Czas.

Mirador - viewer

Czas.

Adnotacje

Wyświetlanie 617 adnotacji

Dodawanie notatek tylko dla użytkowników zalogowanych

Opcje

==as

Hr* 55

,CZAS" wyehoSrf «Bflileanlc a «odział« 9 -te} wioszćz,

IVuttt«i- pojedjncasy 9 5 gx-,

PRENUMERATA MIESIĘCZNIE WYNOSIi

W Krakowie be* odnoszenia do domu

rf 5.48

W Krakowie * odnoszeniem do domu *i.i,,

zl g-,

Na prowincję z przesyłkę poczto w% ......................

,,,ił,C.«

Cagranic% z przesyłkę pocztowę

, . *Ł10.«

Za każdę zmianę adresu dolicza tlę zt. 0.50/

Reklamacje nleaapleczętowane nie podlegaj% opłacie pocztowej,

.Listów nieopłaconych nie przyjmuje się.

Prenumeratę przyjmuję; Administracja ,,Czasu", w szystkie urzędy

pocztowe, w szystkie miejscowe 1 zamiejscowe Biura dzienników.

Kraków Wtorek 8 Marca 1932

CZAS

KONTO P. K. O. KRAKÓW NR. 400.484.

Adres Redakcji ł Administracji; Krabów, ul. ów. Tomasza IŁ

Telefon Redakcji 100-50. -

Administracji 1 Drakam i 117-10.

Sędziny Morowe: cd 9-te] de 18-tef 1 ed ll-tej de 18-te].

Naleźytoaa paeztowa *

opłacona gotówkę

Rocznik LXXXIV

jJSKf eeCOBKKfll

JłdaorcŁcwo u jede* w ieris mllim«trrwyi

Ogtwniti swykł*

,,,

,,,,,,,,,

1, 11 »V. *l-W*

Układ tabelaryczny, cyfro-wy,kom binow aij , 1 1 . 1 1

.«

« *}080

OgtołMn.1» w HNad4*UŁrthl’ ,

...................... ....

11 1111,l040

Nekro-logi 1,1111 ,

,1,,,,,1i

11i11*h

Komu(nikaty po kronice

.................... .......................050

Oglossenlamapierw»»«j»tronie,,, ,11i.11ii1* 880

OgłołiMnl* w numerach świątecm yc S tb% drotej. e-* Ogłoszenia *amicJp

««owe 85% droże-j. r-- Ze zastrzeżeni« miejsca dolicza *i§ 25%,

Administracja nie bierze odpowiedzialności

za terminowe umieszczenie ogłoszeń.

Ceny ogłoszeń obowi%zuję od dnia zmiany w nagłówka.

Ogłoszenia przyjmu-j%: Admini-stracja »Cza-su** i w szystkl* mJaj;seorwt 1 *4*

miej-scowe Biura dzienników 1 ogłoszeń,

Zgon Brianda.

Paryż 7 m-arca,

-(Teł. w ł.) Dziś w -południe o godz. 13.30

zmarł były minister spraw zagranicznych

Francji Aiistide Briand w m:ieszkaniu sw em

na Ave:nue -Kleber.

Z śmiercią Brianda znika z widowni eu

ropejskiej jedna z najwy-bitniejszych po

staci współczesnych, — polityk o szero-kim

horyzoncie, dyplomata zręczny i giętki, do

skonale zorjentowany we wszystkich za

krętach polityki międzynarodowej, jeden

z tych mężów”, którzy w XX stuleciu w”y

wierali w-pływ decydujący na losy świata,

a w -sw”ej ojczyźnie, osią-gnęli szczyty uzna

nia, popularności i rozgłosu.

Karjera polityczna Brianda była długa

i zmienna i od skromnych początków" do

prow”adziła go do 11-krotnego premjero

stwa i niemal d-o godności prezydenta Rze

czypo-spolitej. Jako kandydat na prezydenta

poniósł pierwszą dotkliwą porażkę, z któ

rej już się nie pudźwignął. Zresztą jego

zdrowie było od dłuższego cza-su bardzo

nadw-ątlone i nie pozwoliło mu naw’et przy

jąć stanowisko pierw-szego delegata Francji

na konferencji rozbrojeniowej. Wyjechał

więc na odpoczynek do sw-ojej wiejskiej po

siadłości, gdzie jednak polepszenia nie za

znał. Śmierć zaskoczyła go już w Paryżu,

dokąd się u-dał szukając ratunku u tam

tejszych specjalistów.

Jako parlamentarzysta Briand zaczął od

skrajnego radykalizmu, może nawet od so

cjalizmu w odcieniu np. Paul-Boncoura. On

to był w" swoim czasie po części autorem,

po części referentem ustaw antykościel

nych, a skasowanie zakonów" we Francji

bylo w wielkiej części’jego dziełem. Nie był

to jednak wcale un mangeur des prStres,

jak osławiony petit pere Combes;, ale w tym

okresie, w którym zdobyw-ał ostrogi parla

mentarne, w”alka z Kościołem daw-ałapopu

larność, mandat poselski, stanow-iła szcze

bel do w-szystkich urzędów" i dostojeństw"

trzeciej Rzeczypospolitej — i Briand te na

stroje wyzyska}.

W swojej dalszej ewolucji doszedł Briand

właściwie do konserwatyzmu, a chociaż był

aż do końca człow”iekiem lóż i sztandaro

wym mężem antyklerykalizmu, jego spo

łeczne poglądy uległy zasadniczej prze

mianie. Nie należał jednak do żadnego

stronnictwa, nie wiążąc się z żadnym wy

raźnym programem. Miał w-łasną nieliczną

grupę, której przewodził zmarły niedawno

jego osobisty przyjaciel i doradca finanso

wy Loucheur, — i umiał nią manewrować

na śliskim terenie parlamentarnym — tak

zręcznie, że zawsze był w większości.

Kierow-ał polityką zagr. Francji przez lat

12prawie bez przerwy— i nadał jej wkońcu

piętno specyficznego pacyfizmu, — zw-ła

szcza w stosunku do Niemiec. W ostatnich

latach był zde-cydow-anym szermierzem po

rozumienia z Niemcami, — nawet z pew

nemi ofiarami.

Nigdy zapewne nie dow”iemy się, jaka

była treść słynnej rozmowy Brianda z Stre

semannem w Thoiry. Obaj jej uczestnicy

już nie ży-ją. Umarł także najbliższy po

wiernik Brianda, Loucheur, który nieza

wodnie wiedział, co tam ułożono. Pamięt

niki Stresemanna — zresztą bardzo frag

mentaryczne — nie dostarczają pod tym

względem żadnych w-skazówek. Skazani za

tem jesteśmy na domysły, — i tylko z oko

liczności towarzyszących musimy wnosić,

że w Thoiry mówiono o Polsce i o Nadrenji.

To jest pew-ne, że od daty tego spotkania

ewakuacja Nadrenji nie zeszła już z po

rządku dziennego dyskusji międzynarodo

w-ej, a propaganda niemiecka w- sprawie

t. zw. korytarza przybrała rozmiary niepo

kojące. Należy to skonstatować, nie snując

z tych faktów zbyt daleko idących konse

kwencyj.

Będąc gorącym zwolennikiem -porozu

mienia z Niemcami, widział Briand dwie

przeszkody na drodze do osiągnięcia -tego

celu: okupację Nadrenji i — Polskę. Pier

wszą usunął, -

*i to był największy błąd

jego życia, gdyż w ten sposó-b pozbaw-ił

Francję jedynej realnej gwarancji Niemiec

co do spłat reparacyjnych. Już dziś chyba

nikt we Francji nie łudzi -się nadzieją uzy

skania od Niemiec sum przew”idzianych

w”t. zw. planie Younga, niema bow-iem siły,

któraby -mogła zmusić Niemcy do d-otrzy

mania przyjętych zobowiązań; - pod tym

względem całe niemieckie społeczeństw-o*

od komunistów" do monarchistów — jest

zgodne, i Francja nie dostanie już - z ty

tułu reparacyj - ani centyma.

Co się tyczy zapatrywań krążących w

społeczeństwie francuskiem na sprawę tzw.

korytarza — są -one niezawodnie podzielo

ne, i nie ulega najmniejszej wątpliwości,

że najpoważniejsi i — trzeba to podkre

ślić — najbardziej wpływowi politycy fran

cuscy — zdają so-bie dokładnie sprawę ze

znaczenia tego problemu, właśnie dla Fran

cji. W-iedzą oni -do-brze, że kruszenie trak

tatu w-ersalskiego może zacząć się od ko

rytarza, ale skończy się na pewne na Al

zacji i Lotaryngji...

-Są jednak i tacy, któ

rzy myślą i bardzo dyskretnie mówią, że

za cenę korytarza można uzyskać -od Nie

miec wszelkie gw-aran-cje bezpieczeństwa.

Te m yśli w-ychodzily z otoczenia Brianda;

on sam nigdy wyraźnie nie wypow-iedział

się pod tym względem, -

ale i milczenie

jest niekiedy aprobatą...

ster spraw zagranicznych Hymans z-awiadomił

Zgromadzenie o zgonie Brianda, podkreślając

w słow-ach głęboko wzruszonych jego wielkie

zasługi i podziwu godne uosobienie ideału po

kojow-ego. W odpowiedzi Paul Boncour, jako

jeden z najbliższych współpracowników Brian

d-a, podziękował w imieniu rządu francuskie

go za współczucie Ligi Narodów. Niestety nie

doczekał się Briand owoców swej pracy nad

organizacją pokoju. Obi-e mowy wysłuchane z-o

Trudnościfederacjinaddunajskiej.

Nie można zatem powiedzieć, abyśmy

w Briandzie utracili wielkiego przyjaciela

Polski, ale trzeba zaznaczyć, — a dw-aj o

statni ministrow-ie spraw zagranicznych

mogl-iby to potw-ierdzić,— że w sto-sunkach

oficjalnych zachował zawsze ścisłą lojal

ność, a na terenie Ligi Narodów niejedno

krotnie nasze stanowisko popierał.

Oddajmy zatem należny hołd pamięci

znakomitego męża stanu, który sw-ój w-iel

ki talent, swoje doświadczenie, rutynę i by

strą ojrentację oddał na usługi ojczystego

kraju i służył mu wiernie do końca.

-Wiadomość o śmi-erci Brianda obiegła Fran

cję lotem -błyskawicy, wywołując przygnębia

jąco -wrażenie. Na -polecenie lek arz y Briand

przyjechał ze swej posi-adłości Cocherel w

Normandji -do Paryża w -dniu 28 lutego -br.

zajął -sw-e mieszkanie .przy avenue Kleber,

stojące od szeregu lat pustką. Sprzeci-wiał się

temu początkowo, jednak uległ wreszcie na

mowom le-karzy i -powrócił -do Paryża, gd;zie

zamierza-li lekarze umieścić go w klinice. Za

raz po -przyj eździe położył -się Briand do łóżk-a

z którego już więcej nie etanem -mu było pow

stać. Zmarł on n a chorobę serca. Wczora-j po

połu-dniu opuściły go si-ły

-do tego sto-pnia, że

liczon-o się ze śmi-ercią, która dziś nastąpiła.

Aristide Briand urodził się 28 mar-ca 1862 r

w Saint Nazaire, jako syn właściciela restau

ra-cji. -Po ukończeniu studjów praw-niczych po

ś-więcił się karjerze adwokackiej. Karjerę -po

lityczną rozpoczął jako gene-ralny sekretarz

partji socja-listycznej. Pierw-sz,y raz -został mi

nistrem w r. 1906, kiedy to w dniach walki w

spra-wie rozd.ziału K ościoła od p ań stw a o-bjął

tekę ministra oświaty. W r. 1909 został Briand

premjerem, jako następca Clemenceau. Ogó

łem -był on 11 razy premjerem i 25 razy mini

strem, -nie licząc tych w-ypadków, kiedy rów

nocześnie -piastował dwie teki. Dziełem jego

bylo Lokamo w r. 1925 i od tego czasu po

święcił się wyłącznie kwestji -pacyfikacj

świata. W r. 1929 opracował -plan utworzenia

Stanów Zjednoczonych w Europie.

Izba francuska odracz;a się na znak żał-oby.

Paryż 7 marca.

(Tel. wi.) Izba francuska na w-ieść o ,zgonie

Brianda odroczyła się na znak żałoby na 6 go

dżin. Jutro o godz. 15 odbędzie się w Izbie

manifestacja żałobna ku iczci zmarłego. Dziś

wieczór odbędzie się posied-zenie Rady mini

strów, celem powzięcia uchwały w sprawie u

roczystości -pogrzebowej. (Premjer stara się na

kłonić rodzinę Brianda do wyrażenia zgody

na urządzenie pogrzebu narodowego.

Tardiau u zwłok Brianda.

Paryż 7 marca.

,(Tel. wł.) Tardieu, który miał dziś wieczór

wyjechać do Genewy postanowił pozostać w

Paryżu. Zwłoki Brianda zło-żone są narazie

w jego mieszkaniu, gdzie wkrótce przybył pre

mjer Tardieu wraz z otoczeniem i jako pierw”

szy złożył cześć doczesnym szczą,tkom zmar

łego. Ogólne wzruszenie ogarnęło wszystkich

zebranych, gdy premjer Tardieu zbliżył się do

trumny, u’jął dłoń Brianda i złożył na niej po

całunek. W tej samej formie cześć oddali zmar

ł"emu następnie Laval, Griimbaeh, Malwy i Hen

nesy.

Liga Narodów czci pamięć Brianda.

Genewa 7 marca.

(Tel. w-!.) Śmierć Brianda wyw”ołała tu wiel

kie wrażenie. Na posiedzeniu popołudniowem

kom:isji głównej Zgromadzenia Ligi Narodów

przewodniczący Zgrom-adzenia, belgijski inhu

śtały przez zebranych stojąco, poczem -na znak

żałoby odroczono posiedzenie na kwadrans.

Kondolencje rządu polskiego.

Warszawa 7 marca.

(Tel. -wł.) Dziś po południu sz e f -protokołu

dyplomatycznego hr. Romer udał się -do am

basady francuskiej, gdzie na ręce ambasadora

Laroche -złożył w imieniu rządu kondolencje

z pow-o-du, śmie rci -Brianda.

(x) Zapowiedziany przez p. Tardieu plan

gospodarczego zbliżenia się państw naddunaj*

skich, po krótkiej bardzo fazie hymnu, w któ

rym zdawało się, wszystko pójdzie gładko,

przeszedł do prostej powieści zamkniętych ro

kowań tuzina ipaństw większych i mniejszych

o różnych, nieraz bardzo sprzecznych intere

sach, co wszystko nie zapowiada mu ani szyb

kiego ani istotnego, t-j. rozwiązującego trud

ności załatwienia. Entuzjazmu w żadnym

z państw na-d-dunaj-skich nie wywołał: Austrja

ogląda się na Niemcy, na Węgrzech twierdzą,

że cały plan ma na celu ratowanie Czechosło

wacji, a Czechosłowacja wprawdzie plan po

chwala, ale zbliżona do rządu prasa nie kryje

się z opinją, że specjalnie na realizacji planu

naddunajskiego j.ej nie zależy. Przcdewszyst

kiem zaś w inscenizacji całej akcji zaszła za

sadnicza zmiana przez włączenie w nią Nie

miec. P. Tardieu referując swój plan zapo

wiadał dlań poparcie Włoch i Anglji tak, że

wnosić można było, iż sprawa z temi dwoma

mocarstwami została załatwiona. 0 Niemczech

nie było mowy, tak iż można było przypusz

czać, że i bez nich sprawa ruszy z miej-sca. —

Tymczasem w sobotę wieczo-rem ambasador

francuski w Berlinie wręczył w niemieckiem

m inisterstwie spraw zagranicznych aide-me

moire, zapraszające Niemcy do współpracy nad

zwalczaniem trudności gospodarczych Europy

południowo-wschodniej, a poseł francu:ski w

Wie-dniu hr. Clauze-1 zawiadomił o tern kan

clerza Burescha, który to przyjął z zadowole

niem, z czego wnosić można, że Austrji w każ

dym razie (a -może, sądząc z depesz, i któremuś

z w ielkich mo-ca-rstw?) zależało na zaproszeniu

Niemiec. Jednocze-śnie nadchodzące głosy

z Londynu i z Rzymu dowo-dzą, że i tam spra

wa nie przedstawia się tak prosto. Londyn

ogląda -się na stanowisko, jakie zajmą Niemcy,

prasa włoska zaś zapowiada dł-ugą bard:zo i

żmudną pracę na-d projektem. Rzymska ,,Tri

buna" uchodząca za organ blisko stojący wło

skiego ministerstwa spraw zagranicznych pisze

nawet be-z ogródek, że projekt Tardieu nie jest

niczem innem co do swego charakteru, jak za

machem politycznym w tym samym typie, co

projekt anschlussowy Schobera i Curtiusa i że

Włochy’ w pracy nad nim -tylko wówczas będą

mogły wziąć u-dział, jeśli zostaną naprawione

błędy czasów powojennych. :Słowem stan rze

czy w sprawie go-spodarczej: federacji naddu

najskiej zmienił się o tyle, ż e (poparcie Wło-ch

i Anglji dla ni-ej nie jest bynajmni-ej; pewne,

a nato-miast znalaz;ły się w -środku całej roboty

Niemcy, co wszystko razem może w najlep

szym razie doprowadzić *do jakiejś łataniny po

lity’cznej, a nie zasadniczego rozwiązania spra

wy. Bo że Niemcy nie dopuszczą -do niczego,

coby na przyszłość wykluczyło AnscMuss, to

pewne, a to wystarczy, że-by uniemożliwić nad

Dunajem jakąkolwiek sprecyzowaną i solidną

formę -dla w spółżycia tamtej-szych -państw’.

Istota rzeczy w r’ozw’iązaniu tych trudno-ści

leży, jak to nieraz (podkreślaliśmy na drodze

pomiędzy Pragą a Budapesztem. Kiedy w ro-ku

ubiegłym mnożyć się zaczęły objawy kryzysu

w Czechosłowacji i kiedy jednocześnie projekt

Anschlussu ukazał o-pinji czeskiej w całe-j peł

ni ciemne chmury, gromadzące się na hory

zoncie, rozpoczęto bardzo gorliwie rokowania

gospodarcze i nieoficjalne rozmowy polityczne

pomiędzy (Pragą a Budapesztem pod patrona

tem Fra-ncji. Około -Bożego Narodzenia rozle

gały się z Pragi pod adresem Węgier istne sy

renie głosy’, wśród który’ch nie brakło i głosu

dra Benesza, wskazującego na korzyści zbliże

nia czesko-węgierskie-go. Od jakiegoś czasu

głosy te umilkły, a mianowicie od chwili, gdy

się okazało, że Węgry nie -stoją tak źle, jak są

dzono w -Pra-dze, tj. że przyjmą bez oporu w a

runki czeskie. Okazało się, że Węgry w’łaśnie

gotowe -są pój-ść na przeczekanie, uważając że

kryzys zm usi niebawem Pragę do modyfikacji

sw--ych postulatów i uznania pew’ny’ch żądań

węgierskich. Ostatecznie jednak doprowadzono

do skromnego traktatu handlowego, który nie

bawem -ma w ejść w ży’cie, a Czechy’ roz-poczęły

zkolei rozmow’y’ z Austrię, które ,jak dotą,d nie

dały w’yraźnego rezultatu. W tym stanie rzeczy

nastąpiła inicjaty”wa francuska, będąca wy’

raźnym dowodem, że pierwotnie plan we trój

kę, tj. Austrja-tWęgry-Czechy — z awodzi, i że

wobec tego robi się próbę szerszego rozwiąza

nia, próbę, która jak zaznaczyliśmy wyżej, na

potyka od razu na tak poważne trudności.

Jak nieraz na tern miejscu m ieliśmy sposob

ność (podkreślać, w alka toczyła się, a w isto.cie

toczy się o to, czy Czechosłow’acji ud% się do

prow’adzić porozumienie z Węgrami i Austrją

pod swoją egidą, czy też Austrja i Węgry po

rozumieją się najpierw i stworzą jakąś austro*

węgierską unję celną, a potem dopiero zaczną

mów’ić z Pragą, co oczywiście pozbaw’iłoby tę

ostatnią upragnionej dla niej r,oli kierowniczej.

Z -tego punktu widzenia trzeba też oceniać

enuncjacje, jakie w tej mierze rozlegają się

z Pragi. W czasie d-ebat nad 600-miljonową po

życzką dla Czechosł-owacj-i p. Tardieu oświad

czył, że -pomoc dla niej jest konieczna, gdyż

spadek funta i represje finansowe, jakich z pe

wnej strony doznała za sw-e stanow’isko w s-pra

wie Anschlussu, zachwiały jej finansami i to

w chwili, gdy jest ona bazą dla planów lepszej

organizacji Europy środkowej. Lecz kiedy p.

Tardieu tak bez ogródek maluje istotę sytuacji,

jednocześnie praski korespondent ,,Temps"

rozpisuje się ,szeroko o tern, że zyskanie rynków

naddunajskich — a o te przecież w- planie p.

Tardieu chodzi —

-jest -dla Czecho-słowacji bez

w’iększego znaczenia, bo to są drobne rzeczy

lokalne, a jej interesa mają charakter wszech

światowy. Ani politycznie, ani gospodarczo

kom-binacja na-ddunaj-ska nie jest -dla Cze-ch

potrzebna, raczej -potrzebna jest innym. W tym

samym mniej więcej duchu piszą i bliskie dra

Benesza berneńskie ,,Lidow’e Noviny", tak że

odnosi się prze-świadczenie, że idzie o w’ywołanie

wrażenia, iż Czechosłowacja robi o-fiarę, przystę

pując do kombinacji, która wedle p. Tardieu,

zrobiona jest w’ jej interesie. -Wątpliwe je-st tyl

ko, czy rebus sic stantibus ktoś w’ to zechce

uwierzyć.

Dlatego to wobec trudności piętrzących się

w’obec planu p. Tardieu trzeba raz jeszcze po

wtórzyć: Europę naddunajską można będzie u

ratować przed Anschlussem i -przed katastrofą

ekonomiczną tylko wówczas, jeśli z Pragi prze

mawiać zaczną innym j-ęzy’kiem i jeśli uda się

dzięki temu doprowadzić do porozumienia mię

dzy Czechami a Węgrami. Potem resz:ta pój

dzie gładko, nawet gdyby boczyły się na to

Niemcy. Dzisiejszą metodą niedaleko się zaj

dzie.

0 odbudowę Europy środkowej.

Londyn 7 miarca.

(PAT) Korespondent PATla dowiaduje się

co następuje: w sobotę delegacja brytyjska

w Genewie otrzymała od rządu fran-cuskiego

mem-orjał w sprawie gospodarczej a finanso

wej o-dbudowy Europy środkowej. W tym

krótkim dokumen-cie rząd f:rancuski ośw iad

cza, że kom,itet finansowy Rady Ligi Narodów

w ostatnim swoim raporcie ;zwraca uwagę na

krytyczną «sy’tua(c,ję w Austrji i na Węgrzech

oraz podkreśla, że fataln-a sytuacja tych

państw nie została wywołana W’yłącznie ogól

nym kryzysem w Europie, lecz również an,or*

m alnemi stosunkamdj ty-ch państw do niek-tó

rych ich sąsiadów naddunajskich. Rząd fran

cuski z zadow’oleniem skonstatował wśród

swoich brytyjskich kolegów pragnienie uło

żenia tej sytuac,ji. Ze strony brytyjskiej wysu

n,ięto już nawet myśl istotnej unji celnej

państw nad-dunajs-kich. R-ząd fr-ancus-ki nie u

waża, że sytuacja dojrzała w takim stopniu,

aby dokonać tak z-decydow’anego kroku i pro

ponuje wobec tego środki zaradcze, które nar

ty-chmiast pmogłyby tym państwom. W tym

celu rząd francuski proponuje, -aby doradzić

rządom Austrji, Czechosłowa-cji, Węgier, Ru

munji -i Jugosławji bezzwłoczne -porozumie

nie się co do wprowadzenia -zarządzeń prefe

rencyjnych dla wzajemnych korzyści w dzie

dzinie obrotu przemysłow-o -handlowego.

Francja informuje o swoich planach Austrję

i Niemcy.

Wiedeń 7 marca.

(PAT) Po-seł francuski lir. Clauzel przybył

dziś do kanclerza austriackiego Burescha i

powia-domił imieniem rządu francuskiego, że

ambasador francuski w Berlinie poinformo

wał kanclerza Rzeszy Niemiec o konferen

cj-ach odbytych w Genewie pomiędzy francu

skim prezesem Rady ministrów Tardieu a mi

nistrami spraw’ zagranicznych Anglji i Włoch

w sprawie konstruktywnego planu gospodar

czego i finansowego dla Europy środkowej.

Pod w z ględe m bandlow’o-poli,tycznym plan

ten, będzie się opierał na cłach preferencyj

nych. Kanclerz austrj-acki Buresch ,podzięko

wał posłowi francuskiemu za informacje i

wyraził nadzieje, że wysiłki premjera Tardieu

doprowadzą w’krótce do pomyślnego rezultatu.

Berlin 7 marca.

(;PAT) Wczoraj ambasador francuski Fran

ęois Poneet -złożył w urzędzie spraw’ zagrani

cznych aide-,mem-oire, w którem rząd francu

ski sprecy’zował stanowi,sko swojo w spraw’ie

możliwości zwalczania kry”zy”su gospodarcze

go w krajach połudmowo-w’schodmej Europy.

Ambasador francuski za komuni kow’al rów’no

cześnie sekretarzowi Stanu Buiowowi -za,mia

ry sw’ego rządu w sprawie pomocy dla krajów

n add unaskijch. Memorj-ał fra-ncuski przedło

żony był w’ ostatni-ch ;dn,iach zainter esow a

nym mocarstwom. Według informacj-i biura

Wolffa, am,basador francuski wyra;ził życze

nie swego rządu, aby Niemcy uc:zestniczyły

w pracach nad reorganizacją gospodarczą po

łudniowo-wschodniej Europy.

Wymiana zdań w Gene-wie.

Wiedeń 7 m-arca’.

(PAT) ,,Neues W-iener Abendblatt1* donosi

z Genewy: W myśl propozycją r-ządu francu

skiego w p-rzyszłym -tygo-dnna ma nastąpić -w

Gen-ewi-e wymiana *dań między premjerem

Tardieu, Grandim i Simonem , a prze-dstawi

cielami Małej Ententy W" s-prawie zagadnień

gospodarczych Europy środkowej. Nie jest

jesz-cze wiadoniem,

c;zy w kon:ferencjach

tych weźmie udzi-ał i przedstawicie] Ni-emie-c.

Ze strony francuskiej oś;wiadczają, że na ży

czenie Francji mają, być narazie wysłuchane

poglądy ministrów spraw -zagraniczny-ch Be

ne sz a, Marinkov-iłcsfa, Zale skiego i Tit,ulescu.

Opin]a wioska i amgielska o planie Tardien.

Paryż 7 marca.

(PAT) Dzienni.ki francuskie zamie-szczają

długi-e ko-respond(encj-o z stolic pań stw euro

pejs;kich i!lustruj ące wrażenie jakie w”ywołała

inicjatywa Tardieu. Depesze z Rzymu utrzy

mują, że zawa,rcie tego rodz-aju umowy po

między państwfa-m-i sukcesyjnerni monarchji!

austro-węgierskiej będzie nie-łatwe do zreali

zowania i żo trzeba będzie przystąpić do per

traktacyj z w ielką ostrożnością. Włoskie

czynni-ki miarodajne dają zres,ztą do zrozu

mie-nia, że w sEe!kie interw-e-ncje na tu ry polity

cznej zmierzające do s-k-ierow-ani-a umowy na

korzyść tego l’a-b innego mocarstwa mogą ra

czej zaszko-dzi(ć zbliżeniu.

Korespondenci londyńscy pod-kreślają, że

wi-a-dom-ość o zaproszeniu -przez Francję Nie

miec do wzięci-a udziału w reoganizacji go

spodarczej krajów Euro-py śro-dkowej, przyję

ta została w Londynie przychylnie, Jedynie

w sferach liberalnych zapytują dlaczego Fran

cja w ro-ku ub. tak energic-znie zwalczała An

schluss gosp)odarczy austrjacko-niemiecki.

Z podróży p. Marszałka Piłsudskiego.

Stambuł 7 marca.

(PAT) W sobotę o godz. 11 marszałek Piłsud

ski odpłynął do Pireusu. W czasie postoju

okrętu w porcie.Stambułu Marszalek ,Piłsudski

nie w”ycho-dził n a brzeg.

Pogłoski o rekonstrukcji gabinetu.

Warszawa 7 marca.

(Tel. w”ł.) Dzisi-aj w k uluar ach sejmo-wy-ch

pojaw;iły się pogłoski jakoby w dniach naj

bliższych oiczekiwać należało częściowej re

konstrukcji gabinetu. Pogłoski te jednak nie

- wiele m ają podstaw prawdo-podobieństwa.

Akcjanądowa n§irzecz rolnictta.

Warszawa 7 m-arca,

(PAT) W -poniedziałek dn. 7 bm. odbyło się

w godzinach porannych pod przewodnictw-em

p. premjera Aleksandra Prystora posie-dzenie

Rady ministrów . Na posie-d-zen-iu tem Ra-da

m;inistrów, w z;wiązku z n-adcbodzącem-i w ia

domościami -o niezbyt ;pomyśl-nym stanie ozi

m;in, uchw-aliła ust)alenie pewnych granic dla

trans akcyj, związanych zo sprzedażą rolni

kom w okresie wiosennym nawozów sztucz

nych z tem, że udzial państwa w stratach, ja

kie transakcjie te mogłyby pociągnąć za sobą,

nie może przekraczać 6 miljonów zł. W nio

sek ten ma w ięc na celu ułatwienie rolnikom

na-bywanie n,a wio-snę n aw ozów s,-ztucznych.

Pozatem Rada ministrów postanowiła w w y

niku prao centralnej komis-ji do -s-praw finan

sowo-rolnicz,ych -przy prezesió Ra-dy mi:nistrów

powołać przy ministrze rolnictwa centralny

komitet do s-praw fimansowo-rolniczych wraz

odpowiednikami w postaci -w-ojewódzkich

komitetów finansowo-ro!niczyich, w których

obok przedstawici-eli władz państwowych brać

będą ud-ział przedstawiciele kół zainteresp

wanycli!.

Robotnicy wracają do pracy.

Sosnowiec 7 marca,.

(PA-T) W poniedziałek na rannej zmianie za

znaczył się duży wzrost liczby robotników,

zgłaszających się dobrow-olnie do pracy. Dziś

zgłosiło się 444 robotników, w sobotę 331. Na

kopalniach niezrzeszonych pracuje zatem w

dniu dzisiejszym 803 robotników. -Strajkuje n a

pierw-szej zmianie 9733 górników. Na obserwa

cjach zatrudnionych jest 1245 osób. Spokoju ni

gdzie nie zakłócono.

Prezydent Hindenburg

bierze udział w kampanii antypolskiej.

Berlin 7 marca.

(Tel. wł.) Prasa tutej-sza ogłasza wymianę

korespondencji -między prezesem prowincji

w’s-chodn i-cwpruskie j a prezyden-tem R:zeszy,

Prezes prowincji wschodnio-pruskiej przesyła

marszałkowi Hmdenburgowi -uchw-ałę sejmi

ku prowincji, wskazującą na ,,,-polskie próby*1

na-padu na Prusy ii wzywa-jącą pomocy rządu

Rzeszy. W -odpowi-edzi sw ej pre-zydent Rzeszy

zdaje się podzi-elać ob aw y sejm-iku ;zapew”n ia

jąc, że ,,stać’ będzie przy niemieckim W;scho

dzie w jego walce ,pr,ze-ciw wszelkim groźbom

i n’iebez-pieczeństwom**.

Sir Drnmmond ambasadorem w Paryżu ?

Paryż 7 marca.

(Teł. wł.) Dzienni-ki notują pogłoskę, jakoby

am-basador a-ngielski w Pa ryż u lord Tyrrell

zamierzał ustą;pić z obecnego stanowiska, któ

re miałby objąć obecny ge-nera-lny sekretarz

Ligi Narodów :sir Erie Drummond. Jak w;ia

domo, -sir Erie Drummond. ustępuje z Ligi.

Narodów w ,ciągu pierwszej połowy, b. r.

1 z 4 • Strona 1

Mirador - viewer

Czas.

Opis

Struktura

Podobne

Błąd 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Mirador - viewer

Opis

Struktura

Podobne

Błąd 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Pobieranie pliku

Pobieranie pliku

Usuwanie komentarza

Wyszukiwanie zaawansowane

Zgłaszanie błędu