Dziennik

Mirador - viewer

Dziennik Polski.

Adnotacje

Wyświetlanie 293 adnotacji

Dodawanie notatek tylko dla użytkowników zalogowanych

Opcje

ROK XVIII

Nr 265 (5840)

DziennikPolski

KRAKÓW

Środa 7 XI 1962

Cena 50 gr

Y'-’ .

'■ rX?4.ł»’ fcr **-■■■ • *' . - jsW

> ■

'ft-W

< ■■■ -• ’ ■ 1®

'. <

____ _ Ol

M =■> IIMk Mfc_____ :H IŁ r»ł,

AKADEMIE Z OKAZJI 45 ROCZNICY

REWOLUCJI PAŹDZIERNIKOWEJ

W WARSZAWIE

MARZYCIELE

oto Lenin, który, jak każdy prawdziwy mar

ksista, chętnie kpi z wszelkich „utopistów", w

końcu sam stał się ofiarą utopii, a mianowicie

utopii elektryfikacji....Czy można sobie wyobrazić bardziej zuchwały

plan, który ma być realizowany w tym olbr-zymimrówninnym, okrytym lasami kraju, zaludnionym

chłopami, nie umiejącymi ani czytać, ani pisać, po

zbawionym źródeł energii wodnej, nie rozporządza

jącym ludźmi o wykształceniu technicznym?...

...Jeżeli chodzi o mnie, żadną miarą nie potrafię

wyobrazić sobie tej Rosji przyszłości. Ale ten nie

zwykły, niewielkiego wzrostu człowiek na Kremluposiada wielki dar wyobraźni. On już widzi, jak za

miast dzisiejszych zużytych pociągów zaczną kursować nowe, elektryczne,' widzi, jak wstęgi nowo zbu

dowanych szos przetną cały kraj, jak na gruzach prze

szłości rozkwita, szczęśliwe, uprzemysłowione pań

stwo komunistyczne.Człowiekiem, który „żadną miarą nie potrafił wy

obrazić sobie" urzeczywistnienia wizji przyszłości,

jaką roztoczył przed nim w październiku 1920 roku„kremlowski marzyciel” był Herbert Georg Wells.

Ten sam, który napisał „Wehikuł czasu” i „Historię

świata”. Cieszył się już wówczas sławą doświadczonego, wybitnego pisarza. Miał 46 lat, gdy na Kremlu

pytał Lenina o Rosję przyszłości.

Odpowiedzi Lenina zamknął Wells w książce, która stała się „jednym z najciekawszych dokumentów

literackich naszej epoki” i obiegła świat pt. „Rusią

in the Shadows” (Rosja we mgle). Wells z dokład

nością rasowego reportera potrafił odmalować w swejksiążce agonię potężnej kiedyś monarchii, którą wi

dział w 1914 roku i bezbrzeżny chaos, jaki otrzymali

w spadku twórcy Rewolucji.

Był to czas, w którym Bertrand Russell pisał, iż

Gorki umiera, i że „kultura w Rosji znalazła się również na krawędzi katastrofy”. „Ginący Piotrogród”

(takim tytułem zaczął autor pierwszy rozdział swo

jej książki) wraz z jego wygłodniałymi i łachmanny-mi mieszkańcami stał się dla Wellsa symbolem umie

rającej Rosji. Niemniej zdumiewało go w tym mie

ście wiele zjawisk. Zachwycał go wspaniały artysta-buntownik, Szalapin, który żądał od biednej władzy

radzieckiej (i otrzymywał) za każdy swój występ 200

tys. rubli; urzekał Pawłów, kontynuujący swoje nie

zwykłe badania w gabinecie, zawalonym kartoflamii marchwią; rozczulał Głazunow, zamierzający z u

porem komponować tak długo, dopóki pozostanie mu

bodaj skrawek papieru nutowego. Zaciekawiał Gorki

(zdrów na szczęście!, ..usiłujący” ocalić nie tylko ro

syjską naukę, literaturę oraz ich twórców, ale wszyst

ko to, co było wykwitem ogólnoludzkiej kultury.

Trudno mieć dziś preten do Wellsa, iż nie wie

rzył w skuteczność zmagań tych ludzi, ani rozumiałcharakteru i społecznej treści Wielkiej Rewolucji Paź

dziernika. Uczciwie jednak przyznał w swojej książce,

że „władza radziecka korzysta z poparcia bezwzględ

nej większości ludu i że komunistyczna partia byłajedyną organizacją dążącą do określonego celu, że

posiadała zarówno jednolity plan działania, jak i po

wszechne zaufanie”.

Twierdził również bardzo odważnie, że „za straszny stan, w jakim znajduje się Rosja nie można obar

czać odpoiuledzialnością rosyjskich komunistów... że

jedynie oni mogą być obecnie stosem pacierzowym

odradzającej się Rosji, że.. • powrót do cywilizacji

inoże się dokonać jedynie przy udifiatj ną<9tt radzieo*

kiego... To nie komunizm — podkreślał Wells — nę

kał srodze umęczoną, kto wie czy nie ginącą Rosję

finansowanymi z zewnątrz nieprzerwanymi atakami,napaściami, buntami, dławił szczególnie bezlitosną

blokadą. Ziejący zemstą francuski wierzyciel, tępy,

angielski dziennikarz ponoszą znacznie większą odpowiedzialność za te srogie cierpienia, aniżeli któ

rykolwiek komunista”. Książka Wellsa zaszokowała

świat Zachodu. Wrogowie Rewolucji nie oczekiwali

od popularnego i cenionego autora prawdy o uczciwych bolszewikach, którzy rozpoczynali budowę no

wego ustroju społecznego, jednoczącego wszystkienajlepsze, uczciwe i postępowe siły całego Kraju Rad.

Nie mogli mu darować ' pozytywnego, malowanegociepłymi kolorami portretu „kremlowskiego marzy

ciela”, który roztaczał przed sceptycznym autorem

„Historii świata” wizję nowej Rosji.

W 14 lat później Herbert Wells odwiedził ponownie

kraj „elektrycznej utopii”. Nie zastał już wprawdzie

przy życiu Lenina, ale zdołał jeszcze uścisnąć dłoń

Gorkiego, odwiedzić nowoczesne (już nie zawalone

kartoflami i marchwią) laboratoria sławnego Pa- ,włowa i zobaczyć jak w kraju „pozbawionym ener

gii wodnej” pracują gigantyczne turbiny Dnieprogezu.

Autor „Wehikułu czasu” nie dożył jednak lat

(zmarł w 1946 roku), w których — dziwnym zrzą

dzeniem dziejów — właśnie ta „Rosja we mgle",

pierwsza na świecie zrealizowała jego kosmiczne fan

tazje. Nie dożył również dni, w których nowi „krem-lowscy marzyciele” zapowiedzieli Wielkiej Rewolucji

akt wtóry. Jej stare hasła; „Chleb, pokój, wolność”,

które prowadziły kiedyś robotników Piotrogrodu na

Pałac Zimowy, nie straciły dawnych barw. Potężnieją teraz w marszu po trakcie, wyrąbywanym sze

roko przez Syberię, Kazachstan, Turkmenię... wio

dącym przez obszary nieprzebranych zasobów Chle

ba, węgla i rud wszelakich. Obszary równe Stanom

Zjednoczonym i Kanadzie. Ich zagospodarowanie u

ruchomi w najbliższym 10-leciu jedną z najpotęż

niejszych dźwigni dalszego rozwoju kraju, rozwoju,

który na ostatnim Zjeździe KPZR nazwano progra

mem budowy społeczeństwa komunistycznego.

Tym razem w obliczu wizji drugiej rewolucji Października Stany Zjednoczone nie śmią bagatelizować

partnera, który rzucił im współzawodniczą rękawicę.

Ktoś odkrył, że Rosjanie produkują „tajną broń”,

dzięki której zdobywają coraz to większe naukowe

sukcesy. Tą bronią nazwano nie notowane gdzie in

dziej wyniki w kształtowaniu kadr technicznych nad

Wołgą. Uderzono na alarm, że ZSRR posiada już w

tej chwili prawie 1.200 tys. inżynierów, czyli dwa ra

zy więcej niż USA a przyszłość pogłębi tę różnicę.

...Oni osiągnęli taki szczebel rozwoju, że mogą się

pokusić o rozwiązanie dowolnej pracy badawczejczy technicznej" ...„Uczmy się od nich, jak należy roz

wiązywać nieliniowe równania różniczkowe, bo wy

przedzili nas tutaj o wiele lat...”. „Uwaga na nadzwy

czajne postępy Rosji w dziedzinie elektrotechniki,chemii, metalurgii, systemach naprowadzo.nia, silni

kach itd...” — krzyczą szpalty zachodnich gazet.

Po wielkiej omyłce Herberta Wellsa, która temu

mądremu pisarzowi zdarzyła się przed 42 laty, poważni politycy, mądrzy pisarze i doświadczeni pu

blicyści na Zachodzie nie mają już dzisiaj odwagi

nazywać „marzycieli na Kremlu” — utopistami.

Xblg»let9 Turek

WARSZAWA (PAP). We wtorek,

6 bm- — w przeddzień 45 rocznicy

Wielkiej Październikowej Rewolucji

Socjalistycznej odbyła się w sali

Kongresowej Pałacu Kultury i Nau

ki w Warszawie uroczysta akademia,

zorganizowana przez Komitet Cen

tralny i Komitet Warszawski PZPR.

W prezydium zasiedli członkowie

kierownictwa partii, Rady Państwa

i rządu m. in. Władysław Gomułka,

Józef Cyrankiewicz, Adam Rapacki,

Marian Spychalski i Aleksander

Zawadzki. W prezydium zajął miej

sce ambasador ZSRR w Polsce —

Awierkij Aristow. Uroczystość za

gaił przewodniczący Rady PaństwaAleksander Zawadzki.

Referat, poświęcony Wielkiej Re

wolucji Październikowej i jej epo

kowemu znaczeniu dla całej ludzko

ści, wygłosił prezes Rady Ministrów

Józef Cyrankiewicz. Powiedział onm. in.f

Rocznice Rewolucji Październikowej są miarą nowych zwycięstw,

miarą ciągłego narastania siły obo

zu socjalizmu i pokoju, miarą czasunowej epoki.

Był czas, gdy rewolucja rosyjska

mogła być tylko moralnym rzecz

nikiem praw narodów uciskanych,

tylko natchnieniem i zachętą. —Ale przyszedł czas, gdy potężny

obóz państw socjalistycznych stałsię głównym czynnikiem współ

decydującym na arenie międzyna

rodowej, skuteczną i coraz skutecz

niejszą przeciwwagą imperializmu,aktywnym szermierzem praw lu

dów kolonialnych a także samymfaktem swej siły — często obezwła-,

dniającym kolonizatorów.

Nair.dy wyzwolone mogą liczyć

także na obronę, poparcie i pomoc

obozu socjalistycznego. Ostatnie dni

były wymownym przykładem

zmian, które dokonały się na świe

cie w ciągu tych lat, które wciąłsię dokonują.

Wydarzenia dni ostatnich uświadomiły nam w pełni jakość i wiel

kość przemian, których widowniąstal się świat od czasu Wielkiego

Października. Udowodniły, iż poli

tyka rokowań j pokojowego współ

istnienia jest jedynym racjonalnymwyjściem z sytuacji, w której zna

lazła się ludzkość. Dla nas, obozusocjalizmu, jak i dla krajów nieza

angażowanych najwyższym celem

polityki międzynarodowej jest za

chowanie pokoju.

Potencjał państw obozu socjalis

tycznego, olbrzymia potęga socja

listycznego mocarstwa — ZwiązkuRadzieckiego, w połączeniu z mą

drością polityczną sterników

państwa radzieckiego potrafiły od

wrócić katastrofę zagrażającą ca

łej ludzkości.

Naród polski w tych rozstrzygam

jących dniach wymagających wiel

kiego rozumu politycznego i prawdziwej odwagi — był i sercem i ro

zumem razem z leninowskim kie-<

(Dokończenie na str. 2)

Depesze z Polski

do przywódców radzieckich

WARSZAWA (PAP). Z okazjj

święta państwowego ZSRR — 45

rocznicy Wielkiej Socjalistycz

nej Rewolucji Październikowej

Władysław Gomułka, Aleksander

Zawadzki i Józef Cyrankiewicz

przesłali depesze z pozdrowieniami i serdecznymi życzeniami na

ręce N. S- Chruszczowa i L. I.

Breżniewa. Depesze z pozdrowie

niami przesłał na ręce A. Gro

myki — Adam Rapacki.

KRAKÓW (Inf. wł.). Społeczeń

stwo Krakowa i ziemi krakowskiej

uczciło przypadającą w dniu dzisiej

szym 45 rocznicę Wielkiej Rewolucji

Październikowej na uroczystej aka

demii, która tradycyjnym już zwy

czajem odbyła się w Teatrze im.

Słowackiego- Salę wypełnili tłum

nie reprezentanci środowisk społecz

nych i zawodowych. Przybyli starzy,

zasłużeni działacze rewolucyjni, któ

rzy bądź to brali udział w Rewolu

cji Październikowej bądź uczestni

czyli w trudnych zmaganiach w o

bronie dzieła, zapoczątkowanego w

pamiętnym październiku 1917 roku

— w okresie walk z kontrrewolucją,

interwencjami zbrojnymi, z najeźdź

cą hitlerowskim. W prezydium miej

sca zajęli przedstawiciele krakow

skich władz z członkiem KC, I se

kretarzem KW PZPR, posłem Lu

cjanem Motyką i przewodniczącym

Prezydium WRN, posłem Józefem

Nagórzańskim na czele. Obecny był

wicekonsul Związku Radzieckiego w

Krakowie Aleksiej Fabrykow.

Akademię otworzył, witając ser

decznie zebranych uczestników uroczystości poseł Lucjan Motyka. O

Wielkim Październiku, o drodze, któ

rą przeszedł Związek Radziecki w

Moskiewska defilada

w polskiej IV

WARSZAWA (PAP). 7 bm. te

lewizja polska transmitować bę

dzie z Moskwy defiladę na Placu

Czerwonym o godz. 7.35 a nie —

jak pierwotnie podano — o godz.7.45.

ciągu 45 lat, o dziele Rewolucji, które żyje i zwycięża, promieniując

z olbrzymią siłą na cały świat, owspaniałych sukcesach radzieckiej

nauki i techniki, o udziale Polski

Ludowej w zdobyczach obozu socja

listycznego mówił w obszernym

przemówieniu sekretarz KW PZPR

w Krakowie Edward Tarko. Prze

mawiał również wicekonsul ZSRR

w Krakowie Aleksiej Fabrykow,

przekazując z okazji 45 rocznicy

Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji

Październikowej wszystkim ludziom

pracy Krakowa i ziemi krakowskiej

pozdrowienia od zaprzyjaźnionych

z nami narodów radzieckich.

Część oficjalną zakończyła deko

racja wysokimi odznaczeniami pań

stwowymi. W uznaniu zasług dla

Polski Ludowej Rada Państwa na

dała Krzyże Oficerskie Orderu Od

rodzenia Polski — Joannie Ziali,

Elżbiecie Podborskiej, Benedyktowi

Krawcowi, Piotrowi Pazderskiemu,

Edwardowi Nowakowi, Henrykowi

Brandysowi oraz Krzyże Kawaler

skie Orderu Odrodzenia Polski —«

Elżbiecie Bubce, Emilii Kolasińskiej,

Stefanowi Dziwlikowi, Franciszkowi

Hećce, Tadeuszowi Mandeckiemu,

Stanisławowi Stabachowi, Zygmun

towi Zielińskiemu, Janowi Żółkiewi

czowi, Józefowi Prysakowi, Józefowi

Plewie, Józefowi Oczkosiowi, Maria

nowi Nawrotowi, Wojciechowi Szy

moniakowi, Ignacemu Chrabąszczo

wi, Janowi Gorkiewiczowi, Fran

ciszkowi Warzesze—

W części artystycznej zebrani o

bejrzeli współczesną sztukę radziec

ką o życiu ' marynarzy „Ocean”

Aleksandra Sztejna. Była to prapre

miera polska. (stein)

MOSKWA (PAP). We wtorek odbyła się w Moskwie uroczysta aka

demia poświęcona 45 rocznicy Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji Paź

dziernikowej. W Sali Kremlowskiego Pałacu Zjazdów, który mieści

około 6 tys. osób, zebrali się przedstawiciele kilku pokoleń- Obecni byli

również zagraniczni dyplomaci i gpście z wielu krajów, którzy przybyli

do Moskwy na uroczystości związane z obchodami rocznicy Rewolucji.

Oklaskami przyjęli zebrani pojawienie się w prezydium Nikity Chrusz

czowa i innych czołowych działaczy Partii Komunistycznej i rządu ra

dzieckiego. Referat poświęcony 45 rocznicy Wielkiego Października wy

głosił członek prezydium KCKPZR, pierwszy wicepremier ZSRR Aleksiri

1 z 8 • Strona 1

Mirador - viewer

Dziennik Polski.

Opis

Struktura

Podobne

Błąd 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Mirador - viewer

Opis

Struktura

Podobne

Błąd 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Pobieranie pliku

Pobieranie pliku

Usuwanie komentarza

Wyszukiwanie zaawansowane

Zgłaszanie błędu