Ilustrowany

Mirador - viewer

Ilustrowany Kuryer Codzienny.

Adnotacje

Wyświetlanie 198 adnotacji

Dodawanie notatek tylko dla użytkowników zalogowanych

Opcje

ZNANEI

Z DODROCI*

OSTRZE DO

60LEN \ A

BABJOVr

Cana numeru

w Krakowie:

na prowincji:

Nal. poczt opl. rycz.

Wydanie: F

ILUSTROWANY

PRENUMERATA WYNOSli

W Krakowie bet odnoszenia ci 7. —

W Krakowie I odnoszeniem il 7.60

Naprowincji** • * i

Zatlianiry

zł. 11.50

KURYER CODZIENNY

hekopisów nie iwrac. sie

List, należ, adresować do Hnlakcil t nie do

współpracowników

Założyciel i Naczelny Redaktor Marjan Dąbrowski.

Naczeluy Kedaklor przyjmuje:

w poniedziałki i sobotv od godz 1 -ił po południu

rei lSMWf) 150 61. 150IH ISO-RS I.SOM ISO« ISO-M

czynne od ti and,

Kraków, Wielopole L. 1.

Konlo tjrrowe: Dom banków* A Hol/er — Kluków

Konto rłekowr Nr: 14(1-726 fWorwawat 4(0 2n0 KrakAw

ODDZIAŁY:

WARSZAWA. Krak Przedmieście 9 tel. 208 03, 234 65. 670 21. 696 44 i 696 46 LWÓW, Kopernika 9, tel admin. i re

KATOWICE, Marjacka 1, tel. 6-53. SOSNOWIEC, Dęblińska il, tel. 1199. RÓWNE WOŁYŃSKIE, 3 go Maja 10.

POZNAŃ, Św. Marcina 48, tel. 17 22.

IÓDZ. ul. Piłsudskiego 65 iWschodnh

lakcji 49-58. KIELCE, Red Żytnia 8, tel 348.

j, tel 22L WILNO, Wileńska 26, tel. 14 82 i 466

ii. tel 167 08 NOWY SĄCZ, Jagiellońska 29 tel 94

Rok XXII.

Kraków, środa 13 maja 1931.

Nr. 131.

Podniesienie bandery na przysłani wioślarskiej w Warszawie.

flWk

Ag. fot. " Światowid"

Wioślarstwo stolicy obchodziło w ub niedzielę piękną uroczystość otwarcia sezonu wioślarskiego i podniesienia bander. Po uroczystym na

bożeństwie w kościele Kapucynów, przez miasto ruszył pochód wioślarzy do swych przystani, gdzie nastąpiło podniesienie bandery. Na zdję

ciu u góry widzimy grupę wioślarek warszawskiego klubu wioślarskiego ze sztandarem, poniżej zaś fragment pochodu wioślarzy przez miasto.

Jutro 13 b.m.-wybór trzynastego z rzędu

prezydenta Francji.

Kraków, 12 maja. |

Jutro we środę — dnia 13 maja — zostanie

wybrany trzynasty z rzędu prezydent trzeciej

republiki francuskiej. Wyboru dokonają w

Wersalu Senat i Izba deputowanych, które

w tym celu łączą się w jedno ciało, nazwane

"Zgromadzeniem Narodowem".

Procedura wyboru jest równie prosta, jak

ustalona. W dniu wyboru, rano

dwa wielkie specjalne pociągi,

złożone z używanych jeszcze na podmiejskich

kolejach paryskich starych wagonów piętro

wych, zawożą szanownych senatorów i depu

towanych do Wersalu, gdzie tymczasem po

czyniono już wszystkie przygotowania do do

konania aktu wyborczego. Polegają one głow

nie na ustawieniu odpowiedniej liczby foteli

w wielkiej południowej sali pałacu królew

skiego, na urządzeniu trybuny dla przewod

niczącego i jego sekretarzy, przedewszystkiem

zaś na wbudowaniu wielkiej liczby budek te

lefonicznych dla użytku zarówno elektorów,

jak dziennikarzy własnych i zagranicznych,

którzy naturalnie całem stadem zlecą się' tu

równocześnie ze wszystkich stron.

Druga część- przygotowań wyborczych zro

biona jest

w pobliskiej... restauracji.

Akt wyborczy bowiem rozpocznie się do

piero o godzinie drugiej — szanowni więc

elektorowie mogą zjeść swoje śniadanie o

zwyczajnej porze i syci i zadowoleni przystą

pić do tego odpowiedzialnego dzieła, którem

jest wybranie dla republiki francuskiej na

nowe siedm lat jej najwyższego reprezentanta

it.zw.

. . pierwszego urzędnika".

To ostatnie przedwyborcze

śniadanie

odbywa się zawsze w jednej i tej samej re

stauracji. która też nabrała charakteru hi

storyczńo-hieratycznego. Każdy jej stolik

owiewa aureola historji ostatnich sześćdzie

sięciu lat Francji. Wprawdzie w każde letnie

popołudnie, lud paryski, który do Wersalu

przybywa na wycieczki, tłoczy się przy tych

samych stolikach, zjadając swoje smako

łyki — to jednak historja i jej duch na tem

nie- cierpią, a' właściciel restauracji dobrze

zyskuje, bo inaczej skazany na samą tylko

historję, postradałby rychło ostatnie swoje

"inexprimable".

Historja więc swoim porządkiem, a lud

i jego prawa swoim — co zresztą jest zgodne

z konstytucją, która wszak

ludowi przyznaje pierwsze

i ostatnie słowo w polityce

francuskiej.

Lecz oto zegar pałacowy wydzwania go

dzinę drugą. Sala Zgromadzenia Narodowego

już wypełniona. Na trybunę wchodzi prezy

dent Senatu, do którego wysokich atrybucy,

należy także przewodniczenie Zgromadzeniu

Narodowemu.

Konstytucja czyni to Zgromadzenie nie

mem, jak ryba.

Nie wolno na niem nikomu

zabierać głosu w żadnej formie.

Tylko sam jeden przewodniczący ma pra

wo wypowiadać te nieliczne słowa, które są

konieczne przy prowadzeniu aktu wybor

czego.

Zaczyna się ten akt od dość dzitonej" cere

monji.

Sekretarz podaje mianowicie prezydentowi

książkę, który ją na "chybił trafił" otwiera.

[ od litery, która znajduje się na początku

pierwszego wiersza na lewej stronie, zaczyna

się wywoływanie posłów i senatorów do od

dania głosów, które osobiście zanoszą i wrzu

cają do urny.

Konstytucja nie mówi, jaka to ma być księ

ga. Może nią być

tom encyklopedji lub zgoła

książka kucharska.

Minio to jednak, jeżeli ktoś chce koniecz

nie, może się w tym skromnym wstępnym

obrzędzie dopatrywać śladów tej mistyki,

która, zdaniem wielu, powinna towarzyszyć

takim, czy innym narodzinom głowy państwa.

Konstytucja domaga się zasadniczo, aby

prezydent został wybrany większością abso

lutną. Dopiero gdy dwa z rzędu głosowania

takiej większości nikomu nw dadzą, wystar

czy większość względna. To jest wszystko, co

konstytucja ma w tej trudnej i ważnej ma.

terji do powiedzenia. Resztę dopowiada

obyczaj, od lat pięćdziesięciu

ustalony.

A ten wymaga, aby inicjatywa w stawia

niu kandydatów wychodziła od lewicy. Ona

też zaraz po przyjeździe do Wersalu zbiera

się w osobnej sali i dokonuje prywatne

go, próbnego aktu wyborczego wyłącz

nie swojemi siłami.

Nie zdarzyło się jeszcze nigdy, aby lewica

jednomyślnie wystawiła jednego tylko kan

dydata. Najczęściej jest ich dwóch lub nawet

więcej! ł nie muszą to być także koniecznie

lewicowcy.

Ustalanie nazwisk kandydatów dokonuje

Się na konwektyklach partyjnych i klubo

wych, tudzież międzypartyjnych i międzyklu

bowych. Naogół wyborcy jadą już do Wer

salu z programem na pół gotowym. Całkiem

gotowego nie mają nigdy. Pewności takiego

czy innego wyboru niema bowiem nigdy aż

do ostatecznego głosowania.

Prawica natomiast zachowuje sobie prawo

decydowania swoimi głosami o wyborze. Jest

to obyczaj wcale rozumny i pożyteczny dla

koniecznego kompromisu. To

też lewica, mając inicjatywę w ustalaniu kan

dydatur, we własnym interesie

wystrzega

się

wszelkiego

nieumiarkowania, nie

stawia

swoich polityków zbyt pro

nonsowanych i dla prawicy

niesympatycznych, lecz przeciwnie,

stara się wyszukać takich, którzy, stojąc

możliwie najbardziej pośrod

ku, mieliby szanse pozyskania głosów także

prawicowych.

Naturalnie, jest to

robota skomplikowana,

w której też przywódcy stronnictwa -nają

najwięcej do powiedzenia Oni to bowiem pro

wadzą właściwą akcję wybierania kandydatów

i pozyskiwania dla nich głosów.

Ostatecznie prezydent zostaje wybrany 1

po upływie miesiąca od dnia wyboru sprowa

, dza się do niskiego, zacisznego pałacu Elizej-

1 z 18 • Strona 1

Mirador - viewer

Ilustrowany Kuryer Codzienny.

Opis

Struktura

Podobne

Błąd 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Mirador - viewer

Opis

Struktura

Podobne

Błąd 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Pobieranie pliku

Pobieranie pliku

Usuwanie komentarza

Wyszukiwanie zaawansowane

Zgłaszanie błędu