Czas.

Mirador - viewer

Czas.

Adnotacje

Wyświetlanie 602 adnotacji

Dodawanie notatek tylko dla użytkowników zalogowanych

Opcje

Ner 148.

Kraków, Wtorek 2 Lipca 1889.

.Rocznik XL11.

im]

Przedpłata na ,,CZAS"

od 1 lipca 1889 r.

Z przesyłkąpocztowąw państwie

Austryackiem:

na caly rok 34 złr.

aa pół rokn

aa kwartał

na 1 miesiąc

złr. I%

złr. 6

złr. %*50

Z przesyłką pocztową do Niemiec:

aa cały rok 5 9 marek,

aa pół rokn

na kwartał

aa 1 miesiąc

%S marek

14 marek

6 marek.

Uprasza się o wczesne zamawianie i wyraźne

wypisanie nazwiska i miejsca odbiorą albo nade

słanie dawnej opaski drukowanej z adresem.

RS* Prenumerata Uczy się tylko

od pierwszego do ostatniego dni«

w miesiącu.

-S3

Si!r Reklsmaeye prenumeratorów

o niedoszłe Ira mog:ą być uwzglę

dnione tylko w przeciągu 3 dni od

daty dotycząceg:o Iru dziennika. Nu

m era zag:ubione mog-ą być dostar

czone o Ile zapas starczy za g:otówką

lnb za zaliczką po eenle l% eent. za

każdy Namer. °^SSfg

Prenumeratę, którą przyjmuje Administracya

Czasu w Krakowie i wszystkie urzędy pocztowe,

najdogodniej i najtaniej przesyłać przekazem

pocztowym.

Cena _CZASU" zagranicą ogłoszona jest w ty

tule każdego Numeru.

MT Miejscową prenumeratę (kwar

talnie 5 złr.,

miesięcznie % złr.)

przyjm uje Administracya MCzasu,"

tudzież ajencye pp.Ig:naceg-oIlerza

biuro dzienników S og-łoszeń przy

placu Maryacklm 9, handel X.Skal

skie-g-o w Sukiennicach pod 1. %T,

sprzedaż gazet Win. Kuklińskiego

w kall Sukiennie 1. O, księgarnia

Stara.A.K ,rzyżanowskiego w rynku

głównym, handel Majera przy ul.

Grodzkiej, handel Kretschmera 1

główna tra%kawRynkugłównym.

PP.Prenumeratorowle ,,Czasn**

we Lwowie zechcą składać przed

płatę na miejscu w Biurze dzien

ników przy u!ley Karola Ludwika

1.9.

Od Administracyi ,, Czasu".

PP. Prenumeratorowie Czasu mogą nabywać

wAdministracyi: Podręcznik prawniczy,

książka dla ludu, zawierająca przykłady próśb,

podań, skarg, rewersów, kwitów i t. p., przez

Dra A. Cinciałę, z opłatną przesyłką 2 złr.

70 centów, następnie kompletne, ozdobnie opra

wne w angielskie płótno ze złotemi wyciskami

dziełaJuliusza Słowackiego w 6 tomach

i ,,Ramoty" Augusta Wilkońsklego, naj

znakomitszego humorysty polskiego, w 6 tomach,

razem za 5 złr.; zaś dzieła Adama Mickie

wicza pięknie oprawne w4 tomach za 2 złr. i

dziełaWincentego Pola w 10sporychto

machza 10 złr. 60 ct.

Przyjmujemy również przedpłatę na L i t u a n i ę

Grottgera, 6 wspaniałych fototypij, wkwocie

3 złr. 25 ct.

Przegląd Polityczny.

Kraków 1 lipca.

Komisya wojskowa delegacyi węgierskiej obra

duje w dalszym ciągu nad preliminarzem zarządu

wojskowego. Członkowie opozycyi, Jak Beótby,

Bolgar i Sztaray wystąpili w komisyi ze znanemi

swemi żądaniami względem utworzenia węgier

skiej akademii wojskowej, zaprowadzenia węgier

skiego języka wykładowego we wszystkich znaj

dujących się w Węgrzech zakładach naukowych

wojskowych, tudzież tytułowania armii cesarską

i królewską. Komisya postulatów tych nie uczy

niła nawet przedmiotem osobnych rezolucyj i przy

stąpiła do uchwalenia poszczególnych pozycyj pre

liminarza. Komisya budżetowa delegacyi austrya

ckiej dziś przystępuje do obrad nad etatem ma

rynarki.

Dzienniki niemieckie stwierdzają jednomyślnie,

że e x p o s e br. Kalnokiego wywołało dostrzegalne

dła wszystkich uspokojenie umysłów. Podnoszą one

przytem, że hr. Kalnoky uchodzi w niektórych

kołach niesłusznie za dyplomatę, zapatrującego się

zbyt optymistycznie na Rosyan, których uważa za

ludzi dobrodusznych i że koła te przypisują o

jedynie szczęśliwemu zbiegowi okoliczności, iż do

tąd wypadki zdawały się stwierdzać jego mme

manie; Tak jednak nie jest, zdaniem dzienników

niemieckich. Zna on i ocenia dobrze stosunki. Za

’wiły kłębek stosunków wschodnich wymaga cier

pliwości, której ani chwilowe powodzenia, ani

pewne niepowodzenia zbić z toru mepowinny. Ta

ką cierpliwość posiada hr. Kalnoky, ale zarazem

i tę stanowczość gotową do chwycenia się wszel

kich, nawet ostatecznych kroków, jeśliby się po

kojowe dążności jego o złą wolę lub nierozsą ną

namiętność sąsiada rozbić miały.

Nowosti wracając jeszcze do mowy tronowej

cesarza Franciszka Józefa, mówią: nWzmian a o

ciągłych postępach Bułgaryi musiała tu zrobić g ę

bokie wrażenie, bo w dzisiejszych stosnnkac

syi do Bułgaryi, ,,każda pochwała ostatniej nabiera

charakteru demonstracyi nieprzyjaźnej Rosyi.

To zaś, co mowa tronowa mówi o Serbii i o

ngroźnem niebezpieczeństwie" jakieby Serbią cze

kało, gdyby rozsądek i patryotyzm nie miał jej

od niego ochronić, poczytują Nowosti za wyraźną

groźbę dla rejentów, jeśliby nieznanych jakichś

przyrzeczeń poczynionych Anstryi nie dotrzymali.

nAustrya, mówią dalej N oi co sti , przemawia

z wielkiem zanfaniem w swe siły, i może dziś

śmiało występować z naruszaniem interesów ro

syjskich, bo liczy na silną pomoc sojuszową, w ra

zie gdyby ją Rosya zaczepić miała, ale twórca

sojuszu tego powinien rozważyć, że podobne na

ruszanie przez Austryę interesów rosyjskich na

Wschodzie, żle tylko może wpływać na przyjazne

Btosunki Rosyi z Niemcami."

Wpodobnym duchu odzywa się też Graźdan in

i mniema, że byłby czas zaniechać jnż drażnią

cych *koburgiad."

Wogóle przemawiają jednak dzienniki rosyjskie

w tonie spokojnym, a Mosk. Wied. czują się na

wet spowodowane do zapewnienia, że dziś żadne

z mocarstw nie myśli o rozpoczęciu wojny, a naj

mniej skłonną do tego okazuje się Rosya.

Charakterystycznem jest, co Koeln. Ztg, z wyż

szego, jak się zdaje natchnienia, mówi o wie

ściach, tyczących się oczekiwanej rewizyty cara.

,,Niepotrzeba — mówi ona — być nawet bardzo

wtajemniczonym w zamiary petersburgskie, aby

pojąć, że car cesarzowi niemieckiemu niemożeoddać

wizyty gdzieindziej, jak w jego rezydencyi, tak

samo jak oczekiwał wizyty cesarza i odebrał ją

też nie gdzieindziej jak w swej rezydencyi. Cóżby

car był powiedział na to, gdyby w roku prze

szłym był odebrał od cesarza list takiej n. p. tre

ści , że chcąc w czasie podróży swej do Sztokhol

mu złożyć mu swą wizytę, prosi go, aby był ła

skaw udać się do Libawy i tam przyjąć odwie

dziny jego?"

A jednak w wieściach rozpuszczanych o prze

widywanej rewizycie cara, przypisują wyraźnie

carowi, że mógłby uczynić coś podobnie niesto

sownego i wybierając się do Fredensborga, popro

sić cesarza, aby się udał do Kielu i tam przyjął

wizytę jego.

,,Wiemy zresztą z pewnością, że dotąd rewizy

ta cara u dworn praskiego w żaden, nawet ponfay

sposób poruszoną nie została."

Wkołach berlińskich domyślają się, że uwagi

Koln. Z tg są pewnym rodzajem wywdzięczenia

się za spokojny przejazd następcy tronu rosyj

skiego przez Berlin, bez zważania na to, kto tam

rezyduje.

Nordd. Allg. Ztg nie przestaje wysilać się na

dalsze dowody, że władze kantonalne szwajcarskie

protegują wyraźnie dążności socyalnych demokra

tów niemieckich.

Oświadczenia hr. Kalnokiego, oceniające bez

wszelkiego przesądu stosunki rumuńskie i serde

czne przyjęcie, jakiego doznała para królewska

wraz z następcą tronu w Wiedniu, uczyniły, jak

donoszą do Pol. Corr., w Bukareszcie tak w ko

łach rządowych, jak i w opinii publicznej bardzo

dobre wrażenie.

Na uroczystość 500-letniej rocznicy bitwy na

Kossowem polu, połączoną z namaszczeniem mło

dego króla serbskiego, zaprosił minister Gruicz

imieniem rząduserbskiego, także Milana. Wodpo

wiedzi swej, przesłanej Gruiczowi, wyraża Milan

żal, że mimo najwyższej chęci wzięcia udziału

w uroczystości namaszczenia syna swojego, doKru

szewaczu przybyć nie może, zapowiada jednak

w tym samym liście odwiedzenie syna swego po

skończeniu uroczystości w Belgradzie.

Od udziału w uroczystości kruszewackiej, któ

rej barwę wielkoserbską, jaka się tamuwydatniła,

przewidywano, mogły Milana wstrzymać różne

względy, a między innemi i ten, że poseł ture

cki w Belgradzie protestował przeciw niej jaknaj*

wyraźniej, uważając ją za manifestacyę zagraża

jącą prawnym stosunkom międzynarodowym na

półwyspie bałkańskim.

Wiadomości o rozruchach w sandżaku nowo

bazarskim okazały się nieprawdziwemi i szerzone

były z Serbii zapewne tylko w celu podniesienia

znaczenia uroczystości Kruszewackiej.

Donosiliśmy już, że rząd francuski czyni przy

zwolenie na konwersyę długu egipskiego zaleźnem

od wyznaczenia przez Anglię terminu, w jakim

wojska jej opuścić mają Egipt. Dzienniki angiel

skie dodają, że Francya, w razie gdyby Anglia

nie zastosowała się do jej życzenia, nie chce na

wet zatwierdzić konwersyi egipskiej zawartej

w Konstantynopolu przez Drummonda Wolffa.

Wobec niemożności przewidzenia, kiedy stosunki

Egiptu ustalą się do tego stopnia, aby siły wła

sne krajn tego wystarczały na odparcie wszelkich

napadów od strony Sudanu i skutecznego czuwa

nia nad ścisłością przeprowadzenia postanowień

konwencyi sueskiej, potępiają wszystkie dzienniki

angielskie jednozgodnie postępowanie Francyi.

D a ily News nazywają żądanie p. Spullera dzie

cinnie upartem, nierozsądnem, a dla interesów

Egiptu w wysokim stopnia szkodliwem.

Donosiły też dzienniki angielskie, że w Paryżu

miała się zebrać rada ministeryalna, w celu osta

tecznego zdecydowania, w jaki sposób żądania

Francyi ostatecznie sformułowane być mają, i wy

rażały nadzieję, że świeże wiadomości z Wadi

Halfa, przemawiające tak wyraźnie za słusznością

przedstawień Anglii, zdołają może wpłynąć na

zmianę nierozważnych wymagań francuskiego mi

nistra spraw zewnętrznych przez radę ministrów.

Jutro zatem rozpoczyna się bardzo ważny

dla kraju całego akt wyborów do Sejmu

z trzech z rzędu kuryj, który rozciągnie się aż

do przyszłego tygodnia.

Rozpoczyna li§ on tym razem pod nader

przykrem wrażeniem targnięcia się niektó

rych, na to co dotąd było i pozostało w na

szem życiu publicznem nietknięty świętości§,

narodową.—

I niestety targnięcie się to zu

chwałe góruje na razie nad wszystkiem i

nad położeniem. N ie dlatego aby mieć miało

bezpośredni§ doniosłość wyborczą, ale iż jest

zamachem na wiarę polityczną i społeczną

kraju. Nie z powodu znaczenia tych, którzy

się go dopuścili, ale że się tacy znaleźli i

niezadrżeli nietylko przed odpowiedzialnością

ale przed potępieniem społeczeństwa; zkąd

powstaje pytanie żywotne o sile odpornej te

goż społeczeństwa wobec zamachów na jego

byt.

Istotnie, od chwili powstania u nas życia

konstytucyjnego a nawet przed tem, nietylko

nikt się nie ośmielił, jak to się obecnie dzieje

wciągnąć w grę wyborczą stosunku chłopa do

pana i szlachcica, posługiwać się w celach

wyborczych sprawą ruską, wytwarzać sztuczny

antagonizm miast do większej własności, i nie

spłonąć ze wstydu, widząc iż użyte środki,

witane są ze skwapliwą radością przez cen

tralizm i jego organa — ale dotąd były to

pnnkta, powtarzamy, święte, które patryotyzm,

sumienie i uczciwość ogółu zasłaniały zasadą

noli me tangere.

I instynkt ogółu w tej mierze nie mylił się;

patryotyzm, sumienie i uczciwość były tu ja

snowidzącemi. Nie trudno im było być jasno*

widzącemi; wszystko bowiem, doświadczenie

przeszłości i teraźniejszości, wrogi Polski

zwłaszcza, oświecały nas dostatecznie, aby u

ezynić owo noli me tangere prawdą jasną

jak słońce i nadać jej moc dogmatu narodo

wego. Znaleźli się przecież tacy, którzy nie

zawahali się bluźnić jasności słonecznej i

podeptać lekkomyślnie a psotliwie dogmat

wiary narodowej.

Znaleźli się tacy, którzy tu w Galicji,

w tym kraju, przez tyle dziesiątek lat naro

dowo ubezwładnionym waśnią społeczną, do

niej się odwołali i jej użyć za narzędzie za

pragnęli.

Znaleźli się tacy, którzy występnie nie co

fnęli się przed narażeniem na szwank ćwierć*

wiekowej usilnej pracy wszystkich, mającej

na celu ułagodzenie i położenie końca owej

waśni społecznej, i którzy spróbowali zmar

nować najpiękniejszy owoc polityki kraju, naj

istotniejszy skutek jego zespolenia się z dy

nasty§ i władzą, zabliźnienie ran społecznych.

Znaleźli się ludzie, którzy nie wzdrygnęli

się nietylko przyjąć hasła, ale i cele wszyst

kich wrogów Polski i polskości, drugiej po

łowy stulecia. Bo czemże innem jest owa

vsamodzielność chłopska", do której odwołują

się oni dzisiaj, jeżeli nie systemem moskiew

skim , przyjętym wobec społeczności polskiej

z 18b3 r., jeżeli nie tym systemem, rozpo

czętym przez ks. Czerkawskiego i komitet

urządzający,awykonywanym systematyczniepod

godłem panslawizmu, w najrozmaitszy sposób

aż do jenerała Hurki i Maryi Andrejewnej.

I tam także mówią, piszą i głoszą, że

wcale zagłady Polski i polskości ani chcą,

ani pragną, ale że ani ścierpieć, ani pozwo

lić nie mogą na Polskę szlachecko-chłopską, na

Polskę z polską szlachtą i polskim ludem,

lecz że chcą i muszą do życia powołać Pol

skę chłopską, Polskę, w której chłop do o

statnich posunąłby granic swoją *samodziel

ność wobec szlachcica", Polskę sprawiedliwą

i sprawiedliwości!?

Tak jest, oni to głoszą i tego chcą isto

tnie; chcą tego samego, do czego zerwano się

u nas obecnie z mniejszą siłą środków, a bez

miernie większym bozrozumem.

Tamci chcą tego, bo wiedzą, że wszelka

narodowa robota i praca na obszarze ziem

polskich, tylko w połączeniu chłopa z panem,

w zgodzie chłopstwa ze szlachtą podjętą być

może, a przy ich waśni jest niemożliwą, lecz że

w zamian łatwą się staje każda akcya wynara

dawiająca ; ci zaś chwycili się wiadomych środ

ków, chociaż to samo wiedzą, lecz wiedzą także,

iż bez tego połączenia, bez tej zgody, a z wa

śnią i zarzewiami nieufności, przedsięwziąć

można niezawodnie u nas zadania demagogi

czne , socyalistyczne i warcholskie, a zrzec

się trzeba narodowych.

Rozciągnięcie do ostatniego schronienia na

rodowości polskiej, przez swoich, systemu mo

skiewskiego piętnuje całą rzecz. Więcej słów

nie potrzeba; litery wyciśniętego na czołach

winowajców piętna, pozostaną na zawsze nie

startemi. Reszca będzie rzeczą społeczeństwa.

Ażeby nie pozostawić najmniejszej w tej

przykrej ale życiowej dla nas potrzebie, wątpli

wości, powiedzmy odrazu, iż polityka jest

istotą swoją tak rzeczą trudną i skompliko

waną, tak doniosłą dta społeczeństw, iż nie

raz przychodzi w mej cenić, a przynajmniej

liczyć się, w brakn uczciwości, ze zdolnościa

mi i rozumem. Tam jednak gdzie ani uczci

wości, ani rozumu niema, tam zaczyna się

zguba i nicość; przed pierwszą zasłonić się

winno, przed drugą cofnąć się z przerażeniem

musi każde zdrowe społeczeństwo. Cała ta

robota, o której mówimy, jest przewrotną, ale

także bezrozumną, po prostu głupią; nietylko

przewrotną i bezroznmną ze stanowiska na

rodowego, ale nawet z punktu widzenia stron

niczego tych, którzy ją podjęli. Oni bowiem

ani przy wyborach, ani wogóle nigdy znaleść

nie mogą, ani nie znajdą w chłopie punktu

oparcia, czy dla swoich ambicyj, czy dla swo

ich interesików, co najwięcej znaleśćby mo

gli pośrednio przez niego zadośćuczynienie

swoich nienawiści — nigdy swoich żądz.

Najprostszym zaś skutkiem rzuconego przez

nich zarzewia, mogłoby być i byłoby nieza

wodnie, zużytkowanie go mistrzowskie, już

nie mówimy przez otwartego nieprzyjaciela

lub najezdcę, ale przez pierwszy lepszy na

wet nie wrogi, tylko mniej przychylnie uspo

sobiony rząd, chcący czy nagiąć, czy wyzy

skać ku swoim celom ten kraj koronny. I to

właśnie czyni tak bardzo zrozumiałą uciechę

skwapliwą N. F r. Piesse i jej pokrewnych

organów, na widok tego, czego spróbowano

u nas. W każdym wierszu tych pism wyczy

tać można radośne - nareszcie! A tak mo

żna powiedzieć vos non vobis.

Dla każdego zdrowego rozumu łatwą jest

konkluzya, skoro się ma przeświadczenie, że

coś w życiu publicznem ani uczciwem, ani

rozumnem nie jest. Trzeba jednak jeszcze

mieć odwagę wyciągnięcia — i postawienia tej

konkluzyi. Trzeba na to w życiu publicznem

ducha publicznego.

Co się nas tyczy, rozprawimy się jeszcze

po wyborach z ludźmi, którzy pod płaszczem

wiecu miejskiego przyłożyli ręce lub zmaczali

ręce w owej występnej a bezrozumnej i anti

społecznej robocie, rozprawimy się tak, jak

uam to nakazuje sumienie i straż interesów

narodowych.

Dziś zaś pragniemy i wzywamy dueha pu

blicznego kraju całego, aby się obudził, obja

wił i stwierdził potępieniem uroczystem i

silnem przez cały peryod wyborów i wy

borami, w gminach wiejskich, w miastach

w większej własności tego zarówno szkodliwe

go jak lekkomyślnego zamachu na świętości

i dogmata naszego życia publicznego, zatem

pośrednio zamachu na nasz byt narodowy,

oraz umocowaniem ponownem w tej mierze

zasady noli me tangere.

!Środków wskazywać nie potrzebujemy, roz

prawy, dyskusye, same wybory, jaknajwiększa

liczba głosów na rzecz dobrych, rozumnych

i uczciwych, zredukowanie tej liczby dla

przewrotnych i bezrozumnych do możliwego

minim um , oto zadania, oto obowiązki nad

chodzących dni.

A przedewszystkiem liczny, jaknajliczniej

szy udział wciąż i na każdem miejscu, tych

co nasze w tej mierze podzielają przekona

nia i zapatrywania, oto czego życzymy sobie

i co zalecamy.

Jak dalece podjęta zgubna robota i prze

wrotne hasła, szkodliwemi są dla naszego

życia publicznego, jak dalece świadczą o ja

łowości obozu, z którego pochodzą i o szerze

niu przez niego zarazy bezpłodności, niech i

to posłuży za dowód, iż dotąd cała akcya

wyborcza zaabsorbowaną została ich złośliwą

psotą, a zmarnowaną była dla interesów i

spraw krajowych.

Mamy nadzieję, że tak do końca nie bę

dzie , że kraj zdoła się w ostatniej chwili

rozprawić z ową zmorą , że odepchnie ją od

siebie i przystąpi podczas wyborów do rozpraw

i zastanowienia się nad swojemi istotnemi,

żywotnemi sprawami i interesami, nad swoją

polityczną, duchową, ekonomiczną, finansową

i gospodarską najbliższą przyszłością.

Postawiliśmy pod temi względami program,

w przeświadczeniu, iż tak co się tyczy u

stroju stronnictw sejmowych, jak i prac sej

mowych, odpowiada on okolicznościom i po

trzebom. Szeroką chcieliśmy stworzyć pod

stawę dla żywiołów zachowawczych. Obsta

jemy — co się nas tyczy — przy nim, a

radzibyśmy, aby przez peryod wyborczy, po

służył ten program przynajmniej za punkt

wyjścia dla poważnych i wyczerpujących roz

praw, dla zastanowienia się nad położeniem

kraju, gotowi zawsze przyjąć zmiany lub do

datki , które w skutku dyskusyi uznamy za

zgodne z dobrem publicznem, a pomocne do

wzmocnienia ducha publicznego.

Wybory sejmowe.

Przypominamy raz jeszcze, że dziś o go

dzinie wpół do 6 -tej wieczorem odbędzie się

w sali Rady miejskiej zgromadzenie wybor

ców miasta Krakowa. Prosimy też wszystkich

dbałych o dobro publiczne — a zwłaszcza

na"zych przyjaciół politycznych, aby się jak

najliczniej zebrali i przy próbnem głosowaniu

oddali swe głosy dotychczasowym posłom:

Leonowi Chrzanowskiemu.

Józefowi Majerowi i

Ferdynandowi Weigiowi.

Zarzut uczyniony nam przez N. Reformę jako

byśmy łamali zasadę solidarności i karności wobec

komitetn miejskiego przedwyborczego, jest bez

podstawny i dziecinny, naprzód dlatego, iż gdy

byśmy nawet przyjęli w miastach konieczność tej

solidarności, to wskazówką dla wyborców może

być dopiero dzisiejsze zebranie przedwyborcze

i zalecenie kandydatów przez komitet miejski,

które przecież przed wysłuchaniem kandydatów

byłoby nonsensem. Lecz przedewszystkiem ani

w przeszłości ani w teraźniejszości karność i soli

darność nie rozciąga się do sejmowych wyborów

z miasta, gdzie walka polityczna i stronnicza swo

bodnie odbywać się może, albowiem owa zasada

solidarności i karności postawioną została dla

okręgów, w których interesa i myśl narodowa mo

głyby ponieść szkodę, a tam ją właśnie pewien

obóz usiłuje przy dzisiejszych wyborach zgwałcić.

Komitet centralny przedwyborczy dla zachodniej

części Galicyi i W. Ks. Krakowskiego zatwierdził

na posiedzeniu w dniu 29 czerwca kandydaturę

JE. Floryana bar. Ziemiałkowskiego na posła sej

mowego z jasielskiego okręgu wyborczego mniej

szych posiadłości.

(Według relacyi otrzymał w komitecie przed

wyborczym baron Ziemiałkowski 26, a hr. Fran

ciszek Mycielski 18 głosów. Z Kołomyi donoszą

jednak, ii na wczorajszem posiedzeniu komitetu

przyjęto jednomyślnie kandydaturę p. Ziemiał

kowskiego, wobec której radca Klusik się cofnie).

Przypominamy, że posiedzenie komitetu cen

tralnego odbędzie się dnia 2 lipca o godzinie 6

po południa w gmachu Towarzystwa wzajemnych

ubezpieczeń.

Prezydynm komitetu rozesłało odezwę do ko

mitetów powiatowych, aby w dniu 2 lipca tele

graficznie zawiadomiły komitet centralny o rezul

tacie głosowania z okręgów wyborczych mniej

szych posiadłości.

Łwów 30 czerwca.

(X) Tutejszy komitet miejski jest w niemałym

kłopocie, których kandydatów zalecić wyborcom

na posłów z miasta Lwowa. Dotąd zgłcsiło się

oficyaloie siedmiu kandydatów, mianowicie dotych

czasowi posłowie z m. Lwowa pp.: Dr Euzebiusz

Czerkawski, Dr Bernard Goldmann, Tadeusz Ro

manowicz i JE. Dr Franciszek Smolka. Nadto Sta

nisław Niemczynowski, Henryk Rewakowicz i Dr

Józef Weigel.

Komitet ściślejszy składający się z 30 osób za

stanawiał się w ubiegły piątek nad powyższemi

kandydaturami. Na posiedzenie przybyło 26 człon

ków komitetu. Przy pierwszembalotowaniu otrzy

mali pp.: Dr Bernard Goldmann, Tadeusz Ro

manowicz i Dr Franciszek Smolka przewa

żającą większość głosów. Następnie balotowano

kilkakrotnie nad pozostałymi kandydatami, ale

żaden z nich nie otrzymał większości. Rezultat był

następujący: Dr Czerkawski otrzymał 13 białych

a 13 czarnych gałek; Rewakowicz 7 białych, 19

czarnych gałek; Niemczynowski 4 białych, 2 2

czarnych gałek; wreszcie Dr Weigel 1 białą, 25

czarnych gałek.

Po tem nieudałem głosowaniu wysłano deputa

cyę do prezydenta miasta p. Edmunda Mochna

ckiego z zapytaniem, czyli nie zamierza ubiegać

się o mandat poselski; p. Mochnacki dał jednak,

jak się dowiaduję, odmowną odpowiedź.

Dziś rano odbyło się znów posiedzenie ściślej

szego komitetn miejskiego, na którem obradowano

dalej nad pozostałemi kandydaturami. Na posie

dzeniu tem było obecnych 27 członków. Baloto

wano kilkakrotnie, początkowo nad tymi samymi

kandydatami, ale również bez skutku. Kilka gło

sów oddano przy tej sposobności p. Michałowi

Michalskiemu, który wcale dotąd nie kandydował.

Fakt ten zmienił przy ostatniem balotowanin zu

pełnie stosunek głosów, gdyż ostatecznie Michal

ski otrzymał większość t. j. 15 głosów, podczas

gdy Rewakowicz uzyskał tylko 12 głosów. P

chalski zostaniezatemjakoczwartykandydat obszer

niejszemu komitetowi zalecony. P

ichalski jest

kowalem z profesyi i pierwszym delegatem Rady

miejskiej.

Jutro wieczór odbędzie się posiedzenie obszer

niejszego komitetu, składającego się z 150 osób.

Dziś trudno przewidzieć, jaki będzie rezultat gło

sowania. Być jednak bardzo może, że Dr Czer

kawski uzyska tam większość głosów.

Otrzymujemy następujące pisma:

Na mocy upoważnienia centralnego komitet

przedwyborczego mam zaszczyt zaprosić ninie

szem szanownych wyborców większych posiadłe

śei okręgu Sandeckiego na zgromadzenie, któr

odbędzie się w przeddzień wyborów dnia 8 lipc

b. r. o godzinie 5ej popołudniu w Nowym Sączi

w sali Rady powiatowej.

Zabełcze dnia 30 czerwca 1889 r.

Gustaw Romer.

eT"T "SSSffi?. ;:;;:::;; ""g!-"*

p do Włoch, Francyi, Anglii, Be"lgii, Szwajcaryi, Tur’cyi

i innych państw, należących do związku pocztowego . .

32 złr.

8 złr

3 złr

Prenumeratę przyjmuje się tylfco o«l1-godo ostatniemu dnia wmiesiącu

L !u ty z piemądzmi 1 przekazy pieniężne na prenumeratę i ogłoszenia (inseraty) uprasza sie’ nadsyłać

franco do

* frakowie.

Listy rekla^acy,TeS^^SiSSSJSJSSSSSt

opłacie pocztowej.

Listów niefrankowanych me przyjmuje się.

HękopUmów nadsyłanych nie zwraca się.

*t "?”***

°°dzi enni e wieczór, wyjąwszy niedziele i dni świąteczne.

Oddzielne Nra Cza*«, o ile zapas starczy, w Krakowie po !Oc., we Lwowie lub z p rzesyłką pocztową 12 o.

Prenumerat« wynosi:

Prenum eraty przyjmują:

Administracya ,,CZASU" w Krakowie i urzędy pocztowe, miejscową prenumeratę księgarnia

o. A . Krzyżanowskiego, handel Z. Skalskiego w Sukiennicach, biuro dzienników i ogłoszeń Ignacego Herza

plac Marvacki 1. 9, handel Baj era przy ul. Grodzkiej, trafika K uklińskiego w Sukiennicach, główna trafika

róg Rynku i ulicy św. Jana. - O g ło s z e n i a (inseraty) przyjmnje się za opłatą od miejsoa wiersza

drobnym drukiem (petit,) za pierwszy raz 1 0 cent., za każdy następny po 5 cent. Madenłane (na

3 stronie) od miejsca wiersza drukiem drobnym po 30 oent. za każdy raz.

—

Ogłoszenia I pre

numeratę przyjmują: we Lwowie Biuro dzienników ulica Karola L udwika 1. 9 ; w Parysa

wyłącznie p. Adam, Rue des Saints-Pćres 81, (prenumeratę p. W . Raozkowski, Conrbevoi pod Paryżem,

Rue du Cliemin de fer 44); w Wiednia pp. Haasenstem AVogler (także w Hamburgu, Frankfurcie

n. M,, Berlinie, Lipsku, Bazylei i Wrocławiu), A . Oppelik, R. Moses (także w Berlinie, Hamburgu, Mo

\ nachium i Norymberdze), H. Schalek, M. Dukes, J . Danneberg, A. Herndl, M. Stern, (tylko prenumeratę

1 pp. H. Goldsohmidt A C.): w Prankfarele a. M . G. K. Daube A C. W Wanmwln przyjmują

ogłoszenia pp. Reichman i Frendier, biuro ogłoszeń przy ni. Senatorskiej.

1 z 4 • Strona 1

Mirador - viewer

Czas.

Opis

Struktura

Podobne

Błąd 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Mirador - viewer

Opis

Struktura

Podobne

Błąd 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Download file

Download file

Deleting a comment

Advanced search

Suggest correction