Czas.

Mirador - viewer

Czas.

Adnotacje

Wyświetlanie 636 adnotacji

Dodawanie notatek tylko dla użytkowników zalogowanych

Opcje

Nr. 112 .

Kraków Niedziela 17 Maja 1931.

Balatften |M rtlH

ipluni ryi»Hiv,

Rocznik LXXXm

KCTIEK POJEDTNCZT: I I e n o ,Z T

prenumerata miesięcznie wenosii

w Krakowie bez odnoszenia do domu

W Krakowie z odnoszeniem do domu * |

**11**

510

Na prowincję z przesyłką, pocztową , | \ ] * ’ * *’ *j’ ?--"

Zagranicę z przesyłką pocztowa

......................... *

,_,

............................................................

10.^

Za każdą zmianę adresu dolicza się zł o 50

Reklamacje nlezaplecze,owane ale podlegaj, op ,,ej. pocItow., .

Listów nieopłaconych nie przyjmuje się

Prenumeratę przyjmują: Administracja ,,Czasu", w szystkie urzedr

pocztowe, wszystkie miejscowe I zamteiscowe B to a dzienników

,CZAS wychodzi codzl,ni,!o 0 godltalIe , , . , , ,

CZAS

KONTO P. K. O. KRAKÓW NR. 400.4M.

Adres Redake]i 1 Administracji: Kraków, al. św . Tomasza 12.

Telefon Redakcji 100-50. -

Administracji 1 Drukarni 117-11,

Godziny b!arowe: od 9-tej do 13-te] 1 od 15-te] do 18-te].

SIKI eiŁOIMfi

J«dxo?r»jww* u j«A*x wi«r»« mi lim*tooer y;

Oglosieni* *wyktc

,,,,,,

,,,

,,,«*rt.O.SI

Układ tabelaryczny, eytwwy komblmowaay

................................... (ł. 0.30

Ogłoszeni»

w,,Nadeiu3ch**,,,,,,,,,,,,,,i*l.0.40

Nekrologi

,,,,

, «i. 0.35

Komunikatypokronice ii ,, ,iiiiiiiiiii r*h0.50

Ogłoszenianapierwszejstronie, ,ii iii ii itiii*Ł0.60

Ogłoszenia w num erach świątecznych 25% drolej. Ogłoszenia zamiej-f

scowe 25% drożej.

Za Eastrseżenie miejsca dolicza sią 25X.

Administracja nie bierze odpowiedzialności

za terminowe umieszczenie ogłoszeń,

Ceny ogłoszeń obowiązują od dnia zmiany w nagłówku.

Ogłoszenia przyjmują: Administracja »Czasu** i wszystkie miejscowe l ass

miejscow e Biura dzienników 1 ogłoszeń,

Sesja genewska.

Od dawna sesja Ligi ?Narodów ?nie miała tak

obfitego i in,?teresującego prog ram u : a więc?

spraw a u n ji ce?lnej ?austro-niemiec?kiej n a czele

a w cieniu jej ?k?westję rozbrojenia na ?morzu,

która utknęła w o?s?tatnich tygo?dniach na do

bre, niedobrze wróżąc konferencji rozbroje

niowej; po tem wszystkiem ?miłał s?ię odbyć

zjazd w Cheąuers, dokąd ?zaprosił p. Macdo

nald Niemców ?d?la oibrad ?nad ?propozycjami

ich co do odszkodowań i dokąd spo?dziewał się

sprowadzić i ociągającego się ?bard?zo p. Brian

da. Obok tego szereg s?pra?wprzekazanych z o

s?tatniej s esji, ja?k ?sprawy ?polsk?o-niem?ieckie,

a wreszcie gdańsk,ie. ?Na ,t?o wszystko w przed

dzień rozpo?c?zynających się ?obrad nadeszła

?klęs?ka Brianda przy wyborach ?prezydjalnych,

która pos?tawiła ?po?d iznakiean ?zapytania jego

p?rzyszłość, jako kierow nika francu?skiej poli

tyki zagranicznej, a obaliła z gruntu rachuby,

ja?kie ?czyniono na ?ten tem at zagranicą.

Czyni-ono je ?pr?zedewszys tk iem w Niemczech.

Typowym ?dowode?m nie orientowania się

w ?psychologji politycznej innych narodów,

czego przyk’ła?dó?w dali Niemcy tyle w cz,asie

wojny i po wojnie była ?kampanja ?toczona

w ostatnich -tygodniach ?na łama?ch ?prasy ,nie

mieck,iej o stosu?nek do Francji, ?a -polityki ?p.

Brianda ?w szczególności, a po?dkreślana ?przez

wytrwałe upieranie się Dra Curtiusa ?przy pla

nie unji celnej. Dowodzi ?ona, że w Niemc?zech

nietylko nie rozumi?ano tego, co by’ł?o wido?ez

,ne m *dla całej Europy, iż ?pla?n C?urtiu?s—- Scho

ber, ?był po?tężnym ?ciose?m: dla p olityki i osoby

p. Brianda, a?le wyobra,żano sobie, że tą wła

śnie d?rogą skłoni się Fra.ncję ?do ?dalszych je

szcze us?tęp?stw. Rozumowano w Niemczech

najwidocz:niej tak: nasza ofe?nsywa Anschlus

so?wa przek?ona Francję, że ustęps?twa Bri-anda

są jesz?cze za m ałe i s?kłoni ją ?do uznania unji

a ?przynajmniej do ustępst?w w sprawie od

szkodowań, o ?których ?pomówimy w Chequers.

Rezul?taty deb aty ?za.granicz?nej w Izbio d ep u

towamych, a przedewszystkiem wyborów prę

żyć!jaLnyoh są ?dowodem, że a?kcj?a n?ie?miecka

podziałała na opinję francus?ką w kierunku

wprost przeciwnym. IW Berlinie za?panowało

?z?dumienie i oburzenie, ?które zapewne jesz?cze

wzrosną po refleksjach na ?temat konse?kweiaryj

tycli faktó?w dla sesj-i gene?w?skiej. T rud no ?po

wied,zieć, ?czy ?p. Briand ,zechce w tych w arun

kach ro?zwinąć ?swój ko?ntrprojekt, ale ?to jest

pewne, żo opozycja Fran?cj?i przeciw unji cel

nej» będ?zie ?ta?k sil?ną, że ?na ż ad e n po?zy?tywny

wynik Niemcy l;iczyć nie m?ogą. Tem tłuma

czył?a?by się ustępli?wość, jak a z ich ?stro?ny za

znacza się w o?s?ta?tniej ch?wili.

Formalnie dyskusja toczyć się będzie około

trzech zasadniczych punktów repre?zentowa

ny’ch ?przez ?posz?c?zególne ?grupy ?państw: F r a n

cja i mała koa?licj?a zaj?muje w?o?bec projektu

nie?mieckiego sta,nowisko n egatyw ne argu?m?en

tując, że unja celna ?stanow’i narusz?enie ?mię

dzyna?rodowych zobow’iązań Au?strji do utrzy

?mani,a swej niepo?d.ległości, zawartych tak

w ?traktacie wersalskim, jak St. Ge?rmaiń, jak

również w pierwszym ?punkcie protokołu co

do pożycz?ki udzielonej Austrji ?przez Ligę Na

rodów w r. 1922. Wprost przec?i?wny punkt wi

dzenia reprezentują oczywiście Niem?cy. Jak

w’ynika ?z ?deklaracyj D?ra Curtiusa, będą one

argume?nto?w’ać przykładem Belgji i Luksem

burga, ?połączonych unją celną, że unja celna

?ni,e o z n ac za zrzec?zenia się ?nieza?w’i?słości. P o

niew aż jed?nak ?postanowienia trakt?a?tów’, na

które powołuje się Francja wiążą ?przede

wszystkie?m Au?s?fcrję, ?zachodzi ,pytanie, czy t?a

ostatnia wy(rwa przy ,bolcu ’Niemiec ?do końca,

czy też da się skłonić do w’ej?ścia w ?k?tórąś

7. komtoinacyj wy,suwanych, jako rekompensa

ta za unję, o których ?mówimy ni?żej. O?drębny

pu?nkt wi?dzenia re?prezentują w sprawie unji

Anglja i ?Włochy, ?które nie a?k?ceptują ani fran

cuskiego, ani ?niemieckiego stanowi?ska i dążyć

bę?dą do o?kreśle?nia ich ?pod?sta?w prawnych,

czyli mówiąc językiem codziennym ?do ode

gra?n,ia ?w tym sporze roli czyn?ni?ka decydują

cego o ?ko;mpromisie. Nic dziwnego, że re?bus

si?o sta.nti?bus sceptycy zapowiadają zgóry, że

do d?ecyzji w sprawie unji nie ?dojdzie. Mało

jest (bowiem ?praw’dopodobno by Rada Ligi,

w której ?przecież zasia?dają Niemcy zdobyła

się w ?tej sprawie na jednomyśl?ną opinję.

—

Fra?ncj?a *przygotowana ?na to, zam ierza ?skiero

wać rzecz do rozstrzygnięcia, o ile idz?ie o stro

nę prawną, przed try’bu?nał ha?ski, ?a w taki?m

ra,?zie straci ona narazie ostrze ?polity’cz?ne, a

w’ każdym ra?zie pójdzie w od?w’lo?kę. Na zwłoce

?tej zapewne Niemcy ?nie zyskają, gdy’ż w’ej?dą

tymczasem w grę pró?by?’ rozwiązani:a problemu

aust,rjackiego innemi ?drogami.

Pierwszym z, ni)ch jest plan francuski, a ra

c?zej pla?n małej koalicji stworzenia ?pewnej

wspólności g’ospodarczej dla państw leżących

na obszarze dawnych Aust.ro - Węgier przez

pew?ne specjalne przywileje celne. ?Na ?wzór

istniejącej klauzuli iberyj?skiej względnie ?pół

nocnej (obejm ującej ?państw’a sk?an?dynawskie),

-pow’stałaby klauzula ?naddunajska. Rokują jej

w’szakże małe widoki, wo)b?ec faktu, że w ?dzi—

Niewygodne

siejszej sytuacji trudno będzie uzgodnić inte

resu Austrji i Węgier z interesami ;państw -ma

łej koalicji. Ponadto wchodziła(by tu w grę

bardzo drażliwa sprawa ulg* dla imiportu zbo

ża rumuńskiego i jugosłowiańskiego do Fra)n

cji; rolnictwo francuskie domagają,ce się o

cbrony ,ze *strony państwa wysunie tu *pewno

swoje objekcje.

Przeciw planowi temu wysunięty ma być

*podobno iprzez Włochy ;plan węższy, ale znacz

:nie *zato łatwiejszy do realizacji, a mianowicie

plan z;wiązku Austrji i Węgier na zasadzie

ceł *preferencyjnych, jako *wstępu do ewentu

alnej unji celnej pomiędzy obu terni *państwa

mi. Szczegóły tego iplainu są jednak dziś bliżej

nieznane, trudno też stwierdzić, czy Włochy

istotnie ;z nim wystąpią, czy też trzymają go

w odwodzie na wypadek wzmożenia się trud

ności innych roz(wiązań. Wszystko dowodzi, że

0 ile negatywne *pozycje w stosunku do unji

celnej są łatwe *do określenia, *o tyle projekty

pozytywne mające usunąć ją iziporządku dzien

nego są *dosyć jeszcze mgliste i nieokreślone.

Słowem przypuszczać trzeba, że *majowa sesja

Ligi Narodów nie załatwi *definitywnie także

1 tej strony zagadnienia unji celnej, i że sytu

acja g-cspodaroza ipaństw nad-dunajskich ma

przed sobą ;widoki wcalo nie pocieszające.

—

Prawdopodobnie tyczyć to będzie i *prób skło

nienia Francji do *ustępstw w sprawie zbrojeń

morskich. P . Henderson ominąwszy *Paryż u

dał się wprost Genewy, *by spotkać się z wło

skim mini:strem *spraw zagranicznych p. Gran

dim i uzgodnić stanowisko Włoch i Anglji.

—

Tymczasem parlament francuski rozpoczął

obrady nad programem budowy floty na rok

1931/32, w którym na pierwszym miejscu znaj

duje się wielki krążownik pancerny o 23.000

to,n, mający *zrównoważyć nowe pancerne krą-’

żowniki niemieckie. Dow’odzi to utrwalania

się we Francji *opinji, że z ugodą co do zbrojeń

morskich niema się co spieszyć, a spieszyć się

zato wypada z budowaniem statków, póki*

dwaj inni interesowani t. j. Amglja i Wiochy

cierpią na brak środ(ków finansowych, zmu

szający ich do polityki wprost odwrotnej: od

raczania budowy floty, *a spieszenia się z ukła

dami. Porozumienie Grandi—Henderson miało

niewątpli,wie na celu zaproponowanie p. Brian

dow,i znanemu z ducha fconcyliacji;, jakiegoś

kompromisu, z pewnomi ustępstwami Francji.

Nie wiadomo czy obecnie będą mieli oni z k,im

pertraktować.

P. Briand bowiem, jak wskazują niżej poda

ne depesze zamierza zająć się tylko komisją

jpaneuropejską i nie angażować *się w spra—

Iwach, które będzie musiał finalizować już jego

następca. Słowem klęska p. Brianda przy wy

borach prezydjalnych zawies;iła nad całą sesją

genewską piętno tymczasowości i temporyzo

*wania, a raczej odraczania. *Nie wiadomo w ja

kim stopniu odbije się ono i na stojących tam

na porządku dziennym sprawach, w których

1interesowana jest Polska, a do których wy

padnie nam jeszcze bliżej powrócić.

rencję w’ sprawie uregulow’ania procedury,

mającej na celu szy’(bkie doprow’adzenie do

końca obrad komitetu organizacji Federacji

europejskiej i prac Rady Ligi Narodów’. Praw

dopodobnie Try?bunał haski będzie proszony o

w’ydanie opinji prawniczej w sprawie tez fran

cuskiej i niemiec?kiej co do unji celnej austrja

cko-nemieckiej.

Narady nad unją celną.

Genewa 10 maja.

(PAT) Szwajcarska Agencja Telegraficzna:

ministrowie spraw zagranicznych 4 wielkich

mocarstw europejskich: Anglji, Niemiec, Fran

cji i Włoch ze(brali się w piątek o godz. 4 w ce

lu odbycia wielkiej nara?dy. Jednym z głów’

nych przedmiotów tej narady był projekt nie

miecko-austrjackiej unji celnej. Zasadniczo

celem wzmiankowanej narady było podjęcie

prób złagodzenia do pewnego stopnia przeci

wieństw w ujęciu zagadnienia unji, które, jak

wiadomo, w chwili obecnej 9ą nie do przezwy

ciężenia.

Briand opuszcza Genewę 19 maja

Genewa 10 maja.

Tel wł.) Briand postanowił ostatecznie opuś

cić Genewę dopiero 19 bm. ?Według wiadomoś

ci z kół francuskich, w tym samym dniu spo

dziewany jest przyjaz?d do Genewy francuskie

go premjera Lavala. Jutro minister Zaleski

spotkać się ma z ?Briandem na obiedzie, pod

czas którego obaj ministrowie znajdą sposob

ność wymiany zdań na aktualne sprawy poli

tyki międzynarodowej.

Unja europejska czy unje regjonalne?

gorseljipasj K ””:: mm«

najstarsza pracownia gorsetów, jedyna tego typu

JBAHCISZKI HflECKEROWEI KraMw, R y n . t 3 0 .j

Genewa l(J maja.

(Tel wł.) Na początku dzisiejszego posiedze

nia ?komisji europejskiej, Briand jako przewo

dniczący powitał ?przedstawicieli Ro?sji sowiec

kiej, Turcji i Islandji i wyraził nadzieję, że

współpraca wszystkich państw uwieńczona zo

stanie rezultatem pomyślnym dla przyszłego

ro?zwoju gospodarczego Europy’, Następnie Bri

and otw’arł generalną dyskusję.

Jako pierwszy mowca zabrał głos niemiecki

minister spraw zagranicznych Dr Curtius. ()

świadczył on, ?że cięgle należy dążyć do ?pozna

nia głównych przyczyn kryzysu, a specjalnie

kryzysu europejskiego. ?Mowca charakteryzuje

następnie główne przyczyny kryzysu, które

zdaniem jego leżą w na?dprodukcji produktów

żywności i surowców, w ogólnem zubożeniu,

wzroście siły kupna złota, wr zniszczeniu kapi

tału i rynków pieniężnych, a przedewszyst

kiem w rozpadnięciu się Europy na wiele dro

bnych obszarów ?gospodarczych. Po wojnie

przyb,yło Europie 20 tysięcy kilometrów no

w’ych ?granic celnych, 13 nowych walut, 9 no

wych o?bszarów gospodarczych i now’ych taryf

celnych. W tem rozdrobnieniu Europy, a spe

cjalnie Europy środkowej i wschodniej leży

największe niebezpieczeństwo. Stąd też po

w’staia myśl stworzenia unji celnej. ?Należy za

znaczyć, że ju?ż Estonja i Łotwa, Jugoslawja i

Rumunja nosiły się z zamiarem zawarcia unji

celnej. ?Na kongresie w Leodjum w zeszłym ro

ku rozważana była również możliwość zawar

cia unji celnej między Francją a Belgja. ,,Do

wodzi to — mówił dale?j Curtius — że kwestją

unji celnej staje się coraz popularniejszą, w

miarę przypisywania jej wartości sanacyjnej.

Przy tej okazji oświa?dczam, iż gotów jestem

do podjęcia rokowań w sprawie zaw’arcia unji

celnej z każdym krajem, ?bez względu czy w ra

chubę wchodzą pojedyńcze państwa, czy gru

py regjonalne i proszę o poważne rozważenie

mojego wezwania".

Po przemówieniu "-Curtiusa, podniósł się

Briand, aby — jak zaznaczył — spełniając

sw’ój obowiązek przewodniczącego komisji eu

ropejskiej, odpowiedzieć na niektóre punkty

mowy Curtiusa. Briand zaznacza, że mowy de

legata niemieckiego wysłuchał z uwagą. Zna

lazł w niej wiele uwag tra?fnych, z którymi się

solidaryzuje.

,,Mojem z?daniem — mówił Bri

and,, — kwestją celna nie jest przycz,yną, lecz

raczej skutkiem obecnego kryzysu gospodar

czego. ?Curtius zaleca zaw’ieranie układów mię

dzy poszczególnemi państwami. Owszem to mo

żna robić, ale dopiero wtedy, gdy się straci na

dzieję na zaw arcie ogólnej unji europejskiej;.

Ale czy wolno nam tracić nadzieję teraz, gdy

jeszcze nie zrobiliśmy próby zawarcia unji eu

ropejskiej? Czy można ?powiedzieć, iż robiliś

my już taką próbę? A mo-że nasz cel jest zbyt

odległy i za wysoko postawiony?" Następnie

przypomniał Briand, że opór Francji przeciw

austro-niemieckiej unji celnej jest już dostate

cznie znany. Stanowiska swego Francja nie

zmieni. ,,Mogę się tylko p a to zgodzić — za

kończył Briand - co zgodne jest z traktatami

i zobowiązaniami międzynarodowemi".

Po krótkiej odpow’iedzi Curtiusa, że sprawę

unji celnej omówi na Radzie Ligi posiedzenie

zostało odroczone do. popołudnia.

Francuski projekt sanacyjny.

Genewa 16 maja.

(Tel. wł.) Delegacja francuska ogłosiła dziś

po południu projekt rządu francuskiego w spra

wie odbudowy gospodarczej Europy. Na wstę

pie projekt zauważa, że rząd francuski jest

przekonany, iż austro-niemiecki protokół w

sprawie unji celnej, s?przeczny zresztą z pew

nemi zobowiązania?m?i międzynarodowemi, nie

jest w stanie zapewnić tych korzyści, jakich

się po nim spodziew’ają jego inicjatorowie.

Z tego też powodu rząd francuski widział się

zmuszony do przedłożenia planu konstruktyw

nego, który zawiera propozycje możliwie szyb

kiego i praktycznego rozwiązania najważniej

szego problemu. W celu uregulowania kwestji

zbożowej proponuje rząd francuski przyznanie

państw’om wywozowym systemu preferencyj

nego bez rekompensaty dla produktów prze

mysłow’ych. Dalej zaleca projekt francuski roz

szerzenie międ,zynarodowych karteli na pro

dukty przemysłowe jak w’yroby włókiennicze,

wełniane, szklane itd. jak również na produk

ty rolne, jak zboże, kukurudza i drzewo. Istnie

je uzasadniona nadzieja, że organizacja rynku

Z komisji studjów un]i europejskiej.

Genewa 16 maja.

(PAT) W sobotę w południe na posiedzeniu

komisji studjów unji europejskiej rozpoczęto

ogólną debatę nad zagadnieniami gospodarcze*

mi. Otwierając posiedzenie, !przewodniczący ko

mis:ji ?Briand pow’itał delegatów rosyjskich: Li

tw’inowa i Chinczuka, oraz delegata tureckiego

Tefvik Ruchdi Beya. Briand zaznaczył, że spot

kanie ich z państwami, będącemi członkami

Li!gi Narodów dow?’odzi, iż narody są solidarne

i że obowiązkiem ich jest w’.spólnie przygoto

wać lep,szą ?przyszłość,

europejskiego wpłynie na zniesienie barjer cel

nych. Dalej wskazuje projekt n?a konieczność

założenia międzynarodowego instytutu kredy

towego dla pomocy agrarnej i oświadcza, że

rząd francuski skłonny jest do rokowań z ban

kami francuskiemi co do w’arunków’, na ja

kich zgodziłyby się uczestniczyć w finansowa

niu zbiorów. Oprócz tego Francja skłonna jest

do w’spółpracy nad zdobyciem rynku francu

skiego i innych rynków i to zarówno pod wzglę

dem bieżących operacyj finansowych jak wiel

kich kredytów państwowych. Należałoby u

tworzyć specjalne biuro przy Lidze Narodów

lub komisji finansowej, któreby się zajęło

przygotowaniem i kontrolą takich ,pożyczek

Pożyczki takie musiałyby mieć charakter mię

dzynarodowy.

W dalszej części projekt rządu francuskiego

zajmuje się sytuacją gospodarczą Austrj

i stwierdza, że te państwa, wobec których Au

strja zobowiązała się zachować swoją niezawi

słość gospodarczą zobowiązano są przyczynić

się do jej rozwoju gospodarczego.

Konferencje ministrów.

Genewa 16 maja.

(Tel. wł.) Ministrowie Briand, Henderson

Grandi i Curtius zebrali się wczoraj wieczo

rem na wspólną konferencję w siedzi!bie dele

gaciji angielskiej. Konferencja ?była ściśle po

ufna i trwała blisko trzy godziny. Bezpośred

ńio potem ?Dr Curtius odbył dłuższą konferen

cję z austrjackim mi?nistrem spraw zagranicz

nych Dr. ?Schoberem.

Genewa 16 maja.

(PAT) Mi’nistrowie spraw

zagranicznych

Francji, Anglji, Niem.iec i ?Włoch odbyli konfe*1

Telegram prez. Doumera do Brianda.

Paryż 16 maja.

(?PAT) Nowoobrany prezydent p. Doumer u

bolewa nad decyzją Brianda opuszczenia

w’krótce stanow’iska ministra spraw zagrani

cznych. Telegrafował on do Genewy, nalegając

na Brianda, aby cofnął swe postanowienie i aby

w myśl życzenia większości przedstawicieli na

rodu francuskiego pozostał w Genewie aż do

końca sesji Ligi Narodów’, nawet gdyby miał

zamiar później wycofać się z rządu. Depesza

prezydenta Doumera nie odniosła jednak po

żądanego skutku. We?dług ostatnich wiadomo

ści Briand trw’a w swoim zamiarze opuszcze

nia Genewy już w poniedziałek po zakończeniu

obrad komitetu unji europejskiej, cz.yli-, że nie

weźmie udziału w ?posiedzeniu Ligi ?Narodów.

Rozmowy polsko-litewskie.

Genewa 10 maja.

(Tel. wl.) ?Dzisiaj ipopołudniu odbyły się w

Genewie rozmowy polsko-litew’s?kie w sprawie

ostatecznego załatwienia sprawy ruchu grani

cznego. W rozmowach tych Litwini podtrzy

mywali dotychczasow’y punkt widzenia, które

go delegacja polska przyjąć nie mogła. W tych

warunkach dalsze pertraktacje polsko-litew

skie nie mają widoków pozytywnego w’yniku.

Gooiidge o wyhorze prezydenta Francji

Nowy York 16 maja.

(Tel. wł.) ?Dawny prezydent Stanów Zjedno

czonych ?Ccolidge, pisząc w now ojorskim ,,He

rald Tribune" o w’yborach prezydenta republi

ki francuskiej, oświadcza, ?że upadek Brianda

dowodzi, iż we Francji odżyły na nowo nastrój

nacjonalistyczny i atmosfera nieufności. ,,Być

może — zauważa Coolidge dalej — że są to tyl

ko pozory. ?Wszak podobną reakcję w’ywołał

swego czasu w’y(bór Hindenburga na prezyden

ta. Przedwcześnie było?by już teraz stawiać pro

gnozę. Należy zaczekać na dalszy rozw’ój wy

padków".

Wielka afera szpiegowska.

Paryż 16 maja.

(PAT) Donoszą z Metzu, że w związku z afe

rą szpiegow’ską, wykrytą 21 u?b. miesiąca w

Strassburgu, policja wpadła na trop szerokich

rozgałęzień tej afery. Sieci tej afery sięgają

dalej, niż to przypuszczano pierwotnie. Dzisiaj

wszystkie drogi, prowadzące ?do granicy, zam

knięte są barjerami i pilnie strzeżone przez gę

ste patrole żandarmerji. W edług informacyj bo

wiem otrzymanych przez policję, jeden z sa

mochodów, wiozących niezwykle ważne doku

menty, dotyczące o?brony ?krajowej, ma usiło

w’ać w’ nocy przedostać się do Niemiec.

Aresztow anie age nta Kominternu.

Paryż 16 maja.

(?PAT) Aresztowano tu ?Czecha Wiktora ?Sar

kasa, wybitnego agenta ?Kominternu. Posia

dał on przy sobie 60.000 franków, których po

chodzenia nie mógł wykazać. Z papierów oso

bistych, skonfis?kowanych

u aresztowanego,

wynika, ?że od stycznia 1921 r., to jest od chwili

wydalenia go z Francj(i, odbył szereg podróży

po różnych ?krajach europejskich, przyczem po

jaw’ienie się ,jego w tych krajach zbiegało się

z ruchami rewolucyjnemi lub wzrostem propa

gan?dy komunistycznej.

Zniżka stopy dyskontowej w Holandji

Amsterdam 16 maja.

(Tel w’ł.) Bank holenderski o?bniżył z dniem

dzisiejszym ?stopę dyskontową z 2 i pół do 2

procent.

K!oska po zwycięstwie.

E-*-S3

Paryż w maju.

Jeśli lewica szukała, w (jaki sposób mogłaby

od?dać niedźwiedzią przysługę ?p. B riandowi, to

znalazła ?ku temu świetną okazję, namawiając

go ?do postawienia oficjalnej kandydatury na

prezydenta republiki. ?Nacisk ten zaś był ko

nieczny. Po głosowaniu w Izbie w pamiętny

piątek, gdy p. Briand zdołał skupić przy swej’

polityce 430 głosów* przeciw 52, zwycięski mi

nister spraw zagranicznych nie oddawał się

żadnym iluzjom. Zbyt jest wytrawnym polity

kiem, aby nie wi?dzieć, że duża część Izby glo

sowała za jego polityką, ,ponieważ głosowała

za całym ga?binetem, jak również dlatego, że

bliskie debaty anschlussowe w Genew’ie wy

magały jednomyślno?ści opinji Izby, dla wzmo

cnienia stanowiska delegacji francuskiej.

—

Czem?żo .bowiem wytłonmczyć, że mimo gwał

townej utarczki między ministrem a przywód

cą prawicy, ł)anem Louis Marin, tylko część tej

prawicy glosow’ała przeciw rządow’i? Czem wy

tłomaczyć tę poważną i!lość głosów ,,za", gdy p.

Franklin Bouillon wykazał dowodnie, że on, a

nie minister, miał raoję dwa miesi-ące temu,

gdy zapowiadał groźbę Anschlussu?

P. Briand nie łudził się. Zaszywszy się bez

?pośrednio po posiedzeniu Izby w swym m ająt

ku w Cocherel, długo rozważał reperkusje o

statnich wydarzeń. Wiedział, że przyjaciele

przyjdą ?do niego i zaczną wywierać nacisk, ze

chcą. mu wydrzeć decyzję, pchną go do W ersa

lu nie w charakterze wybierającego, lecz wy

bieranego. A gdy przybyli, patrzył na nich d!u

go i szukał wśród nich notorycznych karteli

stów’, przedstawicieli stronnictw .umiarkowa

nych, Znalazł ich kilku, ale to nie byli przed

stawiciele stronnictw. To ?byli przyjaciele oso

biści, oddani osobiście jemu samemu, nie jego

polityce. Wiedział już, żo Coty, wszechwładny

Coty rozpoczął przeciw niemu wściekłą kam

panję, że rzuca na szalę olbrzymie sumy, że

rozlepia po całej Francji miljony afiszów, w

których?politykę jego poddaje miażd?żącej? kry

tyce, że każdemu obywatelowi wciska dwa ra

zy dziennie za dwa ,,sous" gazetę, w której o

twarcie nazywa go zdrajcą i sączy truciznę w

miljony umysłów. I dlatego szukał wśród obe

cnych przedstawicieli partyj umiarkowanych.

Ważył p. Briand decyzje, gdyż wypadało ?mu

postawić swoją kandydaturę przeciw prezy

dentowi senatu, p. ?Doumeriowi, dawnemu mi

nistrowi kartelistycznemu, z którym nie dzie

liło go nic i którego kilka tygodni przedtem

sam zachęcał do postawienia kandydatury na

prezydenta.

Ważył wreszcie p. Briand decyzje, ponieważ

wiedział, ?że w razie zgody, położy na szalę?ca

ły swój autorytet międzynarodowy. Jeśli prze

gra? Cokolwiek może mu zarzucić Coty, to je

dnak w tej chwili ?Briand nie myślał ani o

swych oratorskich, ani o rzeczowych sukce

sach czy w parlamencie, czy na terenie mię

dzynarodowym, ale jedynie o Francji. Gdyby

przegrał, autorytet jego w polityce międzyna

rodowej zostanie poderwany ze szkodą dla

Francji, że trzeba będzie drugiego rzemieślni

ka, ?który w kilkuletnim trudzie, ?będzie mu

siał poznawać wszelkie arkana walki swych

przeciwników, przeciwników Francji, by je

skutecznie parować. Bo p. Briand przygotował

się już z góry na ewentualność usunięcia się

z życia politycznego na wypadek przegranej.

Ale przyjaciele zapewniali go, że zwycięstwo

jest pewne. (Przedstawili mu papierowy rachu

nek, nie prawdopodobieństwa, lecz pewności.

I p. Briand zdecydował się z ciężkiem sercem

ulec naciskowi, nie przew’idując jednego, że

protekcja socjalistów może się stać dlań fatal

ną. W rzeczy samej p. Blum, przywódca socja

listów, już przed kilku miesiącami oświadczał

na łamach ,,Populaire", że lewica ma już swe

go kandydata, swego pewniaka, którego wpro

wadzi do ?Pałacu Elizejskiego. Gdy socjaliści

znaleźli się oficjalnie w delegacji u p. Brianda,

stało się pewne, że to on w!aśnie jest tym pe

wniakiem. Coty zwielokrotnił swe ataki. Se

kundował mu zupełnie niezależnie p. Franklin—

Bouillon, największy polityczny antagonista

męża lokarneńskiego. Dla niego w’y?bór Brian

da na prezydenta stanowił o ?klęsce Francji na

terenie ?międzynarodowym. I do końca pierw-?

szego głosowania Franklin-Bouillon nie prze

rwał swej gwałtownej kampanji.

Niezależnie od tych ataków i jakkolwiek gru

py parlamentarne pozostawiły wolną rękę w1

głosowaniu swym członkom, to jednak rodzić

się zaczęła opozycja, nietyle przeciw p. Brian

dowi, ile przeciw rosnącej w kraju i w ?parla

mencie supremacji soc?jalistów. Jedna z wiel

kich grup senackich zachowała w sprawie kan

dydatury ministra spraw zagranicznych, ?gro

bowe ;złowróżbne milczenie.

A p. Doumer, zapewne nie jest ?gwiazdą na;

firmamencie politycznym. Karjera jego poli

tyczna nie jest ?błyszcząca, przeciwnie szara.

Wyszedł z ludu, z Aiwergne, z tej najbardziej

typowej prowincji francuskiej, pracowitej za

pobiegliwej, oszczędnej, dorabiającej się żmu

dnie z małego i jest jej najwierniejszem uoso

bieniem. Ż rytownika,

dzięki wytrwałości,

wspina się coraz wyżej, ale ?powoli szczebel po

szczeblu po drabinie społecznej. Uczęszcza na

Sorbonę, jest profesorem gimnazjalnym, zosta

je dziennikarzem, potem politykiem, deputo

wanym, senatorem, ministrem, prezydentem se

natu. Typowy Francuzzprowincji,taki jaki two

rzy po dziś dz?ień bogactw’o Francji, taki, jaki

zw’yciężał nad Marną. Cała jego karjera polity

czna rozwijała ?się po lew’icy. Ale protekcja so

cjali_stów, jakiej udzielili, Briandowi, oddała)

1 z 4 • Strona 1

Mirador - viewer

Czas.

Opis

Struktura

Podobne

Błąd 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Mirador - viewer

Opis

Struktura

Podobne

Błąd 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Pobieranie pliku

Pobieranie pliku

Usuwanie komentarza

Wyszukiwanie zaawansowane

Zgłaszanie błędu