Czas.

Mirador - viewer

Czas.

Adnotacje

Wyświetlanie 627 adnotacji

Dodawanie notatek tylko dla użytkowników zalogowanych

Opcje

Nr 165

ftttalyia«« pMa«tvl

rywMtoa.

Kraków Środa 23 Lipca 1924

Rocznik LXXVl

tfiumwtebM nm m h m«*gMteab

ptliiyMiilSp,

3zł.40gr.

3u30j,

4,,20

gsrsr?

SwSft,

?stor*liki *f* I

w M jiw * . wo ŁwłwU rCsmo%)itf lo *oky-nft* w kU

BMb

fc»U»m* prM«wt I Ł BttckaUb^ łsk| wluitrA KiiimwSi lefis,

» f » 6t*eaą fc*SsjsaM*( w kiit(us!Mk, « m « Mrtywśw i « \ Jewj*V W LaŁtiai kMlw pUssi 3 t

w ?rnyUa w fcioru fclwelkł* (Ł Błtid i Jśtafjf Ouie^ii^

11w m im z : §taro M cr-tate PrtMtaA. attaa Ifiieft 19.

CZAS

ydsB

nlepoimiuie

Konto P.K.O. w KrakowieNr. 400.404.

Konto P.K .O. w WarszawieNr. 149.238.

Rozwiązanie Rady miejskiej krakowskiej.

Ogłoszone dzisiaj rozwiązanie Rady miejskiej

krakowskieji nominacja komisarza rządowego

zostało dokonane przez rząd pod naciskiem

politycznym. Nielegalność urzędowania Rady

miejskiej w Krakowie(której mandaty wygasły

już od lat para) jest wprawdzie niewątpliwą -

ale nie jest rzeczą nową. Trwa ona oęl dłu

giego czasu, a mimo to rząd tolerował przez

ten czas egzystencję Rady i uznawał jej dzia

łalność za prawną, licząc się z faktem, że no

wych wyborów przeprowadzić na razie nie

można a autonomji miasta także nie należy

naruszać.Dzisiaj - pod wpływem nacisku stron

n ictw politycznych w sejmie — zajął rząd inne

stanowisko, autonomję -zdecydował się ograni

czyć i Radę rozwiązał. Trzeba przyznać, że

Rada do takiej zmiany stanowiska wszelkiemi

siłami dopomagała, ,nie stojąc bynajmniej na

wysokości przekazanych jej zadań. Podobno

ma ona wnieść rekurs przeciwko swemu roz

wiązaniu (względnie przeciwko nominacji ko

misarzem Dra Wawrauscha, a nie jednego

z wiceprezydentów, jak statut nakazuje) — ale

małe są szanse skateczacści tego rekursu.

Bijdź co bądź musimy się przeto liczyć z fa

ktem, że Kraków dostał się pod zarząd komi

sarza rządowego -

i to zapewne na czes

bardzo długi. Rządy komisarza ustaną, a po

wrót do autonomji nasłąpi dopiero wtedy, gdy

zostanie uchwaloną przez sejm nowa ordy

nacja wyborcza miejska (rze(z jak wiadomo

bardzo sporna i trudna) i gdy zostaną prze

prowadzone na jej podstawie nowe wybory.

Ponieważ każde stronnictwo sejmowe będzie

się starało wytargować taką ordynację, aby

wybory wyszły na jego korzyść, przeto tru

dno się spodziewać nowej ordynacji w bliskim

czasie. Walka o nią trwa już latpięć, a spra

wa się pranie nie posuwa! Zdaje się więc, że

przez dłuższy okres czasu będzie rządził Kra

kowem Dr Wawrausch, z dodanemi mu trze

inBłwiceprezydentami, oraz Radą przyboczną.

Zadanie, jakie mu włożono na barki jest

bardzo ciężkie i trudne. Rozwój Krakowa przez

czas wojny a zwłaszcza po wojnie stanął. Wy—

Bchły źródła jego dochodów, które dopiero te

raz wraz z ustabilizowaniem walaty, na nowo

zaczynają płynąć. Przez szereg lat gospodaro

wano samemi deficytami, to znaczy nie gospo

darowano wcale. Przestano odnawiać bruki

i trotuary, zaniedbano zdrowotność miasta, nie

budowano niemal nic, nie prowadzono ener

gicznej polityki społecznej, nie walczono dość

skutecznie z drożyzną ani z wyzyskiem. Chcąc

być sprawiedliwym trzeba przyznać, że z temi

dochodami, jakiemi Kraków w epoce inflacji

rozporządzał, było to rzeczą prawie niemożli

wą — a także, że w ostatnich miesiącach za

częło się wszystko zmieniać na lepsze. Bądź

co bądź jednak należy obecnie przeprowadzić

energiczną sanację tych wszystkich dziedzin

życia, które uległy zaniedbaniu i nawiązać do

najlepszych tradycji prezydentów Dietla i Lea,

pod których rządami zdziałano dla podniesie

nia Krakowa tak wiele.

Komisarz rządowy Dr Wawrausch ma zada

nie to podwójnie ułatwione. Najprzód dekret

rozwiązujący Radę utrzymał słusznie w urzę

dowaniu dotychczasowych trzech wiceprezy

dentów. Reprezentują oni czynnik doświadczę

nia i znajomości spraw, którego komisarzowi

rządowemu na razie brakuje. Z ich pomocą,

aczkolwiek w jego ręku jeBt skupiona cała

władza, będzie mógł nawiązać do tradycji Dra

Lea, o ile wogóle okaże się człowiekiem ini

cjatywy i energii.

Powtóre ma on ułatwione zadanie przez to,

ie nie hamuje go Rada miejska. Jak podnie

śliśmy wyżej, działalność jej nie stała w ostat

nich latach na wysokości zadania. Skład jej,

przez pół przestarzały, a przez pół oparty na

nielegalnem uzupełnieniu dokonanem po woj

nie doprowadził do smutnych rezultatów. Za

mało w niej było -

jak się okazało -

ży

wiołu inteligentnego,

obejmującego

całość

spraw miejskich, a górowały w niej elementy

demagogiczne, przedewszystkiem pilnujące in

teresów drobnych swoich grup 1 wyłącznie

niemi się kierujące. Nawet gdyby po stronie

prezydjum miasta było więcej energji 1silne

woli, wystąpiłaby trudność co do przeprowa

dzenia z tą Radą jakichkolwiek dalej ?gają

cych zamierzeń. Obecnie ta przeszkoda od

pada. Komisarz rządowy nie potrze uje się

oglądać na żadne interesy partykularne 1per

sonalne, ma więc możność przeprowadzenia

wielu reform, których razem z Radą miejską

nie możnaby przeprowadzić. Na nieostatniem

miejscu trzeba zwłaszcza postawić reformację

całej machiny administracyjnej (dziś mocno

rozsprzężonej) i zaprowadzenie w jej składzie

koniecznej oszczędności. Tak kosztownej admi

nietracjiubogiKraków znieśćbowiem nie może.

Jednem z ważniejszych zadań nowego za

rządu miasta powinno być także pilne czuwa

nia nad kwestją nowej ordynacji wyborczej

dla miast Kwestja ta będzie się rozgrywać

w sejmie nie w mieście, ale zarząd miasta

wspólnie z zarządami innych miast polskich

powinien pilnować, aby rzecz nie została roz

strzygnięta na niekorzyść rozwoju miast pol

skich wogóle, a w szczególnościKrakowa. Do

tychczasowe doświadczenia, poczynione w pań

stwie z ultrademagogiczną ordynacją wybor

czą do sejmu i senatu, nakazują podwójną

ostrożność w stosowaniu modnych haseł do

samorządu lokalnego. Nawet w tej rozcień

czonej postaci, w jakiej usiłował je przyswoić

dla miast ostatni w zimie przedłożony projekt

rządowy, należałoby jeszcze wprowadzić zna

czne poprawki, jeżeli Rada miejska, zamiast

być ciałem administracyjnem i gospodarczem,

nie ma przemienić się w arenę walk partyj

nych i klasowych.

Tak więc obecny zarząd miejski, złożony

z komisarza rządowego, trzech dotychczaso

wych

wiceprezydentów i Rady przybocznej

(dotąd nie nominowanej) ma przed sobą tru

dne i doniosła zadania. 6by im szczęśliwie po

dołał i oby oddając miasto w ręce przyszłej

autonomicznej władzy mógł się na to powołać,

że odebrał Kraków zrujnowanym a oddaje go

murowanym.

W dniu onegdajszym wojewoda Kowalikow*

ski wysłał do prezydjnm miasta następujące

pismo:

Do Prezydjnm M agistratu stoł. król. m iasta

brakowa, na ręce wiceprezydenta p. inż. Jó

zefa Sarego w Krakowie.

Z powodu śmierci ś. p. Jana Kantego Fedo

rowicza opróżniło się stanowisko prezydenta

stoł. król. miasta Krakowa.

Według § 42 statutu miasta Krakowa z 6

października 1901, Dz. u. kr. Nr. 108, Rada

miejska dokonać winna w ciągu dai 14 wy

boru nowego prezydenta. Ponieważ jednak

Rada, powołana do życia jeszcze w okresie’

przedwojennym i w większości swej urzędn

ąca już około lat 13 w obecnym składzie zgoła

nie odpowiada zmienionym w pośrednim cza

sie stosunkom społecznym i ekonomicznym

miasta, a nadto uzupełniana kilkakrotnie nie

w drodze uzupełniających wyborów, lecz spo

sobem kooptacji, względnie nominacji, zatra

ciła poniekąd charakter istniejącego legalnie

ciała samorządowego — a temsamem i zdol

ność prawną do prowadzenia tego rodzaju aktu,

ak wybór prezydenta miasta, przeto na za

sadzie § 53 powołanego wyżej statutu rozwią

zuję niniejszem reprezentację gminną w Kra

cowie a sprawowanie funkcji prezydenta pia

sta poruczam panu wicewojewodzieDrowiZdzi

sławowi Wawrauschowi w charakterze] komi

sarza rządowego, pozostawiając zarazem nadal

w urzędach pp. wiceprezydentów inż. Józefa

Sarego, ioż. Karola Rollcgo i Dra Piotra

Wielgnsa.

Komisarzowidodana będzie Rada przyboczna

głosem doradczym, której skład liczebny

osobowy zostanie w nsjbliższym czasie usta

ony. Od zarządzenia niniejszego, o ile niem

rozwiązano Radę miejską, służy tejże Radzie

irawo odwołania się w ciągu 4 tygodni do

ministerstwa spraw wewnętrznych przez tymcz.

wydział samorządowy.

Rozwiązana Rada miejska po myśli cytowa

nego wyżej§53 statutu jedynie tylko do wnie

sienią wspomnianego rekursu na posiedzeniu

przy zamkniętych drzwiach zgromadzić się

może.

O tem prezydjum magistratu zawiadamiam

Komisarza rządowego wprowadzę w urzędo

wanie w poniedziałek dnia 21 lipca br. o godz,

9 przed południem.

Wojewoda; KowalikmaJci, w. z.

Wczoraj rano zjawił się w prezydjum mia

sta wojewoda Kowalikowski, który przedsta

wił członkom prezydjum wicewojewodę Dra

Wawrauscha, jako komisarza rządowego, po

czem odbyto dwugodzinną konferencjęw spra

wach

bieżących administracji miejskiej. Po

konferencji Dr Wawrausch objął natychmiast

urzędowanie.

Dziś o godz. 10 rano przedatawią się komi

sarzowi rządowemu naczelnicy wydziałów.

Rada przyboczna, która powołana ma być,

jako organ doradczy przy boku komisarza

rządu, składać się będzieprawdopodobnie z25

do 30 członków. Powołanie i ukonstytuowanie

się Rady przybocznej nastąpi wciągu najbliż

szych dwóch dni. Przyj powoływaniu człon

ków Rady przybocznej

uwzględnione będą

przedewszystkiem kluby, reprezentowane w

Radzie miejskiej. Zarządzenie województwa,

rozwiązujące Radę miejską i mianujące komi

sarza rządowego, pozostawia nadal w nrzę

dach wiceprezydentów Rollcgo, Sarego i Wie

gusa. Wiceprezydenci nie wejdą w skład Rady

przybocznej, lecz urzędować Dędą w dotych

czasowym charakterze, prowadząc dalej swoje

agendy.

Kluby radzieckie miały wczoraj t. j . w po

niedziałek odbyć oddzielne zebrania celem na

radzenia się nad swem stanowiskiem wobec

tajnego posiedzenia Rady miejskiej we czwar

tek 24 bm.,

na które zapowiedziany był wy

bór prezydenta miasta, wobec jednak zamia

nowania komisarza rządowego, program na

rad klubów musiał naturalaie ulec zmianie.

Po rozwiązaniu Rady miejskiej, posiedzenie

zapowiedziane na czwartek zostało odwołane,

natomiast w tym samym doiu o godz. 6 wie

czorem odbędzie się poufne zebranie człon

ków dotychczasowej Rady miasta, celem ewen

tualncgo wniesienia reknrsn do min. spraw

wewnętrznych przeciw zarządzenia wojewódz

twa.

W niedzielę przedpołudniem przybyła do

wojewody Kowalikowskiego delegacja klubu

radzieckiego FPS. z posłami Dr. Bobrowskim

i Dr. Markiem i założyła protest przeciw roz

wiązania Rady miasta Krakowa.

Powołanie członków do Rady spożywców.

Warsiawa 22 lipca.

(Tel. wł. M). Jak się dowiadujemy, do pań

stwowej Rady spożywców, utworzonej przy

ministerstwie spraw wewnętrznych powołani

zostali pp. Mielczerski. dyr.

- Zrzeszenia spół

dzielczego ,,Społem*, pos. Zaremba (PPS), Jan

Kmita, pos. Gdyk (Ch. D .) oraz J. Broniarz.

Wszyscy wyżej wymienieni powołani zostali

jako przedstawiciele organizacyj i zrzeszeń

spożywców, natomiast wielkie miasta w licz

bie 5, które mają prawo wysłania do Rady

swoich delegatów, dotychczas z prawa tego

nie skorzystały.

Konferencja państw bałtyckich.

Warszawa 22 lipca.

(AW.) Kolejna konferencja ministrów spraw

zagranicznych państw bałtyckich i polskich

odbyć się ma w dn. 16 do 18 sierpnia wHel

singforsie. Omawianą będzie umowa arbitra

żowa i prawdopodobnie wspólna taktyka na

najbliższem posiedzeniu Ligi Narodów.

Różnice między P?siciem a królem.

Wiedeń 22 lipca.

(TeL wł. G). Die Stunde donosi z Belgradu,

że koła polityczne twierdzą, iż główną przy

czyną ochłodnięcia stosunków między królem

a Pasiczem jest fakt, iż Pasicz sprzeciwia się

podwyższeniu listy cywilnej króla, obawia się

)owiem, że wywołałoby to nastroje antydyna

styczue. Pozatem Pasicz sprzeciwia Bię dyna

stycznej polityce króla i mimo wezwania kró

ewskiego nie chce złożyć oświadczenia, że

ugosławja «razie konfliktu między Rosją a

Rumunją udzieliłaby Rumuu]i poparcia woj

skowego. Król spodziewa się, że znajdzie po

ityka, który jako premjer spełni jego ży

czenia.

Genewa 22 lipca.

(AW) Nota, w której rząd angielski zawia

damia Ligę Narodów o planie zwołania kon

ferencji światowej dla spraw rozbrojenia, na

której miałyby być reprezentowane też pań

stwa stojące pozaLigąNarodów, zawiera rów

nocześnie odrzucenie projektu Ligi w sprawie

paktu gwarancyjnego. Odpowiedź ta wywołała

w kołach zbliżonych do Ligi Narodów sensa

cję, gdyż nie spodziewano się tak szybkiej

odmownej odpowiedzi. Rząd angielski powetu

je się na trudności, jakie nasuwa definicjapo

jęcia przypadku napada, oraz na niedostate

czność środków, jakiemi rozporządza Liga Na

rodów. Nota rządu angielskiego wyraża po

gląd, iż projekt Ligi z jego gwarancjami prak

tycznemi i wojskowemi nie będzie dość sku

teczny i celu do jakiego prowadzić ma nie o

siągnie. W niosek, jaki wyciąga rząd angielski

wyraża się pesymistycznie o ograniczeniu

zbrojeń na podstawie owego proponowanego

paktu, co więcej rząd angielski przewiduje, iż

w tych warunkach zmuszonyby był powię

kszyć swe siły zbrojne. Odpowiedź angiel

ska potępia system proponowanych aljansów

i kontraljansów, które okazały się w rezulta

cie zagrożeniem pokoju światowego. Zdziwie

nie ogólne wywołał też fakt, iż główny argn

ment przeciwko owemu paktowi tyczy się Ra

dy L’gi, która z organu raczej obradującego

i doradczego stałaby się zdaniem rządu an

gielskiego organem wykonawezem. Wreszcie

odpowiedź angielska stwierdza, iż proponowa

ny system mógłby się przyczynićdo konfliktu

między Radą Ligi a jej członkami, a również,

że Rada Ligi jest organem najmniej zdolnym

do podjęcia się czuwania nad siłami wojenne

mi, które mogłyby wystąpić przeciwko Jakie

muś państwu. Odpowiedź angielska podnosi

natomiast korzystne wyniki poleceń konferen

cji waszyngtońskiej w państwach środkowe]

i południowej Ameryki. Rząd angielski oświad

cza gotowość zbadania każdego konkretnego

projektu, n . p . stworzenia strefy zdemilitary

zowanej, rozszerzenia uprawnień trybunały

międzynarodowego w Hadze, czy ochrony

granic.

Londyn 22 lipca.

(AW). Odpowiedź angielska do Ligi Naro

dów i projekt zwołania konferencji rozbroje

niowej komentowana jest żywo w tutejszych

kołach politycznych. Należy przypuszczać, iż

nie pozostanie to bez pewnego wpływu nH

konferencję londyńską. Należy podnieść, iż

stanowisko Ameryki w sprawie ograniczenia

zbrojeń idzie również po myśli wyeliminowa

nia z tej akcji Ligi Narodów. Ameryka, po

dobnie jak i obecnie Anglja odrzuciła projekt

paktu Ligi. Należy wreszcie podnieść, iż po

dobne stanowisko zajmował w swoich enun

cjacjach Cziczerin. Obecnie więc otwiera się

perspektywa zwołania konferencji rozbroje

niowej z udziałem Ameryki i Rosji, niezależnie

od L’gi Narodów.

Paryż 22 lipca.

(AW). Tempa omawiając odpowiedź Anglji

do Ligi Narodów stwierdza, iż Anglja odstą

piła od zasad, jakie propagowała w Lidze Na

rodów w roku 1922. Wobec tego wszystkie

państwa interesowane muszą rozważyć obec

nie skutki te] zmiany i zająć odpowiednie

stanowisko.

Echa napadów na pogranicze jugosłowiańskie.

Belgrad 22 lipca.

(Tel. w l) Polityka donosi z Sofji, że poseł

ugosłowiański w Sofji zaprotestował przeciw

ostatnim napadom band bułgarskich na tery

:orjum jugosłowiańskie i zwrócił nwagę na to,

że gdyby to się powtórzyło to wojska Jugo

słowiańskie będą zmuszone podjąć akcję prze

ciw bandom, o ile rząd bułgarski okaże się

za słaby do ich zwalczenia.

Wymiana not między Francją a Rosją.

Paryż 22 lipca.

(Tel. w ł) Herriot doniósł Cziczerinowi tele

graficznie, że wyraził na Radzie gabinetowej

życzenie, aby ]aknajrychlej przywrócić nor

malne stosunki zRosją. Herriot podniósł przy

tej sposobności, że Rosja regularnie odmawia

wizy do Rosji poddanym francuskim.

Cziczerin

odpowiedział telegraficznie,

że

z zadowoleniem przyjmąje do wiadomości

oświadczenie Herriota i przyrzeka, iż postara

się o to, aby spraw a udzielania wizy została

załatwioną pomyślnie oraz, że Francuzi będą

w kwestjach paszportowych traktowani na

równi z obywatelami innych państw. Dotych

czasowe trudności i zwłoki w udzielaniu wizy

tłumaczy się jedynie brajkiem normalnych sto

sunków między rządami i trudno za to czynić

Rosję odpowiedzialną.

Baldwin o rządzie robotniczym.

Londyn 22 lipca.

(Tel. wł,) Baldwin oświadczył, że niebawem

będzie musiało przyjść do nowych wyborów

w Anglji. Rząd robotniczy dozna! wielkiej klę

ski w swych próbach rozwiązania kwestji bez

robocia. Baldwin przepowiada, że przy wybo

rach ta kwestją będzie odgrywać główną rolę,

i rząd robotniczy zostanie obalony.

Zmierzch małej koalicji. !

Rzym 15 lipca.

(Od korespondenta Czasu.)

Gdyby można było zmierzyć temperaturę

panującą na zjazdach małej koalicji odbywa* *

nych co parę miesięcy to okazałoby się za- I

pewne, że w ciągu dwu lat opadała ona zwol- 2

na, ale stale, że oatatnie wstrząśnienie bel- 2

gradzkie obniżyła ją poważnie, a że sprawa v

besarabska spowodowała na ostatnim zjeździe I

praskim temperaturę bliską zera. Nie brakło *

z tej racji nawet przewidywań, iż zjazd ten 8

zakończy się jawnem i wyraźaem zerwaniem B

i pogrzebaniem małe] koalicji. Ci jednakże co r

tak twierdzili nie zastanowili się dobrze nad

naturą tego tworu politycznego, jest ona tego

rodzaju, że nie doprowadzi nigdy do gwałto- 8

wnego przełomu, bo’nie leży on w interesie j;

żadnego ztrzech interesowanych państw, gdyż j

mógłby on tylko dać brcń w rękę Węgrom, 1

wobec których wszyscy trzej sąsiedzi trzymać 2

się chcą roztropnej zasady nie wywoływania *

wilka z lasu. Nie przeszkadza to oczywiście,

by żywotność malej koalicji zamierała w miarę

jak wysychają źródła z których czerpała dotąd (

swe siły, a rosną odśrodkowe dążności inte

’

resowanych. Proces ten w ostatnich miesią* I

cach postąpił szybciej niż pierwotnie można I

było przypuszczać.

Życiodajnym fundamentem

m ałej koalicji I

było niebezpieczeństwo węgierskie ewentualnie i

habsburskie na Węgrzech. Ten ostatni mo- «

ment upadł jednak już przed dwoma laty ze I

śmiercią Karola IV, gdyż po niej projekty le- i

gitymistów węgierskich oparły się o małole- ]

tniego arc. Ottona, co oczywiście odsuwało je :

0 lata, jednocześnie zaś kierownicy małej

koalicji zrozumieli całą groteskow ość mobili

zowania opinji politycznej Europy przeciw...

dziecku. Sprawa więc zeszła z porządku dzien

nego, a co więcej i straszak węgierski prze

stał działać z dawniejszą siłą. Węgry znalazły

się w Lidze Narodów, co więcej otrzymały

pożyczkę na przeprowadzoną pod jej kontrolą

akcję sanacyjną. Któż w tych

warunkach

przejmie się wieściami o blizkim odwecie ze

strony Węgier? Montowanie aparatu polity

cznego przeciw pnpilowi Ligi w Radzie, któ

rej zasiada reprezentant małej koalicji musiało

zostać

wyłączone z aktualnych kombinacji.

Kwest]a węgierska, fundamentalna podstawa

całego planu małej koalicji zaczęła się usuwać

Jej z pod nóg. Na domiar tego przyszły zmia

ny na zachodzie i porozumienie

angielsko

francuskie.

Nie ulega wątpliwości, że wbrew temu,

o czem

zapewniały

oficjalne komunikaty,

zwłaszcza z Pragi obficie rozsyłane, różnice

angielsko.francuskie w latach ostatnich były

wprost życiodajną manną dla ententille. Nie

zerwanie angielsko*francuskie -- podkreślam -

które członków małej koalicji postawiłoby

przed ciężką konieczności_ą wyborn, ale przy

jacielskie różnice poglądów, prowadzące do

tego, że oba te mocarstwa starały się wzaje

mnie odbierać sobie tereny wpływów w Eu

ropie, zwłaszcza środkowej. Państwa małej!

koalicji wydzierano sobie - w pewnym okre

sie -

niemal z ręki do ręhi, nie szczędząc

(obietnic a nawet realnych korzyści. Był to

. okres, w którym p. Benesz, faktyczna głowa

1trójporozumień(a, próbować mógł roli pośre

fdnika między Paryżem a Londynem i osiąść

ostatecznie na upragnionym miejscu w Radzie

Ligi.Akcja Herriot-Macdonald zmieniła zgruntu

sytuację, wykluczyła pośredników i doprowa

dziła do tego, że mniejszych przyjaciół, o któ

rych zabiegano niedawno, zaczęto teraz tra

ktować nieco... protekcjonalnie.

Tak więc nie tylko niknąć zaczęło niebez

pieczeństwo, które skłoniło trzy interesowane

państwa do zorganizowania się w jeden zwią

zek, ale i niknąć zaczęły korzyści, jakie ten

związek im dawał, względnie dawać obiecy

wał. Jednocześnie z tem rosły »domowe* kło

poty każdego z tych państw,

które

w związku nie można było zneltźć nomocy,

ale poza nim, a nawet zaczęły wyrastać kwe

st]ę, mogące ten związek zrobić dla niektó

rych jego członków uciążliwym. Wbrew pozo

rom, najważniejsze dla Czech i Jugosławji za

gadnienia leżą dziś nie w polityce zewnętrznej

ale wewnętrznej. Sprawa niemiecka a prze

dewszystkiem słowacka w Czechach dominują

tam dziś nad sytuacją polityczną. W alka cen

tralizmu i federalizmu w Jngosławji w związku

z separatyzmem chorwackim, jest dziś naj

ważniejszą sprawą Jugosławji, która zadecy

duje o jej jntrze. Sprawy te oczywiście mało

bolą Ramunję, której główną bolączką jest

dziś Besarabja i stosunek do sowietów. Spra

wa ta zaś jednym błyskiem oświetliła prze

paść dzielącą dwa słowiańskie i rusofilskie

państwa od Rnmunji.

Kto, choćby powierzchownie znał tradycję

polityczną czeską i serbską, ten z góry wy

kluczyć musiał możność wciągnięcia Czech

czy Jngosławji w grę wymierzoną przeciw

Rosji, i to w jakiejkolwiek Rosji. Przewidywa

no to bodaj w Rumunji, próbując rozszerzyć

podstawy małej koalicji, ale robiono lo za

zwyczaj nie w porę i formie przystosowanej

wyłącznie do potrzeb chwili polityki rumuń

skiej, co oczywiście zmniejszało znacznie za

interesowanie państw trzecich. Gdy sprawa

besarabska zaczęła przybierać coraz to po

ważniejszy obrót i gdy zabiegi o poparcie

w Rzymie, Paryżu i Londynie nie wydały ża

dnego rezultatu postanowiono w Bukareszcie

przyprzeć do muru cbu sprzymierzeńców

w kwestji ich stanowiska w sporze rosyjsko*

rumuńskim. Rezultaty tej akcji przeszły ocze

kiwania nawet pesymistów. Czechy gotowe

każdego dnia, skoro to tylko uczynią Fran

cja i Anglja, uznać sowiety de jurę - jak to

oświadczył p. Benesz, nie myślały wcale dać

się pociągnąć do akcji, która popsułaby im

tradycyjną lin]ę stosunku do Rosji w przed

dzień tak ważnego dla nich aktu. Żadnej też

chęci nie okazywała do zaangażowania się

przeciw Rosji Jugosławja, wahająca się z u

znaniem sowietów, dzięki sympatjom ku sta

rej Rosji, ale tem więcej właśnie niechętna

antyrosyjskiemu programowi. To też ze strony

Jugosławji czyniono wszystko, aby konferen

cję praską odwlec do jesieni t. j. do chwili

gdy problem besarabski stracić może na ostro

ści. Tylko presja Rumunji chcącej zawczasu

wyświetlić stanowisko sprzymierzeńców, spo

wodowała, że konferencja, która się miała od

być w czerwcu odbyła się w lipcu a nie

w październiku.

Właściwie wszakże jnż przed konferencją

sprawa była wyświetlona. Praga i Belgrad

zgodziły się na jej odbycie z warunkiem, że

sprawa besarabska nie będzie na niej oficjal

nie poruszana, a nawet— jak twierdzą — za

strzegły się przeciw przybyciu p, Bratianu, po

którym niczego dobrego się nie spodziewano.

O Besarab]i mówiono w Pradze tylko nieofi

§hwWWl «*»MĄ*wa** i»* »* adtottawN%mmmi na «»p-o

-n» wal

g"?y?rW)

o-15

ałtjen

,m«M,«*

,,ToSoTmE

RFtlO(llH W!]iniWWW!v9mflNW||| *łp-0*20 Itniiilltitf fcitiltftMImiIiiImiMik ^

WHi«iBymfc.aulk.ty prymiu, *AtI%,p

°_38 , . i*UJ,*

*Ula*.» .«» oX p*4*a*n

Mm ru e|l*iMnUugiul«M. « Iflfy * m m «tefMwyi»*

«* fak*StoM wS

Sa (»Ki.««

m Ihum!i

A4*ialst»a«ra «U A H Ą

OftMMiift fraytaaj%i w Krakowi* *ityrtkfeu««* U w L i t w i»

W Warszaw!* RiUibi »i łan* 19* M.m MuiuftonhlMi Ł’IKMttzlIM j* Mam%

ly.w*kłlł?:L»««*walk.!M uM iW , K »«*kwjl!atełry «, f. ri.trunk IkauAmU lik

Wtolkor«l.ka M.UT* »rtlaay baktwakk Pn.diMa4*TI,Dant,»*siankaII, M,i. t e n , lymarato

i W«h|lu iwu ojanksM. la*Apt* Xi.IuM, Uitdsyąa»d.w. kla,s arf(IM« w « ,, U w k u a

Ą. rUflhsr Muiatłkswsks 111,1.

i Msruslkswakslit; WPanaala P.laks sg.s.ya nkiu t .pan

gTe« ,k*K Wislkop. Bfuays »aWa*Ł **»»» **I

HUalwks A

,JukswK 1r.S.w.kŁ

w!alka M( w* Lw tiri« f i B.kał.arakL klan dstoaaikdw K Bathatak l i Crfloki ar* W!ato’

% .%M.DskaaHsakilui.ulu af«im K»MalakI.Mal*nlalfkBmL1IteSm

j ’!Wtoli Owi Aaitlpi Q«a. *l!r*« Waha«». 10, . u ( a a . U u a 7 . n l KMl, w B*rilal**Ala. KiaiMiala.flS

W !y aaiMiąd.mi i p rask a » pUalUa.as pna*awntf i .il .aa .aiasrayia j. Admlaiat,a.ła

W fcaalnl. Apaw Kara. Ck.sp.idat WParyh A|sassUin% P!as. 4 .la Inn%

Haklam atr* *laaalaci%tawaa* ak y»U«p]ą *pisak MwkwA

MKMw t!aopJaaaayak ak pnyjaaa)a Ma ftękwpMw «ja «*» *i i .

Ca katdą anlaa* adx*s« AaMbaa al* 0-20 g r.

MreiRKlklflIAtDdfiłsłricji*LI To*4iU lit l^twS’ą§B§fi§,

1 z 4 • Strona 1

Mirador - viewer

Czas.

Opis

Struktura

Podobne

Błąd 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Mirador - viewer

Opis

Struktura

Podobne

Błąd 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Завантажити файл

Завантажити файл

Видалення коментаря

Розширений пошук

Повідомити про помилку