Przegląd

Mirador - viewer

Przegląd Zakopiański :

Adnotacje

Wyświetlanie 85 adnotacji

Dodawanie notatek tylko dla użytkowników zalogowanych

Opcje

Nr. 24.

Zakopane, dnia 14. czerwca 1900 r.

Rok il.

PRZEGLĄD ZAKOPIAŃSKI

Czasopismo poświęcone sprawom miejscowym.

Wychodzi co czwartek.

Przedpłata wynosi: n a r o k bez przesyłki 10 kor., z przesyłką | Adres Redakcyi: ulica Nowotarska 25. Adres Administracyi: Dom

12 kor.; półrocznie bez przesyłki 5 kor., z przesyłką 6 kor.; komisowy A. Modlińskiego na Krupówkach,

kwartalnie bez przesyłki 2 .5 0 kor., z przesyłka 3 kor. Ogłoszenia: Za wiersz petitowy lub jego miejsce 2 0 hal. przyj—

Numer pojedynczy kosztuje 3 0 hel. j muje dom komisowy A. Modlińskiego na Krupówkach.

N abożeństw a. W dnie powsz. od 6 do 10 r., w niedz.

r św.: wotywa o 9 r., suma o 11. W kaplicy przy zakładzie dra

Chramca co niedz. i św. msza św. o 10 r. W kaplicy w K u

źnicach o 9 r.

W ystawy. W szkole koronkarskiej wystawa wyrobów

codziennie cały dzień bezpłatnie. — Muzeum Tatrzańskie im.

prof. Chałubińskiego, przy ulicy Chałubińskiego otwarte od 2

do 5, oprócz niedziel i świąt. Opłata za wejście od osoby 20 ct.

Czytelnie i w yp ożyczalnie. Czytelnia Stacyi Kli

matycznej w biurze Komisyi klimatycznej, otwarta cały dzień

codziennie. Wejście bezpłatne.

»Polanka« (obok poczty), Tow. ^Czytelnia Zakopiańska .

Członkowie-prenumeratorzy za opłatą 2 kor. miesięcznie korzy

stają z czytelni pism doborowo zaopatrzonej i z biblioteki To

warzystwa.

Czytelnia im. Adama Mickiewicza, Zakopiańsk. Koła Tow.

Szkoły lud., Krupówki Nr. 10, otw arta cały dzień. Bezpłatna.

W księgarni Zwolińskiego: kaucya 2 złr., opłata 1 złr.

miesięcznie.

Podziem ne K ościeliska.

Podał

Dr. J. G. P a w lik o w s k i.

(Ciąg dalszy).

IV. Pieczara wodna pod turnią Pi

saną. Pieczary pod Pisaną, skąd bucha strumień

Dunajca, zażywają sławy w świecie góralskim. Cuda

o nich bają. Wąskie u wstępu i wodą zalane mają

się potem rozszerzać i ciągnąć w nieskończoność,

obszerne, wysokie i suche. Strumień płynie tam tylko

bokami, rozlewając się niekiedy w obszerne stawy.

Rozgałęzienie ma być tak wielkie, że z nicią iść

trzeba, aby nie pobłądzić. Na dowód prawdy przy

taczano mi fakta. Miało się mianowicie przed laty

wybrać tam czterech chłopów, skarbów szukać: Ma

teja, Sywarny, Kaspruś i jeszcze jeden. Było to w wi

gilią św. Jana. Wszedłszy wieczorem, wyszli kiedy

już słońce wysoko stało na niebie. Doświadczeniem

nauczony wiedziałem, że w tych opowieściach może

nie być ani słowa prawdy. Realną wiadomość o tych

j&mach pierwszy podał Seweryn Goszczyński w swym

«Dzienniku podróży do Tatr». Jest to jednak wiado

mość bardzo skromna; Goszczyński nie zaszedł da

teko, bo dalsze przejście zamknęła mu woda. Wierzył

°n jednak, że w czasie posusznym mogłyby się otwo

rzyć dalsze groty, a fantazya jego malowała mu je

barwami słyszanych legend1). Ja wybrałem się na

Pisaną w r. 1879, jakoś już w jesieni. Zrazu sądzi

l) Na tem miejscu nie mogę sobie odmówić zapisania

wspomnień kilku o Goszczyńskim, którego przed laty kilkunastu

poznałem w Zakopanem. Starcem był wtedy. Mieszkał w domu

Macieja Sieczki nad Cicłią. Wieczorami b}7wał dość często

u moich rodziców i opowiadał swoje belwederskie wspomnienia.

My malcy słuchaliśmy z namaszczeniem. Wymownym nie był,

a jednak opowiadaniem poruszał. Mówił w krótkich, niedopo

wiedzianych zdaniach. Urwawszy dopowiadał reszty błyskiem

oczu; zadumał się i trząsł głową. Ten ruch głową był u niego

charakterystycznym... Nadzwyczaj był nieśmiałym; przy ob

cych nie odzywał się prawie. Spotykałem go nieraz błądzą

cego samotnie po Strąźyskach lub «za Bramką*. Starał się

zawsze po żołniersku na małem przestawać i wygód sobie nie

pozwalać, nie bacząc na wiek. Przysług przyjmować nie lubił.

Zaziębił się w swej izdebce i zasłabł, a ledwie dał się nam ó

wić, aby przyjął ciepły koc do okrycia się. H umoru był zawsze

jednakiego; z pod najeżonej brwi bystre oczy patrzały pogodnie,

trochę marząco, jakby myśli gdzieś w dal biegły.

Z ust nie schodził jakiś dobroduszny, tęskny uśmiech.

Trzym ał się prosto i nie zaniedbywał nigdy. Codzień rano,

przynosząc mu gazety od mego ojca, zastawałem go golącego

się. Siadywał wiele na ławie przed chatą, chętnie rozmawiając

ze swoim gospodarzem.

Maciej Sieczka mówi o nim , że był «m ądry człowiek»

i że wiele go nauczył, co jest pięknego w tych Tatrach i o tem,

jak dawniej było i jak powinno być na świecie... i o Bogu...

i o tym duchu co człowieka do góry zawsze, na szczyty

pędzi...

1 z 10 • Strona 1

Mirador - viewer

Przegląd Zakopiański :

Opis

Struktura

Podobne

Błąd 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Mirador - viewer

Opis

Struktura

Podobne

Błąd 404 - MBC

trans "Nie znaleziono strony" %}

Завантажити файл

Завантажити файл

Видалення коментаря

Розширений пошук

Повідомити про помилку