rezoluc’a — ruch lu

dowy zbliża się coraz bardziej do je

dności. Jedność ta wyrasta z sojuszu

chlopsko—ro b o tn ic z e g o i obejmuje dro

nnych i średniorolnych chłopów, Wi

tając z uznaniem i zatwierdza ąc

mowę o współdziałaniu pomiędzy PSL

i SL oraz upoważniaiąc NKW PSL do

dalszego

poqłębienia

współdziałania

z SL i poczynienia wszystkich

kro

ków, niezbędnych do realizacji całko

witej jedności stronnictw

ludowych,

Rada

Naczelna

stwierdza, że

oba

stronnictwa stanow)a dziś

iuż

dwa

nurtv równoległe.

z;ednoczenia

winnv sie one ocz --’śoić, nogt°tró

poszerzyć

pozbywa ąc się obcych

wrogich elementów, poąłebiając swa

założenie

ideowo—p r o g r a m o w e

ora*

rozszerzając swój

zasięg w masacfci

drobno i średniorolnych chłopów^

iZa fał Kiarowicz

Niemcy w oparack kadzidła

prasy szwajcarskiej

(Korespondencja własna ,,Dziennika Polskiego")

Genewa, we wrześniu

d wielu

lat

wychodzi w

Szwajcarii tygodnik

,,Die

Weltwoche". Redaktor te

go tygodnika

Herr

Kurt

von

Schumacher

oparł

swoje

wydawnictwo

niesławnej pamięci wzorach paryskich

,,Gringoire"

,,Je suis partout”, a

więc pismo było i jest pod względem

technicznym redagowane żywo, barw

nie i interesu ąco.

Jeżeli

chodzi o

strona polityczną, to pan Schumacher

pływa od lat po powierzchni w myśl

zasady: żagle

wedle

wiatru.

By!a

więc ,,Weltwoche", zależnie od

róż

nych wiatrów i faszyst:owska i anty

faszystowska i hitlerowska i antyhi

tlerowska.

Po zakończeniu

wojny

Herr

von

Schumacher

pełen

bałwochwalczej

czci dla dolarowego bożka zaczął

swycth artykułach wstępnych, ukazu

jących się raz na

tydzień,

wynosić

pod

niebiosy

Amerykę

Trumanów,

Deweyów, Marshallów

i Vandenber

gów. W pierwszej fazie tych nieusta

jących dytyrambów na cześć Amery

ki ,,Weltwoche” poruszając

kwestię

niemiecką nie miała odwagj entuzja

zmować się Niemcami. Krew była ;e

szcze za świeża, wspomnienia zbrodni

:a żywe, za bolesne.

W. mi,arę rozwoju sytuacji pan re

daktor Schumacher zaczął jednak pi

—ić o tym, że Niemcy nie byli i nie

są wcale tacy źli, że ruch oporu był

tam poważny, że w gruncie

rzeczy

naród niemiecki

nigdy nie akcepto

wał hitleryzmu

W myśl zasady

łyczka do rzemyczka zaczęły się po

jawiać na łamach ,,Weltwoche” arty

kuły

pana

redaktora

Schumachera

coraz bardziej proniemieckie, no i o

czywiście coraz gwałtowniei

antyra

dzieckie. Powcli, powoli pan Schuma

cher stał się zwykłym

podżegaczem

wo;ennym.

Aby dać

czytelnikowi

polskiemu

próbkę *’ak to wygląda, warto

zająć

się artykułem pana Schumachera ,.Od

rodzenie Niemiec”, który ukazał

się

w ,,We!twoche”

z dnia 24 wrześn,i)

br. Tematem artykułu jest

stosunek

Ameryki i Amerykanów do Niemiec

i do Niemców i odwrotnie. Pan re

daktor «twierdza na wstępie, (cytaty

6ą niemal dosłowne), że w walce

Berlin Niemcy 6tali

się

aktywnymi

s,przymierzeńcami Ameryki w jej kon

flikcie z Moskwą.

Nie bardzo się to

podob,a

paryskiemu

Quai

d’Orsay,

brytyjskiemu

Foreign Office, ale A

merykan:e nie wiele sobie z tego ro

bią. Anglików Waszyngton nie lubi,

bo nie podoba mu się

rząd

Labour

Party, choć mister Bevin stara się dla

Waszyngtonu jak może, Francja — to

chaos, nieład, niepewność i nieporzą

dek.

Na tle tych nastrojów narodziło się,

;ak pisze pan Schumacher, niemi ecko

amervk.ańskie braterstwo broni

fron

tem skierowane przeciwko Wschodo

wi. Jest to zdaniem pana redaktora

najlepsza droga ku temu, by

zapo

mnieć

wspomnieniach

okresu

drugiej wojny.

Idźmy dalej. Dowia

dujemy się z kolei, że jest dziś ta;’e

mnicą poliszynela, iż z Amerykanami

współpracują nie tylko

uczeni

nie

mieccy, lecz również niemieccy woj

skowi.

Ludzie i czyny

Komisja eliminacyjna

współza

wodnictwa pracy

wśród

m’erni

! czy eh wyróżniła

wielu

nowych

ij przodowników. Współzawodnictwo

i pracy wśród mierniczych

na Eia

| fostocezyźnie w wie!k ,m

stopniu

ij przyczyniło się do

przyśpieszenia

| robót zwijanych z przebudową u—

” Stroju rolnego o—raz z regulacją

parcelacją w powiatarfi

wojewó

dztwa.

Jak wykazały eFnunacje w pier

wszym półroczu br. najlepsze wy

niki

współzawodnictwa

uzyskali

mierniczowie:

Jaromir Starzyński

i Bogdan

Kozarzewsky któny o

siągnęll ponad 450"/« normy, oraz

Józef Kalinowski

1 Zygmunt Mo

drzejewski

wykonanie

313*/«

normy. Ponadto 16 innych mierni

czych wvkouało od 200 do 300’/»

normy. Wyróżnieni pracownicy o—

Irzymają dyplomy

uznania

oraz

nagrody pieniężne

wysokości

25.000 zŁ

I na tym nie koniec.

Wedle słów

pana Schumachera współpracuje rów

nież z Waszyngtonem

były

wywiad

niemiecki,

kierowany

kiedyś przez

mężów tak wybitnych i tak

zasłużo

nych dla sprawy wolności i demokra

cji jak admirał Canaris i szef sztabu

generalnego,

Haider.

,,Weltwoche"

nie ma dosyć słów pochwały dla tej

szpiegowskiej organizacji

okresu

Hitlera i powiada, że miała ona zna

komite informacje na temat Wscho

du. (Trudno się tutaj nie uśmiechnąć.

Cały świat wie aż nadto dobrze, jak

te informacje wyglądały, m. i. pole

gały one na wmawianiu sobie, że wy

starczy, by

Rosji wmaszerowało

kiika dywizy ’ niemieckich, a niechyb

nie wybuchnie tam rewolucja,.,)’.

W dalszym ciągu

swych rozważań

redaktor Schumacher pisze o tymj że

Amerykanie pośród narodów europej

skich właściwie najlepiej porozumie

wają się z Niemcami. Anglicy są dla

nich zbyt wyniośli, Francuzi zbyt lek

komyślni. a Niemcy — to

przecież

naród solidny, rozsądny, do

którego

można mieć peine zaufanie, (*lic!).

Kończy

pan

Schumacher

tak:

,,Wielka liczba Amerykanów jest pro

niemiecka i trzeba było dopiero lek

komyślności

Wilhelma, a później o

błędu Hitlera, by Stany Zjednoczone

poszły na wojnę przeciw

Niemcom.

Bez wydatnego wzmocnienia marchii

wschodniej (Óstmark), Europa nie bę

dzie się mogła obronić przed Wscho

dem, a przecież w tym kierunku idzie

cała polityka amerykańska. Obudze

ni’e się berlińczykćw do aktywn,ej wal

ki ze Wschodem jest niezwykle waż

nym wydarzeniem

historii

Nie

miec".

Wszelkie komentarze są tu zbytecz

ne. Pan Schumacher stoi przed nami

bez maski. Strój adamowy przykrywa

dyskretnie

fiqowy

listek

wolności

4 l’america:ne.

Nie

można

powiedzieć,

pan

Schumacher był w prasowej dżungli

szwajcarskie’

odosobniony.

chw—y ta ch nad Niemcami J berlińczv

kami sekunduje mu staruszka ,,Neue

Zfiricher Zeitung”, które’ artykuły na

temat Wschodu

pewnego czasu

przypominają

częściowo

enuncjację

(Dokończenie na 8tr. 3)

Sprawa całego

narodu

TJ UDUJĄC

pod

przewodnictwem

klasy robotniczej

Polskę

świata

pracy, Polskę sprawiedliwości społe

cznej, naród polski czerpie i czerpać

będzie z bogatych doświadczeń budo

wnictwa

socjalistycznego

Związku

Radzieckiego, które sprawiły, że ZSRR

*adecydował o zwycięstwie nad hitle

ryzmem i stał się

decydującą

siłą

Światowego obozu pokoju i postępu.

Widząc w Związku Radzieckim rę

kojmię bezpieczeństwa 1 niepodległo

ści

Polski,

podstawowego

obrońcę

pokoju. Chorążego pokoju, każdy pa

triota musi być sze—rm ie rz e m przyja

źni polsko—r a d z ie c k ie j.

Sprawa coraz

ściślejszego sojuszu narodu polskiego

ze Związkiem Radzieckim jest sprawą

całego

obozu

demokracji

ludowej,

wszystkich

stronnictw politycznych,

wszystkich

bezpartyjnych

robotni

ków, chłopów,

inteligencji,

całości

mas pracujących Polski —

jest spra

wą narodu polskiego. Klasa robotni

cza i masy pracujące Polski stoją i

stać będą na 6traży

nienaruszalności

i trwałości 6o;uszu i przyjaźni Polski

z ZSRR.

Zdania cytowane powyżej wyjęte są

z rezolucji uchwalonej przez II Zjazd

Towarzystwa Przyjaźni Polsko—R a d z i e

ckie], który zakończył we Wrocławiu

swe

obrady.

Działalność

Towarzy

stwa, zaczyna;ący się w tych dniach

miesiąc pogłębienia przyjaźni polsko

radzieckiej,

praktyka

codziennej

działalności organizacyj

społecznych

i politycznych,

szkoły,

organizacje

oświatowe, nadają temu sformułowa

niu coraz mocniejszą i coraz trwalszą

podbudowę faktów w postaci rosną

cego stale

zrozumienia

zbliżenia

wzajemnego narodu polskiego i naro

dów ZSRR.

Dzieci niemieckie —

i dzieci polskie

pOLSKĘ

OPUSZCZAJĄ

TRANS —

PORTY d:zieci nierruieckidh,

pozo

stawionych tu w toku działań wojen

nych przez rod:ziców

opiekunów.

Pewne oa’łamy prasy

niemieckiej

anglosaskie—j opublikowały w zwiąaku

tym

tendencyjne

doniesienia,

przedstawiające

loo

dzieci niemiec*

kch w Polsce

zgoła

fałszywym

świetle.

Jak

się

dowiaduje

korespondent

dyplomatyczny PAP, te fałszywe in

formacje prasowe znalazły katego—r y

czne zaprzeczenie w liście skierowa

nym do biskupa Wienkem — prze

wodniczącego

,,Car:itasu” w Berlinie

przez hannowerski oa’dział tej orga

nizacji charytatywnej,

który przejął

nadcho—dzące

Polski

transp—o—rty

nz:eci niemieckich. Odpis listu zo6tał

doręczony

konsulowi

polskiemu

Berlinie.

W liście do biskupa Wienken dr

Marksen, przewodniczący hannower

sKiego oddziału ,,Caritasu” stwierdza,

że ze strony władz polskich oraz PCK

!ostało uczynione

wszystko

celu

spraw’nego

przeprowadzenia wspom

nianego transportu. Dzieci niemieckie

przyjechały

wygodnymi

wagonami

sypialnymi, w których

znajdowały

się

również

przedziały

sanitarne.

Wyżywie—nia było tak

dużo,

że jak

informuje biskup

Wienken,

wystar

czyło

ono

zaopatrzenie

dzieci

jeszcze na jeden ażień po ich przyby

ciu do Hannoweru.

Funkcjonariusze

PC—K spieszyli chętnie z pomocą dzie

ciom — i jak stwierdza lisf — można

Byio naocznie stwierdzić jak bardzo

tezy im na sercu dobro transportowa

nych dzieci.

Dr Marksen piętnuje stanowczo do

niesienia niek—ó r y c h korespondentów

prasowych,

według

których

dzieci

m:ały przebywać w Polsce w jakimś

..obozie

internowanych",

gdzie

rze

komo szwankowało wyżywienie. L:st

przytacza

konkretne wypadki, kiedy

dzieci niemieckie

nie

chciały jechać

do swych rodziców, oświadczając, że

wolą wrócić do swych

przybranych

opiekunów w Polsce.

W konkluzji przewodniczący han

nowerskiego

oddziału

,,Caritasu

stwierdza, iż ogólny stan repatriowa

nych dzieci niemieckich nie pozwala

żadnym

wypadku

czynienie

stronie polskiei jakichko—lw ie k zarzu

tów.

W ten sposób raz jeszcze bzdurne

prowokacyjne

doniesienia

pewnych

Znanych dobrże kól n’cmieckich j an

glosaskich

zostały

przygwożdżone.

I jeszcze raz zapytujemy: co ze spra

wą dzieci polskich zatrzymywanych

W Niemczech?

Jrot. Ag. I»U3lr. API

Stanowisko franouskiej klasy robotniczej, domagającej się rządu, w którym

reprezentowane

będą

wszystkie

ugrupowania polityczne z komunistami na czele — jako najsilniejszą part’ą polityczną Francji — rządu, który

będzie reprezentował słuszne żądania mas pracujących Francji w dziedzinie polityki wewnętrznej i zagranicznej

— jest nieugięte. Program gospodarczy rządu Queunille’a, który doprowadź

do stale rosnących kosztów utrzy

mania. wy wołał w całej Francji protestacyjne strajki, w których biorą udkiał

członkowie

wszystkich

ugrupo

wań związków zawodowych. W tej Chwili trwa we Francji powszechny straji+’górników, w którym udział bie

rze około 400.000 Judzi. Strajk rozszkr?a się, obejmując członków coraz to nowych

związków

zawodowych. Na

zdjęciu manilestacja strajkujących na jedne] z ulic Paryża,

ć :,i—’

Nie można rządzić wbrew narodowi!

ROK IV

Nr 275 (1314)

JUTRO W NUMERZE:

,,FARWATER" WOLNY

OD WRAKÓW

Iraków, czwartek 7 października 1948 r.

1 z 6 • Strona 1

Mirador - viewer

Dziennik Polski.

Opis

Struktura

Podobne

Błąd 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Mirador - viewer

Opis

Struktura

Podobne

Błąd 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Pobieranie pliku

Pobieranie pliku

Usuwanie komentarza

Wyszukiwanie zaawansowane

Zgłaszanie błędu